บังเอิญหน่วยงานของคนแถวบ้านมีโครงการเกี่ยวกับสับปะรดสี ต้องการดูงานเกี่ยวกับธุรกิจ การดูแล การจัดการภายในสวน Bromeliad ก็คงจะแนะนำสวนไหนไม่ได้นอกจากสวนเบญจวรรณ ของคุณพนม
คุณพนมสะสม Bromeliad หรือสับปะรดสีมากว่า 30 ปี นานขนาดตอนนั้นใครหลายๆคนยังคิดว่าตัวเองเป็นไอ้มดแดงอยู่แน่ๆเลย..55
ทุกอย่างที่เกี่ยวกับสับปะรดเป็นอะไรที่มากกว่าความชอบธรรมดาๆ ระยะเวลาขนาดนี้หลายคนอาจจะเปลี่ยนใจไปไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แต่คุณพนมกลับตามเก็บสับปะรดพันธุ์พื้นเมืองอย่าง "อินทรชิต" ซึ่งเป็นพันธุ์ดั้งเดิมเก่าแก่ที่เค้าฟันทิ้งมาปลูกในสวน คุณพนมบอกว่า "คนไทยชอบทิ้ง..."
_{คุณพนม แห่งสวนเบญจวรรณ}
ถ้าสนใจสับปะรดสีล่ะก็ วันพุธ-พฤหัสฯว่างๆลองแวะเข้าไปที่สวนจตุจักร แถวสถานีรถไฟใต้ดินกำแพงเพชร เดินย้อนมาขึ้นมาเลยร้านภูฟ้าไปนิดก็จะเจอร้านของสวนเบญจวรรณ เดินเลยไปอีกนิดฝั่งตรงข้ามก็จะเป็นร้านของป้าบัติเชียงใหม่ครับแต่ถ้ายังใจแข็ง เงินในกระเป๋ายังเหลือล่ะก็ ลองเดินกันยาวๆหลุดโค้งไปอีกซักสองเหนื่อย คุณก็จะเจอเค้าครับ ผู้บริหาร"FireBall"
ได้เห็นคุณพนมแล้วก็รู้สึกได้อย่างนึงครับ เพราะเห็นหลายๆคนท้อแท้กับสับปะรดสีจะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ บางคนชักไม่แน่ใจว่าจะไปต่อดีหรือเลิกดี ผมจำคำพูดประโยคนี้ของคุณพนมได้ขึ้นใจครับ "สับปะรดสีปลูกไม่ยาก ตายยิ่งไม่ยาก แต่จะปลูกให้สวย มันยากส์ส์"
แวะไปอุดหนุนกันได้ครับ..