ขุมทรัพย์จากสมอง  ภาพลายเส้นที่ท่านเห็นข้างต้นนี้ผมชอบมากๆ เพราะมันสื่อความหมายของการประชุมแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน ผมเคยเอาใช้ในการจัดพิมพ์โบร์ชัวร์การประชุมสัมมนาหลายครั้ง แต่ก็คิดไม่ออกว่าผมเอามาจากที่ไหน นี่แหละมันเป็นความมหัศจรรย์ของสมองเราอย่างหนึ่ง ทีเราอยากจะคิดว่านี่มันคืออะไร มันก็คิดไม่ออก แต่ที่เราไม่ได้ตั้งใจคิดมันก็พรั่งพรูออกมาเหมือนสายน้ำ ยกตัวอย่างเมื่อต้นเดือนกันยายนที่ผ่านมา ผมนั่งเพลินๆอยู่สมองก็คิดถึงชื่อนิตยสารเก่าๆที่ผมเคยอ่านมา นานประมาณ 50-60 ปีเห็นจะได้ ก็เลยไปเขียนบล็อกไว้ที่ //www.arip.com ผมเอามาให้อ่านเป็นตัวอย่างข้างล่างนี้ ขุมทรัพย์จากสมอง เรื่องทั่วไป โดย หนุ่มร้อยปี เวลา 09:46 น. ไม่น่าเชื่อว่าสมองของคนเราจะมีขุมทรัพย์ด้วย ทรัพย์ที่ว่านั้นคือความจำครับ เพราะใครมีความจำที่ดีล้ำเลิศ ก็สามารถจะนำมาประยุกต์ใช้ในเรื่องต่างๆได้สารพัด ตรงกันข้ามกับคนที่โชคร้ายความจำเสื่อม ก็ไม่อาจจะทำอะไรได้แม้ชีวิตประจำวันก็ยังมีปัญหาเลยครับ เช้าวันนี้ผมมีอารมณืแจ่มใสเป็นพิเศษ จึงทำให้ความจำต่างๆไหลพรั่งพรูออกมาดังสายน้ำ ต้องรีบเอากระดาษมาจดไว้กันลืม การลืมก็เป็นอาวุธที่สำคัญอย่างหนึ่งของมนุษย์เรา เพราะถ้าเราไม่รู้จักลืมเสียบ้างชีวิตคงจะวุ่นวายไม่เป็นปกติสุขแน่ๆ ความจำที่ว่ามันไหลพรั่งพรูออกมาเช้านี้คือ การนึกชื่อของนิตยสารต่างๆในอดีตที่เคยอ่านได้ ประมาณปี พ.ศ. 2499 ก็ 52 ปีมาแล้ว นิตยสารแสนสุข นิตยสารสตรีสาร นิตยสารศรีสัปดาห์ นิตยสารสยามสมัย นิตยสารกระดึงทอง นิตยสารชาวกรุง นิตยสารชัยพฤกษ์ นิตยสารนารีนาถ ฯลฯ นิตยสารที่กล่าวชื่อมานี้เชื่อว่าท่านผู้อ่านอาจจะไม่เคยได้ยินชื่อเสียด้วยซ้ำ เพราะบางท่านอาจจะยังไม่เกิด หรือเกิดมาแล้วอาจจะยังอ่านหนังสือไม่ได้ ถ้าท่านสนใจอยากจะรู้ว่า บรรดานิตยสารนี้มันดีอย่างไร ก็ต้องไปอ่านที่หอสมุดแห่งชาติครับ เชื่อว่าจะยังเก็บไว้นะครับ ถ้าหอสมุดแห่งชาติไม่มี ก็เอวังเพียงเท่านี้ครับ ----------------------------------------------------------------------------- เห็นใหมครับท่าน ชื่อนิตยสารที่ผมกล่าวมาทั้งหมดนั้น มันเป็นนิตยสารที่เก่าจริงๆ ทุกวันนี้ผมก็ยังอยากอ่านอยู่ แต่ขี้เกียจไปอ่านที่ หอสมุดแห่งชาติครับ
เหมือนคุณนัทธ์เลยค่ะ สุก็ทันแค่สตรสาร เมื่อก่อนชอบอ่านภาคพิเศษ ที่เป็นส่วนสำหรับเด็กค่ะ
โดย: สิเนหก
 วันที่: 1 ตุลาคม 2551 เวลา:14:07:50 น. ขอบคุณคุณนัทธ์ และคุณสิเนหก ที่เข้ามาคอมเนต์ให้ครับ ความจริงเรื่องเก่าๆอย่างนี้ไม่ค่อยมีคนเขาสนใจสักเท่าไร ที่ผมเขียนขึ้นก็เพื่อจะบันทึกไว้เท่านั้นว่า มีชื่อนิตยสารเหล่านี้ในวงการบรรณพิภพของหนังสือไทย โดย: หนุ่มร้อยปี (หนุ่มร้อยปี
) วันที่: 1 ตุลาคม 2551 เวลา:15:20:57 น.ได้เข้ามาอ่านเนื้อหาที่ผู้เขียนเขียนเกี่ยวกับโรงแรมปอยหลวง ขอชื่นชมการถ้อยคำสำนวนการเขียน และขอให้กำลังใจให้เขียนเรื่องเก่าก่อนบันทึกไว้ให้คนรุ่นหลังได้อ่านเช่นนี้ไปนาน ๆ นะคะ
โดย: ผู้ผ่านมา IP: 110.49.68.158 วันที่: 13 กรกฎาคม 2562 เวลา:13:15:45 น.
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
ทันได้อ่าน สตรีสาร ค่ะ ....
ส่วนหัวอื่นๆ ได้เห็น ได้เปิดบ้าง ตอนนักสะสม เอานิตยสารเก่ามาจัดนิทรรศการ กับเรา
นับเป็นโชคดีอย่างนึงของคนทำงานกับของเก่าอย่างเรานะเนี่ย ...