เบญจรงค์ สีสันแห่งเครื่องกระเบื้องเคลือบไทย (ตอนจบ)

สมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 (พ.ศ. 2411-2453) นับเป็นยุคสุดท้ายแห่งเครื่องเบญจรงค์และเครื่องถ้วยลายน้ำทอง ด้วยเครื่องกระเบื้องซึ่งเป็นสินค้าจากยุโรป จีน และญี่ปุ่น ได้เข้ามามีอิทธิพลในราชสำนักและในความนิยมของราษฏรทั่วไปอย่างสูงสุด จนเครื่องเบญจรงค์และเครื่องถ้วยลายน้ำทอง ได้ถดถอยความนิยมลงไปตามลำดับ เป็นการจบสิ้นการใช้เครื่องเบญจรงค์ในชีวิตประจำวัน แต่ได้เริ่มมีการเก็บรักษาเป็นสมบัติมีค่าแต่นั้นมา

ตราบนั้นจนปัจจุบัน เครื่องเบญจรงค์และเครื่องถ้วยลายน้ำทองที่ตกทอดกันมาจากบรรพบุรุษ จึงได้กลายเป็นโบราณวัตถุอันมีค่าแห่งประณีตศิลป์ ซึ่งคงความเป็นเอกลักษณ์และเปี่ยมล้นด้วยคุณค่าแห่งประวัติศาสตร์ นับเป็นน้ำหนึ่งแห่งมรดกหัตถศิลป์ที่ล้ำค่ายิ่งแห่งแผ่นดินไทย

align=left>

เอื้อเฟื้อเบญจรงค์เพื่อถ่ายภาพโดย "ปิ่นสุวรรณเบญจรงค์"
ข้อมูลโดย วิรัตน์ ปิ่นสุวรรณ
32 ม.7 ต.บางช้าง อ.อัมพวา สมุทรสงคราม 75110