๐๐๐ ด้วยรัก ... และผูกพัน ๐๐๐ .....โคลงห้าพัฒนา ..... เพียงเอ่ยเอื้อน............เอียงอาย สารภาพหมาย............หมดแม้น รักมากมาย.................เมียงเหม่อ ทั้งเขตแคว้น..............ว่อนวน เวียนวน ๚ะ๛ รักปักล้น....................ลนลาน ราตรีกาล...................กอบเกื้อ เคียงขับขาน...............คลายขุ่น อ้อมกอดเอื้อ...............อุ่นไอ อิงไอ ๚ะ๛ เพราะรักด้วย...............ดวงใจ ยามจากไกล................กรุ่นใกล้ ฝากลมไหว.................วานบอก พลิ้วห่มให้...................ห่วงหาย หันหาย ๚ะ๛ 
ผ่านมาทัก-พักมาท่าน
แหะๆ อรุณสวัสดิ์ยามสายอิอิ โดย: ป๊าด..ปานเว่ย IP: 113.53.183.195 วันที่: 2 กันยายน 2553 เวลา:9:01:38 น.
มีใจสองประครองมั่น
รักนิรันดร์ไม่หวั่นไหว ซาบซึ้งตรึงฤทัย หนึ่งห้วงใจ ไม่ผันแปร ฟังน้ำถ้อยพลอยปลื้มจิต แทนมิ่งมิตร มิผิดแน่ ต่างฝากใจให้ดูแล คือรักแท้ นิจรันดร์........ แวะมาเยี่ยม อ่านโคลงหวานๆ ฟังเพลงเพราะๆค่ะ .. โดย: สุนันยา
 วันที่: 7 กันยายน 2553 เวลา:11:11:36 น.มาอ่านโคลง....หวานเกิน...ไอ้ตัวหยิกๆหลังสระ ะ พี่ไป copy จากไหนง่ะ
เพลงนี้เราชอบ ของ Ford เพราะมากกก ไปดื่มน้ำปลาแก้ความหวานลงตับดีก่า โดย: กาปอม IP: 125.24.44.168 วันที่: 7 กันยายน 2553 เวลา:15:06:03 น.
สวัสดีค่ะ
มีความสุข มากๆนะคะ ...................................... เฝ้าสานสร้อย ร้อยกานท์ ที่ขานขับ จะนานนับ เดือนปี ไม่มีผัน บทกวี ทักทายห่วงใยกัน สื่อสายใย ผูกพัน ในกานกลอน สลักคำ ย้ำถ้อย คอยบอกกล่าว ถึงเรื่องราว มากมายไม่ ถ่ายถอน พจนา พาซึ้ง ซึ่งสุนทร เป็นอักษร เรียงร่าย ให้จารจำ/..  โดย: สุนันยา
วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:9:21:30 น.ฟากฟ้า ราตรี มีฝัน
นำส่ง ถึงกัน ห่วงหา ห้วงรัตติกาลเยือนมา นิทรา ชื่นฝัน สราญ  ฝันดีนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ โดย: สุนันยา
วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:0:39:09 น. ร้อยเรียงคำ นำผ่าน ม่านฟ้าใส ใต้แสงดาว พราววิไล ให้สุขศรี ยามนิทรา ส่งกลอนมา ว่า ฝันดี ณ ห้วงแห่ง ราตรี ที่คะนึง... ฝันดีนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ   โดย: สุนันยา
วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:23:20:35 น.เป็นถ้อยคำย่ำห่างในปริบท
ไม่สวยสดพจน์ผ่าวราวต้องศร คือลำนำอำลาของคนจร หลังผ่านร้าวซุกซ่อนจนกร่อนใจ ฉันยังอยู่ ณ ที่ตรงนั้น อยู่กับฝันอ้างว้างแลพรั่นไหว จารอักษรเดียวดายตามลมไป หนักแค่ไหนหยัดไว้ทนรับเอา โศกสายธารน้ำตาไม่มีหรอก หลังบ่งบอกออกเดินไปจากเขา ยินดีจมกับเจ็บจนหมดเงา ไม่ขอเฝ้าสัญญาบนกองทราย เขียนลำนำห่างนครปรารถนา ณ เบื้องหน้าฟากฟ้าเหมือนหมดหมาย เมื่อผ่านคืนระโหยโปรยเดียวดาย ใจก็ตายกรายพร้อมลมระทม วิญญาณอาภัพแห่งคืนค่ำ ดาริกาโศกร่ำต่างล้อมห่ม สิ หยั่งลงตรงเรื่องเปลืองตรอมตรม ก่อนกลบถมขมนั้นพลันพลัดแวว ฝันดีกับคืนมืดๆแต่ฝนโปรยๆค่ะพี่เปลว  คืนนี้ฟ้ามืดแปลกๆอีกแล้ว เหมือนภาพนี้จัง โดย: ญามี่
วันที่: 13 กันยายน 2553 เวลา:1:18:17 น.เวิ้งนั้น ก็เเล้วเเต่จินตนาการของเเต่ละคนค่ะ 5 5 5
ป๊าด.กะลังหาทางขึ้นสวรรค์อยู่ค่ะอิอิ   โดย: อาลีอา
วันที่: 13 กันยายน 2553 เวลา:8:06:18 น.ข้าน้อยชอบเพลงนี้...เลยเอามาฝากพี่เปลว....
ฮ่าๆๆๆ เวลาพักร้อนนี่ดีจริงเนอะ...... โดย: กาปอมซ่า
วันที่: 14 กันยายน 2553 เวลา:11:48:48 น.a href="//www.yenta4.com/cutie/view_img.php?d_id=245&cate_id=6" target="_blank">
 ฝันดีนะคะ โดย: สุนันยา
วันที่: 20 กันยายน 2553 เวลา:22:50:44 น.ดังหยอกเย้า แกล้งซัด หาดทรายเล่น ละอองพราว ขาวผ่อง ต้องกระเซ็น ดูสวยเด่น เป็นละลอก กระฉอกไป ไม่รู้ว่า เจ้าของบ้าน เข้ามาดูแล บ้านตัวเองหรือเปล่านะ หรือว่า ทิ้งไว้ ไม่ปัดกวาดเลย.....  โดย: สุนันยา
วันที่: 9 ตุลาคม 2553 เวลา:22:44:57 น.ส่งกลอนหวาน ฝันดี นี้มอบให้
ฝากคิดถึง มอบไป ที่ใต้หมอน ส่งความห่วง คะนึง คนที่นอน ฝากคำวอน แว่วหวาน บอกฝันดี....  สวัสดีค่ะ พาฝันดีมาส่งค่ะ โดย: สุนันยา
วันที่: 16 ตุลาคม 2553 เวลา:22:37:36 น.คุณเปลวอัคคีเพิ่มกรุ๊บบล็อกขำขันสักห้องสิคะ
จะได้แวะมาโหวตให้ในหมวดขำขัน ชอบๆๆๆ อ่านแล้วสบายใจดี ได้หัวเราะวันละนิดจิตแจ่มใส ลองเข้าไปใน จัดการ แก้ไขบล็อก แล้วเลือก จัดการ Group Blog กดตรง เพิ่ม Group Blog ใหม่ คุณเปลวอัคคีก็จะมีกรุ๊บบล็อกเพิ่มค่ะ เพื่อจัดเนื้อหาแยกเป็นหมวดหมู่ เช่นอาหารการกินจะได้อยู่รวมกัน ประเภทกลอนและบทประพันธ์เรื่องสั้นก็แยกไว้อีกห้อง เมื่อเวลาผ่านไปเรื่องราวจะเยอะมาก ค้นหาอ่านง่ายค่ะ ขอโทษนะคะ แนะนำสังฆราชรึป่าวเนื่ยยยย แอมอร โดย: peeamp
วันที่: 7 ธันวาคม 2554 เวลา:18:13:40 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
หวานเอยหยาดฟ้าชโลมดิน............แรกแย้มยุพิน
หอมกลิ่นรวยรินตรึงตรา
ไกวกิ่งอ่อนโยนโสภา...................แต่งแต้มทิศา
สร้างอาณาจักรดวงใจ
เฝ้าปลอบประโลมเคียงใคร............ทิวาสดใส
ส่งให้นิทราราตรี
แม้นกาลล่วงเลยมิมี.....................ถอยห่างจรลี
ไมตรีมีแต่เพิ่มพูน
นานวันยิ่งทบทวีคูณ.....................ท่ามกลางแสงสูรย์
เกื้อกูลซึ่งกันและกัน
.
.
.