๐๐ ยังเติมใจ ให้กัน .....ทุกวันคืน ๐๐ . . . . . อ า จ ไ ก ล เ กิ น ก ลั บ ก ล า ย ค ลั บ ค ล้ า ย ห่ า ง ท้ อ ง ฟ้ า ก ว้ า ง ฟ า ก ไ ก ล เ กิ น ไ ข ว่ ถึ ง ล ม รำ เ พ ย ล่ อ ง ผ่ า น ม่ า น รำ พึ ง ด้ ว ย คิ ด ถึ ง ค อ ย ถ า ม ย า ม ล ม เ ยื อ น ยั ง เข้ ม แ ข็ ง ขั บ ข า น ก ล อ น ก า น ท์ ส ว ย ยั ง รุ่ ม ร ว ย เ ริ ง รื่ น ชื่ น ยิ้ ม เ ปื้ อ น ยั ง มี เ ดื อ น แ ม้ น ด า ว ว า ว ล า ง เ ลื อ น ยั ง พ รั ก พ ร้ อ ม ผ อ ง เ พื่ อ น มิ เ ชื อ น แ ช ฝ า ก บ อ ก ผ่ า น เ บื้ อ ง ผื น พื้ น แ ผ่ น ฟ้ า ด้ ว ย ศ รั ท ธ า เ ส ริ ม ทั บ ภ า พ ท้ อ แ ท้ อ ย า ก บ อ ก ว่ า บ า ง วั น ฉั น เ ฝ้ า แ ล ห ว ง ห่ ว ง แ ต่ ห้ ว ง ต รึ ก ทึ ก ทั ก ต ร อ ง ยั ง เ ติ ม ใ จ เ ต็ ม จิ ต ด้ ว ย มิ ต ร แ ท้ ไ ร้ ข้ อ แ ม้ ข ว า ง ห ม่ น จ น ใ จ ห ม อ ง เ ติ ม ใ จ เ จ้ า จ ว บ จ น ค ล า ย ห ม่ น ม อ ง ฟ้ า ง า ม ผ่ อ ง แ ง้ ม ผ่ า น ม่ า น ก วี ฯ ฝ า ก ส่ ง ย้ำ ส า ย ใ ย ที่ ไ ข ว้ ถั ก ฝ า ก ค ว า ม รั ก เ คี ย ง ร้ อ ย ค ลุ ก ถ้ อ ย สี ยั ง อ ยู่ เ คี ย ง เ ย้ า ค ล อ พ้ อ พ า ที ใ จ ด ว ง นี้ แ ด่ น้ อ ง ค ร อ ง ข้ า ง เ คี ย ง . . . ๚๛ 
เติม เครื่องปรุงได้ไหมในบะหมี่
ใจ อยากมีเต้าทึงเป็นของหวาน ให้ ลำไยเยอะเยอะช่างน่าทาน กัน เบิกบานยามนี้มีของกิน กลอนพี่หวานมาก....เลยเอากลอนปอม มาแก้เลี่ยน...แต่คงเอาไม่อยู่... เพลงนี้ชอบอยู่...แต่ชอบ version ที่ก้องร้องง่ะ.. V โดย: กาปอมซ่า
 วันที่: 3 มีนาคม 2554 เวลา:22:07:57 น.กานท์กวินอ่อนหวานสานเสนาะ
ดุจจำเพาะ เจาะจง ส่งนางไหน ด้วยไกลเกินเหินห่าง เส้นทางใด ละเมียดละไม อักษร ดังอ้อนครวญ ฟ้ากว้างไกล ใจส่งก็คงถึง เพียงถ้อยหนึ่ง ฝากคำ ลำนำหวน เดือนเยี่ยมฟ้า พร่างพราวดาวเย้ายวน จิตรัญจวน ครวญคร่ำ เหมือนย้ำทรวง รำพึงถ้อย ร้อยสลัก เป็นรักผ่าน เติมเต็มสู่ ดวงมาน จากม่านสรวง ทุกวันคืน ชื่นนัก ภักดิ์แดดวง ทุกคำหวง ห่วงหา ...พาขื่นจินต์ จะสวมรอย ร้อยกรอง ลองโต้ตอบ จะฝากมอบ ด้วยหมายใจถวิล จะขอแทน หนึ่งน้อง ที่ผ่องภินท์ จะ ตอบแทนยุพิน คนถิ่นไกล หากแม้ว่า ความนัย ส่งไปถึง คงซาบซึ้ง ทรวงเจ้า ผู้ร้าวไหว ด้วยวลี ฉ่ำซึ้ง ตรึงห้วงนัย อีกหนึ่งใจ มอบวาง...อยู่ข้างเคียง..... โดย: สุนันยา
วันที่: 3 มีนาคม 2554 เวลา:23:07:45 น.โดย: กาปอมซ่า
วันที่: 6 มีนาคม 2554 เวลา:15:17:07 น.หวานละมุนอุ่นไอเติมไฟฝัน
ถ้อยรำพันหวานหูเมื่อกู่เสียง ด้วยเคยชินยิลจำทุกสำเนียง ขอร้อยเรียงรำพัน..ดั่งสัญญา เหมือนเธอเติมเพิ่มพล่องทุกช่องให้ เป็นเปลวไฟอุ่นหนาวที่สาวหา ซ่อนเสน่ห์เล่ห์กลมนต์มายา พลั้งวาจา...ผิดกฏ...รักหมดใจ โดย: คนเดียวที่ต้องการ
วันที่: 6 มีนาคม 2554 เวลา:23:23:34 น.เธอคือไฟ.คือฝัน.ที่ฉันหา
เธอคือฟ้า.คือดาว.พราวไสว เธอคือเปลว-เทียนกรุ่นที่อุ่นไอ เติมแรงใจ.ให้กัน.ทุกวันมา มีหลายครั้งหลายคราเหมือนลาล่วง ไกลสุดห้วงอรรณพยังคบหา ทุกถ้อยคำพร่ำบอกอาจหลอกตา สองวิญญาเข้าใจ..ใช่ไกลพอ เราจะเพิ่มเติมฝัน..ที่หวั่นหวาด ซึ่งมิอาจเปลี่ยนแปลงด้วยแรงท้อ ขอเพียงเปลวอัคคี..อย่ารีรอ แว่วเพลงคลอทุกค่ำ..ก็ฉ่ำใจ โดย: go far far
วันที่: 7 มีนาคม 2554 เวลา:14:50:36 น.ส่งกรองร้อย ฝ่กลม ที่พรมผ่าน ส่งความรัก สอดใส่ อยู่ในกานท์ กวีหวาน เย้าหยอก มาบอกกัน... สวัสดีค่ะ คุณคุณเปลวฯ สุหายหน้า ช่วงวันหยุด เพราะจะเป็นวัน ที่สุยุ่งเหยิงค่ะ วันหยุดชาวบ้าน คือวัน ทำงานหนัก ของสุเชียวแหละ ไม่ว่ากันนะคะ  โดย: สุนันยา
วันที่: 7 มีนาคม 2554 เวลา:15:03:17 น.อ่านกลอนกานท์ขับขานไข
ด้วยดวงใจอิ่มเอมปรีดิ์เปรมเหลือ เสียงเพลงขับรับกลอนวอนเคล้าเจือ ยังหลงเหลือมิตรไมตรีที่มาเยือน ฝากน้ำใจให้มิตรจิตชุ่มฉ่ำ ทั้งถ้อยคำมาให้ใช่เชือดเฉือน ด้วยห่วงใยไม่เห็นเป็นแรมเดือน อย่าแชเชือนเพื่อนๆเลยใยเฉยชา สวัสดีค่ะคุณเปลวอัคคี กิ่งแวะมาเยี่ยมค่ะ ขอให้มีความสุขนะคะ  [ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย] โดย: กิ่งฟ้า
วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:11:47:32 น.เย้ายวนย้อย คอยขับขาน อักษร กลอนสราญ ดุจเพลงหวานขานขับคลอ เพลงพรหม ผสมสร้อย สายใยร้อย คอนเก็บก่อ สานฝัน ในวันรอ เพื่อเติมต่อ สายสัมพันธิ์ "สุนันยา" สวัสดียามค่ำคืนค่ะ คุณเปลว สุมาส่งฝันดีค่ะ  โดย: สุนันยา
วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:22:10:30 น.มีคนอื่น...มาสามรอบ
ฟาร์ไม่ชอบ...จะแพ้ใคร จึงต้องแวะมาเอาใจ เพื่อสานใย...ของสองเรา มีคนอื่น...มาวนเวียน ฟาร์ต้องเพียร...มาเหมือนเขา ไม่อยากซ่อน..อ้อนเพียงเงา ให้ใครเดา...เกาวจี รอจะบอก...อรุณสวัสดิ์ ไม่เจนจัดส่ง"ฝันดี" ซึ้งใจในไมตรี เจอทุกที...เราดีกัน  โดย: go far far
วันที่: 11 มีนาคม 2554 เวลา:5:01:07 น.หวัดดีทุกๆท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียนกัน ขอรับ
แล้ว เปลวไฟจะค่อยๆย่องไปเยี่ยมบ้านทุกๆท่านเช่นกัน ขอบคุณทุกๆท่านขอรับ โดย: เปลวอัคคี
วันที่: 12 มีนาคม 2554 เวลา:13:23:47 น.ฝากสายลม พลิ้วไหว สู่ปลายฝัน ฝากแสงดาว ลอยเกลื่อน เยี่ยมเยือนกัน ฝากสายใย ผูกพัน ผ่านถึงเธอ..... สวัสดีค่ะ คุณ เปลวฯ คืนนี้ หลับฝันดีนะคะ  โดย: สุนันยา
วันที่: 12 มีนาคม 2554 เวลา:21:15:31 น. ดีใจด้วยที่พี่..กำจัด ..โรควุ่นวายของพี่ได้แล้วนะคะ อิอิ กลอนที่เขียนบอกมี่ชัดๆเลยสิว่าพี่..หายดีแล้ว555.................... *กลบทก้านต่อดอก* บางสิ่งสื่ออ้างว้างวิเวกเสก อัดอั้นเอกคลื่นคมอารมณ์ห่ม กรีดร้องสะอึกสะอื้นอาบตรมพรม บนเบื่อบ่มศรัทธาระกำช้ำ เสียงใส่โสตบอกผ่าวประสานผ่าน จ้องจดจารดอกด่าวกระหน่ำห้ำ เปื้อนแปลบโปรยโรยร้างสร้างลำนำ อยู่กับคร่ำครวญครางวางวรรคชัก อณูหนาวเน้นจิตมิพ้นหม่น บางบทวนหว่างไหวหาหลักกัก ยากไกลเห็นหนทางกลจักทัก แค่รู้หนักในใจยังปรายชาย ไม่เหลือรอยร่าเริงบนใจใฝ่ ทุกรอยไหม้เหมือนหมองจองฝ่ายพ่าย หากหวังพจน์พาเพลินระบายคลาย ยังมีหมายล้นทรวงมิปล่อยคล้อย...  โดย: ญามี่
 วันที่: 16 มีนาคม 2554 เวลา:12:10:49 น.สวัสดีค่ะพี่,เพื่อนทุกคน ภาพจริงจากข่าวบอกให้รู้ธรรมชาติบทน่ากลัวก็..ยากที่เราจะรับได้ คลื่นที่โตและสูงกว่าตึก4ชั้น ลูกแล้วลูกเล่าที่ทยอยเข้าถล่มบ้านเรือน มันดูราวคนกำลังกวาดขยะ..ค่อยๆไล่ลงน้ำ..ทะเล ชีวิตแล้วชีวิตเล่า ไม่อาจเอ่ยปากร้องขอ หรือต่อรองใดๆทั้งสิ้น.. แม้นแต่คนที่อยู่ในประเทศญี่ปุ่นร่วม60ปี ยังเพ้อว่า..ครั้งแรกของชีวิต ที่น่ากลัวมาก..หลายๆชาติรวมทั้งคนของเขาที่ให้สัมภาษณ์ผ่านนักข่าว ที่พยายามเข้าไปใกล้ถึงจุดที่ระเบิดว่า ..กลัวไม่ใช่ตาย กลัวคือทรมานกับ โรคต่างๆที่อาจติดมาจากรังสีที่ระเบิดต่างหาก.. ตอนนี้หลายชาติเริ่มแล้ว ด้วยการตรวจทุกคนที่ได้เข้าไปบริเวณเหล่านั้น รวมทั้งไปทำงานอยู่ที่ญี่ปุ่น ตรวจหารังสีที่อาจติดมา ...แบบส้มหล่น แม้ว่านักวิชาการจะออกมาแถลงตลอดว่า ..ปลอดภัย ก็ตาม ดังนั้นเรามาภาวนากันเถิด...รอดนะรอดนะทุกคน ทุกชาติ เทอญ...  โดย: ญามี่
วันที่: 16 มีนาคม 2554 เวลา:12:11:21 น.อากาศหนาว เช้าเห็น จนเย็นค่ำ
มืดระส่ำ ระสาย อยากใกล้หมอน ไว้กอดกก ข้างกาย ไร้อาวรณ์ ผ้าห่มซ้อน หนาทับ หลับสบาย มิวายส่ง ฝันดี น้องพี่เพื่อน คืนนี้คงไร้เดือน เยือนดั่งหมาย ไอละออง ฝนชุ่ม คลุมประปราย อย่าตื่นสาย ละกัน เสียงานนะ.... สวัสดีค่ะคุณเปลวฯ วันนี้ ฝากกลอนมั่วๆ มาส่งเข้านอนค่ะ อากาศหนาว ห่มผ้า หนาๆนะคะ ฝันดีค่ะ  โดย: สุนันยา
วันที่: 17 มีนาคม 2554 เวลา:22:21:25 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
ฝากดวงจิตคิดถึงคนึงหา
ฝากความรักความซึ้งใจไปทุกครา
ฝากมนตราอ่อนไหวไปเคล้าคลอ
อยากบอกถึงครั้งหนึ่งซึ้งยิ่งนัก
อยากบอกรักหวานเศร้าร้าวจริงหนอ
อยากบอกใจให้อย่าท้อถึงคนรอ
อยากวอนขออย่าห่างไกลไปอีกเลย...
ให้เธอรู้เถิดหนาว่ายังอยู่
ให้เธอรู้เถิดหนาอย่าเมินเฉย
ให้เธอรู้เถิดหนาว่าทรามเชย
ให้เธอรู้ว่ามิเคยร้างลืมเลือน
รักนี้จำจากไกลไม่เหมือนเก่า
รักนี้จำโศกเศร้าเขาเชือดเฉือน
รักนี้เปลี่ยนผันไปไม่มาเยือน
รักกลับเกลื่อนรอยแผลเจ็บแท้เรา
สวัสดียามบ่ายค่ะ คุณเปลวอัคคี