คนเริ่มเยอะ...เรื่องเริ่มแยะ...โหยหาอิสรภาพจังค่ะ

วันนี้...ขอบ่น..นิดส์นึงนะคะ..อยากระบายค่า

เป็นเรื่องของลูกน้องที่ทำงานอ่ะค่ะ...

คือว่า...เมื่อก่อนทำงานคนเดียว...ไม่มีลูกน้องต้องดูแล

ทำงานอย่างอิสระ...มีแค่เป็นล่าม..ตามงานให้นาย..และก็ประสานงานกับคนอื่นๆ...ก็ไม่มีปัญหาอะไร

ต่อมา..งานเริ่มเข้า..เริ่มเยอะ...จำเป็นต้องรับลูกน้องเพิ่ม..

ตอนแรก..ก็แค่คนเดียว..ก็ดีอยู่

แต่ตอนนี้เพิ่มมากขึ้นเป็น 3 คน...เออ เรื่องเริ่มเยอะขึ้น

จะให้เอาใจ...ทุกคน ก็คงทำไม่ได้หรอก

คนนู้น..เกรงใจไป คนนี้..น้อยใจ ซะเหลือเกิน ดูแล้ว เดี๋ยวก็ผิดใจกัน

เลยเรียกคุยพร้อมกันหมดเลยค่า...แบบว่าเปิดใจคุยกันไปเลย..

จะได้ไม่มีอะไรติดค้างกัน...แบบให้จบ..ดีกว่าค้างคาใจค่ะ

ก็เลยมีความรู้สึก...คิดถึงอิสรภาพจังเลย...

บางครั้ง...ปัญหาเรื่องคน...ก็แก้ยากเหมือนกัน...แต่ว่าพยายามทำความเข้าใจอยู่ค่ะ

อยากกลับไปทำงานที่เป็นตัวเราจริงๆจังเลยค่ะ...

Freedom จงเจริญ !!!!