เมื่อลูกสาวต้องนอนโรงบาลในไทย
นอนโรงพยาบาลหนึ่งคืน
 
ถึงเมืองไทยสามทุ่มจ้า ขาเข้าคนเยอะอยู่แต่ ก็ทำอะไรเสร็จไว ได้ออกมาไวอยู่ 
 
ลูกสาวครึกครื้นมาเหมือนไม่ได้เกิดไรขึ้นเลย ไอ้ที่ตกมาหัวหน้าคว่ำเนี่ยลืมไปเลยนะหล่อน5555 แต่ดีแล้วค่ะ ไอ้เราก้อสบายใจ 
 
ระหว่างอยู่ญี่ปุ่น เราสอบถามกะโรงพยาบาลใก้ลบ้านเรียบร้อยแล้ว เค้าให้นำลูกไปติดต่อตึกฉุกเฉินได้เลย ไม่ต้องไปแผนกเด็ก แต่เราเห็นดูลูกไม่มีอาการไร คงไม่เป็นไรมั่ง 
 
วันแรก ถึงบ้าน ทานข้าวนอน ห้าทุ่ม
 
เช้าวันแรกที่ไทย ลูกสาวดิฉาน ตื่น7โมงค่ะ ถ้านอนดึกแบบนี้ต้อง11โมงไปแล้วค่ะ ตื่นมาก้อครึก ทานข้าว เล่นดี ไม่ยอมนอนกลางวันอีก ห่วงเล่นมาก เข้านอนตี1ได้ 
 
วันที่สอง ตื่น11โมง แบบเดิมเลยค่ะ ครึกเหมือนเดิม นอนห้าทุ่ม 
 
พอวันที่สามค่ะ ไปปลุกลูก 11โมง ลูกดูง่วง นั่งโต๊ะทานข้าวก็ จะหลับ ผิดปกติลูกเรางะ ลูกง่วงแค่ไหน ถึงโต๊ะทานข้าวต้องตื่น ไม่มีอะทานไปหลับที ตื่นมาทานที มันผิดวิสัยลูกเรามาก อีแม่เริ่มกลัวแล้ว หรืออาการมันพึ่งมาออกฟ่ะ
เคยเจอบ้างเคท ที่น้องตกมาแล้ว เล่นดีทานดีสามสี่วันแล้ว เสีย ใจเริ่มไม่ดี เอาลูกไปรพ.เลย ลูกหลับตลอดทาง เรียกก้อไม่ตื่น คนโดนปลุกมากๆธรรมดานะมันต้องมีร้องมีบ่น ต้องรำคาญบ้างแหละ แต่เนี่ยนอนแนบนิ่งเป็นเจ้าหญิงนิทราสะงั้น ใจไม่ดีเลย  
 
ทำบัตร รพ.
 
ดิ่งไปตึกฉุกเฉินเลยค่ะ รอคิวนานมาก เราคอยปลุกลูกคลอด แม่เราก็ค่อยปลอบนะ ไม่เป็นไรหรอกลูก ใจเย็นๆ ลูกไม่เป็นไรหรอก
 
ลูกไหมอยากทำให้แม่เป็นห่วงสิลูก ตื่นได้แล้ว 
 
ใจเสียมาก 
เราเล่าเหตุการณ์ทั้งหมด ให้คุณหมอฟัง คุณหมอว่า ส่วนใหญ่จะมีอาการภายใน24ชม คุณหมอถามว่า มีอาการสลบมั้ย อาเจียน ชัก มึน พูดไม่รู้เรื่องไรมั้ย ลูกเราไม่มีเลยค่ะ สองวันนี้ทานได้ เล่นปกติค่ะ 
พอหมอตรวจ ภายนอก ดูไม่น่าเป็นห่วง ความดันปกติ ทุกอย่างปกติ ต้องเอกซเรย์ดูค่ะ รอเอกซเรย์นะคะ 
 
ระหว่างรอเอกซเรย์ ประมาณบ่ายสาม ลูกตื่นมา ปกติเฉยเลยค่ะ ลูกหิว ให้ลูกทานขนม และให้ถ่ายเอกซเรย์ 
 
 
ระหว่างรอผลเอกซเรย์ ลูกหลับไปอีกแล้ว ตื่นมาราวๆครึ่งชั่วโมงเอง แต่เรารู้สึกดีขึ้น อย่างน้อยลูกตื่นมาก้อปกติ พูดรู้เรื่อง เป็นไปได้มั้ย ลูกเราแค่เหนื่อยฟ่ะ 
 
คุณหมอเวรอีกท่าน มาอ่านผล ผลออกมาว่า ที่หัวด้านหน้า แล้วด้านหลัง มีจุดขาวๆ 
คุณหมอเช็คน้อง ดูตาเท่ากันมั้ย ดูหลังหูมีอาการบวมมั้ย เผื่อฐานกระโหลกร้าว น้องปกติทุกอย่าง แต่หลับลึกมาก หมอทดลองบีบระหว่างนิ้วน้องแรงๆ สรุปมีการตอบสนอง ร้องเจ็บเบาๆแล้วหลับต่อ หมอว่าแปลก คุณหมอขอให้นอนดูอาการ 
หมอว่า ถ้าลูกหมอพึ่งตกมาแบบนี้ อ่านผลเอกซเรย์แล้วมีจุด แบบนี้ หมออยากให้ดูอาการคับ ไอ้จุดที่ว่าอาจจะเป็นเลือด หรือไม่ใช่ก้อได้ แต่ถ้าเป็นหมอ หมอต้องเอาความน่าจะเป็น เป็นหมด 
 
ระหว่างที่เราออกมารอด้านหน้า 
เราได้ยิน แต่จริงๆคือตั้งใจฟังเลยค่ะ คุณหมอ ติดต่อ คุณหมอระบบสมองทางอื่นอยู่ อธิบายเคทเราให้ฟัง 
 
เจ้าหน้าที่การเงิน มาอธิบาย ค่ารักษา ค่าห้องพร้อม รูดไปสองหมื่น ค่ามัดจำ 
 
ตกใจมาก คิดในใจ ค่าโรงพยาบาลไรค่ะเนี่ย คืนละสองหมื่น แต่ประโยคหนึ่งที่ เจ้าหน้าที่การเงินพูดมาว่า ถ้าแอดมิด คุณหมอเด็ก คุณหมอสมอง จะมาดูให้วันนี้เลยค่ะ เอา เอา ....เพื่อความสบายใจ ค่ะ ยอม 
 
หลังจากรูดสองหมื่นไปแล้ว ลูกก้อตื่นมาปกติดีเลยค่ะ เดินชวนกันไปซื้อนม ขนมมาทาน ระหว่างรอเข้าห้องพัก หมอออกมาเจอตกใจ ลูกทานช็อกโกแลตปกติดีเลย แต่คุณหมอบอกลองดูอาการวันนะคับ ถ้าไม่เป็นไร พรุ่งนี้กลับบ้านได้ค่ะ 
 
ได้ห้องพัก
 
ก่อนเข้าพัก 
ต้องมีการเช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อผ้า โดยเจาะให้สายน้ำเกลือ ลูกร้องหนักมาก เรียกแม่ๆ สงสารลูกมาก ทำอะไรก้อไม่ได้ อยากเจ็บแทนลูกเลย 
ลูกขอร้องนางพยาบาลว่า ยาเมะเตะ คุดาไซ (กุรณาช่วยหยุดทีค่ะ)มันบีบหัวใจมาก ลูกอ้อนว้อนมาก เพราะธรรมดา ลูกพูดแค่ ยาเมะแตะ(หยุด) 
น้ำตาไหลพราก.....ทั้งแม่ลูก
ลูกร้องไห้มากหลับไปอีกแล้ว
 
ตื่นมาได้1ชม. หลับลึกอีกแล้ว คราวนี้หมอเด็กมาตรวจ คุณหมอถามถึงเหตุการณ์ การตก ว่ามีสลบ อาเจียนมั้ย แล้วคุณหมอเช็คแขนขา มีเอาไม้บรรทัดมาวัดด้วย แม่รอคำตอบอยู่อย่างได้ยินว่าน้องไม่เป็นไร อย่างใจจดใจจ่อ แต่แล้วคุณหมอบอกว่าให้รอคุยกะหมอสมองค่ะ อ้าว....เรานึกในใจถ้าไม่มีอะไร ก็บอกมาสิคะ เราพยายามถามหมอว่า จะเป็นไปได้มั้ยคะ ว่าลูกเหนื่อยเพราะนอนน้อยตื่นเช้า คุณหมอตอบว่า มันต้องมีอะไรแหละ ไม่งั้นคงไม่นอนขนาดนี้ ใจเราเริ่มเสียอีกละ พอหมอออกไปเท่านั้นแหละ พยายามเรียกปลุกลูก 
 
ตื่นสิลูก 
 
นางพยาบาลว่าคุณหมอสมองน่าจะเข้ามาดูอาการให้เย็นๆนะคะ
 
รอหมอสมอง รอร้อรอ 
หมอสมองมาสามชั่วโมงแล้ว ความรู้สึกเหมือนรอนานมาก ลูกก็ไม่มีวี่แววว่าจะตื่นอีกแล้ว หลับนานมาก ไม่ขยับเลย
 
หกโมง
เราเข้าไปถามนางพยาบาลว่าเมื่อไหร่คุณหมอสมองเข้ามาดูคะ อีกครั้ง คุณพยาบาลช่วยตามให้ 
 
และบังเอิญเราเดินเข้าไปขอwifi ที่เคาน์เตอร์และบังเอิญได้ยินนางพยาบาลคุยกะคุณหมอท่านหนึ่งทางโทรศัพท์อยู่ว่า คุณหมอ.....เข้าวันพฤหัส (วันนี้พึ่งวันจันทร์เอง) แล้วคุณหมอ ท่านนี้ไม่รับเป็นเจ้าของไข้ เค้าไม่เคยเป็นมาสเตอร์ ให้หมอเด็กรับหรือ หมอท่านอื่นรับนะคะ 
 
พอฟังมาไม่รู้ใช่เรื่องของเรามั้ย แต่รีบเล่าให้แม่กะป๊าฟังเลยค่ะ คนมันใจร้อนอะ
 
ป๊าเราไฟล์ให้เลยค่ะ ป๊าไปคุยกะเคาเตอร์เลย ถ้าป๊าพูด ยังไงก็ได้ เชื่อฝีปากป๊า 555
 
จริงอย่างที่คิดผ่านไปไม่ถึงครึ่งชม.คุณหมอเวรที่ตรวจน้องไหม ขึ้นมาขอโทษเค้าเองก้อไม่รู้ว่าคุณหมอจะไม่เข้า แต่เค้าจะตามคุณหมอสมองทางอื่นมาให้ภายในวันนี้ ใจเย็นๆนะคับ คุณหมอทั้งขอโทษ ทั้งรับรองจะตามให้จนได้ 
 
ราวทุ่มครึ่งลูกตื่น มาปกติทานได้เล่นได้ร้องเพลงได้ อีแม่ใจชื่นมาก 
 
ราวสามทุ่มครึ่ง
ในที่สุดคุณหมอสมองเข้ามาตรวจให้ เล่าทุกอย่างให้ฟังอีกรอบ ถามย้อนไปถึงวันก่อนเดินทาง วันเดินทางน้องไหมไม่ยอมน้อง เล่นกับพ่อยันตีห้า นอนน้อย คุณหมอตรวจดูลูก สรุป เจ็ทแลคค่ะ 
(Jet Lag (เจ็ตแล็ก) เป็นอาการป่วยชนิดหนึ่งที่เกี่ยวกับความผิดปกติทางการนอน ซึ่งเกิดขึ้นชั่วคราวจากการเดินทางบินข้ามเขตเวลาโลกแล้วร่างกายยังไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับเขตเวลาใหม่ได้ ทำให้มีอาการ
เจ็ทแลค)
 
ทำไมถึงพึ่งมาเกินตอนนี้ละค่ะ
นั่งเครื่องมาแค่6ชมเอง เวลาก็ไม่ต่างกันมากด้วย คุณหมอเลยเล่าว่าลูกชายคุณหมอนั่งเครื่อง7ชม ยังเจ็ทแลคนอนไปตั้งสองวันเลย แต่ดูอาการแล้วไม่มีอะไรผิดปกติทางสมอง สบายใจได้นะคับ 
 
วันรุ่งขึ้นก็มีคุณหมอมาเช็คกลับบ้านได้แล้วค่ะ 
 
พร้อมค่าใช้จ่าย1คืน ข้าวสามมื้อ สองคนแม่ลูก ร่วม24000นิดๆ
 
ผ่านมาหนึ่งเดือนแล้ว ลูกสุขภาพแข็งแรง สดใส ปกติดีทุกอย่างค่ะ 
 
กลับมาครั้งนี้ ตกใจกับบริการในโรงพยาบาลมาก
เมื่อก่อน(15ปีก่อน)ไปเป็นเพื่อนแม่หาหมอ ที่โรงพยาบาลกรุงเทพ ที่นั้น เจ้าหน้าที่คุณหมอพยาบาลบริการดีมากพูดเพราะ ยิ้มสวยแล้วนะ พอเข้าใจว่าโรงพยาบาลใหญ่เอกชน สถานที่สวย สะอาด ค่ารักษาไม่ใช่ถูก บริการขนาดนี้ เป็นเรื่องปกติ 
 
แต่พอมาที่นี่โรงพยาบาลเอกชนใก้ลบ้าน ไม่ใช่โรงพยาบาลใหญ่อะไร เจ้าหน้าที่พยาบาล คุณหมอพูดดีมาก ขนาดเจ้าหน้าที่ทำความสะอาด เจ้าหน้าที่ค่อยดูแลเรื่องอาหาร ทุกคนพูดดีเพราะ น้ำเสียงดีมาก คือฟังแล้วละมุนดีต่อใจอะ บริการเต็ม10ให้11 เลยค่ะ เหมือนอยู่โรงแรมเลย เสียแต่หมอที่นี่ส่วนใหญ่เป็นหมอพาร์ทไทม์ค่ะ พอเป็นวันหยุด คุณหมอไม่เข้าเลยต้องรอนานแบยเคทเราไงคะ 
 
ถึงเป็นคุณหมอพาร์ทไทม์ก็ให้เต็ม10ค่ะ ดูแล ตามเรื่องให้ จนตลอด ขอบพระคุณมากค่ะ



Create Date : 21 มกราคม 2566
Last Update : 23 มกราคม 2566 18:49:27 น.
Counter : 200 Pageviews.

1 comments
ทำแยมบลูเบอร์รี่แบบง่ายสุดๆ สวยสุดซอย
(22 เม.ย. 2567 18:21:46 น.)
ขีดเพดานค่าใช้จ่ายสูงด้านการรักษาพยาบาล Högkostnadsskydd สวยสุดซอย
(16 เม.ย. 2567 18:52:34 น.)
กงสุลใหญ่ นครนิวยอร์ก ร่วมสีบสานประเพณีสงกรานต์ ปี 2556/2024 newyorknurse
(12 เม.ย. 2567 02:16:06 น.)
Heat Stroke โรคลมแดด / #ศิริราชWeAreReady #โรคฮีทสโตรก #โรคลมแดด newyorknurse
(10 เม.ย. 2567 02:31:37 น.)

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณtoor36

  
ดีแล้วครับที่ไม่ได้เป็นอะไร แต่มันก็น่าตกใจมากสำหรับคนเป็นพ่อเป็นแม่

ยาเมะเตะ คุดาไซ คำนี้เวลาดูการ์ตูน บางครั้งก็ได้ยินครับ
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 27 มกราคม 2566 เวลา:20:09:50 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Aprilfool.BlogGang.com

yoyos
Location :
川崎  Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]

บทความทั้งหมด