Down to Earth..จากท้องฟ้าสู่...ธุลีดิน (การรอคอยกับความคิดถึง Part - III) ฟ้าในวันนี้เริ่มจะสว่างขึ้นเล็กน้อย เมฆหมอกต่างๆ ดูเหมือนจะซาลงไป อะไรอะไรที่ดูเหมือนจะไม่รู้ ก็กลับใสกระจ่างขึ้น แต่ฟ้าที่ใสกระจ่าง บางครั้ง..มันกลับดูเดียวดายเหลือเกิน... หากแต่.. เราก็่ยังมีความรู้สึกผูกพันอยู่กับท้องฟ้า อย่างไม่อาจที่จะถอยห่างออกมาได้ เพราะอะไรกันนะ? ....................... เวลาที่เรามองไปบนท้องฟ้า เราอยากจะวอนขอว่า ฟ้าจ๋า...ฟ้า ขอให้คุณท้องฟ้าลอยลงมาสู่พื้นดินจะได้ไหม.. ลอยลงมาสู่มือเรา.. จะได้ไหม...? ................................. เพียงรำพึงครุ่นคิดถึงคะนึงจิต... เรียงเพ่งพิศเรื่องราวในความฝัน.. ................................. แต่ทว่า ฟ้า จะอย่างไรฟ้าก็ยังคงเป็นฟ้า ที่บางคราก็อบอุ่น บางคราร้อนแรง บางคราก็เย็นฉ่ำ หากแต่ยังคงไกลเกินเอื้อมเหมือนเดิม... แลบางคราฟ้าก็ช่างดูไร้ใจเสียจริงๆ... คงจะดีไม่น้อยหากฟ้าจะโน้มลอยต่ำลงมาพรมน้ำที่เย็นฉ่ำแก่ฉันบ้าง แม้เพียงเล็กน้อยก็ยังดี ....................... ......... .... ไร้ตัวตน ไร้เหตุผล ไร้ความคิด ไร้ชีวิต ไร้จุดหมาย ไร้ความฝัน ไร้เรี่ยวแรง หมดหนทาง สิ้นพลัง จบความหวัง เพราะความจริง ไม่มีเธอ... Time goes by..Like the mist in the sky Lost my mind...Sadness come through own eye บุญรักษาครับ...
อย่าน้อยใจไปเลยค่ะ..
บางทีฟ้าก็คงกำลังรู้สึกแบบเดียวกันกับคุณน่ะแหละ... อาจจะกำลังคิดว่า...เมื่อไหร่หนอถึงจะได้เจอกับหลุมดำในอวกาศที่ตามหามานานแสนนานแล้วก็เป็นได้....( หายังงัยก็หาไม่เคยเจอน่ะนะ..) ฟ้าก็เลยไม่เคยได้ก้มหน้ามองลงมายังพื้นดิน.... อย่าเศร้าใจไปเลยนะ...  โดย: คนส่งทาง
 วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:20:24 น.ฟ้าเทาๆ ..ฝนปรอยๆ..อากาศเย็นๆ..เหงานิดๆแต่ยังยิ้มได้ ^__^
โดย: ฟ้าใส IP: 203.113.71.36 วันที่: 26 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:13:34 น.
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ฟ้าก็คือฟ้า ให้ร่ำร้องอย่างไรเธอก็ไม่ต่ำลงมา
วันนี้แวะมาส่งความสุข
ขอให้มีความสุขกับวันพุธที่สดใสค่ะ