เวลา..(การรอคอยกับความคิดถึง Part - II ) เวลาคือคำที่มีความหมายของตัวแปรๆนึงที่ ควบคุมการพัฒนาการของทุกๆสิ่ง แลทำให้ทุกๆสิ่งนั้นเคลื่อนไหวติดต่อกัน เป็นไปอย่างต่อเนื่อง คลอบคลุมถึงทั้ง อดีต ปัจจุบันและอนาคต.. การรอคอยของผมก็คงเป็นเฉกเช่นกัน ที่ผ่านการใช้เวลาเป็นตัวตั้ง เริ่มจากตั้งแต่ อดีตที่มาจากความทรงจำ จนถึงปัจจุบันกลายเป็นความคิดถึง และก็คงจะเรื่อยไปสู่อนาคตในช่วงเวลาของการรอคอย ที่ซึ่งไม่รู้ว่า จุดสิ้นสุดของการรอคอยในครั้งนี้มันจะ หยุดอยู่ตรงไหน เมื่อไร...อย่างไร... เรา หรือตัวเรา ณ ขณะนี้คือการอยู่กับปัจจุบัน ซึ่งมีอดีตเป็นพื้นฐานของการกำหนดทิศทาง ที่จะเดินต่อไปในอนาคต..แต่ บางครั้งอดีตที่เจ็บปวดมันก็วนเวียนอยู่รอบตัว และทำให้คนเราไม่รู้เลยว่าอนาคตของเรานั้น.. ต่อไปจะเป็นอย่างไร.? เราควรจะเดินไปทางไหน ควรจะหยุดอยู่เฉยๆ ควรจะมองย้อนกลับไป หรือว่าควรจะทิ้งมันเพื่อก้าวเดินต่อไป โดยไม่มีวันเหลียวหลังกลับมา? Why would I hurt so deeply just to waiting for someone who will never coming back into my arm again?
บางทีการได้หยุดเพื่อที่จะพัก..ก่อนก้าวเดินต่อไปก็จำเป็นนะ....
โดย: jaikaew (คนส่งทาง
 ) วันที่: 14 พฤษภาคม 2550 เวลา:19:33:07 น.บางทีการกลับมาอยู่กับตัวเองมันก้น่าจะมีอะไรดีขึ้นเหมือนกันนะคะ^__^ ความเหงาคือความเศร้าของความสุข...
โดย: ฟ้าใส IP: 203.113.71.36 วันที่: 26 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:16:39 น.
อย่าตายนะพี่!!*
 โดย: น้องเป่ดคนเดิม IP: 124.120.36.92 วันที่: 12 ตุลาคม 2550 เวลา:2:04:16 น.
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ถ้าเป็นเรา เราเลือกที่จะก้าวเดินต่อไป
แวะมาทักทายและส่งความสุขวันจันทร์ค่ะ