อยากจะลองเขียนไดอารี่ให้ครบ ร้อยวัน จะทำได้มั้ย วันแรก เพื่อเป็นการฝึก ความอดทนและความตั้งใจของตัวเอง หลังจากที่เหลวไหลมาตลอด เป็นคนที่ตั้งใจทำอะไรแล้วไม่ค่อยสำเร็จจะท้อแท้ไปก่อนซะทุกที เอาหล่ะเริ่มตั้งแต่วันนี้เลย จริงๆเริ่มเขียนบล๊อกอัพเรื่องภาษาไปแล้วจะอัพจนถึงวันสอบน่ะ ทีนี้ก็เลยมาคิด อัพเรื่องภาษาได้ ก้ออัพเรื่องราวประจำวันได้ เอาไว้เตือนความทรงจำตัวเอง เอาเป็นว่าจะอัพทุกๆวันตอนเช้าๆแต่เป็นเรื่องของเมื่อวานก็แล้วกัน ถ้าใครเข้ามาอ่านอย่างงเน้อ เริ่มแหล่ะ 17 -9 -2010 อากาศดีฟ้าใส 30 องศา วันนี้เป็นเวรโบกธงให้เด็กๆไปโรงเรียนตอนเช้าๆตื่นมาเลย จัดการทุกอย่างพอดีลูกชายคนกลางไม่มีเบนโต่ะ เลยไม่ต้องทำสบาย เข้ามาอัพเดท กระทู้นิดหน่อย อาการเช้าคนโต ไก่ทอดแช่แข็งแต่เช้า ส่วนเราอากาศเริ่มเย็นเลยไม่อยากดื่มอะไร รอไปทานอาหารเช้ากับสามี ดีกว่าที่ร้านข้างๆบ้าน ได้เวลาไปยืนโบกธงใให้เด็กๆ คนที่เวรโบกธงกะเราเค้าบอกวันนี้เค้าจะย้ายบ้านแล้วนะ คงไม่ได้มาโบกด้วยกันอีก ก็ร่ำลากันไป เจ้าริน่า อยู่กับพ่อเค้า กลับมาปลุกลูกชายคนกลางตื่นใส่เสื้อผ้า เอาข้าวกะนัดโต่ะให้ทาน ไมโล พ่อเค้าหยุดช่วงเช้าเลยขับรถพาเราไปส่งที่โรงเรียน วันนี้ที่โรงเรียนมียี่จังบ้าจังมาที่โรงเรียน ขากลับอีกแล้วสามีพาขับวนดูบ้านปลูกไหม่ๆทำเอาเราเกิดกิเลศอีกแล้วแต่ตัดใจ ไปทานอาหารเช้ากันที่แม็ค คุยกันหลายๆเรื่อง กลับมาเราไปร้านทำผม ผมหงอกน่ะ ช่างวันนี้หน้าตาแบบบ้านๆแต่ทำผมตัดถูกใจดี แต่ช้ามากสามีจะไปทำงานช่วงบ่ายๆเดวไปไม่ทันเลยไปรับลูกชายกลับจากโรงเรียนแล้วรีบมาส่งให้เราที่ร้านทำผม ร้านทำผมนี่อะไรก็ดีนะ เสียแต่เครื่องสระผมนี่ดิ เสียงมันน่ากลัวมาก ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ ทำเสร็จแวะซื้อกับข้าวกลับบ้าน ทำนู่นี่ อัพภาษาขึ้นบลีอกเสร็จ เด้กๆหลับ ช่วงเย็นๆพาเด็กๆไปวิ่งหน้าบ้าน ลูกสาววิ่งได้น่ารักจริงจริ๊งงชอบอ่ะ ช่วงเย็นทำผัดมะเขือยาวกะหมูซาซิมิ กับข้าวที่พ่อเค้าซื้อมา ก่อนนอนวันนี้ไปค้นเจอหนังสือ ภาษาญี่ปุ่นอีกเล่มนึง เอามาปัดฝุ่นอ่านไม่เท่าไหร่ก็หลับสนิทครอ๊กกกก 
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เจอหนังสือเป็นต้องของีบก่อนทุกที