มีอดีตที่แสนหวานกับเพลงนี้
กับหนุ่มลาว ที่เค้าพึ่งมาจากเวียงจันทร์ หน้าตาดีขาวใส ก็เหมือนคนไทยหล่อๆคนหนึ่ง
เพียงแต่พูดภาษาลาวแค่นั้น
ช่วงเวลา ที่คบกันช่วงสั้นๆ
จำได้ว่าเปิดเพลงนี้ในรถ ช่วงที่ขับไปพัทยาเหยียบร้อยสี่ห้าสิบ แล้วไปดูพระจันทร์ทรงกลด
ก่อนจากกันพ่อหนุ่มลาวก็ทิ้งเทปคาสเซ็ท เพลงของพี่เคียสนี้มิ้งไว้ให้ ไว้ดูต่างหน้า
เง๊อ หลังจากนั้นก็เอามาเปิดทุกวัน ฟังทุกวันน้ำตาไหลทุกวัน
คิดถึงคนให้
แต่จริงๆแล้วมันได้อะไรมากกว่านั้น พี่เคียสเพลงของพี่นี่ให้อะไรกับเราหลายๆอย่าง
จากคนที่ท้อแท้ อ่อนแอ เริ่มลุกขึ้นมา
เริ่มต่อสู้ เริ่มทำหลายๆสิ่งหลายๆอย่าง
ความคิดถึงหนุ่มลาวขาวใสเริ่มจางไป
เป็นแค่เสี้ยวหนึ่งของความทรงจำ
ไปสู่สุคตินะพี่นะ เพลงพี่อยู่ในความทรงจำตลอดไปจริงๆ
ขอให้รักอย่างมีความสุขค่ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ