ถ่ายรูปบนต้นมังคุด
ฤดูผลไม้สวย ๆ แบบนี้ ปีนึงมีแค่ครั้งเดียว

จะไม่ถ่ายรูปเก็บไว้เลยก็กระไรอยู่

ก่อนจะลุยเก็บมังคุดจนมอมแมมหมดสวย ก็เลยขอปีนขึ้นไปเก็บภาพไว้สักหน่อย

จะได้ส่งไปยั่วน้ำลายใคร ๆ ยังไงเล่า...








เห็นสีม่วง ๆ แบบนี้นึกถึงลูกพลัมทุกที

ยิ่งม่วงออกเข้ม แล้วมีนวลเกาะ ..อื้่อหือ...มันช่างน่าเก็บอะไรปานนั้น

ช่วงนี้มังคุดกำลังสุกเยอะ บางวันก็เก็บไม่ทัน

ต้นไหนสุกเยอะก็เก็บนานเป็นชั่วโมง แต่ก็ชอบค่ะ..

จะโฟกัสสายตาไปตรงไหน ก็เจอแต่สีเขียว สีม่วง สีดำแทรกอยู่ตามใบเขียว ๆ

เป็นมันปลาบ ดูเพลินตาดี ความสุขของชาวสวนก็มีช่วงนี้แหละ

เช้ามาก็เข้าสวนเก็บลูกไม้ ...เก็บไปก็บ่นไปเรื่องราคา

แต่ก็ได้นับตังค์ทุกวัน... 555555

(โอ้..แต่จขบ.ไม่ได้นับตังค์เข้ากระเป๋าัตัวเองหรอกนะคะ แค่ช่วยหม่อมแม่

ในวันหยุดเท่านั้นอะค่ะ)


ขนาดสวนเล็ก ๆ ก็ยังต้องจ้างคนมาเก็บ

เพราะลำพังจะให้เก็บกันเอง รับรองว่าเก็บไม่ทัน

บางวันกว่าจะลงจากต้นก็เกือบหกโมงเย็น ชนิดที่ว่า มองไม่ออกแล้ว

ว่าลูกไหนสุก ไม่สุก นั่นแหละถึงจะยอมกลับบ้าน

แล้วก็เดินร้องโอ๊ย ๆ..ปวดหลัง ปวดไหล่ ไปตาม ๆ กัน






ช่วงนี้ถ้าเห็นคนแปลกหน้าเดินตามถนนเป็นกลุ่ม เป็นแถว

ก็สันนิษฐานได้เลยว่าเป็นคนเก็บมังคุดที่มาจากต่างจังหวัด

มิใช่กองกำลังไม่ทราบฝ่ายแต่อย่างใด 5555

ยิ่งถ้าพี่ท่านถือไม้สอยยาว ๆ และมีย่ามสะพายด้วยละก็ใช่เลย

ส่วนใหญ่คนงานเหล่านี้จะมาจากภาคอีสาน

พอถึงหน้าผลไม้ ก็จะมารับจ้างเก็บมังคุด โดยมีนายหน้าพามาอีกที

ส่วนค่าจ้างก็ตามแต่จะตกลงกับเจ้าของสวน

ราคามาตรฐานก็วันละ 250 - 300 บาท

แต่บางสวนก็จ้างเป็นกิโล กิโลกรัมละ 3 บาท ส่วนใหญ่จะชอบอย่างหลัง

เพราะใครเก็บมาก ก็ได้มาก บางวันได้ถึง 400 - 500 บาทก็มี

คิดเสียว่ามาเก็บผลไม้ขายเอาเอง กิโลละ 3 บาท ..ไม่้้้ต้องลงทุนอะไร

นอกจากออกแรงเก็บอย่างเดียว แถมยังได้กินผลไม้ฟรี ๆ อีกต่างหาก

มีแรงกินเท่าไหร่ ก็กินไป...ไม่หวงกัน

คนงานเหล่านี้แม้จะสู้คนพื้นถิ่นไม่ได้ในเรื่องของความชำนาญในการเก็บผลไม้

แต่ข้อดีที่น่ายกย่องคือส่วนใหญ่จะขยัน และมีความอดทนต่องานหนักได้ดีกว่า

การกินอยู่ก็จะทำกันอย่างประหยัด มีมะละกอดิบลูกเดียวก็ได้หนึ่งมื้อแล้ว

นี่คือตัวอย่างที่ดีจริง ๆ ของคนงานที่แสนซื่อเหล่านี้

ซึ่งถ้าไม่มีพวกเขา ชาวสวนก็คงจะแย่และลำบากใช่น้อย


อะนะ..พูดเรื่องมังคุด แล้วเลยมาถึงคนเก็บมังคุดจนได้สิเรา

ต่อด้วยภาพมังคุดบนต้นเลยแล้วกัน





หลังจากถ่ายภาพจนพอใจแล้ว ก็แขวนกล้องไว้กับกิ่ง จากนั้นก็เก็บ ๆ ๆ ๆ

อย่างมันมือ...ลูกไหนอยู่ไกลก็ใช้ไม้สอย

เหนื่อยค่ะเหนื่อย...ถ้าต้นสูงมาก ๆ ก็อันตรายใช่เล่น

ต้องใช้สติ เผลอไม่ได้

เพราะถ้าตกต้นมังคุดหลังหัก หรือเป็นอัมพาตไปตลอดชีวิต

ต่อให้ขายมังคุดได้กี่หมื่นกี่แสน มันก็ไม่คุ้มกันเลยค่ะ


แถมด้วยภาพเงาะจากสวนที่อยู่ติดกันนะคะ










Create Date : 11 พฤษภาคม 2553
Last Update : 12 พฤษภาคม 2553 0:45:51 น.
Counter : 6370 Pageviews.

2 comments
คุย โอพีย์
(13 เม.ย. 2567 21:51:16 น.)
Bangsaen 21 The Finest Running Event Ever 2023 บางแสน แมวเซาผู้น่าสงสาร
(12 เม.ย. 2567 10:20:55 น.)
หาอะไรดับร้อนกับน้องถั่วแดงที่ร้านเย็น เย็น หวานเย็น สาขาMRTท่าพระ นายแว่นขยันเที่ยว
(12 เม.ย. 2567 00:32:31 น.)
ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 349 "วันใดที่เธอ...." จันทราน็อคเทิร์น
(8 เม.ย. 2567 14:18:13 น.)
  
เพิ่งจะเคยเห็นต้นเงาะกับต้นมังคุดครั้งแรกเลยนะเนี่ย

น่าทานจังค่ะ
โดย: รุ้ง (oldboat ) วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:9:46:58 น.
  
อยากเห็นต้นมังคุด อยากเห็นสวนผลไม้

เป็นคนไทยแท้ ๆ อยู่เมืองไทยแต่ไม่เคยเห็น

เห็นแต่สวนสาธารณะ กับสวนคอนกรีต
โดย: intimacy วันที่: 30 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:32:39 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

6000miles.BlogGang.com

หกพันไมล์
Location :
จันทบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]