วันที่ 24 ก.ค. กัปตันมีไข้ขึ้นสูงมาก ที่เนอสโทรมาบอกม๊า พอเลิกงานปุ๊บก้อรีบไปรับแล้วพากัปตันไป รพ.รามคำแหง เลย วันนั้นคุณหมออรรถพลอยู่ถึง 2 ทุ่มพอดี คุณหมอถามว่าในบ้านตอนนี้มีใครเป็นหวัดหรือเปล่า พอดีวันนั้นอาซาโกวก้อ admit ที่ รพ.รามคำแหง ด้วยโรคไข้หวัดใหญ่ สายพันธุ์ B เลยบอกคุณหมอไป คุณหมอเลยให้ปั่นจมูกเอาเยื่อไปตรวจด้วย ผลออกมาคือ กัปตันเป็นไข้หวัดใหญ่ สายพันธุ์ B เช่นกัน คุณหมอถามว่าจะ admit ไม๊ ให้พยาบาลเช็คห้องว่างให้ ปรากฏว่าห้องเด็กเต็มหมดเลย ขนาด รพ.เอกชนนะเนี่ย    ม๊าเลยคุยกะป๊าว่างั้นเดี๋ยวม๊าพาลูกไปอยู่บ้านอาม่าทิพย์ดีกว่าเพราะยังมีคนช่วยๆกันดู เลยอุ้มกัปตันลงมา ป๊าไปเอารถ จังหวะที่รอป๊าไปขับรถมารับนั้น ม๊ารู้สึกว่ากัปตันแปลกๆ เหมือนตัวร้อนมากๆๆและเริ่มสั่น ใจคอม๊าเริ่มไม่ดี คิดว่า อยู่ใกล้หมอน่าจะปลอดภัยกว่า กลัวลูกชัก เลยเปลี่ยนใจ โทรบอกป๊า แล้วกลับขึ้นไปแผนกเด็กอีกรอบ กะว่าจะเป็นห้องผู้ใหญ่หรือห้องนอนรวมก้อจะเอา ปรากฏว่า มีเด็กออกพอดี กัปตันเลยได้ห้องเดี่ยว

พากัปตันขึ้นห้องไปไม่นาน เช็ดตัวเปลี่ยนชุดเสร็จก้อหลับ 

ออ...กัปตันไม่ต้องให้น้ำเกลือเพราะยังกินนมแม่ได้และกินอาหารได้บ้าง

คืนนั้นป๊ามานอนเฝ้าเป็นเพื่อนม๊าด้วย กลางคืนไข้กัปตันขึ้นสูงตลอด กินยาเช็ดตัว ไข้ก้อลง แต่พอฤทธิ์ยาหมดไข้ก้อกลับมาใหม่ ม๊าแทบไม่ได้นอนเลยทั้งคืน ป๊าก้อเช่นกัน

เช้าวันต่อมาอาม่าทิพย์กะอากงมาช่วย ม๊าเลยลางานแค่ครึ่งวันเช้า ช่วงบ่ายม๊าไปทำงาน ใจก้อห่วงกัปตัน โทรเช็คเป็นระยะๆ ไข้ก้อยังขึ้นๆลงๆอยู่ เลิกงานรีบมาหา คืนนี้อาม่าทิพย์อยู่เฝ้าเป็นเพื่อนม๊า ให้ป๊ากลับไปพักผ่อน.......

วันที่ 3 อาเหล่าม่ากับอากงมาช่วยดูให้ตอนกลางวัน ม๊าลางานครึ่งวันเช้า ไปทำงานบ่ายเหมือนเดิม อาเหล่าม่าบอกว่าเวลาไม่มีม๊าอยู่กัปตันเรียบร้อยมากกกก ไม่ค่อยซนเท่าไหร่ แต่พอเห็นม๊าเท่านั้นล่ะ ยังกะลูกลิงเลย เปลี่ยนเป็นคนละคนเลย 55+

จากประสบการณ์ 2 คืนที่ผ่านมาทำให้ม๊าได้รู้ว่า ไม่ต้องมีใครอยู่เฝ้ากัปตันกับม๊าเลยดีกว่าทั้งป๊าทั้งอาม่าทิพย์ ทรมานเค้า 2 คนให้ไม่ได้นอนกันเปล่าๆ แล้วกัปตันก้อไม่เอาใครเลยด้วย ป๊าหรืออาม่าจะช่วยอุ้มช่วยกล่อมให้ม๊าได้นอนพักบ้าง กัปตันก้อร้องไห้งอแง ไม่เอาเลย สุดท้ายก้อต้องเป็นม๊าที่อุ้มกัปตันอยู่ดี   เพราะฉะนั้นคืนที่ 3 เลยบอกให้ป๊ากับอาม่ากลับบ้านไป มาม๊าเอาอยู่ คนเดียวไหว

วันที่ 4 ม๊าลางานทั้งวันอยู่กับกัปตัน เพราะอาม่าทิพย์หยุดงานมา 2 วันแล้ว สายๆอากงถึงมาอยู่เป็นเพื่อน บ่ายๆซาโกวออกจากรพ.ก่อนออกก้อแวะมาหาพร้อมกะโซ้ยโกว

อาหารของทางรพ.เป็นพวกข้าวต้มนี่กัปตันไม่กินเลยนะ (ไม่สบายยังเลือกกินอีกน่ะ) ม๊าเลยยกเลิกไป สั่งแต่เป็นอาหารจานเดียวพวกข้าวผัดอเมริกันให้กัปตันแทน กินมั่งคายมั่งตามประสา แต่ก้อยังได้กินบ้าง

วันที่ 5 ตามที่คุณหมออรรถพลพูดไว้ตั้งแต่วันแรกๆเป๊ะว่า 4-5 วันเดี๋ยวไข้ก้อจะหาย กัปตันไม่มีไข้แล้ว เย้ๆ  กลับบ้านได้ ป๊ามาหาแต่เช้า วันนี้ตอนสายๆอี๊เกศก้อมาเยี่ยมกัปตันด้วย

กว่าเราจะได้ออกจาก รพ. ก้อประมาณบ่าย 2 โมงครึ่ง......

พอถึงบ้านปุ๊บ มาส่งต่อให้อาโซ้ยโกวช่วยดูกัปตันให้....

ส่วนม๊าขึ้นไปนอนสลบไสล 2 ชม.เต็มๆ แบบว่าหลับสนิทเลยนะ เพลียมาก 55+

จากเหตุการณ์ครั้งนี้...สอนให้รู้ว่า ถ้าเกิดใครในบ้านไม่สบายคนนึงควรที่จะหาทางป้องกันไม่ให้เชื้อไปติดต่อคนอื่น ดังนั้น หน้ากากปิดปากนี่กลายเป็นสิ่งสำคัญประจำบ้านไปแล้ว เพราะเด็กน้อยไม่สบายทีน่าสงสารและทรมานมาก ต้องมาเห็นคืนที่ม๊าอยู่กับกัปตัน 2 คน ม๊าไม่ได้นอนเลย เพราะต้องคอยจับตัวกัปตันว่าร้อนมากไม๊ คืนนั้นกัปตันตัวร้อนจนตัวสั่นปากสั่นเป็นลูกนกเลย ม๊าตกใจมากรีบเรียกพยาบาลมาเช็ดตัวให้ ม๊าไม่ค่อยประทับใจพยาบาลที่ รพ.ราม เท่าไหร่ เทียบกับที่ รพ.เปาโล ไม่ได้เลย พยาบาลที่นั่นเอาใจใส่กว่าเยอะมากๆ แต่หมอที่รพ.เปาโล ก้อสู้ที่ รพ.ราม ไม่ได้เช่นกัน ดังนั้นต้องเลือกที่ที่หมอเก่งๆไว้ก่อนดีกว่า

อัพเดตพัฒนาการ เจ้าลิง 1 ขวบ 1 เดือน.....

  น้ำหนักพร้อมขึ้นชกอยู่ที่ 10.3 กิโลกรัม ส่วนสูง 77 ซม.

  ฟันขึ้น 6 ซี่ บน 4 ล่าง 2  (ป๊าพยายามฝึกให้หนูแปรงฟันก่อนนอนทุกคืน)

  เดินเก่งขึ้นเยอะแล้ว แต่ยังมีล้มบ้างนิดหน่อย เวลาอยู่ในบ้านชอบล้ม แต่เวลาใส่รองเท้าเดินนอกบ้านกลับไม่ค่อยล้มนะ ม๊าไม่แน่ใจว่าการใส่รองเท้ามันช่วยให้การทรงตัวดีกว่ารึเปล่าไม่รู้

  เรื่องพูด...กัปตันยังไม่ยอมพูดสักที แต่พอจะเรียก ป๊า ได้ แล้วก้อเรียก ม่า (อาม่า) ได้ แต่เรียกแบบสอนให้พูดคือพูดนำก่อนน่ะ ยังไม่ยอมเรียก ม๊า สักที แต่กัปตันรู้จักหมดนะว่าใครเป็นใคร ให้เอาของไปให้ก้อส่งให้ได้ถูกคนหมด เพียงแต่ยังปากหนักไม่ยอมพูดแค่นั้นเอง

  เริ่มเป็นเด็กยิ้มเป็น บอกให้ยิ้มหวาน ส่งสายตาปิ๊งปิ๊ง สามารถทำได้ (ที่เนอสสอน)

รักเจ้าจ๋อกัปตันมากมาย

มามี๊ลิง

Create Date : 14 พฤศจิกายน 2555
Last Update : 14 พฤศจิกายน 2555 18:15:20 น.		3 comments
Counter : 1885 Pageviews.
Share Tweet