ครั้งแรก..กับประสบการณ์ในโรงแรมม่านรูด ง่า.............. คนมาดูหัวข้อแล้วจะคิดมากกันไปหรือเป่า ครั้งแรก กับประสบการณ์ในโรงแรมม่านรูด แต่จริงๆๆแล้วไม่มีอะไรมากหรอกคะ ก็คือช่วงวันจันทร์ที่ผ่าน ไปตะลุยกรุงเทพมา ตอนแรกก็กะวางแผนจะพาเพื่อนไปนอนที่หอ จะได้ไม่เปลืองค่าที่พักเพราะ เพื่อนอยากอยู่หลายวัน (มันขอร้องให้พาช๊อปและเที่ยวในกรุงเทพ) แต่แผนก็ต้องเปลี่ยน เมื่อมันพาน้องชายไปด้วย ซึ่งหอของเราเป็นหอหญิง ก็เลยจะไปนอนที่โรงแรมแถว ถนนข้าวสาร เพราะเราเคยไปกับเพื่อนต่างชาติ ราคามันถูกดี แถมอยู่ใกล้ๆๆที่เที่ยวเยอะ แต่ก็ต้องผิดแผนอีก.........เมื่อ โรงแรมในถนนข้าวสารรับเฉพาะนักท่องเที่ยวต่างชาติ ถ้าคนไทยจะไปอยู่ ก็ต้องมีคนต่างชาติด้วยซวยไปเลย เพราะตอนนั้นก็เริ่มเย็นแล้ว เพราะมั่วไปเดิน งานหนังสือมา เหนื่อยมากๆๆ แต่ก็ได้หนังสือมาหลายเล่มอยู่ ทำไงได้ ก็เลยต้องกลับมาที่อนุสาวรีย์ หวังพึ่งเพื่อนแต่โทรไปมันบอกว่าพี่สาว มาอยู่ด้วยไปนอน 3 คนคงไม่ได้ ก็เลยต้องเดินหาโรงแรมนอน เดินวนไปวนมาตั้งแต่ 4โมงเย็น ถึง 5โมงครึ่ง ถึงได้ แต่เป็น โรงแรมม่านรูด เจ้าคะ ตอนแรกก็กล้าๆกลัวๆ เพราะสายตาแต่ละคนที่มองพวกเรา เดินเข้าไปเขาต้องคิดอะไรที่ไม่ดีแน่ๆๆ แต่ทำไงได้ คิดซะว่าเราบริสุทธิ์ใจ แล้วก็คงไม่เจอกันอีก แต่เราไม่ได้นอนที่มันมีม่านชั้นล่างน่ะ เราอยู่ชั้นบน ห้องนอน ก็ถือว่าโอเคเลยล่ะกับราคา 440 บาทต่อคืน แอร์เย็น หนาวได้ใจ โทรทัศน์ จอใหญ่ ชัดแจ่ว เตียงนิ่ม น่านอน แต่แย่ตรง ผ้าห่ม ดูไม่น่าเอามาห่มสักเท่าไหร่ ห้า ห้า แต่จากการสังเกตแล้ว ก็มีคนที่ขับรถตู้ระหว่างจังหวัดเข้ามาเช่าเพื่อนอน ไม่ได้เป็นโรงแรมอย่างที่พวกเราคิด หรือเห็นกันในหนัง ในชีวิต จริงก็มีคนไปนอนในที่นี้เยอะไม่ว่าจะเป็นนักศึกษาที่จะไปสอบแต่หาที่พักไม่ได้ เนี่ยแหละประสบการณ์ที่ได้มา แต่ก็มีอะไรที่เราสงสัย คือโรงแรมม่านรูดไม่ให้เด็กที่อายุต่ำกว่า 18 เข้า พัก เพราะวันต่อมาเราต้องออกจากโรงแรมนี้(เพราะมีคนจองไว้เต็มหมดแล้ว) เราเลยต้องเดินหาโรงแรม แต่ไปมาทั่ว เขาไม่รับเรา เนื่องจากน้องของเพื่อนอายุแค่12 เอง........... ก็เลยมานึกได้ว่า พวกที่เขาพาเด็กเข้าโรงแรมม่านรูด ไปทำมิดีมิร้ายเนี่ย คนเฝ้าเขาจะถามก่อนเหมือนที่ถามพวกเราหรือเป่า พวกเขาขับรถเข้าไป ก็ไม่รู้แล้วว่าคนที่มาด้วยอายุเท่าไหร่ แล้วอย่างนี้มีกฏขึ้นมาเพื่อ................ไม่จริงจังอย่างที่เขียนไว้นิ เห้ย.......................   Create Date : 25 ตุลาคม 2550 16 comments Last Update : 25 ตุลาคม 2550 12:32:59 น. Counter : 4286 Pageviews. Share Tweet

ว่าง ๆ แวะมาแจม น่ะ blog เรา ทำกรอบรูป จังหวัด ภูเก็ต น่ะ อยู่ นครสวรรค์ เหมือนกัน น่ะ   โดย: may (may-momo ) 25 ตุลาคม 2550 13:16:51 น.

อืม เห็นด้วยค่ะ กฎหมายน่ะดีอยู่ แต่ผู้ปฎิบัติไม่จริงจังมันก้อเลยกลายเป็นกฎไม่เป็นกฎเนอะ สงสัยโรงแรมที่ข้าวสารทำไมไม่รับคนไทย แปลกแต่ก้อคงจริงแหละ   โดย: โซบะคุง 25 ตุลาคม 2550 13:55:04 น.

เข้ามาอ่านเพราะชื่อเรื่องเลยนะเนี่ย อิอิ   โดย: lynn_clk 25 ตุลาคม 2550 15:05:54 น.

ฝนก็เคยเข้าม่านรูดนะ ตอนนั้นแฟนย้ายที่ทำงานจากจังหวัดหนึ่งไปอีกจังหวัดหนึ่ง เผอิญไปถึงตอนตีสี่ หาโรงแรมไม่ได้เลยเพราะทั้งจังหวัดมีโรงแรมม่านรูดที่เดียว สุดท้ายก็ต้องเข้าไป ตื่นเต้นจังเพราะมองทางไหนก็มีแต่กระจกรอบ ๆ ดีที่เรากับแฟนเพิ่งแต่งงานกัน เหมือนฮันนี่มูนเลย ไม่เก้อเขินเท่าไหร่ ตอนแรกก็สั่น ๆ แต่แฟนบอกไม่เห็นเป็นไร เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง เรื่องแบบนี้บางครั้งมันจำเป็นก็ต้องพักค่ะ อย่าไปซีเรียสอะไรมากนัก   โดย: ฝน IP: 125.24.145.22 25 ตุลาคม 2550 15:30:20 น.

ขอมอบแรงบันดาลใจให้++   โดย: rfu 25 ตุลาคม 2550 16:23:39 น.

โล่งอกไป นึกว่า เกิดอะไรขึ้นกะyuichan ซะอีกน่ะ โธ่ๆๆ เป็นเด็กเป็นเล็กมาทำให้ผู้ใหญ่หัวใจจะวาย พูดถึงโรงแรมม่านรูด ที่นิโฮงก็เยอะมากนะ ดูก็เหมือนโรงแรมธรรมดาๆ ที่ออกจะดูดีด้วยซ้ำ แต่ทำไมเขาถึงดูออกว่าเป็นโรงแรมม่านรูดก็ไม่รู้   โดย: keichan 25 ตุลาคม 2550 16:42:38 น.

ก้มันจำเป็นต้องพักใช่มั้ยคับ แต่มันก็บรรยากาศไม่ดีซักเท่าไหร่เลยนะคับ   โดย: K_chang 25 ตุลาคม 2550 17:52:48 น.

โดย: ใครกัน...นั่งอยู่ตรงนี้ 25 ตุลาคม 2550 18:20:56 น.

ฮ่า ๆ ๆ อ่านแล้วขำดี ตอนนี้เราดีขึ้นมากแล้ว ส่วนเรื่องที่เคยบอกเธอไป...ความจริงเราทำตั้งแต่เมื่อ 2 วันก่อนแล้ว เหอ เหอ เหอ เหอ (รวดเร็วทันใจ ฉับไวปาน FedEx ไหมนี่?) คือเราบอกให้เพื่อน ๆ เราช่วยหาแฟนใหม่ให้โดยด่วน (ขนาดยังไม่ได้บทสรุปว่าจะเลิกกัน หรือไม่เลิกนะนี่) หุ หุ หุ ตอนนี้ก็เศร้านะ..แต่ว่าเริ่มทำใจได้แล้วในระดับหนึ่ง และมองเห็นทางที่จะเดินต่อไปราง ๆ แล้วล่ะ เพราะทันทีที่เกิดเรื่องนี้ขึ้นปุ๊บ สิ่งแรกที่เราคิดก็คือ.."แล้วฉันจะทำยังไงต่อไปดี" ถามตัวเองอยู่นั่นน่ะ จนคิดออกแล้วว่าจะทำยังไงต่อไป เราเองก็ไม่รู้ว่ามันจะเป็นยังไงต่อไปเหมือนกัน....แต่ก็พอจะ..รับเรื่องที่จะเกิดขึ้นได้ในระดับหนึ่งแล้ว ขอบใจมากสำหรับกำลังใจและคำแนะนำที่ดีจริง ๆ (พูดเหมือนแม่ตูเลยนะนี่...)   โดย: Ninniko 25 ตุลาคม 2550 20:41:09 น.

อิอิ เข้ามาอ่านเพราะอยากรู้เหมือนกันค่ะ...   โดย: Madam_Hatyai 25 ตุลาคม 2550 21:05:40 น.

555+ อ่านแล้วก็ขำ น้องสาวยังจำตอนที่เราขับเข้า ลักซอร์ ได้มั้ย ถอยเกือบไม่ทัน นึกถึงวันนั้นทีไรก็ยังขำทุกที ว่าแต่ไปงานสัปดาห์หนังสือได้อะไรมาบ้างหว่า แล้วไปช๊อปอะไรมาบ้าง อิจฉาจัง พี่สาวอยากได้หนังสือ+อยากช๊อป แต่ตอนนี้กรอบ เลยต้องพุทโธๆ ไว้ก่อน   โดย: พี่สาวฝาแฝด (insane_child ) 25 ตุลาคม 2550 21:31:45 น.

เคยเข้าเหมือนกันค่ะ ตอนเด็กๆอายุสักสิบสองได้ ตอนนั้นไปเที่ยวแถบอีสาน (แบบขับรถไปกันทั้งครอบครัวน่ะค่ะ) แล้วไปถึงจังหวัดอะไรก็จำไม่ได้แล้ว หนองคายมั้ง โรงแรมเต็มหมดเลย ในที่สุดก็ต้องไปพักที่โรงแรมม่านรูด ตอนนั้นไม่รู้นะว่าไอ้ที่เข้าไปพักเนี่ยเค้าเรียกว่าม่านรูด พ่อแม่ก็ไม่ได้บอกอะไร จำได้แค่ว่าสภาพมันโทรมมากๆเลย อ่างน้ำก็ตัน แล้วก็ทางเข้าเป็นแบบม่านรูดๆนี่แหละ พอโตขึ้นมานึกย้อนไปถึงได้รู้ว่าไอ้ที่เคยไปนอนน่ะมันโรงแรมม่านรูดนี่นา   โดย: @opal@ 25 ตุลาคม 2550 21:54:13 น.

เราก็เคยเข้าไปหาที่พักในตรอกข้าวสารเหมือนกัน เขาให้แต่ต่างชาติอยู่ไปกับเพื่อนผู้หญิงทุ่มกว่าๆแล้วไม่รู้จะไปนอนที่ไหนดีเดินถึง3ทุ่มดีที่มีบางโรงแรมคนไทยนอนได้ไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมก็มีตังค์จ่ายเหมือนกันแล้วคิดดูเราเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆดึกขนาดนั้นจะให้เราไปนอนไหน   โดย: mi-mill IP: 61.7.179.107 13 พฤศจิกายน 2550 12:18:56 น.

ทำblogได้น่ารักมากค่ะ.....อยากทำเป็นมั่งง่ะ   โดย: fon IP: 202.91.19.204 17 เมษายน 2551 0:53:04 น.

ขอให้โรงแรมที่ไม่รับนักท่องเที่ยวไทยล้วน มันเจ๊งๆๆๆ ฝรั่งมันเป็นเทวดาหรือไงว่ะ โรงแรมมันเช็ดตีนให้คนฝรั่งมันคงภูมิใจมากเลยนะ   โดย: มาริโอ้ งดเมา IP: 58.9.191.171 3 มกราคม 2552 22:48:04 น.

มานอนกับผมที่เกาะพะงันบ้านผมไหม   โดย: อนุรักษ์ สุขทอง IP: 118.173.6.188 20 กุมภาพันธ์ 2552 17:29:46 น.