บ้านเราเอง สร้างเองอยู่เอง....ตอน: ...เลือกที่จะอยู่ หรือเลือกที่จะไป
เมื่อวานกรมอุตุนิยมวิทยาบอกว่าภาคเหนืออากาศหนาว....
แล้วฝนที่ตกโครมๆ ตลอดเวลานี่คืออาร้ายยยย คืออาร๊ายยยย หา...ทำไมท่านไม่บอกเลยว่ามันจะหนาวเป็นหย่อมๆ .....
หย่อมนี้จะหนาว หย่อมที่แกอยู่จะไม่หนาว....จะได้เข้าใจ
บ่นไปก็เท่านั้นแหละครับ จะว่าเขาพูดผิด มันก็ไม่ถูกนัก เพราะช่วงเวลาที่หนาวมันก็มี แต่มันหนาวตอนดึกๆ ครับ พร้อมๆ กับฝนตกหนักตลอดเวลา มากลางวันฝนไม่ตก อากาศก็จะร้อนอบอ้าว พอเที่ยงฝนก็เท
อย่างนี้แหละครับ ฝนราชการ...มักจะมาตอนเที่ยงกับเลิกงาน
อ่า...ช่างฝนมันเถอะเนอะ
เพราะวันนี้จะพูดถึงความสุขครับ
ผมอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง จำไม่ได้แล้วว่าเรื่องอะไร แต่เขาถามไว้ว่าคนสมัยก่อนกับคนสมัยนี้ คนสมัยไหนมีความสุขมากกว่ากัน?
อ่านคำถามนี้จบผมแอบหลับตา เพื่อนึกคำตอบ...
....
....
...
ผมว่าคนสมัยก่อนน่าจะมีความสุขมากกว่าคนสมัยนี้ เหตุผลแทบจะไม่ต้องถามหา เพราะแค่เราหลับตานึกภาพตาม ส่วนใหญ่เราก็มักจะนึกออกว่าสภาพของคนสมัยก่อนๆ นั้น มันมีความสุขอย่างไร และแน่นอน ก็จะเข้าใจว่าเขาน่าจะมีความสุขมากกว่าคนในสมัยเราๆ ที่อยู่นี้
แล้วก็ลืมตา อ่านต่อ...
เขาบอกว่า ใช่..คำตอบของคนส่วนใหญ่อาจบอกว่าคนสมัยก่อนน่าจะมีความสุขมากกว่า แต่ก็เกิดคำถามตามมาอีกว่าทำไม? อืมมม...ถ้าเราลองนึกดูนะ เราจะพบว่าคนสมัยก่อนอยู่กันแบบไร้อุปกรณ์ช่วยในการดำรงชีพ อยู่แบบตามสมควร
อยู่แบบไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวกอะไร..
จนกระทั่งวันหนึ่ง...มนุษย์เราก็พยายามคิดค้นสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ เพื่อหวังให้ช่วยขจัดข้อจำกัดของการใช้ชีวิตลงได้ ไม่มากก็น้อย
จนวันหนึ่งเราก็มีทั้งตู้เย็น เตาแกส เครื่องซักผ้า ยาล้างห้องน้ำ ราวตากผ้า หินลับมีด พัดลม ไมโครเวพ มอไซค์ รถยนต์ โทรทัศน์ โทรศัพท์ คอมพิวเตอร์ และอินเทอเนต...
เรียกว่ามีเครื่องอำนวยความสะดวกครบครันกันเลยทีเดียว
แต่ทำไมคำตอบของคนส่วนใหญ่จึงบอกว่าเราที่อยู่ในยุคนี้ จึงมีความสุขน้อยกว่าคนในสมัยก่อน(ขออภัยสำหรับคนที่ตอบว่าคนสมัยนี้มีความสุขมากกว่าไว้ ณ ที่นี้ด้วยขอรับ)
ขอคั่นเวลานิดหนึ่ง..สายยางจำเป็นมากครับ เพื่อการวัดระดับของตอม่อแต่ละต้น เพื่อป้องกันลานไม้ยกหน้า เพราะเราไม่ได้สร้างเพิงหมาแหงน...เน่อ
มาต่อกัน....
ผมปิดหนังสือแล้วในตอนนั้น เหตุผลเพียงเพื่อต้องการหาคำตอบด้วยตัวเองก่อนในขั้นแรก ยังไม่อยากลอกคำตอบจากผู้เขียนในหนังสือ เราลองมาคิดเองดูก่อนมาเหตุใดเราจึงตอบเช่นนั้น
ทั้งๆ ที่เรามีอะไรที่เพียบพร้อมกว่าคนยุคก่อนมาก แต่ทำไมเราหาความสุขได้ยากกว่าพวกเขา?.....
คำตอบของผมคือ
เป็นเพราะว่าผมไม่เคยอยู่ในยุคก่อน ผมเลยไม่รู้ว่าเขาสุขหรือเขาทุกข์อย่างไร..เอออ ..นั่นสิ มันก็จริง....
สองคือ เป็นเพราะว่าเราอยู่ที่ตรงนี้ แล้วเรารู้สึกทุกข์ใจ ซึ่งไม่ว่าจะด้วยเรื่องใดก็ตามที่ทำให้เรารู้สึกทุกข์ มันก็จะฝังอยู่ในตัวเรา และน่าเจ็บใจตรงที่ว่าโดยธรรมชาติของคนมักจะจำในเรื่องที่เจ็บมากกว่าจำในเรื่องที่จ๊อดมันยอดมาก...
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ผมว่าคำตอบที่แท้จริงก็คือ ....
ในยุคที่เรามีพร้อมทุกสิ่งทุกอย่างแบบนี้ มันก็น่าจะตอบสนองความต้องการเราได้อย่างครบถ้วน เพื่อเติมเต็มและสร้างความสุขกับชีวิตของเรา แต่กาลกลับกลายเป็นว่าเราขาดสิ่งหนึ่งที่สำคัญไป นั่นคือ การรู้จัก...พอ..
จะพอเพียงหรือพอใจก็ตาม แต่หากเรารู้จักพอ อะไรๆ มันก็คงจะจบนะผมว่า..
..
อีกอย่างหนึ่งที่ผมมาคิดได้ในตอนนี้ก็คือว่า อันคนเรานี่ก็แปลก บางครั้งบางที บางคำถาม ทั้งๆ ที่คำตอบของคำถามก็วางอยู่ตรงหน้านี้เอง ไม่ยอมหยิบมาใช้ กลับที่จะเลือกเดินข้ามมันไป
แล้วก็คอยพร่ำบ่นว่าคำตอบของคำถามชีวิตเหล่านี้ช่างหาได้ยากเย็นเหลือเกิน..
.....
..ฉะนั้น..
เราจะมีความสุขได้อย่างไร ถ้าเราเลือกที่จะออกวิ่งเพื่อมองหาความสุขใหม่ๆ อยู่ตลอดเวลา
โดยกระโดดข้ามความสุขที่กองอยู่ตรงหน้า..อย่างไม่ใยดี
...
..
ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่มีอยู่ครับ ทุกคน...
ปล.ชื่อตอน เป็นคนละเรื่องกับที่เขียนวันนี้ เดี๋ยวเขียนเรื่องของชื่อตอนนี้ ผมจะเอาชื่อตอนของเรื่องที่เขียนวันนี้ไปใช้
สลับกัน...
ชีวิตก็มีสีสันอย่างนี้แหละน่า
............................
................................น้ำใจ.......................
Create Date : 27 ตุลาคม 2551 |
|
34 comments |
Last Update : 29 ตุลาคม 2551 9:00:07 น. |
Counter : 1775 Pageviews. |
|
|
|
คนเขียนงงเลยตั้งใจจะเขียนให้คนอ่านงงตามความงงของคนเขียน หรือคนอ่านงงเลยคิดว่าคนเขียนงง เลยพาให้งงกันไปหมด งงทั้งคนอ่าน งงทั้งคนเขียน - -"
เค้วววววววว...ไม่ไหว ๆ
ไปละ ๆ