เคยมีคนถามผมว่าทำไมชอบอยู่ดึกๆดื่นๆ ใช้ชีวิตกลางคืนมากกว่ากลางวัน ผมก็หาที่มาที่ไปไม่ได้ครับว่าทำไมแต่รู้ว่านานแล้วที่ผมนอนดึกไม่เคยต่ำกว่าเที่ยงคืน เวลางานในช่วงเวลาที่ผ่านมาก็คงมีส่วนที่ทำให้ผมใช้ชีวิตแต่กลางคืน ผมต้องขึ้นเวรตั้งแต่หัวค่ำ กว่าจะเลิกก็เช้าพอดี เวลาการใช้ชีวิตวุ่นวายสับสนไปหมด ผมก็เพิ่งจะได้หลับกลางคืนเต็มตาไม่กี่สัปดาห์มานี่เอง แต่ก็ยังอยากจะอยู่ดึกๆอยู่ดี ผมก็บอกไม่ถูกนะว่าทำไม ถึงชอบกลางคืนมากกว่ากลางวันอาจเพราะห้องของผมร้อนแล้วค่าไฟมันก็แพงเกินกว่าจะเปิดแอร์ได้ตลอดเวลา กลางคืนที่ไม่มีแดดจึงทำให้ผมมีความสุขได้มากกว่า วันนี้เพื่อนที่ทำงานชวนไปดื่มกันเล็กน้อยที่ร้าน นั่งเล่น ความที่ผมไม่มีอารมณ์จะเมาเท่าไหร่เลยได้แต่ดื่มเบียร์แต่กว่าจะกลับกันก็ดึกมาก ผมขับรถเล่นเลียบคลองชลประทาน เปิดหน้าต่างรับลมตอนดึกๆก็รู้สึกสดชื่นดี ผมไปส่งเพื่อนที่อยู่ไกลออกไปสองคน ตอนขากลับมาหอพักผมขับรถข้ามสะพานมา เห็นน้องผู้หญิงคนหนึ่งน่าจะเป็นนิสิตของมหาวิทยาลัย ใส่แค่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นยืนอยู่ตรงสะพาน ผมชะลอรถเข้าไปใกล้ๆ เห็นหน้าน้องมีน้ำตานองไปหมดเลยถามว่าต้องการใช้ช่วยอะไรไหมให้ไปส่งไหม แต่เธอไม่ยอมบอกแค่ว่าเดี๋ยวแฟนมารับผมก็เลยออกมา ก็ยังเป็นห่วงน้องคนนั้นถึงตอนนี้ว่าป่านนี้น้องไปจากตรงนั้นหรือยังเพราะที่ตรงนั้นค่อนข้างเปลี่ยวและอันตราย เธอคงทะเลาะกับแฟนมาหรือเปล่าหนอแล้วทำไมถึงไปอยู่ตรงนั้นได้ หวังว่าเธอคงดีกับแฟนและกลับไปพักผ่อนแล้ว
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [