|
|
|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ผมไม่ได้ชินชากับความทุกข์ของคนอื่นหรอกนะครับ
มีคนรู้จักบ่นกับผมว่าพวกทำงานแบบผมคงเห็นคนเจ็บคนทุกข์จนชินแล้วเลยไม่ใส่ใจจะบริการอำนวยความสะดวก แต่มันไม่จริงหรอกนะครับ ผมทำงานนี้มาเกือบสามปีแล้ว แต่ผมก็ยังบอกกับตัวเองไม่ได้ว่าผมชินกับคนป่วยคนเจ็บ เมื่อมีคนเจ็บเข้ามาคนมีหน้าที่ก็ต้องดูแลให้ถึงที่สุดให้เต็มที่โดยคำนึงถึงมนุษยธรรมให้มากที่สุด แต่บางครั้งก็มีบ้างที่บางคนเท่าที่ผมเคยเจอมา น้องๆ นักศึกษาฝึกงานไม่ใส่ใจกับหน้าที่เท่าที่ควรจะเป็น
ผมเคยตำหนิน้องๆ ที่ดูแลเรื่องเปลเพราะมีคนร้องเรียกเข้ามาว่าน้องๆเหล่านั้นคุยโทรศัพท์จนไม่สนใจคนเจ็บและไม่ค่อยบริการคนเจ็บ
เหตุผลที่ผมได้จากน้องๆแบบไม่ได้ตั้งใจก็คือ น้องเบื่อที่จะต้องมาทำงานนี้ ผมถึงถามว่าแล้วถ้าไม่พร้อมมาเรียนทำไม มาฝึกงานที่นี่ทำไมแต่คำตอบที่ผมได้ก็ไม่ได้เป็นความจริงสักเท่าไรนัก
ผมว่าผมรักงานของผมนะ และผมก็ไม่ได้คิดว่าตัวผมเองจะไร้หัวใจจนชินชากับความทุกข์ทรมานของคนอื่น เพียงแต่ผมไม่ใช่หมอผมรักษาความเจ็บปวดของพวกเขาไม่ได้ผมทำได้เพียงช่วยบรรเทาความทุกข์ของเขาเพียงเล็กน้อย อาจจะน้อยมากน้อยเกินไปหรือเปล่าผมก็ไม่ทราบแต่ผมพอใจกับมันมากแล้วที่ได้ทำงานที่ตัวเองพอใจ
ผมบอกกับคนที่บ่นกับผมไปว่า ผมไม่เคยชินหรอกครับและคงไม่สามารถจะชินได้ เพราะถ้าผมชินกับมันเมื่อไรผมคงปฏิบัติงานไปเพียงเพื่อให้หมดไปวันๆ ผมก็ทนตัวเองไม่ได้เหมือนกันนะครับถ้าเป็นแบบนั้น
| Create Date : 02 พฤษภาคม 2553 |
| Last Update : 2 พฤษภาคม 2553 2:44:34 น. |
|
3 comments
|
| Counter : 580 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: thanitsita  วันที่: 2 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:12:26 น. |
|
|
|
| โดย: deeplove วันที่: 3 พฤษภาคม 2553 เวลา:0:51:14 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [