BlogGang.com : : วิชชุวาท : ผมไม่ได้ชินชากับความทุกข์ของคนอื่นหรอกนะครับ

ผมไม่ได้ชินชากับความทุกข์ของคนอื่นหรอกนะครับ

มีคนรู้จักบ่นกับผมว่าพวกทำงานแบบผมคงเห็นคนเจ็บคนทุกข์จนชินแล้วเลยไม่ใส่ใจจะบริการอำนวยความสะดวก แต่มันไม่จริงหรอกนะครับ ผมทำงานนี้มาเกือบสามปีแล้ว แต่ผมก็ยังบอกกับตัวเองไม่ได้ว่าผมชินกับคนป่วยคนเจ็บ เมื่อมีคนเจ็บเข้ามาคนมีหน้าที่ก็ต้องดูแลให้ถึงที่สุดให้เต็มที่โดยคำนึงถึงมนุษยธรรมให้มากที่สุด แต่บางครั้งก็มีบ้างที่บางคนเท่าที่ผมเคยเจอมา น้องๆ นักศึกษาฝึกงานไม่ใส่ใจกับหน้าที่เท่าที่ควรจะเป็น
ผมเคยตำหนิน้องๆ ที่ดูแลเรื่องเปลเพราะมีคนร้องเรียกเข้ามาว่าน้องๆเหล่านั้นคุยโทรศัพท์จนไม่สนใจคนเจ็บและไม่ค่อยบริการคนเจ็บ
เหตุผลที่ผมได้จากน้องๆแบบไม่ได้ตั้งใจก็คือ น้องเบื่อที่จะต้องมาทำงานนี้ ผมถึงถามว่าแล้วถ้าไม่พร้อมมาเรียนทำไม มาฝึกงานที่นี่ทำไมแต่คำตอบที่ผมได้ก็ไม่ได้เป็นความจริงสักเท่าไรนัก

ผมว่าผมรักงานของผมนะ และผมก็ไม่ได้คิดว่าตัวผมเองจะไร้หัวใจจนชินชากับความทุกข์ทรมานของคนอื่น เพียงแต่ผมไม่ใช่หมอผมรักษาความเจ็บปวดของพวกเขาไม่ได้ผมทำได้เพียงช่วยบรรเทาความทุกข์ของเขาเพียงเล็กน้อย อาจจะน้อยมากน้อยเกินไปหรือเปล่าผมก็ไม่ทราบแต่ผมพอใจกับมันมากแล้วที่ได้ทำงานที่ตัวเองพอใจ

ผมบอกกับคนที่บ่นกับผมไปว่า ผมไม่เคยชินหรอกครับและคงไม่สามารถจะชินได้ เพราะถ้าผมชินกับมันเมื่อไรผมคงปฏิบัติงานไปเพียงเพื่อให้หมดไปวันๆ ผมก็ทนตัวเองไม่ได้เหมือนกันนะครับถ้าเป็นแบบนั้น

Create Date : 02 พฤษภาคม 2553

Last Update : 2 พฤษภาคม 2553 2:44:34 น.

3 comments

Counter : 432 Pageviews.

โดย: thanitsita

วันที่: 2 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:12:26 น.

แวะมาทักทายค่ะ...ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

โดย: ในความอ่อนไหว

วันที่: 2 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:43:43 น.

สรุปทุกคนต้องรู้จักหน้าที่ของตัวเอง และทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุดค่ะ ทุกอาชีพมีหน้าที่ และยิ่งเป็นอาชีพที่ต้องช่วยเหลือคนอื่นนี่ต้องใส่ใจเป็นพิเศษค่ะ สรุปถูกป่ะคะ...รางวัลค่ะถ้าสรุปถูก...55555...(งกค่ะ)

โดย: deeplove

วันที่: 3 พฤษภาคม 2553 เวลา:0:51:14 น.