วันนี้ วันเสาร์

วันหยุดอีกแล้ว

หยุดยาวด้วยยยย...ทำอะไรดีน้า

หรือ ไม่ทำดีน้า....ไม่ทำดีกว่า ท่าจะดีน้า ออกไปเที่ยวดูหนังฟังเพลงให้ชีวิตมันบันเทิงดีกว่า  ส่วนอะไรที่มันจะต้องทำ เอาไว้ก่อน ยังเหลือเวลาทำถมถืด

ไวเท่าความคิดรีบดีดตัวจากที่นอน ( ตอนเที่ยงกว่า ๆ ) ไปอาบน้ำอาบท่า แต่งตัว วันนี้เอาชิลล์ ๆ เสื้อยืด กางเกงยีนส์ กับกระเป๋าห่อควายใบบักเอิ๊บ ใหญ่สะใจจุของได้มากมายนักแล

เสร็จธุระปะปังกับตัวเองก็สาวเท้าก้าวเนิบ ๆ ออกจากบ้าน......เอ๊ะ! ว่าแต่ฉันจะไปไหนหว่า...ดูสิเพลินกับชีวิตมากไป เดินมาจนถึงถนนใหญ่ยังหาทางไปไม่เจอ เวรกรรม ! …อาการเหม่อ ๆ ลอย ๆ แบบนี้มันต้องมีตัวช่วย... กาแฟ ค่ะ กาแฟ ขาดไม่ได้ เปรียบดั่งน้ำมนต์เรียกวิญญาณได้ดีนัก ดูดไปไม่กี่อึกโสตประสาททั้งหลายแหล่ตื่นตัวรับกันดีแท้...อา...ชื่นใจเป็นบ้า!  เมื่อชีวิตมันสดใสอะไร ๆ มันก็โลดแล่น สมองเริ่มสั่งการ “ แก ไปโรงหนังสิ”  แขนขามันก็พาไป ไม่นานนักก็พาตัวเองมาป้วนเปี้ยนอยู่หน้าโรงหนัง เดินไป   คิดไป “Thor หรือ ลัดดาแลนด์ดีน้า” คิดไป เดินไปปปป....ผลุ๊บบบ! เข้าให้ ..( น่านไง ซวยล่ะตู )  จะอะไรซะอีกล่ะค่ะ สะดุดร่องหกล้มค่ะ กองแหม่ะอยู่กับพื้น บอกตรง ๆ อาย People มากมาย โรงหนังนะคะ ไม่ใช่ลานวัด ปริมาณคนมันต่างกัน คิดดู๋ คิดดู เวรกรรมซ้ำสองจริง ๆ จะโทษใครก็ไม่ได้นอกจากตัวเอง ขี้เหร่แล้วยังซุ่มซ่ามอีก ก็แข้งขามันอ่อนนี่ค่ะตั้งแต่ตื่นมายังไม่ได้กินข้าวเลย เฮ้อออออ.......หลังจากสะบัดสะบิ้งทิ้งความอายไว้ตรงนั้นแล้วดิฉันก็ก้าวฉับ ๆ ไปให้พ้นจากที่นั่นให้ไวที่สุดเท่าที่จะทำได้ แหวกฝูงชนมายืนต่อคิวซื้อตั๋วหนังพร้อมกับใจที่เต้นตึก ๆๆ จะรีบเต้นไปไหนว้า ในหัวไม่คิดแล้วว่าจะดูเรื่องอะไร “มีใครจำฉันได้ไหมหว่า“ คิดไปโน่นนนนน....

“ถ้า Thor มีรอบฉายตอนนี้ค่ะ 3.25 น. รอบหน้า เวลา 4 โมงค่ะ”   น้องนางขายตั๋วเพิ้นว่า

“ เอารอบนี้แหละน้อง”  ดิฉันว่า

หลังจากได้ตั๋วมาก็พาตัวเองเข้าโรงหนังอย่างเร็วรี่ ซึ่งมันฉายไปละ 20 นาที ยังทันค่ะ ยังโฆษณาอยู่  วู้วววว...โล่งเป็นบ้า ใครจะจำฉันได้รึไม่ได้ นาทีนี้ไม่สนละ เพราะดิฉันจะดูหนังค้า

พูดถึงโรงหนังนี่ถือได้ว่าเป็นสถานที่อันดับต้น ๆ ที่ดิฉันมักจะมาเสวยสุขใส่ตัวอยู่เสมอ  หากมีหนังที่อยากดูและมีเวลาว่างที่ตรงกันเป็นไม่พลาดแน่ๆ ค่ะ  เรื่องดูหนังนี่ยอมรับค่ะว่าเป็นตัวยงคนหนึ่ง ดูมาเยอะมาก ๆ บางเรื่องชอบมากก็ดูหลายรอบ ออกจะ Lism เล็กน้อย ฮะ ฮะ   ว่าดูมาเยอะแต่ก็ยังไม่เข้าขั้นนักวิจารณ์หรอกนะคะ แค่ได้พาตัวเองมาสัมผัสกลิ่นไอก็มีความสุขแล้ว แสง สี เสียง ของโลก โซลูลอยน์ ได้หลอมให้ดิฉันได้หลงไหลจนหมดตัวและหมดใจ  ...ไม่รู้สิ บอกไม่ถูก รู้แต่ว่ามันมีความสุข เหมือนหลุดเข้าไปอยู่อีกโลก ๆ หนึ่ง โลกที่เราจินตนาการตามแล้วมีความสุข ไหนจะฉากอันตระการตา ระบบเสียง Surroundings กระแทกหูซ้าย กระทบหูขวา เล่นเอาขี้หูสั่นกันทีเดียว ... ไหนจะหน้าหล่อ ๆ ของพระเอกนั่นอีก ดูได้เต็มตา บันเทิงใจดีจริง ๆ หุ หุ

แนวหนังที่ชอบก็คงไม่พ้นหนังฟอร์มยักษ์นั่นแหละค่ะ  อีกแนวหนึ่งที่ชอบก็หนังเด็กค่ะ เจ้าชาย เจ้าหญิง แบบนั้นก็ชอบเพราะหนังประเภทนี้มักจะสอดแทรกคำสอนดี ๆ  มีจารีตและวัฒนธรรมดี สอนไว้  เมื่อหนังจบลงมักจะทำให้ดิฉันรู้สึกอิ่มเอมใจเสมอ  ไม่เสียดายสักนิดไม่ว่าจะเป็นเงินทอง หรือ เวลาที่ใช้ไป  ถ้าเรื่องไหนถูกใจมากเป็นพิเศษก็จะหาซื้อแผ่นเก็บไว้เป็น Collections เอาไว้ให้ลูกดู ฮะ ฮะ ฮะ ว่าไปนั่น....ตอนนี้ยังไม่มีลูก ก็หลาน ๆ ค่ะ ดูตาแฉะ

พร่ำมาซะยาวววววว...สรุปว่า “Thor” นี่เป็นยังไงบ้าง...ผ่านค่ะ ผ่านตั้งแต่เห็นหน้าพระเอกติดอยู่โปสเตอร์ละ ฮะ ฮะ และก็เข้าทำเนียบหนังโดนใจไปอีกเรื่อง แค่ฉากก็ตระการจนพาลคิดไปว่าได้ไปเหยียบอีกโลกหนึ่งแล้วล่ะ แต่ถ้าใครไม่ชอบก็ไม่ว่ากัน Lifestyle หรือ รสนิยมคนเรามันต่างกันขึ้นอยู่กับสภาวะหรือปัจเจกบุคคล หนังบางเรื่องห่วยขั้นเทพ แต่การได้มาดูกับคนที่เรารัก มันก็ช่วยอัพเกรดหนังเรื่องนั้นขึ้นมาได้ด้วยเหมือนกัน.....เห็นด้วยไหมคะ?

  ลาล่ะค่ะ  

Create Date : 03 พฤษภาคม 2554
Last Update : 3 พฤษภาคม 2554 14:41:45 น.		7 comments
Counter : 2105 Pageviews.
Share Tweet