แวะมาเยี่ยมค่ะ ขอตอบเหมือนเดิมที่เคยตอบในกระทู้นะคะ(อาจเพี้ยนไปไม่เหมือนเดิม เพราะจำได้แค่รางๆ)


ฝากหมู่เมฆบนฟ้าให้มาบอก
พ่อมิได้อยู่ไกลดอกนะลูกเอ๋ย
ยังห่วงหาอาทรเจ้าอย่างเคย
แม้มิอาจเอื้อนเอ่ยเป็นวจี

ด้วยภูมิภพผิดแผกจึงแตกต่าง
แต่ใช่ห่างเหินในหัวใจนี่
ยังเฝ้าดูอยู่ปลายฟ้าทุกนาที
ด้วยรักใคร่ใยดีเสมอมา

ยามเจ้าทุกข์พ่อเห็น ยิ่งเป็นทุกข์
ยามเห็นเจ้าสุข พ่อสุขกว่า
คิดถึงพ่ออย่าหมองเศร้าเจ้าลูกยา
แค่มองฟ้าพ่อจักดูอยู่ไม่ไกล

วันที่เจ้าเติบใหญ่ในภายหน้า
จงเข้มแข็งแกร่งกล้าอย่าหวั่นไหว
จงยิ้มสู้ทั้งทุกข์และสุขใจ
เพราะเจ้ามีพ่ออยู่ใกล้ตลอดกาล

อ่านแล้วคิดถึงพ่อจัง...

เราไม่เคยเห็นหน้าพ่อมานานแล้ว

เขาว่าจากเป็นดีกว่าจากตาย...
เพราะยังมีโอกาสเห็นหน้ากันได้...
แต่เรากับพ่อจากเป็น...เป็นสิบ ๆๆๆปี
ก็ยังไม่เคยเจอหน้าทั้ง ๆ ที่พ่อรู้จักบ้านเรา

แต่เราไม่รู้จักบ้านพ่อ

ฝนจ๋า ทิวลิปก็คิดถึงพ่อเหมือนกัน

คุณพจมารร้าย ขอบคุณที่เอาบทกลอนเพราะ ๆ มาฝากนะคะ ปกติทิวลิปจะรวมงานในกระทู้มาไว้ในบล็อกนี้ ถ้าไม่สะดวกยังไง ในบล็อกเข้ามาคุยกันเฉย ๆ ก็ได้ค่ะ เพราะส่วนใหญ่ในบล็อกนี่ ทิวลิปก็จะไม่ค่อยได้ตอบเป็นกลอนเหมือนกัน ยังไงแวะมาบ่อย ๆ นะคะ

คุณม่วงคราม ท่านคงมีเหตุผลของท่านนะคะ แต่ยังไงก็ขอให้คงความรู้สึกที่ดี ๆ เอาไว้นะคะ มีอีกหลายคนนักที่อยากเจอหน้าพ่อ แต่ไม่โอกาสอีกแล้วในชาตินี้นะคะ เอาใจช่วยให้ได้เจอท่านค่ะ

อ่านแล้วคิดถึงพ่อมากคะ..
ตอนนี้ท่านไม่อยู่แล้วคะ..แต่ท่านก็อยู่ในใจเราตลอด..
สุขทุกข์เพียงไหนท่านคงจะ.ดูแลและคุ้มครองเราอยู่เสมอคะ..แม้จะอยู่ห่างไกลกันเหลือเกินคะ

มาทักทายครับ

คุณพิจักษณา จริง ๆ แล้วท่านไม่เคยไปไหนเลยนะคะ ท่านอยู่กับเราเสมอเลย ในใจของเรานี่เองนะคะ

คุณเดินดิน สวัสดียามดึกค่ะ อ้าว/ไม่ใช่สิ นี่เข้าวันใหม่แล้วนี่ บอกว่าอรุณสวัสดิ์จะได้มั๊ยเนี่ย