ข้างหลังภาพ # 23 : หัวใจสีดำ หยิบสีสันหลากหลายมารายเรียง นิ่งสดับฟังสำเนียงเสียงแว่วหวาน สายลมพลิ้วพัดเฉื่อยเรื่อยริมธาร ให้ทุกสิ่งสอดประสานกาลเวลา แล้วบรรจงหยิบพู่กันสะบัดเขียน วาดเส้นสายลายเวียนตามปรารถนา สาดสีสันกระหน่ำซัดด้วยอัตตา ไร้กรอบวาง ไร้ทิศา ตรรกะใด พลันทุกอย่างในใจไม่อาจกั้น ความอดทนขาดสะบั้นจนหวั่นไหว เมื่อชีวิตไม่อาจทำตามเสียงใจ คลื่นอารมณ์จึงหลั่งไหลใส่พู่กัน ทุกสีสันถูกระบายใส่ผืนผ้า เหมือนน้ำตาที่หยาดหล่นจนสุดกลั้น ตะหวัดวาดปาดเส้นสายให้จบกัน พายุดับพร้อมกายสั่นสะอื้นครวญ หมดสิ้นแล้วความหวังอันเคยวาด ลวดลายรักงามพิลาสไม่อาจหวน สีเส้นสายกลับกลายเป็นโซ่ตรวน รักเรรวนล้างสิ้นทั้งวิญญา แขวนภาพวาดจากใจให้มองเห็น สิ่งโดดเด่นที่ยลบนผืนผ้า คือสีดำมืดมิดเกินจินตนา คือหัวใจที่มืดกว่า...เกินหาเจอ   Create Date : 28 กรกฎาคม 2552 4 comments Last Update : 28 กรกฎาคม 2552 9:24:13 น. Counter : 9157 Pageviews. Share Tweet

มาทักทายครับ ความรักจะสีอะไรก็แล้วแต่ เมื่อหมดคุณค่าก็ไร้ความหมาย แต่ความเป็นเพื่อนนี่สิมันยาวนานยิ่งนัก   โดย: คนเดินดินฯ 3 สิงหาคม 2552 8:13:35 น.

ชีวิตสีเทา เรื่องราวสีหม่น ความช้ำสะสม ระคน ทรวงใน ความเศร้าเสนอ เพราะเธอจากไป ทำให้หัวใจ เปลี่ยนเป็นสีดำ...   โดย: ก้อนดินเดียวดาย (ยาชมภู ) 3 สิงหาคม 2552 17:52:51 น.

คุณคนเดินดินฯ ความรักไม่มีสีหรอกค่ะ มีแต่ความคิดเท่านั้นที่ใส่สีให้ความรัก แต่ก็เห็นด้วยนะคะว่าความเป็นเพื่อนยาวนานกว่าจริง ๆ สบายดีนะคะ ไม่ได้ทักทายกันซะนานเลย   โดย: ทิวลิปสีน้ำเงิน 8 สิงหาคม 2552 17:32:22 น.

คุณก้อนดิน คนหัวใจเทา ๆ แต่ทำไมเขียนนิยายรักได้หวานนักก็ไม่รู้ ไม่รู้ว่าเรื่องใหม่จะยังหวานอยู่หรือเปล่า ยังไงจะไปตามอ่านนะคะ   โดย: ทิวลิปสีน้ำเงิน 8 สิงหาคม 2552 17:33:52 น.