"ชีวิตบัดซบของนักวิเคราะห์"
- แนะนำผิดโดนด่าก่อน ทั้งลูกค้า ทั้ง Marketing มารุมด่ากันหมด ถ้ากรูแนะนำถูกหมด ก็ไม่มานั่งทำงานเป็นนักวิเคราะห์หรอก เล่นหุ้นเองดีก่า - เวลากรูแนะนำถูก ไม่เคยโทรมาขอบคุณกรูเลย - ต้องมานั่งตอบคำถามงี่เง่าๆ ทั้งที่กรูเขียนใน Paper ไปแล้วไม่รู้จักอ่าน - ทุกคนมักจะมอง Research เป็นพระเจ้า เมิงต้องรู้ทุกอย่าง ถามอะไรเมิงต้องตอบได้ ส๊าด..บางเรื่องก็จนปัญญานะเว้ย - ช่วงงบออกแทบไม่ต้องกลับบ้าน นอนมันที่บริษัทนั่นแหละ ให้มันตายคางานไปเลย โดยเฉพาะนักวิเคราะห์รีเทล ที่ทำหุ้นหลายๆตัว ช่วงงบออกคือนรกดีๆนี่เอง - บางครั้งต้องมาเจอนักข่าวเฮงซวย ชอบเอาชื่อไปลงในหนังสือพิมพ์ทั้งที่ห้ามไว้แล้ว - บางครั้งเอา Paper ตูไปลงหนังสือพิมพ์ แต่ดันโค้ดเป็นของอีกโบรกฯ ฮ่วย !!! - บางครั้งหุ้นมันก็เลยแสนเลว แต่ก็โดนบังคับให้เชียร์ให้ได้ แม่งแล้วหาประเด็นอะไรมาเชียร์ พอพลาดกรูก็รับคนเดียว - มีบางทีโดนผู้บริหารบริษัทเอา Paper มาวิจารณ์ ประมาณว่าเมิงทำไมให้ราคาหุ้นกรูแค่นี้ ทำไมแนะนำขาย อ้าวก็บริษัทเมิงจังไรซะขนาดนี้ จะให้กรูเชียร์ซื้อได้ไง
ถาม: แต่ทำไมถึงยังทำงานนี้อยู่ ตอบ: ก็เงินมันดี แล้วเมิงจะบ่นทำมะเขืออะไร!!!
ขอขอบคุณที่ทนอ่านมาได้ถึงบรรทัดนี้
สวัสดี.....
Create Date : 07 มิถุนายน 2550 |
|
5 comments |
Last Update : 7 มิถุนายน 2550 16:54:03 น. |
Counter : 450 Pageviews. |
|
|
|
ให้มันลอยไปตามลมครับ