|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
....✿◕‿◕✿...อะระหัง อะระหอย
....✿◕‿◕✿...อะระหัง อะระหอย....✿◕‿◕✿
ยังมียายแก่คนหนึ่ง ชื่อว่ายายหอน
แกเป็นคนเกลียดวัด เกลียดพระสงฆ์
ใครชวนเข้าวัดไปทำบุญทำทาน แกไม่ไป
เพราะไม่สนเรื่องธรรมะธัมโมกินไม่ ได้
แกว่า ยายหอนมีอาชีพหาหอยขาย
แกยึดอาชีพนี้มาตั้งแต่สาวๆ คือ ไปเที่ยวหาหอยมาขายในตลาด
เป็นผู้เชี่ยวชาญในการล่าหอยเป็นพิเศษว่าก็ว่าเถอะ
แกมีอดีตเป็นเบื้องหลังเหมือนกัน จึงไม่เข้าวัด
คือ สมัยโน้นแกหลงรักกับชายหนุ่มคนหนึ่งอย่างดูดดื่ม ฝังจิตฝังใจ
สัมพันธ์สวาทจะลึกซึ้งขนาดไหนไม่มีใครทราบ
ต่อมาแฟนของแกหนีไปบวชอยู่ที่วัด
ก่อนไปบวชทราบว่ามีเรื่อง ผิดใจกัน ชนิดมองหน้ากันไม่ได้
หรือแม้แต่ได้ยิ่นชื่อแกก็หน้าเง้าหน้างอแล้ว (ทำไมถึงทำกะฉันได้)
ดังนั้น เมื่อเกลียดชายคนนั้น ทั้งที่บวชพระแล้ว
แกก็ไม่ยอมไปวัด ไม่ยอมสนใจชายคนใดอีกเลย
ในชีวิตคงหาหอยขายไปเรื่อยๆ อย่างผู้สันโดษ ไม่ใยดีอะไร
ในที่สุดเมื่อแก่มากแล้ว ก็ล้มป่วยอาการหนักมาก หมอเยียวยาไม่ไหวแน่ หลานแก ญาติแก ก็พากันเอาดอกไม้ธูปเทียนไปใส่ให้ที่มือ
จัดการพนมมือ บอก ทางสวรรค์ให้ตามธรรมเนียม
"อะระหัง อะระหัง" ว่าซียาย
เนื่องจากแกไม่เคยเข้าวัดเลย ไม่เคยได้ยินคำว่า อะระหัง
บวกกับกลัวตาย จิตใจหวั่นไหวประหม่าจนปากสั่นตาซีดจึงท่องคาถาผิด
"อะระหอย อะระหอย" คร่อก......!
| Create Date : 16 มีนาคม 2553 |
| Last Update : 31 สิงหาคม 2553 15:55:05 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 930 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: gaius  วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:17:44:26 น. |
|
|
|
| โดย: Chulapinan วันที่: 17 มีนาคม 2553 เวลา:19:34:05 น. |
|
|
|
|
|
|
|
*~..ขอบคุณ วันเวลา...ทุกสิ่ง นำทางให้เราได้พบกัน..~*
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [