วันสุดท้ายของการทำงานที่ซิป้า วันที่ 28 พ.ย. 2551 3 ปีกับอีก 3 เดือนที่ทำงานกับซิป้า มีทั้งสุข ทุกข์ เสียใจ เจ็บใจ แค้น และที่สุดก็อภัย ถามว่าให้อะไรกับซิป้าบ้าง ให้ความจริงใจ ให้ความซื้อสัตย์สุจริต และให้ความดีกับคนบางคนที่มองเห็น บางคนอาจมองไม่เห็น แล้วซิป้าล่ะให้อะไรเราบ้าง อย่างน้อยก็ให้มีกิน มีใช้ มีหนี้ฮา แต่ก็ไม่เหนื่อยหนัก สาหัสสากัน กำลังพอดีพอดี ชีวิตการงานหนักบ้างเบาบ้างเท่านี้กำลังพอดี ได้เห็นสังคมอีกแบบหนึ่ง แล้วเราก็พิสูจน์แล้วว่าเราอยู่ได้และพยายามอยู่อย่างคนที่มีคุณค่า ทำให้คนอื่นมีคุณค่าจะมากบ้างน้อยบ้างตามแต่โอกาสจะอำนวย ได้สร้างวัฒนธรรมบางอย่างที่แสดงให้เห็นว่าความรับผิดชอบต่อหน้าที่นั้น ทำกันยังงัย ถึงแม้บางคนจะมองไม่เห็น แต่เราก็มองเห็นมันเสมอมันไม่ได้ยิ่งใหญ่ แต่มันภูมิใจที่ได้สร้างและทำ อยากจะบอกว่าขอบคุณ............ ดีใจ ภูมิใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของซิป้า อนาคตข้างหน้าสำนักงานฯจะก้าวหน้ารุ่งโรจน์ต่อไป หรือจะยุบหายไปก็ไม่เสียดายเพราะเราได้ทำเต็มที่เต็มกำลังความสารถแล้ว ..................................   Create Date : 29 พฤศจิกายน 2551 4 comments Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2562 19:26:30 น. Counter : 371 Pageviews. Share Tweet

ต้องบอกว่า ทำดีที่สุดแล้วเนอะ ใจหายเลยสิท่าพี่แตง จากคนที่เคยทำงาน ต้องหยุดงานแล้ว ไว้มาลุยต่อที่นอร์เวย์เนอะ เทคแคร์ค่ะ   โดย: Weeranut_OSLO IP: 193.216.220.85 29 พฤศจิกายน 2551 19:15:00 น.

เค้าว่า กันว่า เมื่อมีการเจอ ก็ต้องมีการจาก ไม่มีใครอยู่ด้วยกัน ตลอดไป มันเป็นสัจธรรมน้อ   โดย: พลอย IP: 213.167.96.196 1 ธันวาคม 2551 5:07:16 น.

พี่ก็รู้สึกเหมือนกันแตง ยิ่งตอนนี้มาอยู่ที่นี่ ไม่ได้ทำอะไรนอกจากทำงานบ้าน ออกไปเรียนหนังสือ ทำกับข้าว บางทียังคิดอยู่เลยนะว่าเรามาทำอะไรที่นี่เนี่ย เฮ้อคิดแล้วเศร้า   โดย: Lek - in Norway (incomplete ) 11 ธันวาคม 2551 1:57:42 น.

Take care, naka   โดย: Vidara 13 ธันวาคม 2551 2:53:20 น.