BlogGang.com : : ธราธร :

ใครเคยรักจริงไซร้ต้องได้รัก เมื่อแรกเห็นประจักษ์จับดวงใจ

สวัสดีค่ะพี่น้องพ้องเพื่อนชาวถนนที่รัก

ไม่ได้แวะมาวางกระทู้นานแล้ว เอาแต่แอบอ่าน อ่าน และอ่านเรื่องในถนนอย่างเดียว พอดีฤดูใบไม้ร่วงปีนี้มีโอกาสได้ไปเยือนบ้านเกิดของวิลเลียม เชคสเปียร์ นักประพันธ์ผู้โด่งดังชาวอังกฤษ ได้เห็นเมืองสแตรทฟอร์ดแล้วก็เกิดหลงรัก เป็นรักแรกเห็นที่ทำให้ย้อนนึกถึงบทประพันธ์ของเชคสเปียร์ ทั้งเรื่อง “The Merchant of Venice” “As You Like It” และ “Romeo and Juliet” ซึ่งล้นเกล้ารัชกาลที่หกทรงแปลเป็นภาษาไทยในชื่อ ‘เวนิสวาณิช’ ‘ตามใจท่าน’ และ ‘โรมิโอกับจูเลียต’

คราวนี้เลยถือโอกาสเอาภาพเมืองเล็ก ๆ น่ารัก พร้อมกับคำกลอนที่พอจำได้ว่าเคยอ่านมาฝากกัน แต่ขอเล่าเรื่อยเปื่อยเล่น ๆ ก่อนแล้วกันนะคะ

สแตรทฟอร์ดเป็นเมืองที่ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำเอวอน มีชื่อเสียงเพราะเป็นเมืองเกิดของวิลเลียม เชคสเปียร์ (William Shakespeare) กวีเอกในสมัยควีนเอลิซาเบธ

เชคสเปียร์เกิดวันที่ ๒๓ เดือนเมษายน ปีคริสต์ศักราช ๑๕๖๔ และเสียชีวิตในวันเดียวกันเมื่อปี ๑๖๑๖ เป็นลูกคนที่สามแต่เป็นบุตรชายคนโตของครอบครัวพ่อค้าในเมืองสแตรทฟอร์ด ชีวประวัติในเบื้องต้นของเขาค่อนข้างคลุมเครือ ทราบเพียงว่าอาจได้รับการศึกษาเบื้องต้นที่ Stratford Grammar School จนกระทั่งอายุสิบแปดปี เชคสเปียร์ได้แต่งงานกับ Anne Hathaway ผู้ซึ่งมีอายุแก่กว่าประมาณแปดปี แต่ภายหลังสมรสเพียงห้าปี เชคสเปียร์ได้เดินทางเข้าไปทำงานที่โรงละคร Globe Theatre ในกรุงลอนดอนและเริ่มมีชื่อเสียงปรากฏต่อสาธารณชนในฐานะกวีเมื่อปีคริสต์ศักราช ๑๕๙๓

บทประพันธ์ที่มีชื่อเสียงของเชคสเปียร์เช่น
Romeo and Juliet, Henry VI, The Merchant of Venice, A Midsummer Night's Dream, All's Well that Ends Well, Henry V, Much Ado about Nothing, As you like it, Twelfth Night, Julius Caesar, Hamlet, Macbeth, Antony and Cleopatra, A Winter's Tale, Henry VIII and The Two Noble Kinsmen.

ภายหลังจากที่เขาเกษียณอายุจากงานเขียนในปี ๑๖๑๑ เชคสเปียร์หวนคืนสู่บ้านเกิดและใช้ชีวิตบั้นปลายอยู่ที่สแตรทฟอร์ดจนสิ้นอายุขัย ศพของเขาถูกฝังอยู่ที่ Church of Holy Trinity โบสถ์เดียวกับที่เขาเคยเข้าพิธีแบบติสเมื่อแรกเกิด

ในพินัยกรรม เชคสเปียร์ได้ยกเตียงที่ดีที่สุดอันดับสองให้กับภรรยา Anne Hathaway ส่วนเตียงที่ดีที่สุดนั้นนำมาเป็นเตียงสำหรับรับรองแขก เรื่องนี้จึงกลายเป็นข้อกังขาถึงความไม่ลงรอยในชีวิตสมรสของเขา แต่อย่างไรก็ตามทั้งคู่มีบุตรธิดาด้วยกันถึงสามคน คือ Susanna และฝาแฝดชายหญิง Hamnet กับ Judith

นั่งฟังกันเมื่อยแล้ว ไปเดินเที่ยวกันดีกว่ามั้ยค่ะ

Shakespeare's Birthplace
บ้านเกิดของเชคสเปียร์ ซึ่งเป็นบ้านดั้งเดิมของพ่อแม่ John & Mary Shakespeare ตั้งอยู่ที่ถนน Henley street ได้รับการสืบทอดผ่านรุ่นลูกหลานจนกระทั่งศตวรรษที่ ๑๙ จึงอยู่ในความดูแลของคณะกรรมการผู้ดูแลทรัพย์สินของเมือง

ตัวบ้านสร้างด้วยไม้โอ๊คและหินสีฟ้า ภายในประดับด้วยเครื่องเรือนสมัยเอลิซาเบธ

นอกจากนี้บริเวณสวนรอบนอกยังตกแต่งด้วยต้นไม้ ไม้ดอก และสมุนไพรที่อ้างไว้ในงานของเชคสเปียร์แทบทั้งสิ้น

ส่วนหนึ่งของบ้านเชคสเปียร์ เขาเอาไม้มาขัดไว้ตรงหน้าต่างทำไมค่ะ ใครทราบช่วยบอกที
หรือว่าสมัยก่อนเขาจะกลัวภาษีหน้าต่าง (window tax) หรือเปล่าเอ่ย อันนี้มั่วค่ะ แหะ ๆ

Anne Hathaway's Cottage
กระท่อมของ Anne Hathaway ตั้งอยู่ทางตะวันตกของเมืองสเตรทฟอร์ด เป็นสมบัติของครอบครัว Hathaway ถึงแม้จะเรียกว่ากระท่อมแต่ภายในประกอบด้วยห้องถึงสิบสองห้อง ตัวบ้านสร้างด้วยไม้ หน้าต่างมีลักษณะขัดเป็นฟันปลา และหลังคามุงแฝก (thatched roof) กระท่อมนี้เคยถูกไฟไหม้เสียหายอย่างหนักเมื่อปี ๑๙๖๙ แต่ก็ได้รับการปรับปรุงขึ้นใหม่ภายหลัง
บทประพันธ์หลายเรื่องของเชคสเปียร์ได้รับแรงบันดาลใจจากสภาพแวดล้อมแบบชนบทรอบ ๆ กระท่อมหลังนี้

Nash's House
บ้านหลังสุดท้ายของเชคสเปียร์ ตั้งอยู่ที่ถนน Chapel Street นับว่าเป็นบ้านที่ใหญ่เป็นอันดับสองในช่วงเวลานั้น ล้อมรอบด้วยสวนไม้ผลไม้ดอก ตัวบ้านมีโครงสร้างแบบศตวรรษที่ ๑๖ ลักษณะ half-timber ภายหลังที่เชคสเปียร์เสียชีวิต บ้านหลังนี้ตกอยู่ในความดูแลของลูกสาวคนโต

ปัจจุบัน Nash's House กลายเป็นพิพิธภัณฑ์ประวัตศาสตร์ของท้องถิ่นตั้งแต่สมัยผู้บุกเบิกตั้งรกรากริมฝั่งแม่น้ำเอวอน ผ่านยุคโรมันและแองโกลแซกซอน จนถึงสมัยของเชคสเปียร์ นอกจากนี้ภายในยัง เก็บรักษาเครื่องเรือนในสมัย Jacobean และ Tudor

The Swan
เป็น galleried theatre ที่สร้างขึ้นมาเพื่อรำลึกถึงโรงละครในสมัยเอลิซาเบธ

*************************************

จริงจริงหนอคนเรานี้มีต่างต่าง
ทั้งรูปร่างกิริยาแสนน่าขัน
บางคนมีแต่สนุกทุกคืนวัน
หัวเราะงันเหมือนนกแก้วแจ้วแจ้วไป
บางคนหุบปากไว้ไม่แย้มหัว
จำอวดเล่นรอบตัวหาขันไม่
ไม่รู้จักสนทนาฮากับใคร
เหมือนเป็นไข้ไม่รู้สร่างไม่วางวาย
(เวนิสวาณิช)

*************************************

อันความงามดูตามน้ำหนักชั่ง
ดังนี้อัศจรรย์เห็นแน่นักหนา
คือสิ่งใดวาววับจับสายตา
ทั้งน้ำหนักและราคามักย่อมเยา
(เวนิสวาณิช)

ถ้าแม้ไม่ทำดีในแดนดิน
จะถวิลถึงสวรรค์นั้นอย่าหา
(เวนิสวาณิช)

*************************************

...........ความเอยความรัก
เริ่มสมัครชั้นต้น ณ หนไหน
เริ่มเพาะเหมาะกลางหว่างหัวใจ
หรือเริ่มในสมองตรองจนดี
แรกจะเกิดเป็นไฉนใครรู้บ้าง
อย่าอำพรางตอบสำนวนให้ควรที่
ใครถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงรตี
ผู้ใดมีคำตอบขอบใจเอย..........
(เวนิสวาณิช)

..........ตอบเอยตอบถ้อย
เกิดเมื่อเห็นน้องน้อยอย่าสงสัย
ตาประสบตารักสมัครไซร้
เหมือนหนึ่งให้อาหารสำราญครัน
แต่ถ้าแม้นสายใจไม่สมัคร
เหมือนฆ่ารักเสียแต่เกิดย่อมอาสัญ
ได้แต่ชวนเพื่อนยามาพร้อมกัน
ร้องรำพันสงสารรักหนักหนาเอย..........
(เวนิสวาณิช)

*************************************

อันความกรุณาปรานี
จะมีใครบังคับก็หาไม่
หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ
จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดิน
เป็นสิ่งดีสองชั้นพลันปลื้ม
แห่งผู้ให้และผู้รับสมถวิล
เป็นกำลังเลิศพลังอื่นทั้งสิ้น
เจ้าแผ่นดินผู้ทรงพระกรุณา
ประดุจทรงวราภรณ์สุนทรสวัสดิ์
เรืองจรัสยิ่งมกุฏสุดสง่า
พระแสงทรงดำรงซึ่งอาชญา
เหนือประชาพสกนิกร
(เวนิสวาณิช)

*************************************

ชนใดไม่มีดนตรีการ
ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก
อีกใครฟังดนตรีไม่เห็นเพราะ
เขานั้นเหมาะคิดกบฏอัปลักษณ์
หรืออุบายมุ่งร้ายฉมังนัก
มโนหนักมืดมัวเหมือนราตรี
และดวงใจย่อมดำสกปรก
ราวนรก ชนเช่นกล่าวมานี่
ไม่ควรใครไว้ใจในโลกนี้
เจ้าควรฟังดนตรีเถิดชื่นใจ
(เวนิสวาณิช)

*************************************

ทั้งโลกเปรียบเหมือนละครใหญ่
ชายหญิงไซร้เหมือนตัวละครนั่น
ต่างมียามเข้าออกอยู่เหมือนกัน
คนหนึ่งนั้นยอมเล่นตัวนานา
(ตามใจท่าน)

*************************************

เห็นไหมเล่าพวกเราเหล่าสหาย
จะเคราะห์ร้ายแต่เราก็หาไม่
ที่ในโรงละครโลกนี้ไซร้
มีเรื่องน่าสลดใจอยู่มากครัน
(ตามใจท่าน)

*************************************

จงดูแยบแบบโบราณท่านสอนไว้
ให้กอบกิจโดยไม่นึกประสงค์
ยิ่งบำเพ็ญเจตนาและพะวง
ตรงอยู่ที่จะกอปกรณีย์
(ตามใจท่าน)

*************************************

ถึงแม้นายเพชฌฆาตฉกาจร้าย
เห็นคนตายจนชินฉะนั้นไซร้
ยามขวานเงื้อเหนือคอนักโทษไว้
ก็ยังขออภัยก่อนฟาดฟัน
(ตามใจท่าน)

*************************************

อ้าลมหนาวพัดอ้าวไม่ร้ายสู้
ความชั่วอกตัญญูของคนได้
ถึงพัดต้องกายเย็นไม่เป็นไร
เพราะมิได้เคยเห็นเป็นเพื่อนกัน
(ตามใจท่าน)

*************************************

ผู้ใดไม่มักใหญ่ใฝ่ทรัพย์สิน
ชอบนอนกินกลางแสงตะวันจ้า
หาเสบียงพอเลี้ยงอาตมา
ได้เท่าใดปรีดาจิตสบาย
(ตามใจท่าน)

*************************************

คนโง่ย่อมนึกว่าตนฉลาด
แต่คนฉลาดย่อมรู้ว่าตนโง่
(ตามใจท่าน)

*************************************

ใครเคยรักจริงไซร้ต้องได้รัก
เมื่อแรกเห็นประจักษ์จับดวงใจ
(ตามใจท่าน)

*************************************

นามนั้นสำคัญไฉน
ที่เราเรียกว่ากุหลาบนั้น
แม้เรียกว่าอย่างอื่น
ก็หอมรื่นอยู่เหมือนกัน
(โรมิโอกับจูเลียต)

*************************************

Why, such is love's transgression
Griefs of mine own lie heavy in my breast,
Which thou wilt propagate to have it press'd
With more of thine: this love that thou hast shown
Doth add more grief to too much of mine own.
Love is a smoke rais'd with the fume of sighs;
Being purg'd, a fire sparkling in lovers' eyes;
Being vex'd, a sea nourish'd with lovers' tears:
What is it else? a madness most discreet,
A choking gall, and a preserving sweet.
(จากบทประพันธ์โรมิโอกับจูเลียต โดย วิลเลี่ยม เชคสเปียร์)

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเที่ยวด้วยกันนะคะ
ภาพที่เห็น ไม่ได้ถ่ายเอง แต่ยืมเพื่อนมาอีกทีค่ะ ขอบคุณเจ้าของภาพมากค่ะ

จันทร์ ๒๔ พฤศจิกายน ๒๕๔๖

*************************************
ภาพประกอบ

//www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2554652/W2554652.html