ตกงานและจิตตกกับเซลล์งี่เง่า

Tadaima! กลับมาแล้วค่า ตายแล้ว นี่ไม่ได้อัพบล็อกตั้งแต่กันยา ปีที่แล้ว โอ้ว

ต้องขอโทษเพื่อนๆ ด้วยที่หายไป ไม่ได้เข้ามาตอบคอมเมนท์เลย เพราะว่ามีเหตุให้ชีวิตยุ่งเหยิงอยู่เป็นช่วงๆ ประกอบกับ น้องฟ้า (ชื่อแลปท้อป) ก็อาการไม่ค่อยดี ได้อาศัยแลปท้อปของบริษัทมาใช้งานราษฏร์บ้าง (เช่น ทำ assignment) แต่ก็ไม่อยากจะเขียนบล็อกโดยใช้เครื่องของที่ทำงาน เกิดไอทีทีมเค้าเช็คเจอก็อาจจะดูไม่ดีนิดนึง

ณ วันนี้ก็ออกจากงานแล้ว คืนแลปท้อปบริษัทไปแล้ว และก็หันมายึดแลปท้อปของคุณอ้วนแทน คริ คริ เพราะว่า น้องฟ้าก็ยังนอนแอ้งแม้งอยู่ที่เดิม มิได้เอาไปซ่อมแต่อย่างใด

หลังจากออกจากงานช่วงปลายเดือนมีนา ก็ได้กลับบ้านไปทำ PRK ซึ่งก็เป็นทางเลือกในการแก้ไขสายตาสั้น (คล้ายๆ เลสิค ไว้จะเอามาเขียนเผื่อจะเป็นประโยชน์กับคนที่กำลังตัดสินใจว่าจะทำหรือไม่ทำดี) ตอนนี้เราก็บอกลาแว่นและคอนแทคเลนส์ไปแล้ว เย้ๆๆ

พอเริ่มว่างและหมดปัญหาเรื่องสายตา เราก็เริ่มดำเนินการเรื่องเล่นโยคะร้อน และมันก็เป็นสาเหตุให้เรานึกจะเขียนบล็อกในวันนี้
.
.
.
ในสิงคโปร์นี่ก็ฮิตเล่นโยคะกันมากมาย เราเองก็ได้ไปเล่นที่ศูนย์ชุมชนข้างๆ บ้านมาคอร์สนึง แต่แหม หนึ่งครั้งต่อสัปดาห์มันน้อยไม่สะจาย แล้วเราก็อยากให้เหงื่อออกก็เลยเริ่มหาที่ใหม่ เอาแบบมีสตูดิโอสำหรับโยคะร้อนด้วย แล้วก็มาชอบที่ ทุยโยคะ (นามสมมุติ) เนื่องจากมีคลาสมากมาย ทำเลก็สะดวกมาก แบบว่าทางออกจากสถานีเชื่อมกับตึกเลย แถมน้องที่เรารู้จักก็เล่นอยู่ที่นั่น ก็เลยคิดว่าโอเค

ย้อนกลับมาช่วงก่อนที่เราจะออกจากงาน เราก็มีไอเดียอยากเข้าไปเยี่ยมชม ทุยโยคะ จะได้ถือโอกาสสอบถามค่าสมาชิก เรารู้มาบ้างว่าราคาจะไม่ฟิกซ์ ต้องต่อรองกับเซลล์ แล้วเซลล์ก็จะ...มาก (ละไว้ในฐานที่เข้าใจ คล้ายๆ กับ เซลล์ของแคลิฟอร์เนีย ว้า-นามสมมติ) ซึ่งบอกตรงๆ เราไม่ชอบเลย เราต่อราคาไม่เก่ง แล้วก็จะรู้สึกแย่ถ้ามารู้ทีหลังว่าเราซื้อแพงกว่าคนอื่น แต่ทำไงได้ล่ะก็อยากเล่นนี่นะ

วันนั้นเราก็ชวนคุณอ้วนไปด้วย (คุณอ้วนไม่ชอบโยคะ แต่สนใจคลาส bollywood dance (^_^!!) ไปถึงก็มีเซลล์มาพาเดินชมสตูดิโอ โดยรวมก็ชอบนะ สะอาด ดูดีในระดับนึง แต่พอนั่งคุยกันถึงเรื่องค่าสมาชิก ก็ยังไม่เป็นที่พอใจเท่าไหร่ เกินงบที่เราตั้งไว้แถมต้องสมัครทั้งสองคน และที่สำคัญต้องเป็นสมาชิกอย่างน้อยหนึ่งปี เราว่ามันผูกมัดเกินไป

คุณเซลล์ก็พยายามโน้มน้าว ฟอร์มลุกไปคุยกับหัวหน้า สารพัดแอคติ้ง แต่เราสองคนก็ไม่ใจอ่อน คือช่วงนั้นงานเรายุ่งมาก เราแพลนไว้ว่าจะเล่นตอนว่างงาน เลยบอกคุณเซลล์ว่าไว้อีกซักสองเดือนเราจะมาใหม่ เซลล์ก็เลยปล่อยเรากับคุณอ้วนออกมา (ฮ่าๆ นึกว่าจะไม่ได้กลับออกมาพร้อมลมหายใจซะแล้ว)

อย่างหนึ่งที่เราและคุณอ้วนไม่ชอบก็คือ พอเซลล์รู้ว่าคุณอ้วนเป็นญี่ปุ่นก็จะพูดประมาณว่า ค่าสมาชิกแค่นี้เอง ยูอยู่โตเกียวแพงกว่านี้เยอะ (สังเกตว่า คุณอ้วนจะโดนชาร์จราคาคนญี่ปุ่นตลอด ส่วนเราบางทีคนขายก็ลดให้เอง ตอนแรกก็ขำแต่หลายๆ ครั้งก็เริ่มสงสาร) แต่เราก็ได้เถียงไปเลยว่า เราก็เป็นสมาชิกฟิตเนสที่นู่น ถึงไม่มีโยคะร้อน ก็มีสระน้ำอุ่น (เทรนเนอร์ก็หล่อกว่านี้มากๆๆ อันนี้คิดในใจ) ถ้าเป็นแพคเกจแบบเดียวกันก็จ่ายเท่ากันทุกคน แล้วแพคเกจที่เราเคยจ่ายก็ถูกกว่าราคาที่คุณเซลล์เสนออีก ที่สำคัญถ้าจะเลิกเป็นสมาชิกแค่แจ้งล่วงหน้าหนึ่งเดือน ไม่มีบังคับให้เล่นเป็นปีๆ คุณเซลล์ก็แย้งว่าสิงคโปร์คนน้อย ถ้าลูกค้ามาเล่นแป๊บๆ แล้วยกเลิก บริษัทก็อยู่ไม่ได้ เราก็แบบอ้าว บริษัทก็ต้องคิดวิธีที่จะดึงดูดลูกค้าให้มาเล่นสิ

หลังจากวันนั้นคุณเซลล์ก็เอสเอ็มเอสมาแจ้งโปรโมชั่นเรา ประมาณสองอาทิตย์ต่อครั้ง แต่เป็นช่วงที่เราไม่ว่างก็เลยไม่ได้ไป จริงๆ เราก็ยังโอเคกับคุณเซลล์คนนี้นะ ถือว่าเค้าก็ทำหน้าที่ของเค้า ตั้งใจไว้ว่าพร้อมจะไปเล่นเมื่อไหร จะเข้าไปคุยกับเค้า

แต่บังเอิญเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเราเล่นเนต แล้วก็เห็นประกาศขายต่อเมมเบอร์ชิพและบัตรเล่นโยคะจากสมาชิกของทุยโยคะ มีตั้งหลายเจ้าแน่ะ ไม่แพงด้วย ในที่สุดก็ตัดสินใจซื้อบัตรเล่นโยคะกับคุณฮอง (นามสมมติ) บัตรใช้ได้ไม่จำกัด แต่มีอายุ 15 วัน นับจากวันเริ่มใช้ครั้งแรก เค้าจะขายเราทั้งเซตเก้าใบ คุณฮองบอกเราว่าเค้าได้บัตรพวกนี้เป็นโบนัสเพราะเค้าต่ออายุสมาชิกที่ทุยโยคะอีกสองปี

เรานัดจ่ายเงินคุณฮองที่ทุยโยคะนั่นแหละ คุณฮองก็แนะนำให้เรารู้จักคอนซัลแทนท์ของเค้า (ซึ่งเราเข้าใจว่าต่อไปนี้เค้าก็คือคอนซัลแทนท์ของเราด้วย เพราะเราใช้บัตรจากโบนัสของคุณฮอง)

เมื่อวานนี้เราก็ได้ประเดิมไปแล้วหนึ่งคลาส กะว่าวันเสาร์นี้จะไปอีก

เรื่องมันก็ทำท่าจะราบรื่น จนกระทั่งวันนี้อีตาเซลล์คนนั้นเอสเอ็มเอสมาชวนเราอีก เราก็เลยตอบเค้าว่า เราตัดสินใจซื้อ 15-day pass จากสมาชิกทุยโยคะคนนึงแล้ว เราคงไม่เป็นเมมเบอร์เพราะหนี่งปีมันนานเกินไป แล้วก็ขอบคุณเค้า อีตานั่นตอบกลับมาว่าไงรู้มั้ย "Read the term, only for first time visitors, never try any class before"

เราก็เลยตอบไปว่า "I had never tried any class before using the pass" เพราะวันที่เข้าไปคุยกะอีตาเซลล์นั่น เราไม่ได้ลองเล่นอะไร เราคิดว่าเรามีสิทธิ์จะใช้บัตรผ่านนั่นอย่างน้อยหนึ่งใบ ถูกมั้ย (ใบที่สองอาจจะใช้ไม่ได้ถ้าจะเอาตามระเบียบเป๊ะๆ แต่เราไม่ได้บอกเค้านี่ว่าเราซื้อมากี่ใบ)

อีตานั่นตอบมาว่า "But you came in register over the counter?"

เราเริ่มหงุดหงิดอ้ะ แล้วมันจะมายุ่งอะไรกับเราเหรอ ทำไมต้องมาเน้นว่าเราไม่มีสิทธิ์ใช้บัตรนั่น เพราะเราเคย visit ทุยโยคะ แล้วเนี่ยนะ ขายของไม่ได้แล้วพาลเหรอ ทั้งๆ ที่เราก็ปฏิเสธอย่างสุภาพ

เลยโทรศัพท์ไปบ่นๆ ให้น้องที่เล่นทุยโยคะฟัง น้องรีบผสมโรงประนามมันใหญ่เลย แฟนน้องเค้าก็ใช้บัตรคล้ายๆ เรา คิดไปคิดมา เกิดอีตานั่นมันโทรไปแจ้งทุยโยคะให้ระงับการใช้บัตรของเราล่ะ

จริงๆ ตอนเราได้บัตรมาจากคุณฮอง เราก็เห็นนะ ว่าบัตรนี้ใช้ได้เฉพาะ first-time visitors เราคิดว่าบัตรมันอาจจะมีจุดประสงค์เพื่อให้สมาชิกเก่าชวนเพื่อนมาเล่น แต่ตอนนี้มันกลายเป็นของซื้อขายไปแล้ว ทางทุยโยคะ ไม่น่าซีเรียสกับตรงนี้ แถมคอนซัลแทนท์ของคุณฮองก็เห็นว่าเราซื้อต่อคุณฮองเก้าใบอ้ะ ทำไมเค้าไม่ท้วงล่ะว่าบัตรใช้ได้สำหรับคนที่ไม่เคยเล่นเท่านั้น

นอกซะจาก คอนซัลแทนท์จะร่วมมือกับคุณฮองมาหลอกขายเรา แย่มาก

ถึงที่สุดแล้ว เราจะไม่มีสิทธิ์ใช้บัตรผ่านใบที่สอง เราก็จะไม่สมัครกะอีตาเซลล์คนนี้หรอก เรายังมีทางเลือกไปซื้อเมมเบอร์ชิพต่อจากคนที่เค้าจะเลิกเล่นก็ยังได้ นิสัยไม่ดีแบบนี้ก็ไม่อยากจะติดต่อด้วยหรอก

ตอนนี้คุณฮองไปมัลดีฟว์ติดต่อไม่ได้อ้ะ อยากจะถามให้รู้เรื่องจัง

เกลียดมันๆๆๆ

หมายเหตุ บล็อกนี้ไม่สวยเลย ตัวการ์ตูนน่ารักๆ เซฟไว้ในน้องฟ้าหมดเลยอ้ะ

Create Date : 28 พฤษภาคม 2552		2 comments
Last Update : 28 พฤษภาคม 2552 18:58:13 น.
Counter : 485 Pageviews.
Share Tweet