Bloggang.com : ตะวันหรรษา ทะเลอาแจ่มใส : Banana Boat กับพี่ตะวัน ( HuaHin ภาค 3)

Banana Boat กับพี่ตะวัน ( HuaHin ภาค 3)

วันนั้นมันเป็นวันที่คุณยาย ป้าหน่า ลุงขวัญ และแม่จุ๊บตามมาด้วยแล้ว พวกเราเลยรู้สึกว่าคนของเรามีจำนวนมากพอที่จะเล่น Banana Boat ได้แล้ว ผสมด้วยความอยากรู้ อยากเห็น อยากเล่น ของพี่ตะวัน ที่ร่ำร้องอยู่ทุกวัน ว่าอยากเล่น อยากเล่น โดยที่มิได้รู้เลยว่ามันสนุกแบบไหน สำหรับผู้ใหญ่

เราเดินไปต่อรองราคากับคนขับ ซึ่งตอนแรกแกบอกว่า คิดราคาเป็นรอบก็ได้ หรือเป็นชั่วโมงก็ได้

ถ้าเป็นรอบแกคิดที่ 600 บาท สำหรับผู้ใหญ่ ตัวใหญ่ ๆ อย่างเรา ๆ 5 คน และเด็กผู้ใหญ่อย่างพี่ตะวันอีก 1 คน โดยที่แกจะพาเราไปจากหาดหน้าโรงแรมไปจนสุดที่เขาตะเกียบ แล้ววนกลับ เป็นอันว่าจบ

แต่ถ้าหากพวกเราต้องการเล่นนานกว่านั้น คือ ครึ่งชั่วโมง แกขอคิด 1,000 บาท ซึ่งคิดไปคิดมา มันช่างแตกต่างกันเล็กน้อย ถ้าเทียบกันกับความบ้าระห่ำของผู้ใหญ่อย่างเรา ๆ แต่ถ้ากับเด็กผู้ใหญ่ตัวเล็ก ซึ่งขี้โวยวายอย่างพี่ตะวันนี่ ชักไม่แน่ใจว่าจะเล่นรอดได้จนถึง ครึ่งชั่วโมงหรือเปล่า

ก็เลยตกลงกันกับคนขับว่า
"เอาแบบนี้ละกันลุง ตอนนี้ขอตกลงราคาไว้ที่หนึ่งรอบก่อน แล้วทุกอย่างขึ้นอยู่กับเด็กผู้ใหญ่ว่าเธอจะโวยวาย ร้องไห้หรือไม่"

ลุงแกบอกอย่างดีว่าไม่เป็นไร ลุงจะไม่ทำให้หล่นก็ได้ เอาแค่กระเด้งไปกระเด้งมาก็ได้ พาไปชมวิวเฉย ๆ
พวกเราเลยตัดสินใจเล่น พร้อมลากเอาคุณนายเยาวลักษณ์ พระมารดาของดิฉันลองไปบรรเลงเพลงกล้วยไข่ในทะเลซะด้วยเลย

โดยที่มิได้ลืมกำชับกำชา คนขับว่า "แม่ข้อยหน่ะ หกสิบแล้วเด้อ ห้ามรุนแรง ที่เหลือขึ้นอยู่กับเด็กผู้ใหญ่ว่าจะร้องหรือไม่"

ทุกอย่างดูเหมือนจะดำเนินไปได้ด้วยดี บานาน่าโบ๊ท ถูกลากไปจนถึงเขาตะเกียบ โดยที่พี่ตะวันมิได้ร้องครวญครางแต่อย่างใด แม่ก็เลยเริ่มได้ใจ ตกลงกับลุงคนขับว่า "โอเคค่าาาาา เต็มครึ่งชัวโมงไปเลย" โดยที่มิได้ลืมที่จะกระซิบว่า เอาแรงกว่าเดิมได้นิดหน่อยนะ แต่ยังมิได้ตกลงว่าจะให้คว่ำ ณ นาทีสุดท้าย ต้องดูเชิงพี่ตะวันก่อน

แก๊งค์เราเป็นที่สนอกสนใจของประชาชน แถว ๆ นั้นมาก มิใช่เพราะเรามีเด็กตัวเล็ก ๆ นั่งไปด้วย แต่เป็นด้วยเสียงประกอบการแสดงที่แสนจะโอเวอร์แอ๊คชั่นของบรรดา นางสาวทั้งหลายที่กรี๊ดกร๊าดเกินความหวาดเสียว ที่ได้รับ ประมาณว่าไม่ค่อยได้เจอ เอาซะหน่อย

พระมารดาของอีชั้นก็ใช่ย่อย กรี๊ดเพลิน.. ลืมจับจ๊ะ ลืมจับ ตกลงไปในน้ำ เกี่ยวก้อยเอาพี่สาวตัวน้อย ๆ (ซะเหลือเกิน) ของอีชั้นลงไปด้วย พี่ตะวันเริ่มตกอก ตกใจ ว๊าย ว๊าย มีรายการตกน้ำด้วยเหรอ

แม่ต้องเรียกขวัญและกำลังใจพี่ตะวันโดยด่วน ด้วยการจับมานั่งข้างหลัง ระหว่างม่าม๊องกับป่ะป๊า เพื่อลดความหวาดเสียวที่อาจเกิดขึ้นได้ แล้วบอกให้พี่ตะวันเป็นคนคอยกำกับการแสดงของทุก ๆ คน โดยให้สัญญาณในการเอียงตัวไปทางซ้าย หรือทางขวา ด้วยการมองจากลุงคนขับที่คอยให้สัญญาณ เพื่อที่จะได้ไม่ตกลงไปอีก

แน้... คราวนี้ได้ผล พี่ตะวันเริ่มมีแรงหึกเหิม ตะโกนบอกแม่ว่า "หยุดเดี๋ยวนี้นะ... " แม่ตกใจนึกว่าให้หยุดเรือ
"พี่ตะวันจะเป็นคนบอกเอง" โถ... ลูกแม่อยากเป็นผู้นำ เอา เอา ร้องไปเลยลูก เอาให้คอแหบ ตับแตกเลยนะลูกขา

เมื่อปลุกกำลังใจ เสือตะวันสำเร็จ คราวนี้แม่แอบให้สัญญาณกับลุงคนขับว่า "เอาเลยค่าาาาาา ลูกชายอีชั้นสู้ตาย คว่ำได้เลย"

เมื่อถึงที่หมายลุงแกคว่ำพวกเราอย่างที่ตกลงไว้ โดยที่มิได้ทำรุนแรงมากเกินขอบเขตแต่อย่างใด
พี่ตะวันตกจากเรือ จมลงไปในน้ำอย่างที่พวกเราคาดไว้ แต่แม่ซึ่งสัญญากับพี่ตะวันเป็นมั่น เป็นเหมาะว่าจะจับลูกอย่างดี "แม่สัญญา" ก็ยกตัวพี่ตะวันไว้ได้อย่างทันที ทันควัน ยกลูกชูสูงขึ้นจากน้ำ หลังจากที่ลูกจมลงไปแล้ว

ซี่งทำให้พี่ตะวันมีความมั่นใจในการเล่นพิเรนท์ ร่วมกับแม่เพิ่มมากขึ้น แต่แน่นอนพี่ตะวันร้องไห้แน่นอน เพราะความตกใจ ฮา ฮา แต่ไม่เข็ดหรอกเนอะพี่ตะวันเน๊อะ

งานนี้น้องทะเลอา มิอาจเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องได้แต่อย่างใด เพราะเธอยังเป็นเด็กเบบี๋

THOMÉ Tawan et Thaléa

Create Date : 29 ธันวาคม 2552

Last Update : 30 ธันวาคม 2552 15:00:13 น.

1 comments

Counter : 274 Pageviews.

เล่น Banana Boat นี่เหนื่อยจริงๆนะคะ เคยเล่นจนขาเดี้ยงเดินขึ้นบันไดไม่ได้ไปเลย แต่ก็สนุกมาก พี่ตะวันคงชอบมากเลยด้วยเนอะ..

โดย: แม่ส้มของจ๋ำจ๋ำ (~ sweettemper ~

) วันที่: 30 ธันวาคม 2552 เวลา:4:46:54 น.