เพราะ ... อากาสเปลี่ยนแปลงบ่อย
เดี๋ยวไปนู้น เดี๋ยวไปนี้ โอ๊ยๆๆ..ว่าจะเขียนอะไรยาวๆซักหน่อย เป็นอันต้องชงักไว้ก่อน........ปิดเทอมนี้ ได้โอกาสไปโรงเกลืออีกครา ร้อนมั่กมาก จนร้องกลับบ้านเลยปิดเทอมนี้ไปอยู่บ้านที่ชลบุรี.....ได้ไข้หวัดกลับมา ปิดเทอมนี้ไปเที่ยวน้ำตกแห่งหนึ่งที่เรียกว่าใกล้จะดับเต็มที เพราะไม่มีใครสนับสนุน อาจเป้นเพราะน้ำน้อย ถนนหนทางไร้การดูแล ทั้งที่หมู่บ้านก็มีอยู่มากในละแวกนั้นแต่ที่น่าเศร้าคะ ต้าสังเกตเห็นวัยรุ่นหลายต่อหลายกลุ่ม มานั่งจับกลุ่ม บ้างก็จีบกันเป็นคู่ๆ บ้านก็นำเบียร์ นำขนมมาทาน และก็ทำตัวน่าเกลียดสุดๆ ที่พวกเขาเหล่านั้นไม่นำเอาสิ่งที่พวกเขานำพามากลับติดมือไปด้วย มันรับไม่ได้คะ ที่สำคัญตอนที่ต้าเดินพาเจ้าถ้วยฟูลงเล่นน้ำตามริมๆน้ำตื้นๆ ทำเอาอารมณ์โกรธพุ่งปี๊ด เมื่อเห็นเศษเบียร์แตกเกลื่อนกลาด ดีนะที่ไม่เผลอเหยีบไป เพราะเราเองประมาทที่ไม่สวมรองเท้า ไหนจะเศษถุงขนม ไหนจะรอยขียนเสาตามศาลานั่งเล่น ที่แจกเบอร์ สลักชื่อคนนู้นรักคนนี้ คนนั้น สกปรกและแลดูตลกสิ้นดี อารมณ์โกระที่ปี๊ดแตกไปนั้น ก็คือเดินเก็บเศษขยะ ต่อหน้าพวกเด็กวัยรุ่นนั้นละคะ พวกเขาก็มองกันแต่ก็คงไม่รู้สึกอะไรหรอกกระมังพี่ชายอันจ้ำหม่ำของต้า ก็สบถด่าออกมาว่า พวกไร้การศึกษา (คำคุ้นเคย ที่เขาชอบนำมาว่ากัน) แต่ต้าก็เถียงไปว่า การศึกษาน่ะมันมี มากน้อยก็ไม่ต่างกันหรอก แต่สันดานมันไม่ดีเองตังหาก ต่อให้พร่ำสอน ถ้าตัวเองไม่รับเอาไปปฎิบัติมันก็เท่านั้นเอง ที่แห่งนี้ไม่ใช่ที่แรกที่พบเจอสภาพเช่นนี้ พบ และ มากมายจนท้อ บางทีอยู่กับกลุ่มเพื่อน เห็นเราก็เก็บเพื่อนมันยังหยอกล้อว่า ไอ้ต้าเอ๊ย..แกจบไปไม่พ้นงานเก็บขยะแน่เลย...เป็นงั้นไปเอาเถอะคะ เราเกิดมาบนประเทศนี้ ที่มีดี แต่ ไม่ดี ก็ต้องยอบรับไปอยากคุยเรื่องการเมืองขึ้นมาแล้วจิ...ม่ายๆๆๆๆ ต้องไปที่ราชดำเนินเรื่องการเมืองเนี๊ยะ อืม...ว่าแล้วพี่สาวก็เรียกให้ไปเตรียมตัวไปกรุงเทพแล้วละคะ วันนี้ต้องไปซื้อสลิงไปให้คนงานรถปั้นจั่น ซึ่งต้าไม่เกี่ยวหรอกคะ แต่พี่สาวชอบลากติดรถไปด้วยเสมอร๊ากทุกคนคร๊า.....