ลืมไปแล้ว หรือเพียงเพราะไม่ใส่ใจ
คนเหล่านี้ กับ บรรยากาศแบบนี้ พวกเราลืมกันไปแล้วรึ... หรือเพียงเพราะพวกเค้าเหล่านี้ไม่น่าใส่ใจ
มีโอกาส ได้ไปสัมผัสมาวันนี้เหมือนเช่นหลายๆปีที่ผ่านมา... เมื่อถึงเวลาที่บ้านเราต้องปลูกข้าว หรือไม่ว่าจะเก็บเกี่ยว เราก็มักติดสอยห้อยตามพ่อกับแม่ไปทุกครั้ง ถึงเราจะไม่ได้ลงมือทำกันเอง เพราะเราให้เพื่อนบ้านเช่าทำ แต่ครอบครัวเราก็ไปช่วยเหลือทุกครั้ง เมื่อถึงโอกาสอันแสนงดงามเช่นนี้...ตามปกติ พ่อจะเป็นวิทยากรประจำตัวของเรา ที่คอยสอน คอยบอก ถึงเทคนิค วิธีการ การจัดการไร่นาต่างๆ พ่อเรียนรู้มาจากชีวิตในวัยเด็ก และจากเพื่อนบ้านชาวนาของเราเอง...บรรยากาศเต็มไปด้วยความสนุกสนาน หยอกล้อ กันตามประสาคนบ้านเดียวกัน บ้างร้องเพลง บ้างด่าทอ ด้วยเจตนากระเซ้าเย้าแหย่ ไม่ถือสาหาความใด....
ปีนี้ อากาศดีกว่าทุกปี เพราะฝนตกปรอยๆ ไม่มีแดด จึงไม่ได้ยินเสียงพร่ำบ่นเหมือนเช่นปีก่อนที่อากาศร้อนมาก.... เรากับแม่ นั่งที่กระท่อมปลายนา มองดูเพื่อนบ้านของเราทำงาน แม่เศร้า แม่คิดถึงพ่อ.....เราพูดไม่ออก เราได้แต่นั่งเงียบ เงียบ อยู่กันสองแม่ลูก แบบไม่ได้คุยอะไรกันเลย.....ความคิดถึงใครคนหนึ่งมันเป็นความรู้สึกที่เหน็บหนาวเหลือเกิน.....เราปลอบแม่ไม่ได้ เพราะเราก็กำลังปลอบตัวเองอยู่เช่นกัน...ได้แต่หวังว่า ทุกวันของเราจะผ่านไปด้วยดี และ ดีขึ้น
ชีวิตแต่ละคนก้าวไปบนเส้นทางที่เลือกแล้ว เช่นพวกเค้าเหล่านี้ เค้าเลือกแล้วที่จะเป็นชาวนา ถ้าพวกคุณได้มาเห็นท่วงท่า ความกระฉับกระเฉง ว่องไว ต่อกิจกรรมที่พวกเค้าเหล่านี้กำลังทำอยู่ ไม่ว่าจะเป็นการถอนกล้า การตัดปลายต้นกล้า การปลูก การหาบคอน แล้วพวกคุณจะทึ่ง....ว่าเค้าเอาพละกำลังกันมาจากไหน ทำไมเค้าทำได้....
อยากให้หันมาใส่ใจสักนิด ชีวิตของชาวนาไทย....ไม่ว่าจะปัจจุบันที่เป็นอยู่ หรือว่าแม้กระทั่งในอนาคต ใครเหล่าจะสนใจ
เก็บภาพบรรยากาศมาฝากค่ะ
บ้านใกล้กัน เราไปด้วยกัน
เตรียมตัวกันหน่อย สวมชุดป้องกันโรคฉี่หนู ประมาทไม่ได้เลย
เริ่มกันเลยนะจ๊ะ เอ้า...ถอนกล้ากันก่อน
วันนี้ปลูกกันหลายเจ้า ติดๆกัน มองเห็นไกลๆ
บรรยากาศรอบตัว สีเขียวสดใส มองแล้วสบายตาจ้า
ควายเหล็กติดหลังคาใครผ่านไปหว่า
มุมนี้มองเห็นหลังคาโบสถ์ กับยอดเจดีย์ใกล้ๆบ้านด้วยวู้ย
ตกกล้ากันหน่อย....โยนนนนนน ตุ๊บ
ปลูกกันแล้ว...เหมาะสมแล้วที่เค้าเรียกสันหลังของชาติ
อีกทีละกัน คนเก่ง
มื้อนี้ มีหน่อไม้ เก็บมาเองกะมือ(มือพี่เค้า ไม่ใช่เรา อิอิ)
น้ำพริก กับ หน่อไม้ต้ม ใครว่าไม่อร่อย
แล้วก็จกข้าวเหนียวกันเอร็ดอร่อย
คนยิ่งเยอะ ยิ่งอาหร่อยยยย
ยืนกินละกันเรา
ปิดท้ายด้วยความงามของต้นกล้าสีเขียวจ้า
เพลง เฮาขอ : สุนทรี เวชานนท์, ปริญญา ตั้งตระกูล อัลบั้ม ดอกไม้บาน(บทเพลงเพื่อคนรากหญ้า)
Create Date : 20 กรกฎาคม 2549 |
|
33 comments |
Last Update : 23 กรกฎาคม 2549 9:57:48 น. |
Counter : 1295 Pageviews. |
|
|
|
คิดถึงนะจ๊ะ...