.......... ทำไมวันนี้รู้สึกเหนื่อย ๆ เหมือนหมดกำลังใจ.. ความรู้สึกนี้หายไปนานเหมือนกันนะ.. จำได้ว่าครั้งสุดที่เป็นแบบนี้นะ เมื่อหลายปีก่อน.. เมื่อวันที่กลับมาอยู่บ้าน..หลังจากที่ผ่านพ้นมรสุมชีวิต.. จนต้องหอบลูก 2 คนกลับมาอยู่บ้าน .. หลังจากนั้นไม่นานพ่อป่วยและจากไปอย่างไม่มีวันกลับ อะไรจะเจอมรสุม 2 ลูก ในระยะเวลาใกล้ ๆ กันเลย ถือว่าช่วงนั้นเป็นช่วงที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต เป็นช่วงที่ต้องเสียน้ำตา เสียใจ หมดกำลังใจ เหมือนชีวิตหมดแล้วทุกอย่าง.. แต่ที่เราผ่านมาได้จนถึงทุกวันนี้ก็เพราะคนที่ต้องการกำลังใจจากเรา.. คือแม่ น้องสาวและลูก ๆ .. หลังจากไม่มีพ่อ เราก็ต้องให้กำลังใจตัวเองมาตลอด และอาศัยรอยยิ้มจากแม่และคนในครอบครัว.. หลายปีที่ผ่านมาก แทบจะไม่ค่อยได้ทำอะไรเพื่อตัวเองสักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่เป็นไร.. ทำให้คนในครอบครัวเรา ก็เหมือนทำเพื่อตัวเราเหมือนกัน.. แต่วันนี้ความรู้สึกนั้นมันกลับมาอีกครั้งแล้ว วันที่หมดกำลังใจ วันที่อยากได้กำลังใจจากใครสักคน..เพื่อให้มีกำลังพอที่จะสู้ต่อไป.. อาจเป็นเพราะภาระที่หนักอึ้งที่ต้องรับผิดชอบแทนพ่อ.. ทั้งยังต้องดูแลลูกอีก 2 คน บางครั้งเหนื่อยจนแทบไม่อยากจะทำอะไร อยากนอนเฉย ๆ ไม่อยากคิด ไม่อยากฟัง ไม่อยากพูด.. อยากอยู่คนเดียว.. แต่พออยู่คนเดียว มันก็คิดมาก ฟุ้งซ่าน.. แต่ก็พยายามให้กำลังใจตัวเองเพื่อให้ลุกขึ้นสู้ต่อไป.. ทำไมมันอยากจัง.. กว่าจะผ่านไปได้แต่ละครั้ง.. เหนื่อยครับผม.. อยากจะพักแล้ว พักยาวเลย แต่ก็คงทำไม่ได้.. แล้วใครจะทำหน้าที่นี้ต่อหล่ะ.. วันนี้คงต้องขอกำลังใจจากใครสักคนที่ผ่านเข้ามา และขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกกำลังใจ...

Create Date : 20 กันยายน 2550
Last Update : 20 กันยายน 2550 15:43:31 น.		11 comments
Counter : 563 Pageviews.
Share Tweet