วันใหม่ เดือนใหม่...แต่
ผ่านไป 1 เดือนแล้วสินะ พอคิดแบบนี้ทีไร ก็รู้สึกแก่จัง เมื่อก่อนไม่เห็นเคยคิดแบบนี้เลย สงกะสัยว่ามันจะมาพร้อมตัวเลขอายุที่เพิ่มขึ้นละมัง ผ่านไป 1 เดือนแล้วสินะ แต่ทำไม อะไรๆ ก็ยังคงเป็นแบบเดิม ยังคงคิดถึงเธอเหมือนเดิม ยังคงไม่ชินกับการต้องอยู่คนเดียวแบบนี้ ยังคงห้ามใจไม่ไหว ยังคงหวัง และยังคงทำอะไรต่อมิอะไรแบบเดิมๆ ฉันก็ไม่ได้ชอบเลยนะกับอาการที่เป็นอยู่ตอนนี้ แต่ จิตใจมันยังคงฟุ้งซ่าน ฟูมฟาย ไม่เลิกรา อาจจะเป็นเพราะยังคงเชื่อว่าเรายังรักกัน ฉันถึงไม่ยอมจากไป ขำตัวเองที่ยังคงตั้งใจจะรอ ถึงขนาดซื้อ package โรงแรม 2 ที่เอาไว้ ที่แรก คือที่ๆ เรามีความหลังที่แสนหวาน ได้มีโอกาสฟังเพลงหยุดที่เพราะที่สุด แม้ฝนจะตก และแพยางจะหนัก อีกที่ คือที่ๆ เราเคยคุยกันเสมอๆ ว่าอยากจะมา ตอนนี้ voucher ทั้ง 2 ที่ก็กองอยู่ตรงนี้ หวังว่าเธอจะกลับมาใช้มันร่วมกันกับฉัน หรือถ้ามันไม่มีโอกาสเป็นแบบนั้น ฉันก็ตั้งใจจะไปคนเดียว ไปเก็บความฝันของฉันที่ตั้งใจจะมีร่วมกับเธอ แล้วหลังจากนั้น ถ้าฉันทำได้.... เธอก็จะถูกเก็บไว้ในใจส่วนที่ลึกที่สุดของฉันตลอดไป เธอจะเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดในช่วงเวลาหนึ่งของชีวิตฉัน และสุดท้าย ชีวิตฉันก็คงจะพอแล้วสำหรับความรัก ชีวิตฉันอาจจะถูกกำหนดมาให้อยู่คนเดียว ชีวิตฉันอาจจะถูกกำหนดมาให้มีเพื่อนดีๆ ที่คอยปลอบใจ และจะอยู่บนคานร่วมกัน (รึเปล่า หุหุ) งานแต่งงานเมื่อวาน ทำฉันน้ำตาซึม หลายเรื่องราวของเพื่อนคล้ายกับเราอย่างไม่น่าเชื่อ ยิ่งเหงาขึ้นไปอีก เมื่อเพื่อนที่ไปด้วยกัน ยกโขยงกันมาทั้งคุณสามี และคุณลูกชายจอมซน ส่วนฉัน.... หัวเดียวกระเทียมลีบชัดๆ ก็ยังขำๆ ว่า ฉันก็ยังจำภาพงานแต่งงานในฝันของฉันกับเธอได้ติดตา และยังหวังว่า เราจะมีช่วงเวลาแบบนั้นด้วยกัน
Create Date : 01 มีนาคม 2552 |
|
2 comments |
Last Update : 10 มีนาคม 2552 23:05:44 น. |
Counter : 223 Pageviews. |
|
|
|
ยิ้มไว้..