ขับรถมาเเค่ชั่วโมงนิดๆก็ถึงเเล้ว (ระยะทางประมาณ 58 กิโลเมตร)
เส้นทางมาเเจ้ซ้อนขับมาเเบบสบายๆ ถนนดี เเถมวิวระหว่างทางก็มองได้เพลินๆค่ะ
เมื่อเสียค่าธรรมเนียมเข้าชมอุทยานฯตรงป้อมข้างหน้าเเล้ว ขับตรงเข้าไปเลยค่ะ
ได้เห็นความเขียวชอุ่มของต้นไม้ใบหญ้าหัวใจก็พองฟู 
ดอกไม้สวยๆ
อากาศเย็นยิ่งทำให้รู้สึกสดชื่นเป็นพิเศษ มองไปทางไหนก็ประทับใจไปหมด
หลังจากจอดรถเรียบร้อย เราเดินตรงไปที่น้ำพุร้อนทันทีค่ะ ลืมเล่าอีกเเล้วว่าที่อุทยานฯเเจ้ซ้อนมีบ่อน้ำพุร้อน เเอ่งน่ำอุ่น ห้องอาบน้ำเเร่ น้ำตก เเละยังมีเส้นทางศึกษาธรรมชาติด้วยค่ะ
พอมาถึงตรงบ่อน้ำพุร้อน อากาศที่เย็นก็เริ่มหายไป กลิ่นกำมะถันค่อนข้างเเรง
ถ้าอยากได้ภาพที่มีควันลอยอยู่เหนือบ่อน้ำพุร้อนต้องมาเเต่เช้า เรามาถึงเกือบสิบโมง ก็จะเป็นอย่างที่เห็นในภาพค่ะ
อุณหภูมิสูงสุดของบ่อน้ำพุร้อนที่นี่ ประมาณ 82 องศา อย่าว่าเเต่ไข่สุกเลยนะคะ คนตกลงไปก็คงสุกด้วย 
อีกหนึ่งกิจกรรมยอดฮิต คือต้มไข่ เค้าบอกว่าไข่ที่ต้มที่นีจะอร่อยกว่าปกติ คงเพราะด้วยน้ำเเร่ เมนูที่หลายๆคนเเนะนำให้ลอง เป็นเมนูชื่อว่า ยำไข่น้ำเเร่ เราเองไม่ได้ชิมเพราะยังอิ่มจากมื้อเช้าอยู่เลยค่ะ
คนเริ่มเยอะขึ้น ส่วนมากมาเป็นหมู่คณะ ดูน่าสนุก
ใครอยากอาบหรือเเช่น้ำเเร่ ทางอุทยานฯมีให้บริการเป็นห้องๆ ถ้าใครมีเวลาลองดูนะคะ
เราเดินเที่ยวสักพักก็กลับเข้า อ.เมืองค่ะ
กลางวันนี้ขอฝากท้องที่ร้านเเม่เเห เป็นอาหารพื้นเมืองเก่าเเก่ของคนลำปางเปิดมากว่า 80 ปีเเล้วค่ะ ร้านอยู่บนถนนอุปราช ติดกับธนาคารกรุงไทย สาขาลำปาง เปิดทุกวัน ตั้งเเต่ 11.00-19.30 น.
รสชาติอาหารกลมกล่อมมากค่ะ แกงฮังเลเข้มข้น ไส้อั่วอร่อย ตำขนุนเพิ่งเคยทานครั้งเเรกติดใจมาก น้ำพริกอ่องไม่เคยทานรสชาตินี้ เเต่บอกเลยค่ะว่าทานเเล้วประทับใจ
คุณน้าอัธยาศัยดีมาก เเถมคุยเก่งเล่าเรื่องต่างๆให้เราฟังมากมาย กลับไปลำปางต้องไปทานอีกเเน่นอนค่ะ
ทานเสร็จเราเเวะไปเดินย่อยที่อินทราเอาท์เลท สาขาศูนย์จำหน่ายใหญ่ ตั้งอยู่บนถนนวชิราวุธ เลยสี่เเยกพระบาทมาประมาณ 1 กิโลเมตร ที่นี่เปิดทุกวัน เวลา 09.00 -17.30 น.
โดยส่วนตัวชอบซื้อเครื่องใช้ในครัว โดยเฉพาะจาน ชามต่างๆ เลยตั้งใจไว้เเล้วว่ามาเที่ยวลำปางครั้งนี้จะขอซื้อเซรามิคกลับไปใช้ 
อินทราเอาท์เลทไม่ได้มีเเค่แก้ว จาน ถ้วย ชาม นะคะ ยังมีพวกเเม่เหล็กติดตู้เย็น กระปุกออมสิน โถใส่ของ เเจกัน ตุ๊กตาปั้นเป็นรูปต่างๆ ฯลฯ
ส่วนชาม เเน่นอนว่าต้องมีชามตราไก่ อีกหนึ่งสัญลักษณ์เมืองลำปาง
เราตัดสินใจซื้อจานที่มีรูปไก่เเบบในรูปด้านล่างนี้กลับมาหลายใบ ของจริงสีสันน่ารักมาก เเละยังมีถ้วยลายเดียวกันด้วยนะ
ลายอื่นๆที่ไม่ใช่ไก่ก็มีให้เลือกเยอะค่ะ
หลังจากจุใจกับการเดินดูของสวยงาม เราขับรถกลับไปที่ตรอกหลังวัดน้ำล้อม ถนนทิพย์วรรณ เพื่อเช็คอินที่พักคืนนี้ " ลดาเฮาส์"
เราเลือกพักที่นี่เพราะนอกจากจะตกเเต่งได้น่ารักเเล้ว ทำเลดียังดีอีกด้วย สามารถเดินหรือปั่นจักรยานไปเที่ยวถนนคนเดินกาดกองต้าสบายๆเลยค่ะ
ลดาเฮาส์เป็นบ้านปูนผสมไม้สีเขียวสบายตา ในตัวบ้านทำเป็นห้องพักค่ะ ที่นี่ดูเเลโดยคุณยายลัดดาเเละลูกๆ จะบอกว่าคุณยายน่ารัก ใจดีมาก เอ็นดูทุกคนเหมือนลูกหลาน ทำให้รู้สึกเหมือนมาพักบ้านญาติเลยค่ะ
สนามหญ้าหน้าบ้าน
มีจักรยานให้ยืมไปปั่น โดยไม่คิดค่าเช่าค่ะ
บางคนอาจสงสัยว่าลดาพาเรียน คืออะไร ??
เนื่องจากต้องการถ่ายทอดภูมิปัญญาไทยให้กับคนที่สนใจ ที่ลดาเฮาส์จึงมีเปิดสอนมาลัยดอกไม้ กระเเตไต่ไม้ กรวยถวายพระ เดคูพาจ เป็นต้น
ไม่ใช่มีเเค่คนไทยมาพัก ต่างชาติก็มาค่ะ
งานฝีมือจะถูกประดับไว้ที่ต่างๆ
ไปดูห้องพักกันค่ะ
ขึ้นมาชั้นสอง จะมีที่นั่งเล่นเเละระเบียงด้านนอก ตอนกลางคืนสามารถออกมานั่งดูดาวได้ด้วยนะ
เราจองห้อง "ดอกกันเกรา" เป็นห้องสีเหลืองขนาดใหญ่
ห้องน้ำไม่ใหญ่มาก เเต่สะอาดค่ะ
เรานั่งพักแป็ปนึง ก็เดินไปเที่ยวกาดกองต้า เราเเวะทานกาแฟที่ หม่องโง่ยซิน ซึ่งตั้งอยู่ในบริเวณกาดกองต้ากันก่อนค่ะ
ร้านกาแฟอยู่ในตัวอาคารเก่า ชื่อ อาคารหม่องโง่ยซิน ขอเล่าเรื่องอาคารนี้ในตอนเช้าวันที่ 3 ซึ่งเราจะปั่นจักรยานชมอาคารเก่ากันค่ะ
ที่นี่มีโปสการ์ดสวยๆเต็มเลย
นอกจากนี้ยังมีงานหัตถกรรม เสื้อผ้า ภาชนะดินเผาขายด้วยค่ะ
ร้านกว้างที่นั่งเยอะค่ะ
กาแฟเสริฟพร้อมข้าวเเต๋น ทานคู่กันอร่อยดีค่ะ
ชอบเครื่องดื่มของที่นี่มากกว่าขนมค่ะ
เเละนี่คือโปสการ์ดที่เราเลือกมา
เเละก็ได้เวลาเที่ยวถนนคนเดินกาดกองต้ากันค่ะ บริเวณนี้เป็นย่านเก่าติดริมเเม่น้ำวัง ถนนคนเดินจะมีวันเสาร์ - อาทิตย์ เริ่ม 17.00 - 22.00 น.
เดินผ่านหอศิลป์ลำปาง ขอเเวะเข้าไปชมนิดนึง
จัดเเสดงภาพจิตกรรม ประติมากรรมก็มีค่ะ ใครจะเชื่อว่าอาคารเรือนไทยที่สวยงามหลังนี้ ในอดีตเป็นร้านขายของของใช้ต่างๆ
บริเวณรอบหอศิลป์ฯ จะมีสินค้าต่างๆมาวางขาย
เดินออกมาจากหอศิลป์ฯ นิดนึงก็จะเจอ ข้าวปั้นโบราณ ตอนเเรกนึกว่าขนมถ้วย ดูไปดูมาไม่ใช่ ลองทานดูรสชาติคล้ายๆขนมจุ๋ยก๊วยเหมือนกันนะคะ
น้ำอ้อยชื่นใจ
ที่ถนนคนเดินกาดกองต้า ของทานเยอะมาก ของใช้ก็มีไม่เเพ้กัน เป็นถนนคนเดินที่เดินเพลินมาก ตอนนี้ยกให้เป็นถนนคนเดินอันดับหนึ่งในใจ เข้าใจเลยค่ะว่าทำไมพี่ที่ทำงานถึงขับรถจากเเพร่มาเดินทุกครั้งที่กลับบ้าน
เดินขึ้นไปเรื่อยจนสุดก็จะเจอ สะพานรัษฎาภิเศก อีกหนึ่งเเลนด์มาร์กของลำปาง
พระอาทิตย์ค่อยๆลับขอบฟ้า
ขากลับที่พัก ผ่านห้างเสรีสรรพสินค้า ไม่เคยเดินห้างท้องถิ่นค่ะ เลยเเวะซักหน่อย ได้ของติดไม้ติดมือมาด้วย ชอบถุงมากดูเเล้วเเบบรู้เลยว่าซื้อมาจากลำปาง
คืนนี้รีบเข้านอน เพราะพรุ่งนี้จะตื่นเเต่เช้าไปปั่นจักยาน ชมอาคารเก่าย่านกาดกองต้า ลัดเลาะสูดอากาศยามเช้าที่ริมเเม่น้ำวัง เเละปิดท้ายด้วยนั่งรถรางเที่ยวชุมชนท่ามะโอ เป็นประสบการณ์ที่ประทับใจสุดๆ ฝากติดตามด้วยนะคะ 
Good Morning 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [