เขียนไปเรื่อยเปื่อย / กินหมูกะทะ /ไปเดินเล่นเซ็นทรัล

11-10-2006
วันนี้ไปกินหมูกะทะ บ้านเพื่อนมา
ไม่อยากเชื่อ ว่าเพื่อนทำได้อร่อยมาก
ทุกคนในกลุ่มช่วยกันทำ หันนู้นหันนี้

แถมมันยังอุสาทำ บัวลอย เป็นของหวาน
ตัวเราที่ไม่ชอบกินขนมไทย
เจอบัวลอยก็บ่นใหญ่เลย ว่าไม่หวานอ่ะ

สุดท้ายเพื่อนรัก ก็เลยด่ายับ "กูขอโทษว่ะ ถ้าอยากให้อร่อย ไปทำเองป่ะ"

พอมาคิดย้อนดู ตัวเราจริงๆ นี่มันเป็นคนไม่ได้ความ อย่างที่คิดไว้จริงๆ

คือเรื่องมันมีอยู่ว่า อ.ให้วิจารณ์การเรียนการสอน เขาก็ให้พูดทีละคน ก็ไปกันทั้งกลุ่มนี้แหละ แต่ด้วยความที่เรารู้ว่า อ.คนนี้ เราพูดตรงกับแกได้ เราก็พูด

ตั้งแต่เสื้อผ้า การเรียนการสอน นิสัยใจคอ สารพัดสารเพ แกก็อึ้งๆ นะ ไม่รู้ว่าจะไปแอบร้องไห้หรือเปล่า

แกบอกว่า ค่อนข้างเข้าใจเรานะ ว่าเราเป็นคนกล้า ถ้ามีก็พูด ไม่มีก็ไม่พูด (เมื่อก่อนอ่ะใช่ เดียวนี้ไม่ใช่แล้ว เดียวพูดเฉพาะเรื่องจำเป็น เรื่องไหนไม่จำเป็นก็ไม่พูด แต่พอเจอแกเราพูดหมด)

แล้วแกอืม... ปล่อยแหละ

ก็คนที่บอกว่า ปีนี้ฮิต navy blue แฟชั่น ทหารเรือ ฟ้าขาวนั่นแหละ พูดแล้วก็อึ้ง เจ๊แกก้แม่นเทรนด์ใช่ได้เลยนะเนี้ย

พอออกมาจากห้อง

เพื่อนรักก็บ่นใหญ่เลย เฮ่ย นี่ถ้ามึงตบอาจารย์ก็ตบไปแล้วใช่ป่ะ

เรื่องที่คุยกันตอนกินหมูกะทะ
เพื่อนในกลุ่มก็ยังบ่นเรื่องนี้กันอยู่
เพื่อนนะเข้าใจ ว่าเราเวลาตรง ก็ตรง ยิ่งกว่าไม้บรรทัก

เพื่อนรักเลยบอกว่า "ตรงแบบนี้ ต้องเจอตีนเบรก"

555+
เพื่อนก็เลยช่วยกันสอนว่า ทีหลัง พูดอะไรนะ ก็เก็บไว้บ้างเหอะ อย่าไปตรงมาก

รักเพื่อนจัง ทั้งๆที่ เราก็เคยมีเพื่อนมากมาย แต่เราก็รู้สึกดีๆ มากๆ อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

คนอย่างเรานะ มันคงนิสัยไม่ดี

ต้องลดความตรงลงอีกเยอะเลยสินะ

รักเพื่อนว่ะ ... เพราะ.... รักความรักที่แกมีให้เรานะ

ปล. หมูกะทะอร่อยมากอ่ะ เหมือนกินบาบีคิวเป็นไม้ๆ ที่เสียบขายอ่ะ แต่เป็นหมูกะทะ

กินจนอิ่ม ก็ยังอยากกินอีก เพราะว่า อร่อยมากๆ อ่ะ

น้ำซุปพริกไทยดำด้วยอ่ะ เพื่อนรักตำใส่ให้

12-10-2006

ตั้งใจว่าจะไปเดินเล่นสะพานควาย แต่ก็นั่งรถเมล์หลงทาง มา ที่เซ็นทรัลลาดพร้าวซ่ะได้

ก็เลยไปเดินเล่น ตอนแรกก็จะไปชื้อไหมพรม จะไปชื้อไม้ถักไหมพรม ตอนนี้ ห้องงานฝีมือ เขากำลังถักหมวกถวายพระหน้าหนาว ที่เหนือกัน ก็เลยจะร่วมอนุโมทนาถักหมวกถวายพระด้วย

ตั้งไปมีทติ้งมา ก็รู้เหมือนว่า คนในห้องงานฝีมือ กลายเป็นคนในครอบครัวไปแล้ว มีอะไรก็ต้องช่วยเหลือกัน เป็นธรรมดา

แต่วันนี้ ดันใส่เสื้อยืดสีฟ้า กางเกงนักบอลสีเหลือง แล้วก็หัวฟูๆ เดินไปเดินมาในห้าง ตอนแรกก็ไปดูจักร

สนใจจักรของ เอลน่า มากๆ เซลล์เขาดูท่าจะตั้งใจขายมากนะ ขนาดเราบอกว่า เราไม่มีเงิน เขาก็ยังบอกว่าให้ทดลองจับก่อน เราก็จับๆ หมุนๆ สอดผ้าเข้าไป

ของเขาดีจริงนะ สำหรับจักรไฟฟ้า ราคาก็ไม่แพง 8,900 ผ่อนได้ 0% เลยด้วย เราชอบอ่ะ อยากเอาไว้ทำงาน ควิสท์ งานผ้าอ่ะ เพราะ เย็บมือมันเหนื่อย

เดินไปเดินมาก็เจอสมุดที่ชั้น 4 ข้างๆที่ขาย พวกคิตตี้อ่ะ อยากได้สมุดเจ้าหญิงอ่ะ มันเป็นปกอาบมัน สวยมากเลย แล้วก็มีเขียนด้านหลัง จำไม่ได้ว่าเขียนอะไรแต่ แปลว่า มาทำให้ทุกเรื่อง จบแฮปปี้เอนดิ้งกันเถอะ

ประทับใจๆๆ อยากได้เพราะไอ้ข้อความนี่อ่ะแหละ แต่พอนึกย้อน สมุดไดอารี่เล่มเก่า ก็อีกประมาณ 1 หรือ 2 ปีถึงจะหมดเล่ม นี่ก็อีกยาวไกล

ก็ว่าจะไม่แวะเคาเตอร์เครื่องสำอางแล้วนะ แต่ก็แวะจนได้ เดินไปเดินมา ก้มาเดินเล่นที่ top มาชื้อของที่ไม่ได้ตั้งใจอีกแล้ว

นั่นคือ ยายืดผม ของ โลแลน ราคา 51 บาทเท่านั้น

พอชื้อเสร็จก็หกโมง ได้เวลากลับบ้าน

ไม้นิตก็ไม่ได้ แต่ได้เครื่องสำอางมาแทน

หมดไปอีกวันแล้วสินะ
ติดตามรีวิวยายืดผม โลแลนได้ที่นี้

Create Date : 13 ตุลาคม 2549 Last Update : 13 ตุลาคม 2549 3:39:14 น. Counter : 520 Pageviews.		3 comments
Share Tweet