Group Blog All Blog
|
ปั่นจักรยาน Week 7th, 11-16 FEB 2025 และงาน Doi Inthanon #16  สวัสดีครับ อาทิตย์นี้ได้ไปร่วมงานปั่นที่ดอยอินทนนท์ตามที่ตั้งใจไว้ครับ (เมื่อวานนี้เอง /16 กพ. 2025) รายละเอียดเอาไว้จะเล่าให้ฟังต่อไปนะครับ ช่วงต้นสัปดาห์ผมก็ซ้อมแบบทั่วๆไปครับ ไม่ได้หนักหน่วงอะไรเพื่อว่าจะได้ลดความเหนื่อยล้าที่เกิดจาการปั่นจักรยานที่ผ่านๆมาครับ เป็นการเตรียมความพร้อมร่างกายให้รู้สึกสดที่สุดก่อนวันงานครับ อันนี้ผมศีกษาเองแบบคร่าวๆแล้วเอามาปรับใช้กับตัวเอง บวกกับดูการวิเคราะห์ของ Garmin ประกอบไปด้วยซึ่งผมก็ไม่ได้เชื่อมัน 100% หรอกนะครับ เชื่อความรู้สึกของตัวเราดีที่สุดครับ อาทิตย์นี้ก็เลยปั่นแบบเบาๆ ไม่ไกลมากแถมมีพักก่อนวันงาน 2 วัน กินรัวๆตุนไว้อีกต่างหาก ฮาาา... เลยได้ระยะรวมแค่ 286.5km ใช้เวลาไป 11 ชั่วโมง 59 นาที ก่อนวันงานไต่เขาได้ Elevation แค่ 1,140m เอง ทางราบสุดๆปั่นแบบสบายๆ ที่เหลือคือ ของกิน ครับ   ภาพรวมก็กินอาหารให้ครบหมู่ มีเนื้อ มีไข่ มีผักตามปกติครับ มีขนมบ้างนิดหน่อย ที่ร้านน้าที่รู้จักเขาทำ egg tart ใหม่ๆเลยวันนั้นเลยจัดมาชิ้นนึงครับ  จุดพักอื่นๆก็มีวัดวาอาราม (วัดสันมะเค็ด - แวะเข้าห้องน้ำประจำเลย  )ที่สันอ่างเก็บน้ำดอยงู และหนองน้ำใสเช่นเคย วันไหนมีฝุ่นก็ใส่หน้ากากครับ ปั่นเบาๆอยู่แล้วเลยไม่มีปัญหากับการหายใจเท่าไหร่ครับ  วันที่พักก่อนเดินทางก็จัดการขัดศรีฉวีวันน้อง TiFA หน่อยครับ เอาให้เงาวิ้งๆ จะได้ปั่นลื่นๆครับ (ถ่ายรูปสวยๆด้วย 555+) วันจริง Inthanon Challenge #16 2025.02.16 ผมเดินทางไปอำเภอจอมทองตอนสายๆวันเสาร์ที่ 15 กพ. ครับ กะว่าไปค้างก่อน 1 คืนเพราะงานเริ่มตอนเช้าตรู่เลย (มีข้าวต้มเสริฟตั้งแต่ตี 5!?) พอไปถึงตัวอำเภอก็ไปรับเบอร์พร้อมเสื้องานครับ ใส่พอดีเด๊ะเลย แต่...มันยังไม่ได้ซักผมก็เลยไม่ใส่วันงานหรอกนะครับ เสื้อที่จะใส่เตรียมมาแล้วแบบสีพื้นๆไม่มีชื่อทีมหรืออะไรเลย ซื้อมาจาก Shopee ใส่ดีเย็นสบายคุ้มมากๆ สภาพอากาศก็ที่ยอดดอยยังหนาวบ้างตอนเช้าๆครับ 11-13 องศา แต่พอหลัง 10 โมงที่เป็นเวลาที่คิดไว้ว่าจะปั่นจบอุณหภูมิมันก็อยู่ราวๆ 20-22 องศา ผมก็เลยตัดสินใจไม่ฝากเสื้อหนาวกับทีมงานขึ้นไปที่เส้นชัยครับ ทีมงานจัดดีมากนะครับได้ผู้สนับสนุนดี เตรียมการได้ดี มีปิดถนนแทบจะตลอดงาน ของกินก็ไม่อั้นครับ ผมจองโรงแรมไว้หน้าจุด Start เลย คนรู้จักที่เคยมางานแนะนำครับ แต่ปีนี้พี่เขาไม่ได้มาด้วยก็เสียดายนิดหน่อยครับ ตอนบ่ายหลังจาก Check-in แล้วผมกะว่าจะหารถประจำทางขึ้นไปสำรวจเส้นทางซักหน่อยแต่ว่าพอไปที่คิวรถที่วัดใกล้ๆน้ำตกแม่กลาง ปรากฏว่า นักท่องเที่ยวที่ขึ้นไปไม่ค่อยมีต้องเหมา 1600 บาท...ก็เลยไม่ไปดีกว่า ช่วงเย็นก็เลยไปเดินตลาด หาอะไรกินแทน ไปเจอคาเฟ่นึงใกล้ๆ มีจักรยานจอดอยู่ก็ น่าจะเป็นของเจ้าของร้าน ผมก็เลยเดินเข้าไปสั่งเครื่องดื่มแล้วก็คุยกับน้าเขาเรื่องงานปั่นพรุ่งนี้ จักรยานเสือภูเขาของน้าเขาจานหลังใหญ่มากๆครับ จานหน้า 32 ฟัน จานหลัง 10-50 ฟัน โอ้โห...เฟืองไต่เขาของแทร่!! TiFA ยังใส่เฟืองให้เหมาะไต่เขาได้แค่ จานหน้า 34 จานหลัง 11-34 ฟันเท่านั้นเอง เป็นข้อจำกัดของเสือหมอบครับ ก็แก้ไขได้อยู่แต่ผมซื้อมาแบบเดิมๆเพราะติดโปรที่ร้าน ไม่อยากเสียเงินเพิ่ม 555+ น้าเขาเคยไปงานมา 4-5 ปีแล้ว แถมเส้นทางที่ปั่นประจำก็ดอยอินทนนท์นี่แหล่ะ (อยู่ตีนดอยแล้ว จะให้ไปไหนอีกล่ะ) น้าก็บอกว่าช่วง 30 กม.แรกเป็นช่วงที่ไม่ชันมาก ให้เก็บแรงไว้อย่าไปไล่ตามคนอื่นไม่ยังงั้นจะหมดแรงก่อน เพราะ 17 กม.สุดท้ายคือ "หนังชีวิต" ของจริง โดยเฉพาะเนินพระธาตุและเนิน TOT อันลือลั่น ถ้าไม่มีแรงเหลืออาจจะมีจูง ซึ่งผมไม่ต้องการครับ ผมต้องการจะจบแบบขาไม่แตะพื้น อย่างมากก็แตะพื้นด้วยความตั้งใจไม่ใช่เพราะไปต่อไม่ไหว น้าเขายังบอกอีกว่า ช่วงแรกจะมี "เนินคัดตัว" คือตรงน้ำตกแม่กลาง กม.ที่ 7 นั่นเอง แล้วก็จะมีอีกเนินที่ยากๆคือ ถ้าเห็นป้ายบอกทางไป "ผาหมอน" ตรงนั้นให้ระวังเพราะจะชันแล้วก็คดเคี้ยวพอสมควร หลุดจากตรงนั้นไปก็จะไหลเรื่อยๆได้จนไปถึงกม. 30 ที่เป็นเส้นชัยของกลุ่มปั่นท่องเที่ยวระยะสั้นได้อย่างไม่มีปัญหา ต้องขอบคุณคำแนะนำของน้าเจ้าของร้านมากๆครับ พอถึงเช้าวันงานจริง ผมตื่นตั้งแต่ตี 5 ครับซื้อเสบียงตุนไว้แล้วก็เลยไม่ได้ไปกินข้าวต้มที่ทีมงานเตรียมไว้ให้ เพราะกว่าจะลงไปก็ 6 โมง พิธีเปิดงานก็เริ่มแล้ว ฟ้ายังมืดอยู่เลย ค่าฝุ่นวันนี้ค่อนข้างเอาเรื่องเพราะมีไฟป่าอยู่ที่อำเภอใกล้ๆครับ PM2.5 อยู่ที่ราวๆ 47-50 ไมโครกรัมแต่นักปั่นเยอะมากๆ ผมก็เลยยอมใจลุยก็ได้ฟระ!! ไหนๆก็เสียค่าสมัครกับค่าโรงแรมแล้ว ซ้อมมาด้วยกะทำเวลาที่คิดไว้ให้ได้ จะกลับไปมือเปล่าได้ไงกัน ว่าแล้วก็แต่งตัว ยกจักรยานลงไป คุณพ่อก็บอกว่า "โชคดีนะ"  พิธีเปิดงานมีนางรำด้วยนะครับ กล้องผมมืดไปหน่อย kit lens ถ่ายลำบาก ผมพกกล้องติดตัวขึ้นไปด้วยนะครับ แต่ทิ้งกระเป๋าใต้อานที่มียางใน/ที่งัดยาง แล้วก็สูบลมพกพาไว้ที่ห้องพักครับ ยางอย่ารั่ว ซี่ล้อกับโซ่อย่าขาด อุบัติเหตุอย่ามี คิดว่าน่าจะไหว  ตรงจุด Start คนเริ่มทยอยมาครับ กลุ่มที่แข่งขันก็ตั้งกลุ่มอยู่ด้านหน้าเลย ส่วนกลุ่มที่มาปั่นวัดใจก็ตั้งกลุ่มหลังซุ้มครับ  ผมอยู่ Wave 3 กะว่าใช้เวลาปั่นประมาณ 3-4 ชม. น้าเสื้อเหลืองกับจักรยานล้อโตมาไกลจากภูเก็ตเลยนะครับ ปั่นจักรยานล้อโตขึ้นเขาได้นี่แสดงว่าต้องแข็งแรงมากๆเลย หลังจากออกตัวตอน 7:06 น. ผมก็เลี้ยงความเร็วไปเรื่อยๆ ไม่อะไรมาก ก่อนถึงเนินชันๆ ผู้จัดงานทำการบ้านมาดีครับ มีตั้งป้ายบอกด้วยว่า "ต่อไปจะถึงเนินรับน้องใหม่ ความชัน 18%" ผมได้ Download แผนที่ใส่ Garmin มาแล้ว มีข้อมูลของการไต่เนินให้ด้วยในเส้นทางจะมีช่วงชันๆอยู่ 5 ช่วง คือ
เนินคัดตัวดูไม่เป็นปัญหาเท่าไหร่สำหรับผม ยังปั่นไปร้องเพลงไปได้ สิ่งที่กังวลก็คงมีแค่ช่วงชันๆสุดท้ายเท่านั้นครับ คือปั่นไปร้องเพลงไปแหล่ะ แต่เอาจริงๆหัวใจก็พุ่งอยู่ ผมก็ไม่ได้ดูเท่าไหร่ ดูแต่ช่วงความชันใน Garmin เพราะมันจะมีสีเป็นช่วงๆ ตั้งแต่สีเขียว เหลือง ส้ม แดง ถ้าช่วงไหนชันมากๆก็แดงแป๊ดดดด แต่จะมีหมุดบอกอยู่ว่าเราอยู่ช่วงไหนในระยะทางนั้นแล้วก็บอกด้วยว่าจุดนั้นชันกี่ % ซึ่งก็เป็นประโยชน์กับผมมากเลยครับ มีภาพจากช่างภาพในงานมาให้ชมนิดหน่อยครับ ซึ่งผมก็ไม่รู้หรอกว่าถ่ายจากจุดไหนบ้าง เห็นตากล้องผมก็มองกล้องไว้ก่อนครับ  ช่วงรอหน้าเส้นก็ได้คุยกับคนข้างๆบ้าง พี่คนนึงมาจากปายครับ มางานนี้เป็นครั้งที่ 3 แล้วครั้งก่อนๆเอาเสือภูเขามา แต่ครั้งนี้เอาเสือหมอบมา กะจบให้ได้ใน 3 ชม.เลย น่าจะทำได้แหล่ะครับเพราะพอปล่อยตัวพี่เขาก็ฉิวววไปเลย  ระหว่างปั่นก็ได้ทักกับชาวต่างชาติ เพราะไฟท้ายเขาติดแบบเบี้ยวๆครับ ผมก็เป็นห่วงกลัวมันจะหล่น ถ้าหล่นแล้วต้องหยุดไปเก็บตอนขึ้นเนินนี่จบข่าวเลยนะครับ กว่าจะขึ้นจักรยานกด Clip บันไดให้ครบ 2 เท้าแล้วกดบันไดครั้งแรกตรงเนินชันๆนี่จะยากมาก ต้องระวังสุดๆ พอทักไปแล้วเขาบอกว่ามันต้องเป็นแบบนั้นแหล่ะเพราะไม่ยังงั้นจะติดเบอร์ไม่ได้ แล้วเราก็ได้คุยกันอยู่นิดหน่อยเขาก็มาครั้งแรก ผมก็มาครั้งแรก อ่าว ถ้ายังงั้นคุณต้องถนอมแรงนะครับจนถึงกม.ที่ 30 เพราะหลังจากนั้นจะ... Drama, very steep (เลยนะจ๊ะ) แล้วผมก็ไหลแซงไป... เอาเข้าจริงๆผมก็แซงไปหลายคนอยู่นะครับ (ไม่อยากจะคุยเลย อิอิ) ถ้าดูลำดับที่ของผมจาก Check point ในแต่ละจุด ก็จะเห็นว่า เริ่มที่ลำดับ 361 แล้วก็...ไล่ไปข้างหน้าเรื่อยๆครับ  ตอนปั่นผ่านจุดให้น้ำ ผมขออย่างเดียวเลย "ขอกล้วยหน่อยครับ!!" มีแต่คนยื่นน้ำให้ครับ น้ำที่ผมเติมมา 2 ขวด ตอนถึงกม.ที่ 26 พร่องไปขวดเดียวเองครับ ข้างบนอากาศเย็นดีครับ พอพ้นความสูง 1200 m ไป รู้สึกว่าฟ้าใสอย่างบอกไม่ถูกไม่รู้สึกถึงฝุ่นเลยครับ ไม่น่าเชื่อ! แสดงว่าฝุ่น PM2.5 นี่ก็ลอยต่ำเหมือนกันนะเนี่ย  ภาพนี้ปิดแค่ตาก็พอ อยากให้เห็นความแจ่มใสครับ น้าๆข้างหลัง...ผมต้องขอแซงไปก่อนนะฮะ พอถึงช่วง "ผาหมอน" ที่เป็นเนินชันๆก่อนถึงกม. 30 ผมก็ตกลงใจว่า... "ต้องพักเข้าห้องน้ำหน่อยครับ" พอถึงจุดก็มีเจ้าหน้าที่บอก "ไปรับเหรียญตรงนั้นเลยครับ" "้ห้องน้ำไปทางไหนครับ?" เจ้าหน้าที่ก็อึ้งไปวินึงครับ แล้วก็บอกว่าอยู่ทางโน้น... พอเข้าห้องน้ำเสร็จ ผมก็ขอกล้วยเพิ่มครับก่อนหน้านี้ได้มา 2 ลูก ที่จุดนี้ผมขอเพิ่มอีก 3 ลูกครับ แล้วก็เกลือแร่อีกขวดนึง เจ้าหน้าที่่บริการดีมากครับ กินกล้วยหมดลูกนึงก็รับเปลือกกล้วยไปทิ้งให้ทีนึงจนหมด 3 ลูก ประทับใจมากๆครับ แต่กล้วย มีเมล็ดนะครับ...  พอกินเสร็จเจ้าหน้าที่ก็ถามยืนยันว่าจะไปต่อแน่ๆใช่มั้ย? ใช่ครับ! พอตอบรับเสร็จผมก็ลุยต่อทันทีครับ ใช้เวลาที่กม.30 ไปราวๆ 10 นาทีครับ จากจุดนี้ไปเพียงครึ่งกิโลเมตรความโหดก็เริ่มต้นครับ เนินแรกมาเลย...ไม่ชันมากแต่ก็พอตึงๆพอจบไปก็ได้พักประมาณ 1 กม. แล้วก็มีป้ายพระธาตุ 2 ป้ายครับ...มาแล้ว ทางมันก็จะประมาณมีกำแพงแถบสีขาวดำทั้งสองข้าง ถนนกว้าง 3 เลน มีเสากั้นเป็นเหมือนที่จอดรถจักรยานยนต์เป็นแนวระยะหนึ่ง แล้วก็โค้งขึ้นไป เป็นป่าเขียวๆเลยครับถ้ามองเหนือขึ้นไปจะเห็นยอดพระธาตุ...ตอนนั้นไม่สนใจแล้วว่าพระธาตุชื่ออะไรเพราะยาวมากจำไม่ได้ครับ จำได้แต่ความหนักขา เหลือบไปที่จอ Garmin สีแดงจากขอบจอด้านซ้ายไปยันขอบจอด้านขวาเลย ตัวเลขบอกว่า 22% นี่สินะ หนังชีวิตที่ว่า... ก็หนักขาอยู่ครับทั้งๆที่อยู่ที่เฟืองที่เบาที่สุดแล้ว ก็เห็นคนอื่นลงจูงบ้างหยุดบ้างประปราย หัวใจผมอยู่ที่ 171 174 175bpm ยังไหวอยู่ มีความรู้สึกตึงๆที่น่องนิดหน่อยตอนลองยืนโยก คิดว่าตะคริวจะมาครับ หัวใจไหวแต่ขาไม่ไหวซ้อมมาไม่พอก็เป็นยังงี้ก็เลยต้องนั่งบดไปอย่างเดียว แต่ก็ได้ยิ้มบ้างตรงที่... "เนินขึ้นพระธาตุม่อนพระเจ้าหลายชันกว่านี้นะ" ถึงแม้ระยะทางจะสั้นกว่ามากก็ตาม แต่ผมก็ผ่านจุดนั้นมาแล้วที่หัวใจ 191bpm ครับ เนิน TOT ก็คล้ายๆกัน ชันน้อยกว่านิดหน่อยแถมสั้นกว่าเนินพระธาตุด้วย ก่อนเริ่มชันก็มีช่วงให้พักเลยไม่มีปัญหาเท่าไหร่ครับ  ในที่สุดก็ผ่านมาถึงเส้นชัยจนได้ครับ เห็นพี่เสื้อสีส้มอยู่ข้างหน้าเลยฮึดแซงขึ้นมา เขาก็ไม่ได้คิดจะแข่งอะไรหรอก แต่ผมก็เอา...  สรุปว่าได้ทำเวลาไป 3 ชม. 35 นาที 29 วินาที ลำดับที่ 34 ในช่วงอายุตัวเองครับ ลำดับที่ 98 ของนักปั่นชาย ลำดับที่ 99 ของกลุ่มปั่นวัดใจ แข่งกับตัวเองครับ ติดอยู่อย่างเดียวตอนจบ คือ พอผ่านหน้าเส้นเข้ามาที่ลาน มีเจ้าหน้าที่ยื่นเหรียญรอครับ ผมก็ปั่นเข้าไปหาช้าๆนะ แต่สายไฟเส้นใหญ่ 20mm มันอยู่ในแนวเดียวกับล้อผมพอดี พอปั่นเข้าไปหาเจ้าหน้าทีแล้วด้วยความที่ปั่นช้า ล้อมันเข้าไปแนบกับสายไฟ สะเทือนนิดนึงแล้วก็... "ร่วงลงไปกองกับพื้นเลยครับ!"    น้อง TiFA มีรอยเพิ่มที่ปลาย Shifter ฝั่งซ้ายแล้วก็ล้อหน้าฝั่งซ้าย แต่โชคดีว่าตัว Frame ไม่มีรอยอะไรเลย(เขาเคลือบสีมาดีมากๆ ต้องชมเลยครับ) เจ้าหน้าที่ 2-3 คนที่อยู่แถวนั้นพร้อมคนถือเหรียญก็รีบเข้ามาช่วยกันอย่างรวดเร็ว จัดสายไฟใหม่ด้วยครับเพื่อไม่ให้มีเหตุอีก   เหรียญสวยมากครับ ผมทำได้แล้ว! พอได้รับเหรียญก็ไปรับบะหมี่ถ้วยจากผู้สนับสนุนมาทานครับ ผมจัดไป 2 ถ้วย พร้อมเกลือแร่อีกหนึ่งขวด ดูพิธีมอบรางวัลนิดหน่อยตอน 11 โมงก่อนที่จะไปขึ้นรถที่ลานด้านในหอดูดาวแห่งชาติครับ  เจ้าหน้าที่จัดเต็มมากครับทั้งคนขนจักรยานขึ้นหลังคา คนมัดเชือก ผู้จัดงานเตรียมงานได้ดีมาก  แต่ว่า...ถึงรถจะพร้อมขนาดไหนก็ไม่ทันใจมนุษย์ครับ ช่วงบ่ายผมได้ข่าวจากน้าๆในกลุ่มว่า มีนักปั่นไหลลงเขาไปทั้งๆที่ ผู้จัดงานและผู้ดูแลอุทยานห้ามแล้วว่า "อย่าปั่นลงเขา" ผลก็คือ ไหลไปบวกกับคนที่กำลังจูงขึ้นเนินมาอย่างแรง จักรยานหัก 2 ท่อนเลยครับ เจ้าหน้าที่กับรถพยาบาลก็ต้องช่วยนำส่งรพ.ไปทั้งคู่ครับ ตัวเองเดือดร้อนไม่พอ ทำคนอื่นเดือดร้อนไปด้วย ต้องแสดงความเสียใจกับผู้เคราะห์ร้ายด้วยครับ  ส่วนผมและผู้โดยสารในรถคนอื่นก็ถึงอำเภอจอมทองโดยปลอดภัยครับ ได้คุยกับกลุ่มฝรั่งที่อยู่บนรถด้วยครับ น้าเขาอายุ 60+ ลงปั่นแข่งขัน เข้าเส้นได้ไวมากที่ 2 ชม. 41 นาที ได้ที่ 2 4 5 ตามกลุ่มอายุด้วย เหนือฟ้ายังมีฟ้าครับ เป็นแรงบันดาลใจชั้นยอดเลย ผมจะซ้อมเรื่อยจนทำได้แบบน้าๆเขา ปีหน้าเจอกันใหม่นะ และแล้ว Event นี้และสรุปผลการปั่นจักรยานของสัปดาห์นี้ก็จบลงครับ สรุปคร่าวๆคือ งานนี้จัดได้ดีครับเห็นว่าผู้สนับสนุนใหญ่บอกว่าปีหน้าจะทำให้ดีกว่าเดิมอีก จะดีขนาดไหนก็ต้องรอดูกันครับ ผมก็ต้องซ้อมต่อเพื่อให้ชินกับการใช้งานกล้ามเนื้อหนักๆแบบนี้มากขึ้น ไม่ยังงั้นตะคริวอาจจะตอดๆดอดๆจนออกแรงเยอะไม่ได้แบบคราวนี้ครับ โดยรวมก็ยังพอใจกับการมาร่วมงานครั้งนี้ครับ ผมยังจัดการแรงได้ไม่ดีปั่นจบแล้วแรงเหลือเหมือนสมัยที่ลงฮาล์ฟมาราธอนครั้งแรก(และครั้งเดียว)เลยครับเพราะกลัวว่าจะมีเนินชันกว่านี้ก็เลยเก็บแรงไว้เยอะ(แต่ก็ดีที่ไม่เร่งเพราะไม่ยังงั้นตะคริวมา ปั่นไม่จบแน่ๆ) ขอขอบคุณทุกท่านที่อ่านมาจนถึงตรงนี้ครับ blog นี้ยาวนิดนึง ขออภัยครับ แล้วพบกันใหม่คราวหน้า สวัสดีครับ 
เหมือนแข่งกับตัวเองเลยครับ ถ้าตัดสินใจไม่ไปต่อ หรือคิดว่าไม่ไหวก็จบเลย
มันมักจะมีแบบนี้เสมอครับ ไม่ว่างานอะไรก็ตาม เจ้าหน้าที่เตือนแล้วไม่ฟังสุดท้ายก็เกิดเรื่องขึ้น นักรบย่อมมีบาดแผลครับ น้องทีฟ่าเลยต้องมีรอย โดย: คุณต่อ (toor36
  ) วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:22:21:09 น.การจะลงแข่งกีฬาใดใด
ควรมีการเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมจริงๆ คุณกะริโตะทำสำเร็จตามแผนที่ตั้งใจไว้ อ่านตามไป ก็รู้สึกเหนื่อยตามไปทีละจุดเลยครับ แถมมีล้มตอนเข้าเส้นชัยซะด้วย ดีที่ไม่เป็นอะไรมาก ปีหน้า...ถ้าซ้อมหนักขึ้น สถิติน่าจะดีขึ้นตามไปด้วยนะครับ  โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:22:33:26 น.ขอบคุณนะครับที่เข้ามาอ่านและพูดคุยในบล๊อกผมนะครับ
ของแสดงความยินดีกับรางวัลด้วยนะครับ สุขภาพแข็งแรงนะครับ ระวังฝุ่น PM.2.5 ด้วยนะครับ จาก นายแว่นขยันเที่ยว 😎📷 โดย: นายแว่นขยันเที่ยว
 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:5:47:06 น.สุดยอดแห่งความอึดเลยครับ
จากบล็อก มีกัปตันด้วยครับ มีเรื่องดราม่าว่าคนใหม่หน้าตาไม่ผ่าน 555 โดย: The Kop Civil
 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:9:57:11 น.เห็นด้วยเลยครับ
ตอนนี้เวลาดูโซเชี่ยล เห็นคนเม้นท์กันแบบไม่กลัวหมายศาลเลย 555 ใจร้ายกันมากๆ ไม่สนใจเลยว่าคนอ่านเค้าจะรู้สึกยังไง อยากด่าก็ด่า อยากว่าก็ว่า  อย่าว่าแต่จักรยานเลยครับ ผมว่าเดินอยู่ดีๆก็สามารถสะดุดล้มได้ ผมนี่เป็นบ่อยเลย 555 โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:14:09:45 น.โอ้ ใครผ่านงานนี้ได้ ต้องถือว่าสุดยอดของสุดยอดเลยนะครับ
เพราะพื้นรบ ก็ว่าายากแล้ว นี่ขึ้นเขาชันๆอีกต่างหาาก ต้องเรียกว่า ความมสำเร็จ ไม่ได้มเพราะ โชคช่วย ได้มาเพราะ กล้วย ตะหาาก เย้ย ฮ่าาๆๆๆ จริงๆ อยู่ที่การเตรียม ฝึกซ้อมม มาอย่างดี ไต่เนิน ขึ้นวัดมาอย่างโชกโชน พอมาเจอเนินที่นี่ ก็ไม่ยากไปกว่าที่ซ้อมเลยนะครับ ดูแล้วก็ เป็นงานที่น่าประทับใจครั้งนึงในชีวิตเลยนะครับนี่ เสียอย่างเดียวคือ มาพลาดรถล้มตอนจบนี่นะครับ เราเป็นแผลยังไม่เจ็บ เท่า น้องเป็นแผล เลยนะครับ ฮ่าๆๆๆ   โดย: multiple
 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:17:02:16 น.สวัสดีครับ
โอ้ เรียกว่าเพิ่งไปปั่นมาหมาดๆ เลยนะครับเนี้ย กับงานดอยอินทนนท์ เส้นทางสวยงามจุดพักดีมีห้องน้ำให้เข้าด้วย ข้าวต้นตั้งแต่ตี5 โอ้โห กินไม่ไหวเลยครับ 5555 เช้าจัด แหม่อ่านสนุกมากเลยทริปนี้ แต่เข้าใจคำว่า หนังชีวิตเลยครับ 55555 ถ้าเป้นผมนะ หนังชีวิตตั้งแต่เนินแรกแล้ว 55555 ชอบคำอวยพรจากคุณพ่อครับ สั้นๆ ง่ายๆ แต่เป็นกำลังใจได้ดีมากๆ รูปจากตากล้องอย่างเท่เลยครับ คุ้ม ชอบความอยากให้เห็นความสดใส 5555 นะ!!! ไม่ฟิตจริงยิ้มไม่ออกแน่นอนจังหวะนั้น ดูจากคนที่เป้น แบ็คกราว แต่เดี๋ยววววว กล้วยมีเม็ด!!!! โอ้โห หนังชีวิตยิ่งกว่าเดิม ตอนจบท่าต้องสวยมากแน่ๆ สงสารแต่น้อง Tifa มีบาดแผลนักรบ อ่านจบสนุกมากครับ เป็นประสบการณ์ดีๆ จริงๆ โดย: จันทราน็อคเทิร์น
 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:17:49:43 น.ที่มาคุย
เรื่อง โคตรมอนสเตอร์ Behemoth ที่ถูกเอลฟ์เอามาเลี้ยงเป้นแมว ผมเห็นอยู่ครับ แต่ยังไม่มีโอกาสได้ดูเลย ผมคุ้นๆ ว่ามีฉายในช่อง muse thailand หรือ Ani one Thailand ไม่แน่ใจเหมือนกัน จริงๆ ผมก็ชอบ Thai sub นะ แต่หลังๆ มันทำงานตาจ้องคอม + มือถือทั้งวัน ตาจะพังเอาครับ ถ้ายังต้องจ้องอ่านซัพ มันไม่ไหวจริงๆ ครับ โดย: คุณต่อ (toor36
) วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:21:59:54 น.คุณลุงแก่ๆ ชุดเหลืองนั่นล้อใหญ่มาก
ปันถึงหรือเปล่าไม่รู้นะนั่นหนะ เท่ห์สู้สถาปนิกหนุ่มเหนือไม่ได้นะ  โดย: หอมกร
 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:4:52:47 น.สวัสดียามสายค่ะ คุณกะริโตะคุง
ยินดีกับความสำเร็จด้วยนะคะ ตั้งใจแล้วต้องทำได้แน่นอนนนนน เขียนเล่าได้สนุกมากค่ะ อ่านเพลินๆแปปเดียวจบ กล้วยนี่ อาหารเพิ่มพลังชั้นยอดนะคะ โชคดีที่ไม่เจ็บนะคะ ตอนจักรยานล้ม น้องมีแผลนิดหน่อย แหม่ๆๆ เข้าเส้นชัยแล้วแท้ๆ เจ้าสายไฟนี่นะ สงสารคนที่โดนชนเลยค่ะ ตั้งใจมาแท้ๆ มีประสบการณ์แล้ว ทีนี้ก็รู้แล้วต้องเตรียมตัวยังไง สำหรับปีหน้า ไปกันต่อค่าาาาา หูยยยย เมื่อคืนมิลานมาโดนช่วงทดเจ็บ ไม่งั้นได้ลุ้นต่อเวลายิงลูกโทษแล้ววว โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ
 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:10:01:37 น.น้ำตาล 84 ขึ้นมา 92 ก็ยังอยู่ในเกณฑ์ปกตินะครับ
ยังเติมหวานได้อี้กก 555 แถมเป็นคนออกกำลังกายสม่ำเสมอด้วย โรคภัยไข้เจ็บ บอกลาไปอยู่กับ คนอื่นดีกว่านะครับ 555   โดย: multiple
วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:19:22:45 น.ใช่ครับ
ผมก็รู้สึกว่าตัวเองพูดน้อยลง กลับมาอ่านหนังสือมากขึ้น เลิกดูหนังไปเลย จริงๆช่วงนี้ลูกชายทั้งชอบถ่ายภาพกล้องฟิล์ม และดูหนัง แต่ผมบอกไปแล้วว่าป่ะป๊าออกจากวงการแล้ว 555 ยังดีที่พอคุยกันได้ เรื่องหนังเก่าๆที่ผมเคยดู โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:19:37:54 น.เซี่ยวเล่งนึ่งมาภาค2
คู่กับเอี้ยก๊วยจ้า แต่ดูแล้วเหมือนตอนรบนี่ภาค 2 เนอะ โดย: หอมกร
วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:5:27:58 น.สวัสดียามสายค่ะ คุณกะริโตะคุง
เมื่อคืนลุ้นบอลจนจะหงิกค่ะ 55555 ดูหงส์อยู่ ก็แอบเห็นสกอร์มาดริด ประธานเป้ไม่มีกั๊กเลยค่ะ วันนี้ขอให้เป็นวันดีดีนะคะ โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ
วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:8:36:38 น."ซองนึง 29 บาท 1 ตัว กินไป ... 2 เดือน"
ค่าขนมแมวบ้านนี้ถูกดีจังค่ะ ดีแล้วค่ะ กินนิด ๆ จะได้อยู่นาน ๆ หมายถึงแมวนะคะ ไม่เอาอาหารคนให้แมวนะคะ เด๋วเสียแมวค่ะ อิอิ โดย: ฟ้าใสวันใหม่
 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:9:48:54 น.เคยเข้าไปประชุมกับทางจังหวัด
เรื่องการจัดงานลอยกระทง เฉพาะเถียงกันเรื่องเสื้อม่อฮ่อมเป็นอย่างไร ใช้เวลาไปเกือบ 2 ชั่วโมง ทนไม่ไหวครับเพราะรู้สึกเสียเวลา ก็เลยยกมือถามผู้ว่าราชการว่า จะมานั่งเถียงกันทำไมว่าอะไรยังไง หน่วยงานที่รับผิดชอบก็มี คือ วัฒนธรรมเชียงใหม่ กับสถาบันการศึกษา ก็แค่สอบถามไปว่าประวัติเสื้อม่อฮ่อมเป็นอย่างไร และจะต้องใส่อย่างไรจึงจะเหมาะสมถูกต้อง ผู้ว่าฯสั่งปิดไมค์เลยครับ 555 ตั้งแต่นั้นสมาคมฯก็ไม่กล้าส่งผมไปประชุมที่ไหนเลย 555 ผมเป็นเจ้าของร้านที่ประชุมน้อยที่สุดแล้วมั้งครับ อาจเพราะพนักงาน้อยด้วย มีอะไรก็เรียกคุยได้ ไม่จำเป็นต้องประชุมเป็นทางการ แต่หน่วยงานราชการกับบริษัทใหญ่ๆ ถ้าจัดการประชุมไม่ดี เสียเวลามากๆครับ กว่าจะเริ่มวาระการประชุม กว่าจะนู่นกว่าจะนี่ กว่าจะเข้าเรื่อง ล่อไปครึ่งวันแล้ว 555 โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:13:04:27 น."เวฟกุ้งทีไรจอนจะหอนใส่ หง่าววววว แง้งงงงงง เง้วววววว เสียงไม่เป็นแมวเลยครับ"
อย่าว่าแต่แมวเลย ของชอบเราเหมือนกัน 555 ก็กลิ่นกุ้งมันหอมหวลยวนใจขนาดนั้น ต้องตายกันไปข้างหนึ่ง โดย: ฟ้าใสวันใหม่
วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2568 เวลา:16:57:43 น. |
กะริโตะคุง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ชอบปั่นจักรยาน เที่ยวแถวๆบ้าน (แต่จริงจังนะ) แวะคาเฟ่ไปเรื่อยๆครับ เครื่องดื่มที่ชอบ : Espresso (คั่วอ่อน) Latte (คั่วกลาง) ชาไทย (ไม่หวาน) ชาเขียว (ก็ไม่หวาน) โกโก้ (ไม่หวาน ขมๆ 90%) ชาฮ่องกง (Ceylon) ก็ไม่หวานเหมือนกันครับ ถ่ายรูปเป็นงานอดิเรกมาตั้งแต่ปี 2014 แต่ฝีมือไม่ค่อยพัฒนาเท่าไหร่ครับ ถ่ายตามใจฉัน จะพยายามอัพ Blog บ่อยๆครับ 
Link |
||||||||||||||
Enjoy drinks, nature and bike rides, also cats
ด้วยพลังกายและใจ 2 ขาและกล้วยน้ำว้า 555