| All Blog
|
อวดแมว X ถนนสายนี้มีตะพาบตอนพิเศษ กม.ที่ 364 "พักผ่อน(กับแมวตัวน้อยๆ)"  สวัสดีครับ วันนี้ผมขอร่วมการเขียนของโครงการถนนสายนี้...มีตะพาบด้วยอีกครั้งครับ โดยโจทย์ของ กม.364 ก็คือ "พักผ่อน" ด้วยความที่น้องสาวมาเยี่ยมแล้วก็ขนแมวมาด้วยจากกรุงเทพพอดี วันนี้ผมก็เลยจะพาทำความรู้จักกับแมวทั้งสองของน้องสาวผมเป็นการพักผ่อนไปในตัวครับ เพราะปกติการพักผ่อนของเราทั้งคู่ในวันว่างๆก็หนีไม่พ้นกับการอยู่กับสัตว์เลี้ยงแสนรักของเราครับ  ก่อนอื่นมาทำความรู้จักแมวทั้งสองตัวกันก่อนครับ ชื่อ : Sepia, เปีย, แอ้ว, ไอ่หมู(โดยลุงข้างบ้าน) ...แล้วแต่จะเรียก เพศ : ผู้ อายุ : 13 ปีกว่าแล้วครับ น้ำหนัก : 8.75kg นิสัย : เงียบๆ ไม่โวยวาย(ถ้าไม่พอใจจริงๆจะ...ระเบิด) ฉลาด(มาก...) มีความเป็นนักเลงในตัว ประวัติโดยสังเขป : แอ้วเป็นแมวจากตลาดบางกะปิที่ถูกเก็บมาเลี้ยงก่อนตอนอายุได้ 2 เดือนครับ พออายุได้ราวๆ 4 เดือนเจ้าของคนก่อนจำเป็นต้องย้ายที่อยู่ซึ่งไม่สามารถพาแอ้วไปด้วยได้ น้องผมก็เลยไปรับมาอุปการะต่อเมื่อปี 2011 (สมัยนั้นผมยังทำงานอยู่ที่ฮ่องกง) แอ้วเป็นแมวที่ถูกสปอยมาแต่ไหนแต่ไรตั้งแต่อยู่กับเจ้าของคนเก่า ต้องนอนกอดทุกคืน ต้องให้ขนมแมวเลีย ต้องปล่อยไปเดินเล่นข้างนอกทุกวัน อยากกินอะไรต้องได้กิน มีคำพูดเป็นรหัสที่ได้ยินปุ๊บคือต้องวิ่งกะลุกๆมา(แล้วจะได้ขนมของโปรดนะ 555) ตั้งแต่อายุมากขึ้นก็ไม่ค่อยเดินเหินแต่ยังกินขนมเหมือนเดิมน้ำหนักก็เพิ่มขึ้นตามนั้นก็เลยโดนแซวว่า "แมวรึหมูวะเนี่ย" "แมวท้องนี่ น่าสงสารจัง" โดยคนรอบๆบ้านผม (ตัวผู้นะคร้าบ ทุกท่าน!) มีความหลังที่ไม่ดีกับแมวดำล้วนและแมวลายสลิดทุกสีที่เห็นแล้วไม่ต้องคิดถึงการผูกมิตร สิ่งเดียวที่จะทำคือ "การต่อสู้!!" สร้างความปวดหัวให้กับทาสมาหลายครั้ง แต่ถึงกระนั้นแอ้วก็เป็นแมวที่ฉลาด รู้ว่ามะนุดจะทำอะไร ใครอยู่บ้าน ไม่อยู่บ้าน จะไปไหน เช่น ตอนผมจะกลับฮ่องกง ใส่ชุดกางเกงขายาว สวมถุงเท้า ลากกระเป๋า แวะห้องน้องคุยกันก่อนจะออกจากบ้าน จู่ๆแอ้วก็เดินมาล้มตัวลงที่เท้าผมแล้วก็นอนมองตาแป๋ว น้องผมบอกเลยว่า "มันรู้นะว่าพี่เก่งจะออกไปข้างนอก" หรือแม้แต่ตอนขนของ ขนจักรยานมาเชียงราย ตอนนั่งใส่รองเท้าจะออกจากบ้าน แอ้วก็เดินมาร้องโวยวายแล้วก็มางับขากางเกงผมหลายที เหมือนจะไม่ยอมให้ไป (เพราะช่วงนั้นมีผมคนเดียวที่ให้ขนมแมวเลียแอ้ว ทุกกกกวัน 555+...ห่วงกินรึว่าคิดถึงเรากันแน่ อันนี้ผมก็ไม่สามารถคาดเดาได้)  ผมไม่อ้วนครับ "แค่ขนฟู" แอ้วไม่ได้กล่าวครับ      ชื่อ : จร, จอน, mr.John ...แล้วแต่จะเรียก เพศ : ผู้ อายุ : 5 ปีกว่า น้ำหนัก : 6.1kg นิสัย : บ๊องๆ รู้จักจังหวะออดอ้อนมะนุด แต่ไม่ค่อยสมประกอบในบางครั้ง อาจจะเป็นเพราะสมองได้รับการกระทบกระเทือนรึเปล่า ประวัติโดยสังเขป : น้องสาวผมพบจอนในสภาพที่ไม่ค่อยดี(สมัยนั้นผมก็ยังทำงานที่ฮ่องกงเหมือนกัน) จอนโดนรถชนกลางถนนหน้าตลาดแถวๆบ้านน้องเขยผม เลือดท่วม นอนพะงาบๆ น้องผมรีบนำตัวจอนส่งคลีนิกแถวบ้านที่เปิดนอกเวลา หมอบอกว่าต้องผ่าตัดด่วนเพราะขาหัก หมดเงินไปเป็นหมื่นเพื่อช่วยมัน สุดท้าย น้องผมกับน้องเขยก็รับมันมาเป็นเพื่อนแอ้วเพราะว่า ลายเหมือนกันเลย มีเคราเหมือนกันด้วยต่างแค่สี โดยมาพักพื้นหลังผ่าตัดที่บ้านผมซึ่งวันที่ 2 หลังจากผ่าตัด จอนฟื้นขึ้นมาเหมือนลูกนกที่เห็นน้องผมเป็นแม่..."แม่จ๋า" จอนฟื้นตัวเร็วมากแค่ 7 วันก็แผลหายกลับมาเดินได้ในสภาพ 90-95% หลังจากแผลหายแล้ว จอนก็ตามติดน้องผมเหมือนลูกจริงๆ 555+ซึ่งบางทีน้องผมก็ไม่ชอบเพราะมัน "จุ้นจ้าน" ชอบแมวเงียบๆ หยิ่งๆแบบแอ้วมากกว่า จอนรักอิสระมาก ชอบเที่ยวชอบแหกกฏเหมือนแมวทั่วไป ไม่ห่วงกินหลังจากที่รู้ว่าตัวเองมีแม่ มีชีวิตที่สบาย โดนแอ้วสอนให้สู้บ่อยๆหลังจากที่แอ้วอายุมากขึ้นแต่สู้เขาไม่ไหวหรอกเพราะเขี้ยวหัก จะไปกัดกับใครเขาได้...   จอนชอบกลิ้งคลุกดินมากๆ ไม่เว้นแม้หลังอาบน้ำ ถ้าได้หลุดออกมาข้างนอกล่ะก็... วันนี้น้องผมจะมา "พักผ่อน" โดยการวิ่งเล่นกับแมวที่บ้านสวนแม่ริมกันครับ 3 2 1 . . . GO!!     . . .  "เราไม่ได้เอาจริงนะ"  "ใช่เหรอฮะ?" และแล้วก็จบไปกับการ "พักผ่อน" ในวันว่าง วันครอบครัวกับแมวๆทั้งสองของพวกเราครับ ขอบคุณทุกท่านที่อ่านจนจบ พบกันใหม่โอกาสหน้าครับ สวัสดีครับ  ปล. ลืมเล่าครับว่า วันก่อนที่น้องผมและน้องเขยเก็บของจะกลับกรุงเทพนั้น หลังจากที่แพ็คของทุกอย่างขึ้นรถกระบะ และจะมาอุ้มแมวที่ปล่อยให้เดินเล่นอยู่รั้วบ้าน(เพื่อการจากลาเป็นครั้งสุดท้าย)ขึ้นรถนั้น... ต้าวแมวทั้งสอง "วิ่งหนีครับ" ทั้งน้องผมและน้องเขยต้องวิ่งจับกันให้วุ่น ต้าวแมวทั้งสองตัวท่าทางจะติดใจธรรมชาติที่บ้านสวนแม่ริมซะแล้ว พอพ่อผมได้ฟังน้องสาวเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง คุณพ่อหัวเราะใหญ่เลยครับ ท่านว่า "ไม่น่าเชื่อจริงๆ มันรู้ได้ไงว่าจะถูกพากลับบ้าน"  เมื่อวานท่านก็ยังมาพูดกับผมอยู่เลย 
ถ่ายภาพแมวได้สวยมากๆครับ
ชอบภาพวิ่ง ดูมีชีวิตชีวามากๆ ที่บ้านมีแมว 3 ตัว แต่มีตัวเดียวที่เข้าใกล้ผมบ้าง เป็นแมวของพี่แม่บ้านครับ ปกติผมไม่ค่อยได้เล่นด้วย เลยเดินหนีตลอด 555 ผมยังฝึกเขียนพู่กันเรื่อยๆครับ เขียนเก็บไว้เยอะเลย โดย: กะว่าก๋า
  วันที่: 19 พฤศจิกายน 2567 เวลา:18:22:05 น.555 เลี้ยงยังไงจากแมวเป็นหมูได้ น้ำหนัก 8.75
ของเรา 2 ตัว รวมกันยังหนักไม่เท่าแอ้วตัวเดียวเลยค่ะ 555 สองเหมียวเหมือนกันยังกับฝาแฝด จอนดูจะเพรียวกว่าหน่อย ได้อยู่พื้นที่กว้าง ๆ มีที่ให้วิ่งเล่น ดูท่าวิ่งกวดเหมือนหมามากกว่าแมว 555 อายุ 13 ปีแล้วยังดูแข็งแรงเฟี้ยวฟ้าวอยู่เลย โดย: ฟ้าใสวันใหม่
 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2567 เวลา:18:52:07 น.บ้านผมเลี้ยงหมา เลยไม่ค่อยถูกกับแมวเท่าไหร่ แถมแมวรอบๆ บ้านมันชอบบุกรุกบ้านผมด้วย แล้วก็ไม่รู้เป็นอะไร มันชอบมาสู้กันที่บ้านผม ไม่ก็บางตัวบาดเจ็บโดนหมาข้างถนนกัด ก็ชอบหนีมานอนตายที่บ้านผม
โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 19 พฤศจิกายน 2567 เวลา:22:55:48 น.น้องเหมียวน่ารักมากเลยครับ น่าจะขี้อ้อนมากด้วย ขำตรงวิ่งและกลิ้งนี่หละครับ ความสุขของเค้าเลย
โดย: The Kop Civil
 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2567 เวลา:10:57:06 น.ความโกรธ
มักปรากฏอยู่ในตัวละครสำคัญๆเกือบทุกเรื่องเลยนะครับ รัก โลภ โกรธ หลง ปล. ผมซื้อแฮรี่ พอตเตอร์เข้าบ้านจนครบชุด แต่ก็ยังไม่เคยอ่านเลยครับ 555 โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 20 พฤศจิกายน 2567 เวลา:13:14:33 น.หุยยยย ซีเปีย อ้วนปุ๊กปิ๊กน่ากอดมากครับ เข้าใจเลยว่าทำไมชื่อซีเปีย 55555 สีนี่เหมือนใส่ฟิลเตอร์ตลอดเวลา
ส่วนน้องจร มิสเตอร์จอห์น สตอรี่นี่ดุเดือดมากครับ มีสัตว์เลี้ยงเป็นเพื่อนก็สดชื่นสดใสนะครับ ผมแพ้ขนแมว อยู่ด้วยกันนานๆ ที่ป่วย ที่บ้านมีหมา ปกติไม่แพ้ แต่วันดีคืนร้ายก็แพ้ต้องแยกกันอยู่เหมือนกันครับ 555 โดย: จันทราน็อคเทิร์น
 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2567 เวลา:16:59:38 น.สวัสดีค่ะ
แอ้วตัวกลมมาก แต่ๆหนักกว่าพี่มิวที่บ้านไปอี๊กกกก เขาบอกว่าอย่าได้มองตาแมว 555 เราจะหลงรักแบบถอนตัวไม่ขึ้น  จอนน่ารักเป็นบุญที่ได้เจอกับน้องสาวนะคะ ไม่งั้นคงไปดาวแมวแล้ววว แอ้วกับจอน เดินเล่นกันแบบชิลๆนะคะ สำหรับทางนี้ พี่มิวต้องอุ้มออกไปชมนกตอนเช้า ซึ่งนน. 7.3 กก. อุ้มไปชมนกชมไม้ประมาณ 5 นาทีพอค่ะ 555 ส่วนแมวม่อน ก็ปล่อยเดินได้ค่ะ แต่จำกัดเวลาว่าไม่เกิน 10 นาที แล้วให้เข้าบ้าน ส่วนชาเย็นอยู่ในกรง ก็อุ้มออกมาเล่นข้างนอกแปปนึงค่ะช่วงเช้า ภาระกิจเยอะค่ะตื่นมา โดย: tanjira
 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2567 เวลา:13:09:54 น.ผมชอบคำนึง
ที่เค้าบอกว่า "วัยเกษียณ คือ วัยเกษม" เป็นคำที่ดีมากเลยนะครับ ข้าราชการที่ทำงานจนเกษียณ เป็นอะไรที่น่าภูมิใจมากๆครับ  โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 21 พฤศจิกายน 2567 เวลา:15:02:13 น.เดี๋ยววว บ้านนี้มาอะไรมะยงชิดมะยงห่างนะคะ 5555+
โดย: nonnoiGiwGiw
 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2567 เวลา:12:06:08 น.555555+ น่ารักเหมือนหมูเด้ง
จะเปิดกางผ้าขายบัตรให้คนมาเข้าชมงี๊ โดย: nonnoiGiwGiw
วันที่: 22 พฤศจิกายน 2567 เวลา:13:02:59 น.ใช่ครับ
ผมว่าคนเรียนรู้ธรรม ไม่ควรเบียดเบียนตัวเองและผู้อื่นจริงๆครับ ค่อยๆฝึกค่อยๆทำไปเรื่อยๆดีที่สุด  โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 22 พฤศจิกายน 2567 เวลา:13:32:34 น.ขอบคุณที่เข้าไปชมบล็อคค่ะ น้องแมวน่ารักมาก
โดย: Emmy Journey พากิน พาเที่ยว
 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2567 เวลา:15:17:48 น.สวัสดียามบ่ายค่ะ คุณกะริโตะคุง
ต้าวเปีย กับ ต้าวจอน นี่หน้าตาโหดทั้งคู่เลยนะคะ แววดาท่าเดินดุดันมากกกกกกกก เอ็นดูในความไม่อยากกลับค่ะ วิ่งหนีให้เราออกแรงไล่จับกันมือเป็นระวิง น่าจะติดใจธรรมชาติที่บ้านสวนริมปิงจริงๆซะแล้วววว โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ
 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2567 เวลา:16:26:01 น."แล้วทำไมจู่ๆถึงได้มาจับๆโยกๆต้นนี้ล่ะครับ?
หรือจะเปลี่ยนกระถางให้มันครับ? ถ้ารากมันเปื่อยมาซักพัก แล้วยังอยู่สภาพนี้ก็ถือว่าถึกมากเลยนะครับ" ไม่ได้จับโยก ๆ หรอกค่ะ แค่รู้สึกต้นเขาลอย ๆ ก็เลยลองขยับดู แล้วก็โป๊ะเชะเลย เจอแบบนี้หลายต้นแล้วค่ะ แค่มองดูก็รู้ใจ 555 โดย: ฟ้าใสวันใหม่
วันที่: 22 พฤศจิกายน 2567 เวลา:16:32:21 น. |
กะริโตะคุง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ชอบปั่นจักรยาน เที่ยวแถวๆบ้าน (แต่จริงจังนะ) แวะคาเฟ่ไปเรื่อยๆครับ เครื่องดื่มที่ชอบ : Espresso (คั่วอ่อน) Latte (คั่วกลาง) ชาไทย (ไม่หวาน) ชาเขียว (ก็ไม่หวาน) โกโก้ (ไม่หวาน ขมๆ 90%) ชาฮ่องกง (Ceylon) ก็ไม่หวานเหมือนกันครับ ถ่ายรูปเป็นงานอดิเรกมาตั้งแต่ปี 2014 แต่ฝีมือไม่ค่อยพัฒนาเท่าไหร่ครับ ถ่ายตามใจฉัน จะพยายามอัพ Blog บ่อยๆครับ
Link |
||||||||||||||
Enjoy drinks, nature and bike rides, also cats
ตัดภาพมาบ้านเรา ถ้าไม่ได้ใส่สายจูง เอาออกนอกบ้าน
นี่มันเปิดแนบไปเลย วิ่งตามไม่ทันด้วย ขนาดที่ตัวที่อ้วนๆ
มันก็ยังวิ่งพริ้มมากพุ่งตัวข้ามถนน แบบโนสนโนแคร์
ว่าจะมีรถพุ่งมาหรือไม่
เราเห้นด้วยอย่างยิ่ง ที่ว่าแอ๊วกะจอนหน้าเหมือนกัน
ตอนถึงกับต้องซูมดูเปรียบเทียบ จอนนี่เหมือนแอ้วร่างผอม
แต่ซูมแล้วสีมันต่ายกันจริงด้วย ใครไม่รู้นึกว่า
พี่น้องตามกันมา
ว่าแต่ แปดโลกว่าของเค้าทำไมยังดูคอไม่ตัน
เท่าไอ้สลิดบ้านเราสี่โลเลยอ่าาาาา
สิบสามปีแล้วยังแข็งแรงดีจัง เราก็อยาก
ให้ลูกๆ ของเราอยู่ด้วยกันไปนานๆ ยันเราแก่เลยล่ะ