นั่งรถมาที่สถานีโทรทัศน์ มีการแจกรางวัลผู้แปลประจำตุ้ย ตุ้ยจ่าง ... ที่นี่พวกเราได้ลองเป็นพิธีกรอ่านข่าวเหมือนในโทรทัศน์จริงๆ
ตึกสวยมาก
พิธีปิดจัดขึ้นที่นี่
มูลนิธิของไต้หวันในประเทศไทย
แอบถ่ายช่างภาพ
แอบเห็นตัวเองถือกล้องทางด้านซ้ายมือ
ด้านบน
หนังสือที่ระลึกรวบรวมคำคมดีๆไว้มากมาย
รางวัลแด่ล่ามประจำตุ้ย :D
ข้างในสวยมั่กๆ
สาวๆตุ้ยสาม
ก่อนฝึกอ่านข่าว
พี่ไกรพูดสด คิดสด ไม่ใช้สคริปต์
ออกอากาศทั่วประเทศ
บรรยากาศข้างใน
กับสาวตุ้ยอื่น XP
ออกมาข้างนอก -ตุ้ยสี่
หนึ่ง สอง สาม ชีสส
:)
บ๊ายบาย...ตงตงต้าเกอ
ออกจากสถานีโทรทัศน์ นั่งรถเข้าไทเป(อีกครั้ง) + กินข้าว ถึงที่พักก็ปาไปทุ่มนึงแล้ว โปรแกรมตอนค่ำหลังจากเ็ก็บข้าวของเสร็จแล้ว คือ วัดหลงซาน วัดที่เก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งในไต้หวัน เนื่องจากตอนนั้นรีบๆ กลัววัดจะปิดเสียก่อน เลยรีบออกจากที่พัก นั่งใต้ดินแล้วมาเดินมาที่วัด ที่นี่ขึ้นชื่อเรื่องคำอธิษฐาน (ทั้งหน้าที่การงาน การเดินทาง ไปจนถึงความรัก ว้าวว) โดยการนำธูปไปปักตามที่ต่างๆในวัด อีกทั้งยังมีเครื่องรางของขลังให้ซื้อเอาไว้ห้อยกระเป๋า เพื่อความเป็นสิริมงคล ^^ ตุ้ยเราซื้อกันเยอะมากครับ (บางคนซื้อไปฝากคนที่บ้านกับเพื่อนๆก็มี)
เสร็จจากวัดแล้ว ก็แยกกับกลุ่มผู้หญิงไปหาร้านอัดรูปที่ซีเหมินติง หายากมากครับเหมือนงมเข็มในมหาสมุทรเลยทีเดียว จนแล้วจนรอดก็หาไม่ได้ เลยต้องยอมแพ้เดินกลับที่พัก (จริงๆเจออยู่ร้านนึงแต่ไม่มีขนาดรูปที่เราต้องการแถมแพงอีก พับผ่าสิ --")