Day 18 - คัดอักษรจีน + ร้องเพลง + ทำน้ำแข็งไส + แสดงละครตุ้ย
หลังจากสิ้นสุดกิจกรรมเมื่อคืน กลุ่มผู้ชายก็ยกขบวนไปหาอะไรกินกันที่เซเว่น (ที่นี่เซเว่นเปรียบได้กับบ้านหลังที่สองของเราเลย) แต่บางคนก็ขอนอนหลับที่ห้อง กว่าจะได้นอนจริงๆก็ตีสามกว่าๆ เจ็ดโมงเศษๆก็ต้องลุกจากที่นอนแล้ว ตั้งแต่มาที่นี่อดนอนจนขอบตาเป็นหมีแพนด้าเลยทีเดียว >< วันนี้กิจกรรมจะอยู่ที่ที่พัก (อีกแล้วครับท่าน) โดยตอนเช้ามีการฝึกใช้พู่กันคัดตัวอักษรจีน แผ่นแรกทดลองคัดเล่นๆ ส่วนสองแผ่นหลังต้องคัดส่งส่วนกลางเพื่อเอาไปประกวดกับตุ้ยอื่นๆ (ตุ้ยเรามีได้รางวัลด้วยนะ ^^)
สมาชิกตุ้ยสาม (แต่ไม่ครบทุกคน) พอกินกันอย่างอร่อยชื่นใจกันแล้ว ก็เรียกมารวมชั้นล่าง ห้องที่ทำน้ำแข็งไสเพื่อประเมินแบบสอบถาม เกี่ยวกับสถานที่เที่ยว ที่พัก ร้านอาหารต่างๆ กรอกกันเสร็จเรียบร้อยก็เป็นเวลาว่างก่อนกินข้าวเย็น ตุ้ยเรานัดซ้อมรอบสุดท้ายก่อนแสดงจริง (บางฉากยังมีลืมบทอยู่เลย :P) หลังกินข้าวเย็นเสร็จทุกตุ้ยก็รีบมารวมกันอีกครั้งที่เดิม
จิ๊กโก๋ขวางลิฟต์ เน็พ + เพ่ยหลิง + แน็ต ...นางเอกของเรื่อง และแล้วก็มาถึงการแสดงของตุ้ย 3 ... Once upon a time... กาลครึ้งหนึ่งนานมาแล้ว (นานจนจำบทไม่ได้ ล้อเล่นๆ XD) มีหญิงสาวกลุ่มหนึ่ง นามว่าแน็ต เน็พและเพ่ยหลิง ทั้งสามคนเป็นเพื่อนกัน อยู่มาวันหนึ่งเพ่ยหลิงได้ประสบพบเจอเหตุการณ์ไม่คาดฝัน ที่ทำให้ตนนั้นประทับใจอย่างมากเลยอยากเอามาเล่าให้เพื่อนอีกสองคนฟัง แต่การจะเล่าอย่างเดียวนั้น มันไม่ได้อรรถรส ทันใดนั้น! เพ่ยหลิงได้หยิบ "click" รีโมทคอนโทรล-มหัศจรรย์ออกมา ซึ่งความสามารถของเจ้ารีโมทนี้ ทำให้เราสามารถย้อนเวลากลับไปยังเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นมาก่อนได้
เพ่ยหลิง: "นี่ฉันเจอซันด้วย วันนี้เขาช่วยชีวิตฉันเอาไว้" (เพ่ยหลิงพูดด้วยความตื่นเต้น เพื่อนทั้งสองร้องขึ้นมาก่อนถามกลับด้วยความอยากรู้อยากเห็น) แน็ต: "แล้วซันเป็นใครอ่ะ" (ถามด้วยความสงสัย) เพ่ยหลิง: "ซันไง" เน็พ: "ซันไหน" เพ่ยหลิง: "ก็ซันที่ฉันชอบอ่ะ" ..... ตอนนี้ฟังไม่ออกว่าพูดไรกัน 55555+...... แล้วเพ่ยหลิงก็หยิบรีโมทขึ้นมาให้เพื่อนดู "วู้ววว" เพื่อนอีกสองคนร้องด้วยความสนใจ ก่อนถามต่อว่าเจ้ารีโมทนี้ใช้ยังไง เพ่ยหลิงก็สาธิต(กรีกุล เอ้ยไม่ใช่ละ 555+) เพ่ยหลิง: "คอยดูนะ ..." ทั้งสามคน: "เพลย์!.... ฟอร์เวิ๊ร์ด!.... รีว่ายยด์! ... เฮ่!" ทั้งสามโยกตัวตาม แน็ต+เน็พ: "ไปดูกันเถอะ..." เวลาหมุนย้อนกลับไป... ณ ที่นั้นมีกลุ่มชายฉะกันวิ่งมารวมตัวกัน+ดักรอเพ่ยหลิงอยู่ก่อนแล้ว และแล้วเพลง Zen Me Ban ก็ดังขึ้น....
เพ่ยหลิงกับเพื่อนอีกกลุ่ม(ประกอบด้วยหญิง หนิง อิง - บังเอิญชื่อคล้ายกัน ฮ่าๆ) เดินผ่านกลุ่มชายฉะกันพร้อมกับมีเสียงแซวตามเป็นระยะ ... ไม่รู้ว่าเคยมีเรื่องผิดใจอะไรกัน อาจจะเป็นเรื่องผู้ชาย ไม่จ่ายค่าแชร์ กินข้าวไม่ยอมจ่ายตังค์หรืออะไรก็ตามแต่ ทำให้เพื่อนกลุ่มนี้ดูเหมือนว่าจะไม่ชอบเพ่ยหลิงสักเท่าไร เลยแกล้งผลักเพ่ยหลิงล้มลงก่อนเหยียบซ้ำ (โหดมั่กๆ -*- แต่พอเล่นจริง มีการลืมบทกันเกิดขึ้น เพ่ยหลิงดันลุกขึ้นมาก่อนที่(น้อง)อิงจะตามไปเหยียบซ้ำ ฮ่่่าๆ)
หลังจากกลุ่มเพื่อนเพ่ยหลิงจากไป กลุ่มชายฉะกันก็กรูกันเข้ามาล้อมเพ่ยหลิงเป็นรูปวงกลม หมุนรอบตัว(ด้วยทิศทางทวนเข็มกับตามเข็มอย่างละเศษหนึ่งส่วนสี่รอบ >_<) ... ทันใดนั้นเอง! จู่ๆก็มีเสียงตะโกนลึกลับดังขึ้นมาว่า "เฮ่! พวกมึงทำอะไรกันอยู่วะ!"... ซัน(ที่หลบไปอยู่ไหนมาก็ไม่รู้ตอนต้นเรื่อง) กระโดดเข้ามา กลุ่มชายฉะกันผงะไปชั่วครู่ก่อนค่อยๆล้มลงทีละคนจนหมด แต่สองวินาทีถัดมากลับกลายเป็นว่าตัวเอกของเราก็ล้มลงตามไปเหมือนกัน แม้ว่าจะสามารถช่วยชีวิตเ่พ่ยหลิงไว้ได้ แต่ก็เกิดเครื่องหมายคำถามขึ้นในใจของแน็ต+เน็พมากมายว่า มันเกิดอะไรขึ้น?ทำไมทุกคนถึงล้มลง? ซันจะเป็นอะไรมากหรือเปล่า?
เพ่ยหลิง(ในโลกปัจจุบัน ...Present tense อะนะ 55+) แนะสองสาวว่าลองกดปุ่ม Rewind และกด Play เป็น step step ดู จนเหตุการณ์กลับมายังจุดที่พระเอกของเรายืนประจันหน้ากับกลุ่มชายฉะกันเพื่อปกป้องเพ่ยหลิงอีกครั้ง กลุ่มชายฉะกันได้ทีเลยรีบชิงลงมือจัดการกับพระเอกเราก่อนด้วยวิธีการสารพัด ทั้งตุ๊ยท้อง อัพเพอร์คัท หมัดสวิง เตะผ่าหมาก รวมไปถึงจี้!? งานนี้พระเอกของเราสะบักสะบอมไปทั้งตัว เท่านั้นยังไม่พอ ยังถูกสมุนสองคนจับตัวไว้ ก่อนถูกชนด้วยตัวหลุยส์ รุนแรงราวกับถูกตอร์ปิโดบก วิ่งเข้าชนก็ไม่ปาน ส่งผลให้พระเอกล้มลงนอนกับพื้น
กลุ่มชายฉะกัน เมื่อเห็นพระเอกนอนแน่นิ่งอยู่นั้น ต้องการให้แน่ใจว่าพระเอกของเราหมดสภาพแล้ว เลยส่ง หยงฟุ (เด็กแว้น)ขาลุยประจำซอยเดินเขยกมาดูผลงาน ก่อนเดินมาถึงตัว พระเอกก็ลุกขึ้นมาพอดี ทำให้หยงฟุต้องยกมือไหว้ล่าถอยกลับไป ฝ่ายกลุ่มชายฉะกันเห็นท่าไม่ดีเลยง้างหมัดรุมกันเข้ามาหมายจะรุมกินโต๊ะพระเอก แต่พระเอกของเราก็ไม่กลัววิ่งเข้าสู้ท้าชนกับกลุ่มชายฉะกัน อาศัยความเมพ+ช่องว่างในการหลบ+หลีก+เลื้อยทะลุผ่านออกมาได้อย่างสวยงาม
ฝ่ายสองสาวเน็พ+แน็ตที่เฝ้าดูเหตุการณ์อยู่(ในโลกปัจจุบัน) มองไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้น พระเอกหลุดออกมาได้อย่างไร เลยกดรีโมท หมุนเหตุการณ์ไป 90 องศา ทำให้ฉากหมุนกระดึ๊บๆๆๆตามไป..... ตุั่บ! ตับ! ผลั่ก! ฉึกๆ เฮือก! อ๊อก! โอ๊ย! กลุ่มชายฉะกันซัดกันเองอย่างไม่น่าเชื่อ แต่พระเอกพบว่ากระเป๋าตังค์ตัวเองตกอยู่ไกลๆ ด้วยความซื่อ(เกินไป) เลยวิ่งไปเก็บ แต่โชคร้ายถูกลูกหลงจากการอัดกันเองของกลุ่มชายฉะกันทำให้ล้มลงกับพื้น เพ่ยหลิงที่หลบอยู่กลางวงก็รีบวิ่งเข้ามาดูอาการก่อนช่วยพยุงตัวขึ้นมา พร้อมกับแนะนำใ้ห้เพื่อนอีกสองคนรู้จัก
เพ่ยหลิง: "นี่แหละ คนที่ช่วยฉัน" เน็พ+แน็ต: "ว้าวว...." สามสาวคุยกันพักหนึ่งก่อนเน็พจะบอกให้เพ่ยหลิงไปเปลี่ยนเครื่องแต่งตัว
ฝ่ายพระเอก เมื่อปลอดคน แลซ้ายแลขวาไม่เห็นใคร ก็กวักมือเรียกกลุ่มชายฉะกันออกมาพร้อมกับขอบคุณสำหรับการเล่นละครครั้งใหญ่ นั่นคือเหตุการณ์ทั้งหมดเป็นแผนการของพระเอกคนเดียว ร้ายมากนะเราเนี่ย 5555+ ซัน: "ขอบคุณมากเลยทุกคน ขอบคุณมาก" ขณะที่ทุกคนโห่ร้องด้วยความยินดี
แต่ทันใดนั้นเอง เพ่ยหลิงก็โผล่ออกมา (หลังจากเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนแล้ว) เพ่ยหลิง: "นี่ ทำไมทำกันแบบนี้"
พระเอกยืนเอ๋อไปพักนึง ช่วงเดียวกับที่กลุ่มชายฉะกันวิ่งมาหลบหลังพระเอกพอดีด้วยแถวตอนเรียงหนึ่ง พอพระเอกหันซ้าย ขวับ! หันขวา ขวับ! หายจ้อยเลยครับที่เย้วๆกันเมื่อกี๊ เพ่ยหลิง: "เธอมันใช้ไม่ได้เลยจริงๆ" เพ่ยหลิงโกรธก่อนเดินจากไป เน็พ: "ไม่ต้องมายุ่งเลย" พระเอกเดินตามไปง้อแต่ก็ถูกเน็พผลักออกมา
พระเอกยังไม่ย่อท้อรีบวิ่งตามไป คราวนี้เจอแน็ตเข้ามาหวังจะจัดการพระเอกด้วยการคว้าหัว(จะโหดไปไหน 555+) แต่ทว่าพระเอกไวกว่าเลยหลบมาได้อย่างฉิวเฉัยด พร้อมกับส่งสายตายียวนกวนบาทากลับไป ชริ้งง >_< แน็ตเมื่อเห็นว่าตนเองจั่วลมก็อารมณ์เสียก่อนเดินกระแทกเท้ากลับไปหาเพื่อนทั้งสอง ฝ่ายพระเอกเมื่อแผนแตกก็หันไปด่ากลุ่มชายฉะกัน พระเอก: "ทำไมพวกเมิงไม่ช่วยกูบ้างเลย" กลุ่มชายฉะกันที่ต่อแถวอยู่ก็ย่อตัวลงทีละคน มีเสียงเล็กๆดังขึ้น "กลับหลังหัน" กลุ่มชายฉะกันปฏิบัติตามคำสั่งก่อนกระโดดจิงโจ้ออกไป
พระเอกเมื่อพบตนเองอยู่อย่างโดดเดี่ยวไม่มีใคร พระเอก: "โธ่เว้ยย! โธ่ โธ่..." พระเอกกุมหัวพร้อมกับทรุดตัวลงกับพื้นก่อนบ่นตัดพ้อในโชคชะตา ....
เมื่อการแสดงชุดแรกจบลง การแสดงชุดที่สองก็เริ่มขึ้นพร้อมกับเพลง bu de bu ai ...
หลังจากแผนที่วางไว้แตกไม่มีชิ้นดี เพราะนางเอกดันมาเห็นเข้า งานนี้พระเอกต้องกลับมาง้อนางเอกคืน ตั้งแต่ต้นจนจบเพลง พระเอกก็สามารถคืนดีกับนางเอกได้สำเร็จ ทุกอย่างจึงจบแบบ Happy Ending ด้วยประการฉะนี้แล ^_^
กลับมาดูตัวเองเล่นแล้วก็อดที่จะขำไม่ได้ทุกที :D
แสดงละครเสร็จแล้วก็แยกย้ายกัน ด้วยความที่อยากกินมื้อดึก สุดท้ายไปลงเอยที่ร้านหม้อไฟที่ไม่ไกลจากโรงแรม ให้เยอะมากก แถมราคาเป็นกันเองอีกต่างหาก
หม้อไฟชุดละ 120 NTD น้ำฟรี (มีโค้ก refill ได้ตลอด) + ไอติมฟรี (แต่ถ้าสั่งเนื้อ+เครื่องในเพิ่มก็ต้องจ่ายตังค์ด้วยนะ) ราคาแค่นี้หากินไม่ได้ในเมืองไทยแล้วครับ โคตรจะคุ้ม!
Create Date : 16 สิงหาคม 2553 |
|
20 comments |
Last Update : 20 ตุลาคม 2553 21:30:59 น. |
Counter : 1264 Pageviews. |
|
|
|
คิดสิ่งใดก็ขอให้สมปรารถนา ร่ำรวยเงินทอง
เเละมีความสุขยิ่งๆขึ้นไปทุกวันครับ