33 weeks....กับการเริ่มต้นอัพบล็อกและนับถอยหลังสู่วันเจอเจ้าตัวน้อย
หลังจากที่แม่มัวแต่เล่นเฟซบุ๊ค กับกระทู้ประจำอยู่นาน สงสัยจังว่าไอ้รูปหน้ายิ้มต่อท้ายชื่อคืออะไร...พอกดเข้าไปถึงรู้ว่าเป็นบล็อก ลืมไปเลยว่ามี...ไม่ได้อัพเดทมาจวบจนบัดนี้ แต่แม่เขียนเรื่อราวของเราไว้ที่ exteen บ่อยๆน๊า (อย่างอนนะลูก แม่ขอโตดดด..ที่อยู่หลังเขามาเนิ่นนาน 555+)
ตกลงเรื่องโรงพยาบาลกับคุณพ่อแล้ว คุณพ่อบอกให้รอคุณยายพาไป เพราะคุณพ่อไปไม่ถูก สรุปไปพร้อมกัน...กะจะไปถึง บีแคร์ เลยรู้ไม๊ ขึ้นทางด่วนไปเลยลูก..แต่แม่ยังลังเลอยู่ เพราะแม่ยังแอบหวังว่า ปลายรกที่มันสแล๋นมาเกาะต่ำนิดนึงจะเคลื่อนที่ขึ้นไปอีก ให้แม่คลอดลูกได้เอง เพราะแม่อยากเจ็บ (โรคจิตไม๊) เจ็บแต่เป็นเจ็บที่น่าจะเรียกว่ามีความสุขที่สุดในโลก...ตอนแรกคุณพ่อจะให้ไปคลอดที่เกาหลี ไปอยู่กับคุณย่ากับคุณปู่ของลูก แต่ว่าแม่ ยังพูดได้แต่ อันยองฮาเซโย อยู่เลย -..- ก็เลยอยู่ไทยดีกว่าเนอะ...555+ เพื่อนแม่จะได้มาเชยชมลูกด้วย แต่คุณพ่อก็ไล่ให้คุณแม่เรียนภาษาเกาหลีทุกวันๆ บางวันคุณพ่อก็แกล้งไม่พูดภาษาไทยกับแม่เลย - - แง่งๆๆๆ
รูปพวกนี้คือ ซาวด์ตอน 30 วีค ซึ่งตัวลูกโตเกิน 2 วีคนะ ไอ้หมีขาวตัวน้อย ^^ รู้ไม๊ รอยยิ้มพวกนี้แหล่ะ ที่ทำให้พ่อกับแม่มีแรงที่จะสู้เพื่อลูกต่อไป
Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2554 |
|
10 comments |
Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2554 12:46:15 น. |
Counter : 814 Pageviews. |
|
|
|