Bloggang.com : สวนสน612 : สอนลูกให้เป็นคนดี

สอนลูกให้เป็นคนดี

สอนลูกให้เป็นคนดี…
จากเรื่องจริงบ้างแต่งเองบ้างครับ
มีคุณพ่อคนนึ่งที่เลี้ยงลูกจนได้ดีจนทุกวันนี้ มีพ่ออยู่คนหนึ่งอาชีพข้าราชการครู สอนวิชาเกษตร มีอยู่วันนึ่งได้ไปดูงานด้านการเกษตรในตัวจังหวัดหลังจากได้ไปดูงานเป็นที่เรียบร้อยแล้วท่านก็ได้หาซื้อพันธุ์ไม้ยืนต้นและท่านก็ได้ ได้ต้นเงาะพันธุ์ดีมา ท่านก็เอามาปลูกไว้ที่บ้าน และสั่งให้ทุกคนในบ้าน ช่วยกันดูแล เพื่อว่าเมื่อต้นเงาะโตขึ้นทุกคนจะได้กินผลที่อร่อยจากต้นเงาะพันธุ์ดีนี้ และคุณพ่อเองก็เฝ้ารดน้ำ ใส่ปุ๋ยดูแลมันอย่างดีเป็นต้นเงาะต้นโปรดของคุณพ่อไปแล้วอยู่มาวันหนึ่ง ซึ่งเป็นวันอาทิตย์ มีการเลือกตั้ง ส.ส. คุณพ่อก็ได้บอกลูกๆ ให้ช่วยกันดูแลบ้านให้เรียบร้อยเพราว่าพ่อต้องไปอยู่ดูแลการเลือกตั้งกว่าจะกลับก็คงจะเย็นและให้ช่วยกันทำบ้านให้เรียบร้อย และพ่อก็ออกไปที่โรงเรียนซึ่งอยู่ไปไกลจากบ้านเท่าไรนัก สถานการณ์ที่บ้านก็ปรกติดีแต่แล้วเหตุการที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อ กัญยา พี่สาว อายุ 9 ปี กำลังทำความสะอาดส่วน กิตติ น้องชายคนเล็ก อายุ 4 ปี หลับอยู่ หน้า โทรทัศน์ ในบ้าน ส่วน กฤษ ลูกชายคนที่สองตอนนั้นอายุประมาณ 6 ปี ด้วยความซนก็เขาไปเล่นในห้องเก็บเครื่องมือและได้ไปเอาขวานเล็กๆ ในห้องเก็บเครื่องมือนั้นออกมาเล่นและด้วยความซนก็ฟันนู่นฟันนี่ แล้วก็ไปโดนต้นเงาะแสนรักของคุณพ่อเข้า ต้นเงาะค่อยๆ เอนตัวแล้วก็ล้มลงกับพื้น เหลือแต่ตอที่อยู่เหนือพื้นดินมานิดหน่อย และเมื่อพ่อกลับมาถึงบ้านเห็นต้นเงาะ แสนรักในสภาพอย่างนั้น ก็ตกใจมาก ก็เรียกลูกทุกคนมาถามก็ไม่มีใครตอบจนพ่อไล่สอบถามมาถึงลูกที่ชื่อ กฤษ ก็ตะโกนเรียก ด้วยเสียงอันดังว่า กฤษ มายื่นตรงนี้ มายื่นใกล้พ่อหน่อยซิ กฤษ ก็เดินมาหา พ่อ พ่อก็ถามขึ้นว่า กฤษ ลูกรู้ใช้ไหมว่าทำไมต้นเงาะถึงเป็นแบบนี้ กฤษก้มหน้าแต่ในที่สุดก็เงยหน้าขึ้นตอบพ่อว่า ผมไม่กล้าโกหกพ่อหรอกครับว่า ผมเป็นคนเอาขวานในห้องเก็บเครื่องมือมาเล่นและพลาดได้ฟันไปโดนต้นเงาะครับ พ่อบอก ให้ กฤษ ออกไปรอพ่อที่ต้นเงาะ กฤษก็เดิออกไปรอพ่อบริเวณต้นเงาะที่เหลือแต่ตอหน้าบ้านเวลาผ่านไปพักใหญ่ๆ พ่อก็เดินออกมาบริเวณต้นเงาะ และถาม กฤษ ว่าทำไมลูกถึงตัดต้นเงาะที่อีกหน่อยทุกคนในบ้านจะได้กินผลจากมันล่ะ กฤษ ตอบพ่อว่า ผมไม่ได้ตั้งใจครับ ผมทำไปด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของผมเองและด้วยความซนครับ แล้ว กฤษ ก็ก้มหน้าลง หน้าแดงด้วยความละอายและรู้สึกผิดต่อการกระทำของเขาแล้ว กฤษ ก็ได้ยินเสียงพ่อพูดว่า กฤษ ลูกดูหน้าพ่อซิ ถึงพ่อจะรู้สึกเสียใจที่ต้นเงาะที่พ่อรักถูกโค่นไป แต่พ่อก็ดีใจยิ่งกว่าที่ลูกของพ่อซื่อสัตย์และกล้าหาญที่ยอมรับในการกระทำของตัวเองถ้าไม่มีสิ่งนี้ ถึงแม้จะมีต้นเงาะพันธุ์ดีเต็มสวนก็ไม่มีประโยชน์ อะไร กฤษ จดจำเรื่องราวคำสอนเหล่านี้ และใช้ความกล้าหาญและซื่อสัตย์ตลอดมาจนกระทั่งเขาได้เข้ารับใช้งานแผ่นดินเป็นข้าราชการตำรวจดิดตามถวายความปลอดภัยกับพระบรมวงค์ศานุวงค์ทุกพระองค์ และจากการติดตามถวายการรับใช้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวจน วันนึ่งเขาได้ยินเสียงในหลวงจากโทรทัศน์ที่ถ่ายทอดและในหลวงได้ พูดว่า การเป็นตำรวจที่ดีนั้นไม่ได้หมายความว่าจะต้องจับคนผิดคนร้ายคนไม่ดีมาดำเนินคดี นั้นไม่ใช้ความชอบแต่นั้นคือหน้าที่ ที่ต้องปฏิบัติ แต่สิ่งที่ตำรวจที่ดีควรกระทำนั้นคือต้องรู้จักมีน้ำใจและถ้อยทีถ้อยอาศัยให้กับพี่น้องประชาชนทั้งคนไทยและชาวต่างชาติ ปัญหาสามจังหวัดชายแดนภาคใต้นั้นหากได้ตำรวจดีๆ ที่กล้าเสียสละไปทำงานไปสร้างความเข้าใจ ไปดูแลความปลอดภัยและพยายามทำให้สถานการณ์ดีขึ้นก็คงจะดีกว่าให้ตำรวจหนุ่มๆที่มีมายืนรักษาความปลอดภัยให้กับเรา เพราะเรานั้นปลอดภัยดีแล้ว แต่คนที่อยู่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้คงไม่ปลอดภัยซึ่งเหตุกการณ์วันนั้นทำให้ กฤษ นำไปคิดและปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตและได้นำไปปฏิบัติด้วยการขอย้ายจากตำรวจติดตามถวายความปลอดภัย ขอย้ายไปเป็นตำรวจอยู่ที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ และผลของความตั้งใจและความเสียสละความกล้าหาญ ทำให้ กฤษ ภูมิใจมากกับการได้เป็นตำรวจของพระเจ้าอยู่หัว กฤษปฏิบัติตามกระแสพระราชดำรัสตลอดมา ซึ่งในขนาดนี้ กฤษ ก็ยังคงทำงานอยู่ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ จนถึงทุกวันนี้......
ปล.เหตุการที่เกิดขึ้นวันนั้นแทนที่คุณพ่อจะทำโทษ กฤษ ด้วยวิธีอันรุนแรง เกรี้ยวกราด หรือให้ความสำคัญกับสิ่งของ แต่คุณพ่อกลับพูดกับ กฤา ด้วยความอ่อนโยน....ด้วยถ้อยคำที่ทำให้ กฤษ ต้องจดจำไปตลอดชีวิตซึ่งถ้าวันนั้นคุณพ่อได้ทำโทษ กฤษ แรงๆ วันนี้ก็อาจจะไม่มีตำรวจดีๆที่กล้าเสียสละแบบนี้ก็ ได้..
.. ในชีวิตคนเราจะมีสักครั้งไหม....ที่เราเกรี้ยวกราดกับสิ่งที่ไม่มีวันได้คืน.....แทนที่จะใส่ใจกับสิ่งที่ยังอยู่ มากกว่า ถ้าคุณยังไม่เคยได้นึกถึงหรือว่าอาจลืมไป...ยังไม่สายหรอก....มาเติมเต็มชีวิตกันเถอะ.....นั้นก็ทำให้เราเป็นคนดี

เรียบเรียง เขียนบท นายสวนสน คนขายผัก

6 มกราคม 2551

ส่วนเพลงขอขอบคุณ คุณจอห์นนี่ อันวา ที่ว่างมาร้องให้ฟัง
เพลงเป็นความชอบส่วนตัวของเจ้าของ Blog ครับ..........

Create Date : 06 มกราคม 2551

Last Update : 18 เมษายน 2551 13:30:43 น.

7 comments

Counter : 592 Pageviews.

อ่านแล้วรู้สึกดีจัง

แต่ถ้ามีเว้นวรรค และย่อหน้าเยอะๆหน่อย จะอ่านง่ายขึ้นเยอะเลยนะคะคุณจ่า

โดย: พจมารร้าย

วันที่: 6 มกราคม 2551 เวลา:15:34:45 น.

โดย: เซียน_กีตาร์

วันที่: 6 มกราคม 2551 เวลา:16:07:41 น.

สวัสดีค่ะ คุณสวนสน มาลงชื่อว่าอ่านแล้วค่ะ ตอนเราเป็นเด็กๆนะเราทำจานแตก แม่กลับมาจากตลาดเรียกเรากับน้องมาถามว่าใครทำเรารีบตอบว่าน้องเป็นคนทำ(กลัวโดนตีอย่างแรง) เพราะด้วยการที่ไม่กล้ารับผิดมั้งพอโตขึ้นสวรรค์ถึงลงโทษให้มาทำงานที่เย็นๆ

โดย: thaigirl21

วันที่: 6 มกราคม 2551 เวลา:17:04:04 น.

แวะมาอ่าน..เห็นด้วยกับคุณพจมารแห่งบ้านทราบเงิน
ปรับเรื่องย่อหน้าจะดีนิดหน่อยครับ

โดย: ฟ.ฟันรักเด็ก IP: 124.120.253.203 วันที่: 6 มกราคม 2551 เวลา:21:27:47 น.

5555 สวัสดีค่ะพี่สวนสน

อ้อมาเเล้ว นี่หรือค่ะเรื่องที่เขียนให้คุณลูกๆๆๆอ่าน
น่ารักดีค่ะ สอนอะไรได้มากมายเชียว
ตอนเเรกคิดว่าจะเขียนเเนวขำขันให้คุณลูกอ่านซะอีก
เเสดงว่าคุณลูกก็โตพอจะอ่านเรื่องเเบบนี้ได้เเล้วซิค่ะ

ง่า....ไม่เป็นอย่างที่คิดเเต่ก็ลึดซึ้งดีค่ะ

งั้นรอเรื่องต่อไปเเล้วกันเนอะ จะตามติดขอบเวทีเลยว่าเรื่องต่อไปจะสอนอะไร

สู้ๆๆๆค่ะ

โดย: รวิษฎา

วันที่: 6 มกราคม 2551 เวลา:23:45:00 น.

โดย: เป๋อน้อย

วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:13:10:57 น.

เรื่องราวดีจังค่ะ วันนี้รีบอ่านผ่านๆ ไว้จะเข้ามาอีกนะคะ ขอบคุณที่ไปทักทายค่ะ

โดย: pataramin

วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:13:35:51 น.