@::::::: [เริ่มปลูกต้นรักครั้งใหม่ วันที่ 1มกราคม พ.ศ. 2552] :::::::@

หวังดีเสมอ (Wung Dee Sa Mer) - Potato

สิ่งที่เรียกว่า...ความรัก

***รักให้เป็น รักอย่างไร ***

หลายๆ คน พยายามให้คำจำกัดความว่า ‘ความรัก’ คืออะไร และสิ่งที่ทุกคนล้วนต้องการก็คือ การเข้าใกล้รักแท้ให้ได้มากที่สุด การทำความเข้าใจความรัก ไม่ใช่เรื่องที่ยากเย็นเกินไปนัก เพียงแค่มองอย่างตรงไปตรงมา และพร้อมที่จะเรียนรู้มัน
เมื่อมองลงไปถึง ส่วนสำคัญของความรัก ก็จะพบวิธีที่จะจัดการ และรับมือกับความรักได้อย่างง่ายๆ และต่อไปนี้ คือคำแนะนำเล็กๆ น้อยๆ ว่า ‘จะรักให้เป็น ต้องรักอย่างไร’

1. พูดคำว่า ‘รัก’ ออกมา
เพียง แค่คุณพูดประโยคสั้นๆ ‘ฉันรักเธอ’ คนที่ได้ยินคำนี้จะได้รับรู้ว่า คุณมีความรู้สึกเช่นไร และสิ่งที่สำคัญมากที่สุดก็คือ เมื่อคุณพูดคำว่า ‘รัก’ ออกมาแล้ว คุณต้องพร้อมที่จะทำคำๆ นี้ ให้มีความหมายจริงๆ ตามที่คุณพูดออกมาด้วย เมื่อคุณมีความพร้อมที่จะทำทุกสิ่งๆ เพื่อคนพิเศษของคุณ คุณเองก็จะกลายเป็นคนพิเศษของเขาหรือเธอด้วยเช่นกัน

2. เห็นอกเห็นใจ
พยายาม มองคนอื่นด้วยความเข้าใจ ว่าเขาจะรู้สึกเช่นไร พูดง่ายๆ ก็คือ ให้ใช้วิธีเอาใจเขามาใส่ใจเรา มากกว่า การที่จะเข้าไปควบคุมให้เขาหรือเธอทำในสิ่งที่คุณคาดหวัง รวมทั้งเรียนรู้บุคลิกลักษณะ และพื้นฐานชีวิตของคนรักของคุณ เพื่อช่วยให้คบกันด้วยความเข้าใจ... ตำราว่าเอาไว้ว่า รู้เขารู้เรา รักร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง

3. รักแท้ ที่ไม่มีสักข้อแม้
หากคุณ ยังไม่สามารถรักคนอื่น โดยปราศจากการกำหนดเงื่อนไข นั่นยังไม่ใช่ความรักที่แท้จริง แต่เป็นความรักที่คำนึงถึงผลประโยชน์ ความรักแบบไม่มีเงื่อนไข ในขั้นเริ่มต้น ตัวอย่างเช่น คุณไม่ได้มุ่งที่จะปรับเปลี่ยนชีวิตของคนรัก และยอมรับคนรัก ในแบบที่เขาหรือเธอเป็น ถึงแม้ว่า ความรู้สึกเช่นนี้ อาจจะเกิดขึ้นได้ยากสักหน่อย แต่เมื่อเกิดขึ้นแล้ว ก็จะพูดได้เต็มปากว่า นี่ล่ะ ที่เรียกว่า ‘ความรัก’

4. ไม่คาดหวังสิ่งตอบแทน
ไม่คาด หวังสิ่งใดตอบแทน ไม่ได้หมายความว่า คุณจะยอมให้อีกฝ่ายปฏิบัติตัวแย่ๆ กับคุณอย่างไรก็ได้ แต่หมายความว่า เมื่อคุณมอบความรักไป ก็ไม่มีอะไรที่จะรับประกันได้ 100% ว่าคุณจะได้รับความรักดีๆ เหมือนกันเป๊ะๆ กลับมา ทุกๆ คน มีหนทาง ที่จะตอบสนองต่อความรัก แตกต่างกัน ดังนั้น คุณไม่ควรคาดหวังว่า คุณจะได้รับความรักในแบบที่คุณต้องการไปซะหมด

5. มีรักได้ ก็มีเลิกราได้
หากมีสักวันหนึ่ง คนรักของคุณไม่ได้รักคุณอีกต่อไป และคุณยอมรับในเรื่องนี้ได้ นั่นแสดงว่า คุณเป็นคนชื่นชมในตัวเอง และยอมรับในสิ่งที่คุณมี ถึงแม้ว่าเขาหรือเธอจะจากไปแล้ว ให้คุณคิดซะว่า อย่างน้อยคุณก็ยังโชคดี ที่เคยมีคนให้ได้รัก

คำแนะนำเพิ่มเติม
- คุณต้องรักตัวเองให้เป็นก่อน ก่อนที่จะรักคนอื่น
- คุณอาจจะสงสัยว่า คนที่คุณกำลังคบอยู่ด้วย รักคุณหรือเปล่า แต่เมื่อคุณได้ให้ความรักกับเขาหรือเธอไปอย่างเต็มที่ คุณก็จะไม่สงสัยอีกต่อไป
- อย่าถามคนรักเลย ว่ารักหรือไม่ เพราะถ้าหากคนรัก รักคุณ เขาหรือเธอก็จะแสดงความรักออกมาเอง
- ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนกับความรัก เพราะจะทำให้คุณจะเหนื่อยเกินไป
- เมื่อความรักจบลง วิธีที่ดีที่สุด คือปล่อยมันไป อย่าเหนี่ยวรั้งเอาไว้
------------------------------------------------------------




หวงกับห่วงต่างกันอย่างไร...
"หวง" คือ การทำให้ตัวคุณเองมีความสุข
"ห่วง" คือ การทำให้คนที่คุณรักมีความสุข

"หวง" คือ การผูกมัดคนที่คุณรักไว้ด้วยกาย
"ห่วง" คือ การผูกมัดคนที่คุณรักไว้ด้วยใจ

"หวง" คือ การเห็นแก่ตัว
"ห่วง" คือ การเสียสละ

"หวง" คือ การที่คุณให้เขาทำอะไรในกรอบของคุณ
"ห่วง" คือ การที่คุณให้เขาทำอะไรในกรอบของเขา

"หวง" คือ ประโยคคำสั่ง
"ห่วง" คือ ประโยคขอร้อง

"หวง" คือ คุณรักเขาและต้องการให้เขารักคุณ
"ห่วง" คือ คุณรักเขาแต่ไม่ต้องการให้เขารักคุณ

"หวง" คือ สิ่งที่คุณทำแล้วเกิดความทุกข์ใจ
"ห่วง" คือ สิ่งที่คุณทำแล้วเกิดความสุขใจ

"หวง" คือ การทำสิ่งที่ไร้สาระเพื่อให้เขาต้องอยู่กับคุณ
"ห่วง" คือ การทำสิ่งมีสาระที่ไม่ต้องการให้เขาอยู่กับคุณ

"หวง" คือ การออกไปเต้นแร้งเต้นกา
"ห่วง" คือ การอยู่เฉย ๆ นั่งมองเพียงเงียบ ๆ

"หวง" คือ การบังคับขู่เข็ญโดยเขาไม่เต็มใจ
"ห่วง" คือ การปล่อยให้เขาได้ทำในสิ่งที่เขาพอใจ

"หวง" คือ ความรักที่จอมปลอม
"ห่วง" คือ ความรักแท้จริง


ความแตก ต่างของ “คนสองคน”
แต่ละคนเติบโตมาจากที่แตกต่าง . . .
ยิ่งมาอยู่ใกล้กันมาก . . .
ก็ยิ่งทำให้เห็นความแตกต่างกัน ของ "คน" สอง " คน"

อาจมีหลายครั้ง . . . ที่เรารู้สึกขัดใจ
ที่อีกคน ทำ อย่างนั้น . . . อย่างนี้
หรือ พูดจาอะไร ที่เราไม่ค่อยพอ ใจ

แต่ด้วยความรักที่มีอยู่ และหวาดกลัวว่า . . .
หากพูด หรือ ทำอะไรออกไปแล้ว . . . จะเกิดการกระทบกระทั่ง
หรือทำให้เสียความรู้สึก กันไปเปล่า ๆ
จึงเก็บความอึดอัดใจ ไว้ ดีกว่า


จน เผลอลืมไปว่า . . . ความรู้สึกที่ไม่ได้รับการผ่อนคลายนั้น
จะถูกทับถม สะสม ให้สูงขึ้น . . .
เป็นความขุ่นเคือง ในอารมณ์ อยู่เสมอ
และอาจถึงจุด ที่ ไม่อาจทนได้ในสักวัน

การคบหาใครสักคนอย่างจริงจังนั้น
เราต้องไม่ลืมไปว่า . . .
คนๆ นั้น คือคนที่เราต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วย กัน . . . ตลอดไป

อย่าให้ต้องมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง อดทน ขนาดนั้น เลย
กล้าที่จะพูดในแง่ดี . . . แง่เสีย
เพื่อที่อีกฝ่ายจะได้รับรู้ และ ปรับตัวเข้าหากัน
เพื่อถนอมรักไว้ให้อยู่ด้วยกันนาน . . . นาน

เพราะไม่มีประโยชน์อะไรเลย...
หากจะเก็บความรู้สึก เพื่อที่จะรักกันให้มากๆ ในวันนี้
แต่ไม่เคยยอมรับอะไรกันได้ และมีแต่ให้ ความรักน้อยลงในวันต่อไป

อย่า . . . ปล่อยให้ความขุ่นเคืองใจ เล็กๆ กลายเป็นเรื่องใหญ่
กับแค่คน สองคน ที่ไม่ได้คุยกัน
กล้าที่จะพูด คุยกัน ให้เข้าใจ
และให้ทุกความคลางแคลงใจ จบลง . . . ที่ตรงนั้นจะดีกว่า จริงไหม?

ความรักกับความผูกพัน สำหรับคนที่กำลังสับสนอยู่กับคำ2คนนี้อาจมีคำตอบ..

มีหลายคนที่สับสนกับคำสองคำนี้
ความรัก กับ ความผูกพัน มันคืออะไรนะ ต่างกันอย่างไร
ความรัก กับ ความผูกพัน เหมือนกันมั้ยนะ
ถ้าไม่มีความผูกพันก็เกิดความรักได้นี่นา
แต่ถ้าเกิดความรักแล้วไม่มีความผูกพันล่ะ จะเป็นไปได้รึเปล่านะ
สำหรับเรา ความรักกับความผูกพันไม่เหมือนกัน มันแตกต่างกัน
ความรักเกิดขึ้นได้เสมอ ทุกที่ ทุกเวลา ไม่ว่าเมื่อไหร่ ที่ไหน กับใครก็ตาม
บางครั้งเกิดขึ้นโดยที่เราไม่รู้ตัว และไม่สามารถตอบได้
ความรักคือการให้ การทุ่มเท การให้ความรู้สึกดีๆ
ให้สิ่งที่เกินพอสำหรับใครซักคนที่เรารัก
การทำอย่างไรก็ได้เพื่อให้คนที่เรารักมีความสุข
จนเหมือนกับว่าคนๆ นั้นเป็นคนที่พิเศษกว่าคนอื่น (ซึ่งจริงๆ แล้วก็ใช่)
ความรักจึงเป็นการทำเพื่อคนๆ หนึ่ง ซึ่งไม่ว่าเมื่อไหร่ เวลาไหน
สำหรับคนที่เรารัก ความคิดถึง ความเป็นห่วงจะเกิดขึ้นตลอดเวลา
เราจะห่วงว่าเขาไปที่ไหน ไปกับใคร ความรัก เกิดขึ้นได้แม้เพียงพบกันแค่นาที
แค่เห็นหน้าเพียงครั้งแรก ครั้งเดียว ความรักไม่จำเป็นต้องใช้เวลา
แต่การจะทำให้ความรักคงอยู่ หรือเกิดขึ้นได้จริงหรือไม่ นั่นต่างหาก
เป็นสิ่งที่ต้องใช้เวลา และนำความผูกพันใส่ลงไป
เพราะความผูกพันเป็นสิ่งที่ทำให้คนสองคนได้รู้จักกันมากขึ้น
เป็นช่วงเวลาที่ทำให้คนสองคนปรับตัวเข้าหากัน ความรักจะคงอยู่ได้
หากความผูกพันเกิดขึ้น
ความผูกพันนั้นต่างกับความรัก
เพราะการผูกพันกับใครซักคน ไม่จำเป็นที่เราจะต้องรัก
สำหรับความผูกพัน มันคือความรู้สึกคิดถึง
ช่วงเวลาหนึ่งที่เคยเกิดขึ้น การที่เราคิดถึงคนๆ หนึ่งเวลาที่เราจากกัน
เวลาที่ไม่ได้พบ ไม่ได้พูดคุย นั่นไม่ใช่ความรัก เราไม่ได้ทำสิ่งใดเพื่อเค้า
เราไม่ได้ต้องการให้สิ่งใดกับเค้า ไม่ได้ห่วงว่าเขาจะไปกับใคร เมื่อไหร่ หรือที่ไหน
แต่เราเพียงแค่คิดถึง ความทรงจำที่ดี เวลาที่เคยอยู่ด้วยกัน
ดังนั้น ความผูกพันจึงเป็นเพียงความรู้สึกที่เกิดขึ้นจากการใช้เวลา
มันเป็นความทรงจำ เป็นความรู้สึก และไม่ใช่ความรัก
เพราะเกิดได้กับทุกคน กับเพื่อน พี่ น้อง
หรืออาจเป็นใครก็ตามที่ครั้งหนึ่ง เคยใช้เวลาอยู่ร่วมกัน
มันเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เกิดความคิดถึง
และเป็นส่วนหนึ่งของการทำให้เกิดความรักนั่นเอง
ทั้งความรักและความผูกพัน เป็นสิ่งที่ควรมีอยู่ร่วมกัน
ถึงแม้ว่ามันจะแตกต่างกันก็ตาม สิ่งสำคัญมันอยู่ที่ว่า
เราจะแยกมันออกจากกันได้หรือเปล่าเท่านั้นเอง ว่าอันไหนคือความรัก
อันไหนคือความผูกพัน เพราะจริงๆ แล้วมันแทบจะไม่ต่างกันเลย
เพราะทั้ง 2 สิ่งควรจะมีอยู่คู่กัน
ปัญหาของความรักกับความผูกพันอยู่ตรงที่
บางคนไม่สามารถแยกได้ว่า ความรัก กับความผูกพันต่างกันตรงไหน
ความสับสน ความลังเล จะเกิดขึ้น ถ้าหากวันนึง คุณรักใครซักคน
และมีความผูกพันกับใครอีกคน คุณจะตอบตัวเองได้หรือเปล่าว่า
คุณจะเลือกใคร หากคุณคิดว่า คนที่คุณผูกพันคือคนที่คุณไม่สามารถลืมเค้าได้
และคนที่คุณรัก คุณก็ไม่สามารถเลิกรักเค้าได้เช่นกัน จำไว้ว่า…
จงเลือกคนที่หัวใจของคุณต้องการ อย่าใช้คำว่าถูกหรือผิด
เพราะมันใช้กับความรักไม่ได้
แต่จงใช้หัวใจของคุณเอง หากคุณต้องการค้นหาใครซักคนที่จะอยู่เคียงข้างคุณไปตลอดชีวิต




ปลอบใจ.....กับความเป็นจริงที่ต้องยอมรับ...ของคนอกหัก..
ความอ้างว้างไม่ได้โหดร้ายอะไรนัก
มันก็แค่ช่วงเวลาที่เธอควรใช้มันให้กับตัวเอง
หลังจากที่วุ่นวายไปกับชีวิตคนอื่นมานานพอควร

ถ้าเธอเคยหกล้ม
เธอก็จะเดินอย่างระมัดระวังมากขึ้น
ไม่ใช่คิดจะไม่เดินอีกเลย


บางครั้งคนเรา
ก็ต้องยอม รับในสิ่งที่ตัวเองไม่เข้าใจ
และต้องยอมรับในการตัดสินใจของคนอื่น
ถึงมันจะไม่ดีกับเธอเลยก็ตาม
เพราะเราเลือกแต่เหตุการณ์นี้
ให้เกิดกับชีวิตเราไม่ได้เสมอไป


ความรักก็มีชีวิตเหมือนดอกไม้
และไม่มีแจกันใด
จะถนอมความงามของดอกไม้ไว้ได้ตลอดไปหรอก

ความเสียใจไม่ใช่เรื่องแปลก
แต่หากเสียใจไม่จบสิ้น นั่นจึงแปลก

ในขณะที่โลกหมุนรอบดวงอาทิตย์
มันก็ต้องไม่ลืมที่จะหมุนรอบตัวเอง
ในขณะที่เธอรักใคร
เธอก็ต้องไม่ลืมที่จะรักตัวเอง

หากคนเรามีความรักได้ครั้งเดียวในชีวิต
นั่นจึงควรร่ำร้องเมื่อรักได้สูญหาย
แต่ความจริงแล้ว
คนเรามีความรักได้หลายพันครั้งตลอดทั้งชีวิต

เมื่อเธอรู้สึกว่าตัวเองไม่เหลือใคร
นั่นคือสัญญาณเตือนว่า
เธอควรให้ความสำคัญกับตัวเองได้แล้ว

คนเราสามารถจำอะไรก็ได้
แต่เมื่อจำแล้ว
กลับไม่สามารถเลือกที่จะลืมบางส่วนของมันได้
แต่เลือกที่จะนึกถึงมันให้น้อยที่สุดได้

ไม่ว่าความรักจะทำให้วันนี้ของเธอปวดร้าวยังไง
แค่ครั้งหนึ่ง เธอเคยได้รัก คนที่อยากรัก
เธอก็โชคดีมากแล้ว

สำหรับบางคน
ถ้าจะรัก ก็ยังไม่เจ็บ ถ้าเคยรัก ก็แค่เคยเจ็บ
แต่ถ้ายังรัก ก็จะยังเจ็บ
ขึ้นอยู่กับว่า เธออยากเป็นแค่คนที่เคยเจ็บ
หรืออยากเป็นคนที่ยังเจ็บอยู่ทุกวัน

เธอเคยฝืนใจรับใบปลิว
ที่แจกตามหน้าห้างสรรพสินค้า
เพราะเกรงใจคนแจกมันและ บางที
อาจมีคนรับความรักของเธอไป
เพราะเหตุผลอย่างเดียวกัน
สุดท้าย เขาก็ทิ้งมัน
เหมือนกับที่เธอทิ้งใบปลิวนั่นแหละ

คนบางคน
เป็นเพื่อนที่ดีได้ เป็นพี่ที่ดีได้ เป็นน้องที่ดีได้
แต่เป็นคนรักที่ดีไม่ได้
ก็ควรให้เขาเป็นในสิ่งที่เขาเป็นได้ และเป็นได้ดี

หลายๆสิ่งในโลก
ล้วนถูกสร้างมาให้มีด้านตรงข้าม
มันจึงต้องมีจุดผกผันแปรเปลี่ยน
ความรักก็มีจุดเปลี่ยนของมัน
จึงเป็นเรื่องจำเป็น ที่เธอต้องยอมรับมันให้ได้

แก้วกาแฟใบโปรด แตกไปเสียแล้ว
เก็บไว้ก็บาดมือ
ความรัก จากไปเสียเสียแล้ว
เก็บไว้ก็บาดใจ

สำหรับความรักที่ผ่านมา
ควรแยกให้ได้ว่า อะไรควรจำไว้ประทับใจ
อะไรควรจำไว้เป็นบทเรียน

ค่ำคืนแห่งความเงียบเหงา
ไม่ได้ยาวนานไปกว่าคืนไหนๆหรอก
อีกไม่นานก็เช้า ชีวิตก็วุ่นวายเหมือนเดิมแล้ว

หนังสือเล่มไหนที่อ่านแล้วไม่ถูกใจ
ก็ไม่ต้องกลับไปอ่านรอบสอง
ความทรงจำที่นึกถึงแล้วเจ็บปวด
ก็อย่าไปนึกถึงมันเป็นครั้งที่สอง

เมื่ออ่อนแอจนถึงที่สุด
ความเข้มแข็งจะเข้ามาแทนที่

เมื่อเธออยากให้หัวใจมีความรัก
ก็ต้องยินยอมที่จะให้มันเจ็บปวด
เหมือนเด็กที่อยากจะเดิน
ก็ต้องยินยอมที่จะล้มลุกคลุกคลาน

ความรู้สึกสูญเสีย ร้ายแรงเสมอ
สำหรับคนที่ไม่ยอมรับความจริง

ความเจ็บปวด
ไม่ได้ต้องการเวลาเพียงไม่กี่วันในการรักษา
ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ว่า
เธอจะเลิกเจ็บปวดเมื่อไหร่
แต่มันอยู่ที่ว่า
เธอจะใช้ชีวิตในขณะที่ยังเจ็บปวดอย่างไรต่างหาก

คนที่ควรรัก อาจไม่ใช่คนที่เธอรัก
อาจไม่ใช่คนที่รักเธอ
อาจไม่ใช่คนที่รักกันมาก่อน
อาจไม่ใช่คนที่กำลังรักอยู่
อาจไม่ใช่คนที่คิดจะรัก
แต่คนที่ควรรัก
อาจเป็นคนที่เธอยังไม่เคยรักเลยก็ได้

ทำไมต้องเรียกร้องความรักจากคนๆเดียว
ในเมื่อเธอก็มีความรักจากคนรอบข้างมากมาย

ไม่มีความเจ็บปวดครั้งใด
ไม่ให้ประโยชน์กับชีวิต
ขึ้นอยู่กับว่า
เธอรู้จักที่จะใช้ความเจ็บปวดนั้นทำให้เธอเข้มแข็ง
หรือปล่อยให้มันทิ่มแทง จนเจ็บซ้ำแล้วซ้ำเล่า

การเปลี่ยนแปลง เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นง่ายที่สุด
และยอมรับได้ยากที่สุด
แต่เมื่อเรายอมรับได้แล้ว
มันก็จะเป็นเรื่องธรรมดาที่สุด

ความรักไม่ได้ทำร้ายใคร
แต่คนเรามักใช้มันทำร้ายตัวเอง

เด็กที่เพิ่งหกล้ม
อย่าไปถามเขาว่า
เจ็บมากมั้ย หายเจ็บหรือยัง
นั่นจะทำให้เขายิ่งร้องไห้
หัวใจที่เจ็บปวด
ก็อย่าไปถามซ้ำๆถึงความเจ็บนั้นเลย

ความเจ็บปวดที่ร้ายแรงที่สุด คือ
ความเจ็บปวดที่เธอเฝ้าคิดถึงแต่มันซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ถ้าเธอเคยล้ม
เธอก็จะเดินอย่างระมัดระวังมากขึ้น
นั่นเองคือเหตุผลว่า
ทำไมคนเราจึงต้องเจ็บปวดเสียบ้าง

ถ้าความรักของเธอเหมือนดอกไม้
หัวใจเขา เหมือนทะเลทราย
คงเปล่าประโยชน์ นี่เธอจะปลูกดอกไม้ให้งดงาม
ในทะเลทราย

ระหว่างการเดินทาง
หากมีเพื่อนร่วมทางสักคน
ก็นับว่าเป็นโชคดีของเธอแล้ว
และเมื่อเขาจำเป็นต้องแยกไป
เธอควรขอบคุณที่เขาร่วมทางมา
ไม่ใช่ตัดรอนต่อว่า ที่เขาแยกทางไป

ว่ากันว่า ช่วงชีวิตของคนเรามีจำกัด
ยิ่งใช้เวลาไปกับความเศร้าโศกนานเท่าไหร่
ก็จะเหลือช่วงเวลาที่ดี ลดน้อยลง



***ข้อคิด ดีดี ในเรื่องความรัก***

1. การรักและไม่ได้รับรักตอบ เป็นทุกข์ แต่สิ่งที่ทุกข์ยิ่งกว่า คือการรักใครสักคน แต่ไม่มีความกล้าพอที่จะบอกให้คนคนนั้นรู้ และต้องมาเสียใจภายหลัง

2. พระเจ้าอาจจะต้องการให้เราพบคนที่ไม่ใช่..ก่อนที่จะมาพบคนที่ใช่ เพื่อเวลาเราพบคนคนนั้นแล้ว เราจะได้รู้สึกซาบซึ้งถึงพรที่ท่าน ประทานมา

3. ความรักคือความรู้สึกที่คุณยังห่วงใยใครสักคนอยู่ แม้จะแยกความ รู้สึก ความลุ่มหลง และความสัมพันธ์แบบรักใคร่ออกไปแล้ว

4. สิ่งที่น่าเศร้าในชีวิต คือการพบคนที่มีความหมายอย่างมากสำหรับเรา แต่มาค้นพบภายหลังว่าเราไม่ได้ถูกกำหนดมาเพื่อสิ่งนั้น และจะต้องปล่อยให้ผ่านพ้นไป

5. เมื่อประตูแห่งความสุขปิดลงประตูแห่งความสุขบานอื่นก็จะเปิดขึ้นแต่เราก็มัว แต่มองประตูที่ปิดลงไปแล้วเนิ่นนานจนกระทั่งเรามองไม่เห็นประตูที่เปิดไว้รอ



6. เพื่อนที่ดีที่สุดคือคนที่คุณสามารถนั่งอยู่ริมระเบียงด้วยกันโดยไม่พูดอะไร กันสักคำ แต่สามารถเดินจากไปด้วยความรู้สึกเหมือนได้คุยกัน อย่างประทับใจที่สุด

7. เป็นความจริงที่เราไม่สามารถรู้เลยว่าเรามีอะไรอยู่จนกว่าเราจะสูญเสียมันไป แต่ก็จริงอีกเช่นกันที่เราไม่รู้ว่าเราพลาดอะไรไปบ้างจนกระทั่งสิ่งนั้นเข้า มาหาเรา

8. การมอบความรักทั้งหมดให้ใครสักคนไม่ได้เป็นหลักประกันว่าเขาจะรักเราตอบ อย่าหวังที่จะได้รักตอบ แต่จงรอให้มันงอกงามขึ้นในหัวใจเขา แต่ถ้ามันไม่ได้เป็นเช่นนั้น ให้พอใจว่าอย่างน้อยมันก็ได้งอกงามขึ้นในใจของเราเอง

9. มีสิ่งที่คุณต้องการจะได้ยิน แต่คุณจะไม่ได้ยินมันจากปากของคนที่คุณอยากได้ยิน แต่อย่าทำตัวเป็นคนหูหนวกโดยไม่รับฟังสิ่งนั้นจากคนที่เขาบอกกับคุณจากหัวใจ

10. อย่าบอกลาถ้าคุณยังต้องการจะพยายามต่อไป อย่าท้อใจถ้าคุณยังรู้สึกว่าคุณไปไหว อย่าพูดว่าคุณไม่รักคนคนนั้นอีกแล้ว ถ้าคุณไม่สามารถทำใจ


11. ความรักมักมาเยือนผู้ที่ยังคงหวัง ถึงแม้ว่าจะผิดหวัง และมาเยือนผู้ที่ยังคงเชื่อ ถึงแม้ว่าจะถูกทรยศหักหลัง และจะมาเยือนผู้ที่ยังคงรัก ถึงแม้จะเคยเจ็บปวดมาก่อน

12. การที่เราจะประทับใจใครนั้นใช้เวลาแค่เพียงนาที การที่เราจะชอบใครใช้เวลาเพียงแค่ชั่วโมง การที่เราจะรักใครใช้เวลาเพียงชั่ววัน แต่การที่จะลืมใครนั้นต้องใช้เวลาชั่วชีวิต

13. อย่ามองใครจากหน้าตา เพราะมันอาจหลอกเราได้ อย่ามองใครจากความร่ำรวย เพราะมันไม่จีรังยั่งยืน ให้มองหาคนที่ทำให้คุณยิ้มได้ เพราะเพียงยิ้มเดียว สามารถทำให้วันที่หม่นหมองกลับสดใส ขอให้คุณพบคนที่ทำให้คุณยิ้มได้

14. มีช่วงเวลาในชีวิตที่คุณคิดถึงใครสักคนจนกระทั่งอยากดึงเขา มาจากความฝันเพื่อกอดเอาไว้ขอให้คุณได้ฝันถึงคนพิเศษนั้น

15. ฝันถึงสิ่งที่คุณต้องการฝัน ไปในที่ที่คุณต้องการไป เป็นในสิ่งที่คุณต้องการเป็น เพราะคุณมีเพียงชีวิตเดียว และมีโอกาสเดียวที่จะทำทุกสิ่งที่คุณต้องการ

16. ขอให้คุณมีความสุขมากพอที่จะทำให้คุณเป็นคนอ่อนหวาน ผ่านการทดสอบมามากพอที่จะทำให้คุณเข้มแข็ง มีความเศร้าโศกพอที่จะทำให้คุณยังคงความเป็นมนุษย์ และมีความหวังมากพอที่จะทำให้คุณเป็นสุข



17. เอาใจเขามาใส่ใจเรา ถ้าคุณรู้สึกว่าสิ่งนั้นจะทำให้คุณเจ็บปวด รู้ไว้เถอะว่าคนอื่นก็เจ็บปวดจากสิ่งเดียวกันเช่นกัน

18. คำพูดที่ไม่ได้ยั้งคิดอาจก่อให้เกิดความขัดแย้ง คำพูดที่โหดร้ายอาจทำลายชีวิต คำพูดที่เหมาะกาละเทศะอาจลดความเครียด คำว่ารักอาจเยียวยาและทำให้มีสุข

19. จุดเริ่มของความรักคือการปล่อยให้คนที่เรารักเป็นตัวของตัวเอง อย่าดึงเขาจากภาพความเป็นเขา มิฉะนั้นจะหมายความว่ามันเป็นเพียงภาพสะท้อนของตัวเรา ที่ปรากฎในพวกเขา

20. คนที่มีความสุขที่สุดไม่ได้หมายความว่าเขามีสิ่งที่ดีที่สุด เพียงแต่เขาสามารถทำสิ่งที่เขามีให้ดีที่สุดได้ต่างหาก


21. ความสุขรออยู่เบื้องหน้าผู้ที่มีน้ำตา ผู้ที่เจ็บปวด ผู้ที่ค้นหา และผู้ที่ พยายามแล้ว เพราะมีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่รู้จักคุณค่า-ของผู้คนที่ได้สัมผัสชีวิต

22. ความรักเริ่มต้นด้วยรอยยิ้ม งอกงามด้วยรอยจูบ และจบลงด้วยคราบน้ำตา

23. อนาคตที่สดใสมีรากฐานอยู่บนอดีตที่แสนเจ็บปวด คุณไม่สามารถดำเนินชีวิตต่อไปได้ดี ถ้าหากไม่รู้จักปล่อยวางความผิดพลาดในอดีต และความปวดใจ

24. คุณร้องไห้ตอนคุณเกิดในขณะที่คนรอบข้างกำลังยิ้ม จงมีชีวิตอยู่เพื่อเมื่อตอนคุณตาย คุณจะเป็นคนที่ยิ้ม ในขณะที่คนรอบข้างร้องไห้ให้คุณ

25. ความรักก็เหมือนกับการเสี่ยง คุณอาจจะต้องพบกับความล้มเหลว แต่ถ้าคุณไม่เสี่ยง คุณก็อาจจะต้องพบกับความล้มเหลวตลอดไป

26. ความรัก มักเหมือนแก้วบาง ถ้าหากคุณมือหนัก แก้วที่คุณถือ ก็อาจจะต้องแตกร้าวทุกครั้งที่คุณใช้มัน

27. ความรัก ง่ายที่เราจะหามัน แต่ยากที่จะรักษาเอาไว้ให้คงอยู่ตลอดไป
------------------------------------------------------------



***ถ้ารัก คือ การให้***

สักนาทีที่ได้รักใครสักคนอย่างแท้จริงนั้น

ยิ่งใหญ่เกินกว่าจะบอกเล่าให้กันฟังได้

แม้ที่สุดแล้ว . จะไม่ได้อะไรตอบแทน..

แต่อย่างน้อยวันคืนที่เล็กน้อยเหล่านั้น

ก็จะสร้างความทรงจำที่ยิ่งใหญ่ ตลอดไป (*^_^*)//

รักเถอะ ถ้าใจสั่ง

หวังเถอะ ถ้าใจกล้า

แม้วันหนึ่งต้องมีน้ำตา

เมื่อเขา ไม่เห็นค่าของใจ

รักนั้น

ไม่จำเป็นต้องผูกพันชิดใกล้

แค่ได้รักก็สุขใจ

ถ้าความรักคือการให้

ย่อมงดงามได้..แม้ฝ่ายเดียว

Create Date : 14 มกราคม 2552		4 comments
Last Update : 18 มกราคม 2552 17:39:30 น.
Counter : 646 Pageviews.
Share Tweet