38 วันรอบอเมริกา ภาคเพื่อนและน้อง

13 กรกฎาคม ออกจากที่พักเช้ามาก แล้วก็มาถึง Houston ตอนบ่ายสาม กว่าจะเดินถึงที่พัก ก็เย็นเช็ตคอินเสร็จ แล้วก็เดินเจอเพื่อนเก่ารัตนา อิอิอิ กำลังทำงานอยู่เลย นั่งกินข้าวที่ร้านซักพัก ก็กลับ ก่อนกลับกริชถามว่าชื่อร้านพี่ชื่ออะไรกันแน่ รัตนาบอกว่าซื่อ Kun Kay แต่กริชชี้ให้ดูในใบ certificate มันเขียนว่า Kun Hay!!!! 5555 ก่อนนอนไอ้กริชโหลดเดอะซ็อคมาฟังอีก

14 กรกฎาคม รัตนามารับไปเที่ยวตอนสายๆ มานี่ไปได้แค่ที่เดียวเดียว อีกจุดประสงค์ที่มานี่คือ มารับ I-20 ของผมที่ให้มามหาลัยส่งมาที่นี่  ขับรถประมาณครึ่งชั่วโมงก็ถึงคือ Space Shutter รัตนาบอกไม่เคยไปมาก่อน แถมยังบอกว่ามันมีตั้งแต่เมื่อไหร่!!!!  เมื่อเข้าไปดูเหมือนด้านในเป็นที่เที่ยวของเด็กมากกว่า แต่ส่วนข้างนอกถือว่าโอเคนะ 

ออกจาก Space Shutter เที่ยง ก็ว่าจะไปหาข้าวกิน แต่ขับรถไปๆมาๆ หลงซะงั้น อดกิน เพราะต้องขึ้นรถตอนบ่ายสอง และแล้วก็ถึงเวลาต้องลารัตนา ไปเมืองต่อไป มาถึงท่ารถปรากฎว่าตกรถบ่ายสอง ต้องขึ้นอีกที บ่ายสี่โมง กว่าจะถึง Dallas ก็ปาเข้าไปสามทุ่ม หาข้าวกินเสร็จ ต่อจากนั้นก็หารถไปที่โรงแรมได้รถแท็กซี่ มาพึ่งรู้ว่าเก็บเงินตามจำนวนคนบวกค่ามิตเตอร์ด้วย เพิ่งรู้นะเนี่ย

15 กรกฎาคม ก็ออกจากที่พักตอนสายๆ หาข้าวกิน แล้วเดินเล่นในเมืองซักพัก

ปราสาทสีแดง

ทางเดิน

บ้านเก่า Dallas

เลยมาถึง Reunion Tower แต่ที่เจ็บใจก็คือปิดซ่อมแซม!!!! ผิดหวังเล็กน้อย

เจอฝูงวัวเหล็ก

เราก็ต่อด้วยเดิน farmers market เห็นรีวิวบอกว่าใหญ่มาก แต่พอไปถึง เอ่อ สงสัยคนที่เขียนรีวิวไม่เคยมาสวนจตุจักร

จากตลาดมาตามหาบริเวณที่อดีตประธานาธิบดี John F. Kennedy ถูกรอบสังหาร ที่ Elm Street. กว่าจะเดินเจอรอยกากบาทบนถนน เล่นเอาเดินอยู่หลายรอบ

เหนื่อยล่ะหาข้าวกิน ว่าแต่ทำไมเมืองใหญ่อย่าง Dallas มันเงียบอย่างนี้  กลับโรงแรมนอนดีกว่า

16 กรกฎาคม วันนี้ไม่มีอะไรมาก แค่นั่งรถจาก Dallas,Texas ไป Phoenix, Arizona ใช่เวลาไปกว่า 24 ชั่วโมง นั่งตั่งแต่เช้าวันที่ 16 จนถึง บ่ายวัน ที่ 17 ทรมารอย่างที่สุด จำได้ว่ามาเปลี่ยนรถตอนเที่ยงคืนที่ El paso ระหว่างทาง มีสองเหตุการณ์ตื่นเต้นเล็กน้อย อันแรกเลย โดยตรวจจาก ไม่แน่ใจว่าเป็น ต.ม. หรือ แค่ตำรวจ เพราะเข้ามาตรวจบริเวณชายแดนเม็กซิโก เข้ามาถามทุกคนและตรวจบัตรทุกคน และคนที่โดยจังจังคือเรา เพราะเป็นนักเรียนต่างชาติ เค้าจึงขอดูหนังสือเดิน รวมทั้ง I-20 ถามว่าเรียนที่ไหน มาจากไหน เยอะอ่ะ แต่เค้าก็คงทำหน้าที่ของเค้าไป เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่โดนตรวจ เหตุการณ์ที่สอง กำลังนอนหลับอยู่ดี ก็มีคนตะโกนจากหลังรถว่าให้เปิดไฟกับจอดรถ เพราะมีคนป่วยไม่แน่ใจว่าชักรึเปล่า ทำให้ต้องหยุดรถแล้วเรียนรถพยาบาลกลางทะเลทราย คิดดูว่า รถจอดตอนกลางคืนกลางทะเลทราย แล้วรถพยาบาลจะมาจากไหน รอได้ประมาณครึ่งชั่วโมงมั้งมันก็มารับคนป่วย จึงหวะเอาคนป่วยลงเปล เหมือนผู้ป่วยจะขัดขืน ไอ้กริชบอกว่าคงกลัวเสียเงินทั้งค่ารถทั้งค่ารักษาจึงไม่ยอม แต่โดนรัดบนเปลขนาดนั้นก็คงไม่รอด

17 กรกฎาคม น้องชายของกริชชื่อสิทธ์ มารับที่ท่ารถ มารับนี่ไม่ได้หมายความว่าขับรถแต่เป็นการขึ้นรถเมลแล้วพากันไปซะมากกว่า อันที่จริงเราได้จองโรงแรมในเมือง Phoenix ไว้แล้ว แต่เนื่องจากคุณแม่ของกริชโทรมาแล้วขอร้องในทางบังคับว่าทำไมไม่ไปพักกับน้อง ที่ Tempe แทน พวกเราเลยต้องทิ้งโรงแรมไปหอพักของน้อง อีกนั่นแหละตอนแรกน้องมันกะว่าจะเช่ารถแล้วขับรถเที่ยว แต่แม่เค้าห้ามซะก่อน แต่ก็ดีแล้ว ก่อนเข้าหอแวะหาของกิน ได้อาหารคือ แฮมเบอร์เกอร์ Five guys เฮ้ยนี่มันเนื้อทั้งหมดเลยนี่หว่า เลือกไม่ถูกเลยเนื่องจากผมไม่กินเนื้อ แต่ก็ต้องกิน สรุปเกิดมาวันนี้กินเนื้อเยอะที่สุดล่ะ แล้วเราก็มาถึงหอพัก อาบนำ้แล้วออกเดินไปเดินเล่น ไม่รู้ว่าไอ้กริชไปบ่นอะไรกับน้องเรื่องแว่นตา น้องเลยจัดให้ซะ ต่อเดินออกจากร้านบอกจำใจซื้อ ตกเย็น อันนี้ทำเอาผมกับกริชอึ้งเพราะว่าน้องสิทธ์พาไปกินอาหารแขก!!!! เฮ้ยตลอดทริปที่ผ่านมาเป็นร้านที่หลีกให้ไกล แต่ต้องมากินที่นี่ บรรยากาศ นี่แขกจริงทั้งกล่ินทั้งเพลง จ้องเมนูอยู่นานไม่รู้ว่าจะเลือกอะไรดี เลยตัดสินใจเลือกคนละอย่าง เสี่ยงดวงเอาก็แล้วกัน แต่อาหารที่ได้มาก็พอทนกลืนเข้าไป T_T

18 กรกฎาคม ออกหอเช้าหน่อยเพราะน้องสิทธ์ต้องไปทำงาน(เป็นนักศึกษาฝึกงาน) ส่วนไอ้กริชก็ออกมาส่งจดหมาย แล้วก็ขึ้นรถไป Sin city

Create Date : 15 ตุลาคม 2555 Last Update : 15 ตุลาคม 2555 21:33:29 น. Counter : 816 Pageviews.		0 comments
Share Tweet