กวดวิชา ระทึก ลึกรัก ตอนที่ 17

หลังจากเลิกเรียนเสร็จ

โอโม่: มึงเป็นอะไรไปแนท วันนี้มึงเหม่อทั้งวันเลย

ไฮเตอร์: กูกับแนนเลิกกันแล้วนะ

โอโม่: อืม ดีและ มึงจะได้เป็นอิสระลัลล้าเหมือนเดิม
แต่ว่า เขาไม่ได้สงสัยอะไรใช่มั้ย

ไฮเตอร์: อืม

โอโม่: แล้วมึงยังเครียดเชี่ยอะไรอีกวะ

ไฮเตอร์: ไอ้บูม..คือ มันจะแปลกมั้ยวะถ้ากูจะบอกว่า....ว่า

โอโม่: ว่าอะไรวะ

ไฮเตอร์: ว่ากูชอบแนนขึ้นมาจริงๆแล้ว

โอโม่: เฮ้ยย 5555+ มึงเนี่ยนะชอบยัยนั่น
ไหนตอนแรกมึงบอกยังไงก็ไม่ชอบไง

ไฮเตอร์: ไม่รู้เหมือนกันหวะ ยิ่งอยู่ใกล้
ยิ่งได้รู้จักกัน กูยิ่งรู้สึกมีความสุขหวะ

โอโม่: แล้วมึงไปบอกเลิกเขาทำไมวะ มึงก็คบกันต่อสิวะ
ไม่เห็นยากเลย

ไฮเตอร์: เพราะกูไม่ได้เป็นคนบอกเลิกไง

โอโม่: เฮ้ย อะไร เขาบอกเลิกมึงเนี่ยนะ

ไฮเตอร์: ใช่ เขาบอกเลิกกู เพราะอะไรรู้มั้ย
เพราะเขารู้ความจริงเรื่องที่กูไปจีบเขาแล้วใช้เขาเป็นเครื่องมือเพื่อให้มึงสมหวังกับน้ำนิ่งไง

โอโม่: ว่าไงนะ!!!! เ_ยแล้วไง แล้วน้ำนิ่งรู้ป่ะเนี่ย ทำไงดีวะ

ไฮเตอร์: มึงไม่ต้องห่วงหรอก
แนนบอกกูเองว่าจะไม่บอกน้ำนิ่ง เพราะแนนเชื่อว่าที่มึงทำไปเพราะมึงรักน้ำนิ่งจริงๆ

โอโม่: เฮ้อออ แล้วไป

แวนิช: ไอ้สัดบูม มึงเป็นห่วงแต่ตัวเอง มึงเ_ยหวะ ตอนนี้คนที่มึงควรเป็นห่วงคือไอ้แนท
แนทอุตส่าห์ช่วยมึงให้สมหวังนะเว้ย

โอโม่: เฮ้ยๆ แนท กูขอโทษนะเว้ย ไม่เป็นไร
ต่อไปนี้กูจะช่วยมึงเอง ไม่ต้องห่วง มึงจะเอายังไงว่ามาเลย

ไฮเตอร์: ตอนนี้กูยังคิดอะไรไม่ออกเลยหวะ กูอยากกลับบ้าน
อยากพักผ่อนหวะ

แวนิช: อืมๆ งั้นพวกเรากลับบ้านกันเถอะ
พรุ่งนี้ค่อยคิดต่อแล้วกัน

และหลังจากนั้นเป็นต้นมาแนนกับไฮเตอร์ก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยT T

**

3วันต่อมา

เครปเริ่มดำเนินแผนการที่ได้เตรียมไว้

เครป: น้ำนิ่ง เรายืมมือถือหน่อยสิ มือถือเราแบตหมดอ่ะ

น้ำนิ่ง: อืม

เครป: ขอบคุณนะ

เมื่อเครปได้มือถือมาเครปก็เริ่มดำเนินการหาเบอร์ของโอโม่แล้วส่ง
sms ไปหาโอโม่

“เราคิดถึงบูมจังเลย มาหาเราหน่อยสิที่บันไดหนีไฟฝั่งขวาชั้น8”

เมื่อส่งไปเสร็จแล้วเครปก็รีบลบข้อความนั้นทันที

“ขอบคุณมากนะน้ำนิ่ง ”เครปยิ้มอย่างมีเลศนัยน์
และเครปก็เดินออกไปตามที่ส่งข้อความไว้

**

ที่บันไดหนีไฟชั้น8

ก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไปเครปก็ยืนส่องกระจกใสจากด้านนอกเข้าไป
เมื่อเครปเห็นว่าโอโม่มาแล้วเครปจึงดำเนินการต่อ

เครปส่งsms ไปหาน้ำนิ่ง

“น้ำนิ่ง ขอโทษนะ
ลงมาหาเราที่บันไดหนีไฟด้านขวาชั้น8หน่อยสิ แต่ไม่ต้องรีบมากนะ”

เมื่อน้ำนิ่งได้รับข้อความก็รู้สึกประหลาดใจ

“อะไรของมึงวะเครป เมื่อกี้บอกว่าแบตหมด
แล้วส่งข้อความได้ยังไง”น้ำนิ่งแปลกใจเล็กน้อยแต่ก็ไม่คิดอะไรมาก
จึงเดินลงไปหาเครปตามที่เครปบอก

เครปเดินเข้าไปหาโอโม่ข้างในบันไดหนีไฟ

“น้ำน... อ้าว เธอเองเหรอ เพื่อนน้ำนิ่งใช่มั้ย”โอโม่หันมาพร้อมกับแปลกใจเล็กน้อยที่คนที่เขาเจอไม่ใช่น้ำนิ่ง

“ใช่ เราชื่อเครป ยินดีที่ได้รู้จักนะ”เครปบอก

“แล้วน้ำนิ่งล่ะ”โอโม่ถาม

“น้ำนิ่งไม่มาหรอก
เมื่อกี้คนที่ส่งข้อความไปคือฉันเอง”เครปบอกพร้อมกับเขยิบเข้ามาใกล้โอโม่มากขึ้น

“อะไรกันเนี่ย”โอโม่เริ่มรู้สึกไม่ชอบมาพากล

“ไม่ต้องกลัวหรอก
ฉันแค่บังเอิญไปรู้ความลับอะไรบางอย่างมาเท่านั้น”เครปบอกด้วยเสียงอันมีเลศนัยน์

“อะไร เรื่องอะไร”โอโม่เริ่มเสียงดัง

“เรื่องอะไรนะเหรอ
ก็เรื่องที่เธอจ้างให้เพื่อนของเธอมาจีบเพื่อนรักของฉันเพื่อที่จะได้ข้อมูลของน้ำนิ่งมาไง
อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ”เครปเริ่มตะโกนใส่

โอโม่ตกใจที่เครปรู้ความจริง

“แต่ที่ฉันมาพูดกับเธอวันนี้เพื่อที่จะมาตกลงกันก่อน
ถ้าเธอยอมฉันก็จะไม่ไปบอกน้ำนิ่ง”เครปพูดกระซิบข้างหูของโอโม่

“เธอจะให้ฉันทำยังไง”โอโม่ถาม

ทันใดนั้นเครปก็เหลือบไปเห็นน้ำนิ่งที่กำลังเดินมา

“ไม่ต้องทำอะไรมาก ก็แค่”และทันใดนั้น เครปก็เอาปากเข้าไปประกบปากกับโอโม่โดยที่โอโม่ยังไม่ทันตั้งตัว

ทันใดนั้นน้ำนิ่งก็ผลักประตูเข้ามาพอดี

“เครป บูม ทำอะไรอ่ะ”น้ำนิ่ง งงกับสิ่งที่เห็น

“คือ เอ่อ..”โอโม่กำลังจะอธิบายแต่ก็ไม่ทัน
เพราะโดนฝ่ามือของน้ำนิ่งสวนมาที่หน้าเต็มๆ

และน้ำนิ่งก็วิ่งออกไปทันที

“น้ำนิ่ง รอด้วยสิ”เครปหันหน้ามายิ้มเยาะโอโม่ก่อนที่จะวิ่งตามนิ้งไป

เครปวิ่งตามน้ำนิ่งไปจนทัน

“น้ำนิ่งฟังเรานะ เราอธิบายได้”เครปพยายามเข้าไปพูดกับน้ำนิ่ง

“เครปมีอะไรจะอธิบายเรา”น้ำนิ่งหันมาถามเครปด้วยอารมณ์หงุดหงิด

“เรารู้นะเว้ยว่าน้ำนิ่งช๊อค
แต่เราจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง คือเราจะเดินลงไปซื้อขนมมากินอ่ะ
ทีนี้ชั้น10คนมันเยอะ เราเลยไปชั้น3 แล้วเราก็เดินขึ้นบันไดหนีไฟมา พอมาถึงชั้น8
เราก็เห็นโอโม่ พอโอโม่มันเห็นเรามันก็ทำหน้าตาน่ากลัวมากเลยนะน้ำนิ่ง
เหมือนมันจะฆ่าเราอ่ะ แล้วมันก็ถามว่ารู้ความลับของมันมั้ย”เครปเล่าไปพร้อมกับแกล้งร้องไห้ไป

“ความลับอะไรอ่ะ”น้ำนิ่งสงสัย

“ก็เราดันไปรู้ความลับของมันเข้านะสิ
น้ำนิ่งรู้มั้ยว่าที่ไฮเตอร์จีบแนนไม่ใช่เพราะไฮเตอร์ชอบแนนหรอก
แต่เป็นเพราะโอโม่ขอร้องให้ไฮเตอร์ไปจีบแนนเพื่อให้แนนยอมบอกข้อมูลเกี่ยวกับตัวน้ำนิ่ง”เครปบอกน้ำนิ่งพลางร้องไห้ไป

“อะไรนะ”น้ำนิ่งตกใจกับสิ่งที่ได้รับรู้

“ใช่ แล้วพอแนนรู้แนนก็เลยไปบอกเลิกไฮเตอร์
ไฮเตอร์ก็คงไปบอกโอโม่มั้ง แต่แนนไม่ให้เราบอกน้ำนิ่งนะ
แนนบอกว่าไม่อยากให้น้ำนิ่งเสียใจ”เครปยังคงพูดต่อ

“ทุเรศที่สุด”น้ำนิ่งโกรธมากๆ

“ใช่ ทุเรศที่สุด พอโอโม่รู้ว่าเรารู้ความลับ
มันก็กลัวใหญ่เลย เราก็บอกมันแล้วนะว่าจะไม่บอกน้ำนิ่ง แต่มันก็ไม่เชื่อ
มันก็เลยกะจะแบลกเมล์เรากลับโดยการจูบเรา แล้วก็คงจะขู่เราว่าอย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกน้ำนิ่ง
ไม่งั้นมันจะเผยแพร่คลิปที่มันจูบเราไปในอินเตอร์เนต T T” เครปพูดพร้อมกับหลบสายตาน้ำนิ่ง

“เลวมาก เลวที่สุด”น้ำนิ่งบอกอย่างโมโห

“ขอร้องนะน้ำนิ่ง อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครเลยนะ
เราอาย” เครปบอกพร้อมกับเข้าไปกอดน้ำนิ่ง

“อืมๆ”น้ำนิ่งรับปาก

หลังจากเลิกเรียนเสร็จ

กลุ่มของโอโม่กับกลุ่มของน้ำนิ่งก็บังเอิญเดินมาเจอกันพอดีที่บนสถานีรถไฟฟ้า

“เฮ้ย นั่นโอโม่นิ น้ำนิ่งไม่ทักเหรอจ๊ะวันนี้
555+”ป๊อกแซวน้ำนิ่งเล่นโดยที่ไม่รู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนี้

แต่แล้วน้ำนิ่งก็เดินผ่านกลุ่มของโอโม่อย่างไม่ใยดี
ทั้งๆที่โอโม่พยายามจะทัก

“เด๋วก่อนสิน้ำนิ่ง รีบไปไหนวะ”ป๊อกงงเล็กน้อยแต่ก็เดินตาน้ำนิ่งไป

เมื่ออยู่ในรถไฟฟ้าแล้ว

“ป๊อก ต่อไปนี้เลิกพูดถึงเรื่องโอโม่ได้แล้วนะ
เราไม่อยากได้ยินชื่อนี้อีก ทุกคนด้วยนะ เลิกพูดถึงเรื่องนี้ไปเลย”น้ำนิ่งกล่าวด้วยเสียงหนักแน่น

“เป็นอะไรวะน้ำนิ่ง ทะเลาะกับโอโม่เหรอ”ป๊อกถาม

“ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ บอกแล้วไงว่าอย่าพูดถึงอีก”น้ำนิ่งย้ำ

“โอเคๆ แต่ถ้ามึงทะเลาะกัน
กูแนะนำให้พวกมึงลองคุยกันดูนะเว้ย อาจจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดก็ได้”ป๊อกแนะนำ

“ไม่เข้าใจผิดหรอกป๊อก เห็นอยู่เต็มตา”น้ำนิ่งพูดเสียงเบาลงแล้วหันหน้าไปทางเครปที่ก้มหน้าก้มตาอยู่

“เห็นอะไรล่ะ บางทีสิ่งที่เราเห็นอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดก็ได้นะ
กูพูดได้แค่นี้แหละ ไม่พูดต่อและ”ป๊อกพยายามแนะนำ

“ปากดีจังนะไอ้ป๊อก”เครปคิดในใจอย่างร้ายกาจ พร้อมกับมองไปที่ป๊อกด้วยสายตาที่เคียดแค้น

ตอนหน้าสนุกแน่นอน

Create Date : 20 เมษายน 2554		5 comments
Last Update : 20 เมษายน 2554 13:02:14 น.
Counter : 298 Pageviews.
Share Tweet