7ปีผ่านไป

อาจารย์ปุ๊ได้จัดให้มีงานเลี้ยงคืนสู่เหย้าของเด็กนักเรียนที่เรียนพิเศษรุ่นที่จบม.6ปีการศึกษา2553
โดยงานครั้งนี้ได้จัดขึ้นที่ตึกแฝดทวินทาวเวอร์อยู่ใจกลางเมืองกรุงเทพ
ซึ่งเป็นตึกแฝดที่สูงมากๆ ตึกแรกสูง110ชั้น ส่วนตึกที่สองที่อยู่ข้างๆสูง72ชั้น
และระหว่างตึกทั้ง2มีทางเชื่อม2ทาง อยู่ที่ชั้น 45 และ 60
ซึ่งแน่นอนว่าในงานนี้เต็มไปด้วยศิษย์เก่าที่ตอนนี้เรียนจบมหาวิทยาลัยแล้วมากมาย
และแน่นอนว่ากลุ่มของโอโม่และน้ำนิ่งก็มาด้วยกันครบทุกคน

สถานที่จัดงานอยู่ที่ชั้น110

เครป: เฮ้ย น้ำนิ่ง ทางนี้ๆ

น้ำนิ่ง: อ้าว เครป เป็นไงบ้าง แหม ตอนนี้ทำอะไร

เครป: อ๋อ ก็ คุมโรงงานพ่ออ่ะ แล้วน้ำนิ่งอ่ะ

น้ำนิ่ง: ก็ทำงานบริษัทเอกชนอ่ะ

และหม่อนกับวิเวียนและโจ๊กก็เข้ามาในงาน

หม่อน: อ้าว นั่นไง เครปกับน้ำนิ่ง

วิเวียน: เป็นไงบ้าง สบายดีมั้ยทุกคน

น้ำนิ่ง/เครป: สบายดี

วิเวียน: นี่เครป
ได้ข่าวว่างานเลี้ยงนี้เธอเป็นออกแบบคิดคอนเซปเหรอ

น้ำนิ่ง: จริงป่ะเนี่ยเครป ไหนบอกคุมโรงงานพ่อไง

เครป: อิอิ อันนี้เรารับจ๊อบเสริมจ๊ะ

หม่อน: ว้าวววว เก่งนะเนี่ย
ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าเครปในตอนมัธยมที่หลึงๆ จะกลายเป็นคนเก่งแบบนี้ได้ 55+

โจ๊ก: นั่นดิ 555+

วิเวียน: แล้วโจ๊กอ่ะ
ได้ข่าวว่าต้องไปเป็นหมอฟันอยู่ที่ภาคใต้เหรอ 55+

โจ๊ก: อืม ก็แค่ภูเก็ตน่ะ 5555+

วิเวียน: แล้วแนนจะมามั้ยเนี่ย

แนน: มาสิยะ

ทุกคนตะลึงในความสวยของแนน

โจ๊ก: โอ้โห แนนอย่างสวยอ่ะ

วิเวียน: แนนไปทำอะไรมาเนี่ย แนนสวยขึ้นมากอ่ะ

แนน: บ้าเหรอ เราเขิลแย่เลย

โจ๊ก: ที่แน่ๆคือต้องไปทำนมมาแน่เลย 5555+

แนน: บ้า พอโตแล้วมันก็ใหญ่ขึ้นมาเองเถอะ 555+ แต่ถึงยังไงเราก็ยังสวยสู้น้ำนิ่งไม่ได้อยู่ดีแหละ
เนอะน้ำนิ่ง 555+

น้ำนิ่ง: บ้าเหรอแนน แนนสวยจริงๆนะวันนี้อ่ะ 555+

อีกฟากมุมนึงของงาน
โอโม่กับกลุ่มเพื่อนๆก็มากันพร้อมหน้า

แวนิช: สวัสดีครับหมอบูม

โอโม่: อ้าว สวัสดีครับหมอไลท์ 555+

ไฮเตอร์: พวกมึง2คนได้เป็นหมอหมดเลย
มีแต่กูคนเดียวที่ไม่ได้เป็น

แวนิช: ไม่ต้องมาน้อยใจเลยมึงอ่ะ
ได้ข่าวว่าตอนนี้เล่นหุ้นจนกลายเป็นเศรษฐีเลยไม่ใช่เหรอวะ 55+

โอโม่: ใช่ๆ รวยกว่าพวกกูอีก 555+

ไฮเตอร์: ไม่ถึงขนาดนั้นซักหน่อย

แวนิช: ฮั่นแน่ ไอ้แนท เมื่อกี้กูเห็นมึงมองแนนตาไม่กระพริบเลยนะ
มึงยังไม่ลืมเขาอีกเหรอ

ไฮเตอร์: เหอๆ กูจะลืมได้ไงล่ะ รักครั้งแรกของกูเลยนะเว้ย

โอโม่: ไหนวะ

แวนิช: คนนั้นไง ไม่คิดว่าโตมาแล้วจะสวยมากๆเลยนะเว้ย
รู้ยังงี้จีบแข่งกับไอ้แนทดีกว่า 55+

ไฮเตอร์: เหอๆ ป่านนี้เขาคงจะมีแฟนใหม่ไปแล้วมั้ง
สวยขนาดนี้คงหาได้ไม่ยากหรอก แล้วมึงอ่ะไอ้บูม
ได้ข่าวว่ายังลืมน้ำนิ่งคนสวยไม่ได้เหมือนกันไม่ใช่เหรอ

โอโม่: อือ

แวนิช: ฮั่นแน่ๆ มองกันใหญ่เลยๆ 555+

ไฮเตอร์กับโอโม่ต่างก็มองหญิงสาวที่ตนเองหลงรักเมื่อตอนมัธยมอย่างตาไม่กระพริบ

และแล้วงานเลี้ยงก็เริ่มขึ้น

น้ำนิ่ง: เครป แกเป็นออแกไนเซอร์งานนี้แกก็ต้องรู้สิว่ามันจะมีอะไรบ้าง

เครป: รู้สิ แต่ถ้าบอกก็ไม่เซอร์ไพรส์สิ

เมื่องานเริ่มไปประมาณ
30นาที

“น้ำนิ่งๆ มาทางนี้หน่อยสิ” เครปเรียกน้ำนิ่ง

“อืมๆ” น้ำนิ่งบอกและก็เดินออกจากห้องจัดเลี้ยงไปพร้อมกับเครป

โอโม่ที่เฝ้ามองน้ำนิ่งอยู่ตลอดก็รู้สึกสงสัยว่าเครปจะพาน้ำนิ่งไปไหน

10นาทีต่อมา

ตู้มมมมมมมม
เสียงเหมือนระเบิดดังขึ้นมา และไฟทั้งตึกก็ดับลง

“เกิดอะไรขึ้นอ่ะ”แนนถาม

“ไม่รู้สิ” วิเวียนบอก

และแล้วก็เริ่มมีเสียงพูดกันดังขึ้นของคนที่มาร่วมงานเกี่ยวกับเหตุการณ์ครั้งนี้

“อาจารย์ครับ แย่แล้วครับ” เจ้าหน้าที่กระซิบบอกอาจารย์ปุ๊

“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย”อาจารย์ปุ๊เริ่มใจคอไม่ดี

“ที่ห้องเครื่องควบคุมไฟฟ้าชึ้นใต้ดินเกิดการระเบิดขึ้นครับ
ตอนนี้ไฟเริ่มไหม้ลามขึ้นมาแล้ว ตอนนี้เจ้าหน้าที่กำลังตรวจสอบและควบคุมเพลิงอยู่ครับ” เจ้าหน้าที่บอก

“แล้วเอาอย่างไรดี”อ.ปุ๊ถาม

“ไม่เป็นไรครับ เรายังมีไฟสำรองอยู่ที่ชั้น50 นี่ไงครับ ไฟมาแล้ว” เจ้าหน้าที่กล่าว

แต่ผ่านไปแต่10วินาทีก็เกิดเสียงระเบิดขึ้นอีก
แล้วไฟก็ดับทั้งตึกอีก

ผู้คนในงานเริ่มโวยวายขึ้นมากขึ้น

“อ.ปุ๊ แย่แล้วครับ
ตอนนี้ห้องไฟสำรองชั้นที่45เกิดระเบิดขึ้นครับ”เจ้าหน้าที่บอกอย่างตกใจ

“อะไรนะ”อ.ปุ๊ตกใจสุดขีด

มีคนในงานคนนึงได้ยินการสนทนาของอ.ปุ๊กับเจ้าหน้าที่
ทำให้คนนั้นถึงกับตะโกนออกมาเสียงดัง

“อะไรนะ มีไฟไหม้ที่ตึกนี้เหรอ”

และเมื่อผู้คนในงานคนอื่นได้ยินก็เริ่มแตกตื่นและตกใจ
เหตุการณ์เริ่มชุลมุนมากขึ้น

“แล้วจะหนียังไงเนี่ย ลิฟต์ก็ใช้ไม่ได้แล้ว ”หญิงคนนึงกล่าว

“นั่นสิ ฉันเริ่มกลัวแล้วนะ T T”เพื่อนของหญิงสาวคนนั้นเริ่มตกใจเหมือนกัน

และแล้วเจ้าหน้าที่ก็เอาโทรโข่งออกมาประกาศ

“ขอให้ทุกคนอยู่ในความสงบก่อนนะครับ ตั้งสติให้ดี
ตอนนี้เกิดเหตุไฟไหม้ที่ชั้นล่าง แต่ทุกคนไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ขอให้ทุกคนเดินลงบันไดหนีไฟไปที่ชั้น60
แล้วข้ามตรงสะพานทางเชื่อมเพื่อไปตึกข้างๆ แล้วทุกคนก็จะปลอดภัยครับ”

ทุกคนก็ได้ทำตาม
เริ่มเดินลงทางบันไดหนีไฟ

“ไอ้บีม มึงไปไหนมาวะ หายไปตั้งนาน
รู้ป่ะตอนนี้มันเกิดเรื่อง”แวนิชถาม

“ไปเหอะ ตอนนี้ไม่มีเวลามาคุยแล้ว รีบลงไปเหอะ”ไฮเตอร์ชวน

“พวกมึงลงกันไปก่อนเถอะ เด๋วกูตามไป”โอโม่บอก

“อะไรนะ ไฟจะไหม้อยู่แล้วมึงยังใจเย็นอยู่อีกเหรอ”แวนิชเริ่มร้อนใจ

“เอออ พวกมึงไปกันก่อน เด๋วกูตามลงไปแน่นอน”และโอโม่ก็เดินออกไปจากห้องจัดเลี้ยง

“เป็นอะไรของแมร่งวะ เฮ้ยๆๆๆ บันไดหนีไฟอยู่ทางนี้นะเว้ย”แวนิชงงเล็กน้อย แต่ก็ตะโกนบอกโอโม่

“ช่างเหอะ มันโตแล้ว มันดูแลตัวเองได้แล้ว
เราไปกันเถอะ”ไฮเตอร์บอก

และแล้วคนเกือบทุกคนก็ได้ข้ามตึกทันเวลาพอดี เพราะตอนนี้ไฟได้ลามไปถึงชั้น60แล้ว ทุกคนที่ข้ามมาได้ไปอยู่ในห้องโถงรับรองที่อยู่ที่อีกตึก แต่

“เฮ้ย ไอ้บูมล่ะ ไอ้บูมมาหรือยัง”แวนิชเป็นห่วงเพื่อน

“เออหวะ ไอ้บูมๆๆๆ” ไฮเตอร์เดินออกตามหา

อีกมุมหนึ่ง

“แนน แล้วเครปกับน้ำนิ่งล่ะ”วิเวียนถาม

“นั่นสิ 2คนนั้นไปไหนล่ะ” แนนเริ่มใจไม่ดีและเริ่มเดินตามหา

แนนและไฮเตอร์เดินออกตามหาเพื่อนตนเอง
และทั้งคู่ก็เดินตามหาเพื่อนจนมาชนกัน

“อุ๊ย ขอโทษค่ะ” แนนลุกขึ้นมาพร้อมกับเห็นว่าเป็นหน้าของไฮเตอร์

“แนท” แนนตกใจ

“แนน”ไฮเตอร์เองก็ตกใจเช่นกัน

“ขอโทษนะ เราขอไปตามหาเพื่อนเราก่อน”แนนบอกพร้อมกำลังจะเดินไป

“อะไรนะ เพื่อนแนนก็ยังไม่มาเหรอ”ไฮเตอร์ถาม

“ใช่ เรายังหาเครปกับน้ำนิ่งไม่เจอเลย” แนนบอก

“เราก็หาไอ้บูมไม่เจอเหมือนกัน งั้นเรามาช่วยกันตามหาเถอะ”ไฮเตอร์บอก

ติดตามด้วยนะ ตอนหน้าตอนจบแล้วว

Create Date : 22 เมษายน 2554
Last Update : 22 เมษายน 2554 13:26:45 น.		7 comments
Counter : 506 Pageviews.
Share Tweet