เรื่องเก่า ตอนที่ 29th

เมล์นี้เป็นเรื่องที่เคยคุยให้เพื่อนสนิทคนนึงฟัง เรารู้จักกันมา 25 ปีทีเดียว เธอเป็นที่ปรึกษาที่ดีมากของชั้น เป็นเรื่องที่ต้องขอบคุณที่เพื่อนคนนี้ที่คอยรับฟังและให้คำแนะนำดีๆ เสมอมา....

นี่ คือ เรื่องที่เคยพูดกับเพื่อนๆ ในหลายครั้ง แต่ละคนให้ชั้นถามตัวเองว่า “จริงๆ แล้วชั้นต้องการอะไร” เพราะชั้นไม่นิ่งสักที ไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร หลังจากที่คิดมานาน สติแตกมาหลายรอบ พอวันนึง หลังจากที่พยายามอยู่กับตัวเองและพยายามสงบจิตสงบใจอยู่นั้น เพื่อนที่ทำงานก็พูดบางอย่างเกี่ยวกับตัวชั้นขึ้นมา ทำให้ชั้นสังเกตตัวเองอีกทีและทำให้ชั้นค้นพบตัวเองอีกมุมล่ะ ชั้นเป็นคนที่ชอบสีฟ้า แต่เวลาที่มีคนถามชั้นว่า “นุ่นชอบสีอะไร” ชั้นจะตอบไม่ถูก ชั้นชอบสีฟ้านี่คือสีแรกที่แวบเข้ามา แต่ชั้นก็ชอบสีดำ สีขาวที่ดูบริสุทธิ์ สีขาว+สีดำเป็นสีเทาก็ดูดี ซึ่งนั่นทำให้ชั้นชอบสีได้หมดทุกสี ก็เพราะทุกสีมีความหมายและดูดีในแต่ละแบบ นี่คือสิ่งที่ชั้นคิด...คิดแบบสร้างสรรค์...ทำให้ชั้นตอบคำถามไม่ได้ว่าชั้นชอบสีอะไรกันแน่ หลายคนไม่เข้าใจที่ชั้นดูลังเล สับสน ทำไมเรื่องง่ายๆ แค่นี้ชั้นยังตอบไม่ได้เลยเหรอ????

แต่วันนึงพอชั้นอยู่กับตัวเองมากๆ สังเกตสิ่งรอบตัว ชั้นกับเพื่อนก็ต้องหัวเราะกัน เพราะข้าวของเครื่องใช้ของชั้นส่วนใหญ่จะเป็นสีฟ้าไปหมดเลยโดยที่ชั้นไม่รู้ตัวมาก่อน กล่องใส่ของเป็นสีฟ้า แฟ้มสีฟ้า ดินสอสีฟ้า ยางลบที่ใช้ก็เลือกยางลบสีฟ้า เลือกใช้ post-it สีฟ้า ลวดหนีบกระดาษสีฟ้า ชอบแว่นตากรอบสีฟ้า ถือร่มสีฟ้า เลือกใช้แผ่นซับมันสีฟ้า แป้งก็เลือกกระป๋องเป็นสีฟ้า แปรงสีฟันที่ใช้ก็เป็นสีฟ้า ยาสีฟันที่ใช้ก็ยังเป็นสีฟ้าเลย แถมชั้นยังชอบใส่เสื้อผ้าสีฟ้ามาทำงานบ่อยๆ บางสัปดาห์ใส่สีฟ้ามาทำงานทุกวันเลยก็มี จนวันนึงที่ชั้นใส่เสื้อเชิร์ตสีฟ้า ใส่กางเกงยีนส์ เดินถือแบงค์ห้าสิบ ไปทานอาหารกลางวันกับเพื่อน เพื่อนๆ หัวเราะกันใหญ่หาว่าชั้นชอบสีฟ้ามากจริงๆ ฟ้าทั้งตัวแม้แต่เงินที่ถือในมือเพื่อไปซื้ออาหารก็มีสีฟ้าด้วย วันนั้นชั้นเลยเรียนรู้ได้ว่า บางทีสิ่งที่ชั้นไม่ได้ใส่ใจ ชั้นไม่ได้จงใจที่จะทำแต่มันเป็นสัญชาตญาณภายใน ชั้นจะเลือกหยิบของสีฟ้ามาใช้ก่อนเสมอหรือเลือกซื้อของที่มีสีฟ้าเสมอๆ โดยไม่รู้ตัว นั่นก็เพราะว่าชั้นชอบสีฟ้า…. แต่บางครั้งชั้นก็ตั้งใจเลือกใช้ของที่มีสีที่ต่างออกไปเพื่อเหตุผลบางอย่าง ชั้นรู้แล้วล่ะว่าชั้นชอบอะไรและต้องการอะไร แต่บางครั้งคำตอบที่ได้มันอยู่ข้างในตัวชั้นเอง ในแบบงงๆ ซึ่งชั้นก็ไม่อาจสามารถหาคำตอบได้เองต้องให้คนอื่นช่วยแนะนำบ้าง จริงๆ สิ่งที่ชั้นต้องการน่ะ ชั้นก็มีอยู่ในตัวชั้นเองภายใต้สัญชาตญาณของชั้นอยู่แล้วล่ะไม่ต้องไปค้นหาให้เหนื่อยอีก เพียงแต่ชั้นแค่ต้องรู้ตัวเองเท่านั้น ใช่มั้ย????

หลังจากนั้นก็มีการแลกเปลี่ยนแนะนำ อีกหลายมุมมองจากเพื่อนคนนี้ 2 ปี ผ่านไปแล้ว กลับมาเจอเมล์ฉบับนี้อีกทีก็เลยเอามาลงให้เพื่อนได้อ่านอีกครั้ง ทุกวันนี้เพื่อนคนนี้ก็ยังคงอยู่เป็นที่ปรึกษาที่ดีให้ชั้น...เธอมีความสุขดีเป็นคุณแม่...คอยเลี้ยงน้องเคหลิบนั่นเอง

Create Date : 09 กรกฎาคม 2550		2 comments
Last Update : 9 กรกฎาคม 2550 11:57:27 น.
Counter : 495 Pageviews.
Share Tweet