5-6-57

ขึ้นจากเรือก็ไปทานน้ำกาแฟถั่วเหลืองเย็น ๆ ตามด้วยน้ำชาเขียว  แล้วไปฟังเทศน์ที่ศาลานิดหน่อย  ใกล้จบเต็มทีแล้ว อิอิ  จากนั้นก็หม่ำ ๆ  อาหารเยอะมาก  มีก๋วยเตี๋ยว ตั้ง 3 เจ้าแหนะ  ขนมจีนน้ำยา  น้ำเงี้ยว  ส้มตำ  เปาะเปี๊ยะทอด  เฉาก๊วย  อาหารจากสมณะอีกเพียบเลย  คนกินสู้ไม่ได้เลย อิอิ

ขณะกินข้าววงฆารวาสก็มาร้องเพลง  มี อ.กฤดา  น้าเสก  คุณกรรณิการ์ (พลังเสียงของเธอสุดยอดจริงๆ  เวลาร้องเพลงเธอดูสนุกสนานมีความสุขที่ได้ร้องเพลง)   วันนี้เหล่าเท้าไฟทั้งหลายก็ออกมาวาดลีลากันน่าดูชมเลยพะย่ะค่ะ  น่ารักดี  มีเหล่าสว เป็นส่วนใหญ่  มีเสียงกรี๊ดด้วยนะ ขอบอก  ฮา....

ตอนบ่าย อิ่มแล้วนอน อิอิ  เป็นเด็กอนามัย  บ่ายสามกว่าไปโดดน้ำบุ่ง  ว่ายน้ำออกกำลังกาย  สบายดีจริง ๆ  มีเด็กอายุไม่ถึงสิบขวบถามว่า  เป็นรุ่นพี่หรือเปล่า  เลยตอบไปว่า  เป็นรุ่นพี่หลายปีมากเลย  อิอิ

17.00 น. ตั้งขบวนธรรมยาทตรา  แล้วเดินไปริมมูลอย่างสงบ และเงียบกริบเลย  เราพยายามมองเท้าเพื่อนที่อยู่ข้างหน้า  เดินให้เท้าพร้อมกับเขาทำสมาธิไปในตัว  ตั้งจิตอธิษฐานขอให้ได้เกิดมาปฏิบัติธรรมอีก  ขนาดเดินมองเท้าเพื่อนตลอด บางทียังก้าวผิดเลย ดูสิ!  พอเดินไปถึงริมมูล  ท่านติขะนำกล่าวปฏิญาณ  ฝนก็ลงเม็ดทันที  คิดว่าคงตกไม่นานหรอก  เรากับเพื่อนขอท้าทายฝน  อีกอย่างอยากนั่งเป็นเพื่อนสมณะสิกขมาตที่ท่านนั่งตากฝนเช่นกัน  แล้วมันก็เริ่มซา  แล้วก็ตกหนักเข้าไปอีก  เราต้องเอาที่รองนั่งคลุมฝน  ส่วนสมณะสิกขมาตนั่งท้าฝนอยู่นานมาก  จนต้องคลุมผ้าใบ  รวมทั้งเด็ก ๆ สัมมาสิกขาต่างนั่งตากฝนแบบไม่คลุมอะไรเลย  กลัวจะไม่สบายเอาจริง ๆ  พ่อท่านก็เทศน์สู้กับฝน พ่อท่านอยู่บนเวทีเรือเลยไม่เปียก 

พอพ่อท่านเทศน์จบ เด็กสัมมาสิกขามาร้องเพลงถวายพ่อท่าน  ซึ่งพ่อท่านได้เมตตาคอมเม้นท์ว่า  ร้องพร้อมเพรียงกันดี  แต่พร้อมเพรียงกันผิดคีย์ ผิดทำนอง  แตร่ว!! 

ก่อนไปอาบน้ำแล้วเชียวเลยต้องมาอาบใหม่  ดีอย่างคืนนี้...นอนหลับสบายแน่ ๆ ^__^  เจอกันพรุ่งนี้ ราตรีสวัสดิ์

6-6-57

เช้านี้ไปใส่บาตร  สมณะ สิกขมาตยังมาเดินบิณฑบาตตามปกติ  แสดงว่าเมื่อวานน้ำฝนไม่สามารถทำอะไรท่านได้  แม้จะนั่งตากฝนอยู่นาน  สุขภาพดีทุกคนเลย  ช่วงใส่บาตรเป็นช่วงที่มีความสุขนะ เราจะไม่มีกิเลสเลย มาด้วยจิตที่จะมาให้ ทุกคนจะยิ้มแย้มแจ่มใส ได้ถามไถ่ท่านว่าเป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม เล็ก ๆ น้อย ๆ  พอไปเอาข้าว  ข้าวหมดซะแล้ว  เลยได้แต่มะขาม  กับแอปเปิ้ล  พอมาถึงที่ใส่บาตร  คนข้าง ๆ เขาเห็นเราไม่มีข้าว  เขาเลยแบ่งข้าวให้เราใส่ด้วย ใส่กันคนละนิดคนละหน่อย  ใจดีมาก ๆ

เมื่ออิ่มใจแล้ว  ก็ไปช่วยเขาทำน้ำปั่นผักแจกค่ะ  ใช้เครื่องปั่นถึง 7 เครื่อง  ปั่นไปแจกตามฐานงานต่าง ๆ ด้วย เขาจะเอากระติกมาให้ใส่กันเลย เครื่องปั่นร้อนมาก  ร้อนจนน้ำปั่นผักอุ่นเลย  พอประมาณ 9 โมงก็เลิกแจกเก็บของเตรียมฟังธรรมก่อนฉัน  แวะทานน้ำชามะนาวก่อน  แล้วขึ้นไปดู  "ผาแหงน"  ตอนแรกเรียกผิดเป็น  หมาแหงน  แฮ่ ๆ  ขึ้นไปดูแล้ว สวยมาก โดยเฉพาะห้องน้ำ  พื้นปูกระเบื้องด้วยรูปก้อนหินกลมรีสีขาว เหมือนห้องน้ำในโรงแรมเลย  เดินลดเลี้ยว ขึ้นกระไดไป  รอบข้างเหมือนพิพิธภัณฑ์เลย  ถ่ายรูปกันไป  พี่เฮียงนางฟ้าของเราเป็นนางแบบนะคะ  ขณะที่ถ่ายรูป มันมีจุดที่เป็นช่อง  แต่พี่เขาไม่ได้ดู  เพราะมันคือบรรไดลง  พี่เขาเลยถอยหลังตกกระได แขนกระแทกครุดกับผนังปูน  เจ็บเอาการเลย  เขียวช้ำเชียว  แต่พี่เขาก็แข็งใจเป็นนางแบบให้เราต่อนะ  อิอิ  ถ่ายรูปกันจนถึงชั้นบนสุดเลย  ชั้นบนสุดเป็นจุดที่สูงที่สุดของบ้านราชเลย  จะมองเห็นพื้นที่ของราชธานีอโศกทั้งหมดเลย  พอลงมาเลยพานางแบบของเราไป  "โฮงปัว"  แปลว่า โรงพยาบาล  ซึ่งสร้างใหม่เอี่ยมหมาด ๆ เลย  เจ้าหน้าที่ให้นอนประคบน้ำแข็งและทำแผลให้เรียบร้อย

วันนี้ตอนทานข้าวเริ่มต้นด้วย  ก๋วยเตี๋ยวน้ำใส  อร่อยมากกกกกกก ขอบอก  ต่อด้วยไอติม  ผลไม้  ข้าว+เต้าหู้ผัดกระเพรา และส้มตำ  ตามด้วยเฉาก๊วย  อ้อ! เมี่ยงผักอีก 2 อัน ตอนกำลังตักอาหาร  เจอพี่นักร้องมาตักอาหาร  ทราบภายหลังว่าชื่อพี่เล็ก  แต่หุ่นไม่เล็กนะคะ  เลยแนะนำให้พี่เขาไปทานก๋วยเตี๋ยวน้ำใส  พี่เขาอยากจะทานจาปาตี  แต่มันคงหมดแล้ว  พี่เขาถามว่า  "เรานั่งกินที่ไหน"  เลยตอบไปว่า  จะไปนั่งรอดูพี่ร้องเพลง  อิอิ  ซึ่งหมายถึงบริเวณหน้าเวทีใต้ศาลาเรือนศูนย์นั่นเอง  กินไปฟังเพลงไป  พี่เขาไม่มาร้องซักที  ฟังพี่กรรณิการ์ก่อน ร้องเพลงหนึ่งเดียวคนนี้ของอัญชลี   เสียงดีและทรงพลังเช่นเคย  แถมวันนี้มีเมดเล่ย์ด้วย  ขึ้นต้นด้วย  หมอลำ ลงท้ายด้วยเพลงฝรั่ง  โชว์พลังเสียงสุดยอดมาก 

ช่วงบ่ายรวมตัวกันไปกราบท่านถิระ  บนเรือ  ตอนแรกขึ้นผิดลำ  อิอิ  ฝนตกพรำ ๆ อีกต่างหาก  ประทับใจและรู้สึกดีทุกครั้งที่ได้ไปพบท่าน  ท่านช่วยเตือนให้เราต้องมองตัวเอง  อย่าไปมองกิเลสของคนอื่น  มองความจริงตามความเป็นจริง  ให้เวลา  ให้ความเข้าใจ  ที่สำคัญต้องคอยระลึกเสมอว่า  ขณะนี้รู้สึกนึกคิดอย่างไร  เป็นกุศลหรือไม่เป็นกุศล  มีกิเลสหรือไม่มีกิเลส  ถ้าชีวิตไม่มีปัญหา  มันก็จบเลย  แต่เพราะมีปัญหา  ทำให้เกิดการพัฒนาต่อ  ถ้ายึดเมื่อไหร่เราก็ทุกข์เมื่อนั้น  ท่านบอกว่า  ถ้าทำดังนี้แล้ว  สังคมของเราจะสงบสุข  ยอมรับเลยว่า  ตรวจสอบ ดูจิตดูใจตัวเองน้อยมาก ๆ  ท่านเมตตาพูดคุยกับพวกเราถึงชั่วโมงกว่า ๆ เลย  จากนั้นไปฟังรายการที่ศาลาต่อจนจบรายการ

ตอนเย็นไปว่ายน้ำ  สบายมาก ๆ  ใส่ชูชีพแล้วไม่เหนื่อย ไม่ต้องกลัวจม อิอิ  มีญาติธรรมมาว่ายด้วย  นอนคุยกันในน้ำสบายดีจัง...คุยไปว่ายน้ำไป 

ตอนค่ำไปฟังเทศน์พ่อท่าน  ท่านเน้นเรื่องบุญและกุศลต่างกันอย่างไร  บุญหมายถึงการชำระกิเลส  แต่กุศลหมายถึง การทำความดี การยังประโยชน์ให้ผู้อื่น  ต่อด้วยการชมวิดิทัศน์ชีวประวัติพ่อท่าน

คืนนี้ไฟตก ไฟดับหมดเลย ราตรีสวัสดิ์นะ