|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ชุมชนบางไส้ไก่ กับการต่อลมหายใจของ "ขลุ่ยบ้านลาว"
ในช่วงตอนที่ผมยังเป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาอยู่ในโรงเรียนวัดประยุรวงศาวาสแถวฝั่งธนฯ ยังมีช่วงเวลาสั้นๆ ช่วงหนึ่งที่ผมยังจำได้อยู่พอลางๆ ว่าครั้งหนึ่งคุณครูเคยพาผมกับเพื่อนๆ ไปดูนิทรรศการวิชาการที่โรงเรียนศึกษานารีที่อยู่ไม่ไกลกันนัก ...แค่เดินออกจากหลังโรงเรียนทะลุวัดประยูรฯ ไปก็ถึงแล้ว ที่นั่น...หอประชุมชั้นล่าง มีลุงกับป้าสองคนจากชุมชมวัดบางไส้ไก่กำลังสาธิตการเทตะกั่วที่หลอมละลายเป็นของเหลวให้เกิดลวดลายบนลำขลุ่ยไม้รวก ผมจำได้ว่าผมยืนดูอยู่นานเหมือนกัน... แต่อย่างว่าน่ะครับ การรับรู้ของเด็กอย่างผมก็แค่เป็นเรื่องที่ไม่เคยเห็น ยังไม่มีความสามารถในการตีค่าความสำคัญหรือความมีคุณค่าในเชิงประวัติศาสตร์และศิลปะซะเท่าไร
เวลาผ่านไป คำว่าชุมชนวัดบางไส้ไก่ และวิธีการทำลวดลายดังกล่าวมันเลือนหายไปจากความทรงจำของผม จนเมื่อไม่นานมานี้ ด้วยหน้าที่ในการหาข้อมูลเกี่ยวกับชุมชนลาวที่เข้ามาตั้งถิ่นฐานในช่วงกรุงธนบุรี - ต้นรัตนโกสินทร์ ทำให้ผมได้มีโอกาสเดินทางเข้าไปที่ชุมชนวัดบางไส้ไก่เพื่อที่จะไปตามหาขลุ่ยบ้านลาว ที่น่าจะเป็นตัวแทนในเชิงงานฝีมือของชุมชนลาวได้อย่างหนึ่ง
บล็อกนี้ผมจะพามาให้รู้จักกับบ้านเล็กๆ หลังหนึ่งในชุมชนวัดบางไส้ไก่ หลังมหาวิทยาลัยราชภัฏสมเด็จเจ้าพระยา ที่ยังคงสืบทอดการทำขลุ่ยที่มีคุณภาพที่สุดแห่งหนึ่ง ที่เรียกโดยทั่วๆ ไปของนักเป่าขลุ่ยว่า "ขลุ่ยบ้านลาว"
และบ้านหลังนั้น ..คือ... บ้านของลุงจรินทร์ กลิ่นบุปผา ผู้ซึ่งเสียชีวิตแล้วด้วยโรคมะเร็งที่ตับและลำไส้ เมื่อปลายปี 2549 ไม่นานมานี้เอง

แต่ถึงแม้ว่าลมหายใจของคุณลุงจะหมดไปแล้ว แต่เกียรติคุณที่คุณลุงได้สร้างสมเอาไว้ยังคงต่อลมหายใจให้กับลูกๆ หลานๆ และขลุ่ยบ้านลาวจนถึงทุกวันนี้
 ป้ายให้ความรู้แก่แขกผู้มาเยือน
 รูปคุณลุงจรินทร์กับบรรดาลูกศิษย์
ถึงแม้ว่าคุณลุงจะเสียชีวิตไปแล้วก็ตาม แต่บรรยากาศภายในบ้านเหมือนกับว่าคุณลุงยังเป็นเจ้าของอยู่เหมือนเดิม เพราะไม่ว่าจะเดินไปทางไหนก็จะมีแต่รูปของคุณลุงที่ถ่ายกับลูกศิษย์ที่คุณลุงไปสอน ถ่ายกับเพื่อนนักดนตรีด้วยกันให้แขกที่เข้าไปอย่างผมได้รับรู้ถึงความรักของลูกหลานและลูกศิษย์ที่มีต่อคุณลุงว่ามีมากน้อยแค่ไหน
 พี่สุนัย กลิ่นบุปผาและภรรยา ผู้สืบทอดวิชาการทำขลุ่ย จากคุณลุงจรินทร์ผู้เป็นพ่อ
ถ้าพูดถึงขลุ่ยไทยเท่าที่ยังมีขายกันอยู่ในท้องตลาดทุกวันนี้มีที่มาจากแหล่งต่างๆ ที่รู้จักกันดีก็เห็นจะมีขลุ่ยจากบ้านสีแก้ว จังหวัดร้อยเอ็ด บ้านคูบัว จังหวัดราชบุรี และบ้านลาวบางไส้ไก่ กรุงเทพฯ ซึ่งที่หลังนี้เองที่เป็นแหล่งผลิตที่มีคุณภาพมาตรฐานดีที่สุด ทั้งนี้ชุมชนดังกล่าวสืบทอดมาจากบรรพบุรุษเชื้อสายลาวเวียงจันทน์ที่ถูกกวาดต้อนเข้ามาตั้งถิ่นฐานตั้งแต่สมัยพระเจ้ากรุงธนบุรี ซึ่งชาวลาวเหล่านี้เป็นที่ทราบกันดีว่าเป็นชนชาติที่รักในเสียงดนตรีเป็นอย่างมาก และครอบครัวกลิ่นบุปผานี่เองก็เป็นครอบครัวหนึ่งที่ยังคงสืบทอดวิชาการทำขลุ่ยจากรุ่นปู่รุ่นย่ามาสู่รุ่นลูกรุ่นหลานจนถึงปัจจุบัน
 ไม้ที่เตรียมจะนำมาทำขลุ่ย
 เครื่องกลึงที่นำมาใช้ในการทำขลุ่ย
 เครื่องเจาะรูสำหรับการทำขลุ่ยจากไม้ท่อน
การได้เข้าไปที่บ้านของคุณลุงจรินทร์ครั้งนี้ผมมีจุดมุ่งหมายเพื่อที่จะไปขอซื้อขลุ่ยแบบที่มีการตกแต่งผิวขลุ่ยด้วยการเทตะกั่วร้อนให้เป็นลายสีน้ำตาลไหม้ที่ผมเคยเห็นเมื่อตอนเด็กๆ เพื่อที่จะนำไปจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์แห่งหนึ่ง แน่นอนว่าในวันนั้นผมไม่ได้พบกับคุณลุงจรินทร์ แต่ผมได้พบกับพี่สุนัยซึ่งเป็นลูกชายของคุณลุงจรินทร์ที่ยังคงประกอบอาชีพทำขลุ่ยไทยขายอยู่จนถึงทุกวันนี้
 ขลุ่ยแบบนี้ล่ะครับที่ผมต้องการ เลาบนและเลาล่างเป็นขลุ่ยลายดอกพิกุลซึ่งเป็นลายที่ทำยากที่สุด เลากลางเป็นลายกระจับ แต่เป็นเรื่องที่ไม่น่าจะยินดีสักเท่าไร เพราะพี่สุนัยบอกว่าการเทตะกั่วร้อนให้เกิดลายบนผิวขลุ่ยนั้นปัจจุบันหาช่างทำไม่ได้แล้ว และเด็กรุ่นใหม่ๆ ก็ไม่มีใครสนใจที่จะทำกันเนื่องจากต้องใช้ความอดทนและความชำนาญเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะลายดอกพิกุลที่ถือว่าเป็นลายที่สวยที่สุด และพี่สุนัยเองก็เหลือขลุ่ยแบบดังกล่าวแค่ 3 เลาเท่านั้นเอง ซึ่งก่อนหน้าที่ผมมาก็เพิ่งจะมีคนติดต่อขอซื้อไปจัดแสดงในพิพิธภัณฑ์เหมือนกัน
แต่ด้วยความใจดีของพี่สุนัยที่อยากให้เยาวชนรุ่นหลังได้เห็นความงดงามที่อยู่บนลำขลุ่ยไม่รวกนั้น พี่เขาได้สละขลุ่ยที่เหลืออยู่นั้นมาให้ผม 1 เลา และเป็นเลาที่สวยที่สุดเท่าที่เหลืออยู่ เพื่อนำไปจัดแสดง โดยที่ผมก็มีค่าตอบแทนให้เล็กๆ น้อยๆ แต่ถึงอย่างไรก็ตามผมว่ามันเทียบไม่ได้กับคุณค่าทางฝีมือและเรื่องราวของขลุ่ยตระกูลกลิ่นบุปผาแม้แต่น้อย
 ไม้แบบที่เป็นตัวเทียบตำแหน่งในการเจาะรูขลุ่ย
 พี่สุนัย กับผลงานของตัวเอง ที่เรียกว่า พญางิ้วดำ เป็นขลุ่ยที่ทำจากไม้เนื้อสีดำ ของจริงสวยมากๆ และราคาก็ไม่ใช่น้อย
 นอกจากจะทำขลุ่ยแบบโบราณแล้วก็ยังทำขลุ่ยจากท่อ PVC ที่รุ่นเด็กๆ สมัยนี้ใช้เรียนตามโรงเรียนทั่วๆ ไปด้วยนะครับ
ในวันนั้น... ผมสามารถทำงานให้สำเร็จลุล่วงไปภาระกิจหนึ่ง แต่สิ่งที่ได้นอกเหนือจากนั้นคือ ความสุขใจที่ได้เป็นผู้ฟังและผู้รับการถ่ายทอดความภาคภูมิใจของคนในตระกูลกลิ่นบุปผาในการสืบทอดวิชาการทำขลุ่ย และความสุขใจนั้นเองได้แปรเปลี่ยนมาเป็นสัญญาใจในการที่จะกลับมาประชาสัมพันธ์ต่อๆ ไป เพื่อให้คนอื่นๆ ได้รับรู้ว่า ขลุ่ยบ้านลาว เป็นขลุ่ยที่มีคุณภาพที่สุดแห่งหนึ่ง และยังไม่เลือนหายไปจากประเทศไทย
Create Date : 20 ธันวาคม 2550 |
Last Update : 20 ธันวาคม 2550 0:59:44 น. |
|
26 comments
|
Counter : 13132 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Nagano วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:1:12:28 น. |
|
|
|
โดย: Picike วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:3:20:41 น. |
|
|
|
โดย: Petit Patty วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:8:29:43 น. |
|
|
|
โดย: หนอนน้อยฮับ ^^ (Little Worm ) วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:10:01:46 น. |
|
|
|
โดย: zmen วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:11:13:04 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:11:46:21 น. |
|
|
|
โดย: แอนน์ (a_mulika ) วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:21:48:52 น. |
|
|
|
โดย: ดาวทะเล วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:22:53:05 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 20 ธันวาคม 2550 เวลา:23:42:17 น. |
|
|
|
โดย: ยานนานวา IP: 58.8.33.143 วันที่: 22 มกราคม 2551 เวลา:20:28:39 น. |
|
|
|
โดย: เด็กวัดลาว IP: 202.29.54.58 วันที่: 16 มีนาคม 2552 เวลา:14:44:15 น. |
|
|
|
โดย: ขลุ่ย IP: 125.27.115.246 วันที่: 5 สิงหาคม 2552 เวลา:10:40:43 น. |
|
|
|
โดย: ไลล่า IP: 112.142.241.177 วันที่: 31 สิงหาคม 2552 เวลา:9:48:23 น. |
|
|
|
โดย: ขลุ่ยไม่รวก IP: 125.27.138.221 วันที่: 30 ตุลาคม 2552 เวลา:14:40:47 น. |
|
|
|
โดย: ฮัท IP: 125.24.61.145 วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:20:25:17 น. |
|
|
|
โดย: ฮัท IP: 125.24.61.145 วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:20:26:39 น. |
|
|
|
โดย: หนึ่ง IP: 192.168.30.254, 124.120.171.124 วันที่: 26 เมษายน 2554 เวลา:20:04:15 น. |
|
|
|
โดย: วุธ IP: 125.27.165.21 วันที่: 11 มกราคม 2555 เวลา:15:01:08 น. |
|
|
|
โดย: ยายองุุ่น มาริศรี IP: 101.108.7.69 วันที่: 13 มกราคม 2555 เวลา:14:57:41 น. |
|
|
|
โดย: ครูปัญญา IP: 118.172.188.233 วันที่: 31 มกราคม 2556 เวลา:7:03:05 น. |
|
|
|
โดย: อ๋อมเเอ๋ม IP: 101.51.144.78 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:19:31:05 น. |
|
|
|
โดย: จรัญ IP: 203.148.177.254 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:11:54:52 น. |
|
|
|
โดย: จรัญ IP: 203.148.177.254 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:11:56:39 น. |
|
|
|
โดย: Kevinjoync IP: 37.139.53.22 วันที่: 21 สิงหาคม 2566 เวลา:5:28:51 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เรื่องขลุ่ยบางใส่ไก่เนี่ย
เรื่องนาบลายด้วยความร้อนนี่
เคยรู้มาตั้งแต่ตอนเป็นเด็กแล้วน้า
อ่านแล้วคาดว่าน่าจะมีที่มามาจากบ้านบางใส่ก่ายนี่แหละ
ตอนเด็ก ๆ น้าเคยซื้อมาฝากอันนึง
แต่น่าจะเป็นของเลียนแบบมากฝ่า
ฟังเสียงจลุ่ยตอนกลางคืนระวังผีจะมาหาเด้อ