ทำร้ายผู้บริสุทธิ์ / ลากโต๊ะทำไม? ทุกครั้งที่มีข่าวเหตุการณ์ความรุนแรงใน ยะลา นราธิวาส และปัตตานี โดยเฉพาะข่าวระเบิด ฟะต้องรีบโทรศัพท์ไปหาเพื่อนและน้องสาวเพื่อเช็คว่า อยู่ตรงไหน ? ไปทำอะไรใกล้ๆที่เกิดเหตุมั๊ย? บาดเจ็บรึป่าว? ตายรึยัง? เฮ้อ!!!!!!เมื่อไรตูจะได้เลิกทำแบบนี้เนี่ยะ . . เบื่อนะโว๊ย..... เพื่อนสนิทของเราคนนึง เป็นสาวสวย เสน่ห์แรง และเป็น "ครู" เจ้าหล่อนคนนี้ สอนหนังสืออยู่ที่นราธิวาส เย็นวันนึง หล่อนโทรมาหา เพื่อน : แก...ชั้นอยากแต่งงาน เรา : แกก็อยากมาตั้งนานแล้วนิ อยากขนาดไหนแกก็ยังหาไม่ได้ แกน่าจะเริ่มทำใจดีกว่า เพื่อน :แต่งแล้วชั้นจะได้ปลอดภัยไงล่ะแก เรา : ???? เพื่อน : ก็แถวนี้เค้าทำร้ายผู้บริสุทธิ์กันเกือบทุกวัน ชั้นไม่อยากบริสุทธิ์อีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เราเรียน มอ.หาดใหญ่ สมัยก่อนเรียน มอ.ปัตตานีเพื่อนที่บ้านอยู่ในสามจังหวัดชายแดนใต้ ก็มีหลายคน ตอนนี้เพื่อนทำงานที่สามจังหวัดชายแดนใต้ ก็หลายคนพวกเราเรียนจบศึกษาศาสตร์ ดังนั้นงานของพวกเราคือ "ครู" ก่อนมาเรียนต่อ ฟะเป็นครู สอนที่โรงเรียน ในจังหวัดปัตตานี ตั้งแต่สมัยเรียน และทำงานที่นั่น ยังไม่มีความรุนแรงแบบนี้ ฟะเลยไม่เคยรับรู้ความรู้สึก ขวัญผวา หวาดกลัว และไม่มีความสุข แบบที่เพื่อนๆเจออยู่ตอนนี้ ฟะสงสารเพื่อน และครูทุกคนที่ต้องเสี่ยงชีวิตอยู่ที่นั่น สงสาร"ครูจูหลิง" อยากให้ "ครูจูหลิง" หายเจ็บ เพื่อนรักของฟะคนนึง เกิดที่ตำบลยะหริ่งในปัตตานี แม่ก็เกิดที่นั่น ยายก็เกิดที่นั่น เพื่อนคนนี้เป็นไทยพุทธ แต่ที่บ้านเพื่อนไม่เคยทำกับข้าวด้วยเนื้อหมู เพราะต้องแลกเปลี่ยนกับข้าวกับเพื่อนบ้านในละแวกนั้น ทุกบ้านเป็นมุสลิม เมื่อปีที่แล้ว หัวหน้าครอบครัวของไทยพุทธอีกบ้านนึงในหมู่บ้านนั้น โดนยิงตาย เพื่อนเราต้องย้ายบ้านและครอบครัว มาอยู่ในตัวจังหวัดปัตตานี ย้ายไปไกลกว่านี้ไม่ได้ เพราะยังต้องไปทำงานที่เดิม เพื่อนเป็นครูในโรงเรียนแห่งนึงในปัตตานี การย้ายบ้านครั้งนี้ได้รับการสนับสนุนจากเพื่อนบ้านมุสลิม ทั้งๆที่ก็ไม่อยากให้ย้าย เพราะรักและผูกพัน แต่ห่วงความปลอดภัยของครอบครัวเพื่อนเรามากกว่า ทุกวันนี้ เพื่อนต้องขับรถไปทำงานไปกลับวันละ 120 กม. เพื่อนเราเป็นคนขี้โรค ป่วยบ่อย ต้องรักษาสุขภาพเยอะๆ ขับรถแบบนี้ทุกวัน ร่างกายเธอก็ไม่ค่อยไหว เธอแต่งงานมาสามปีแล้ว อยากมีลูก อยากท้อง แต่ก็ยังไม่อยากเสี่ยง ในสภาพชีวิตที่เสี่ยงภัยทุกวันแบบนี้ ลากโต๊ะทำไม? ห้องแลปเราอยู่ชั้นสี่ของตึก ตึกมีห้าชั้น ทุกวันห้องที่ตรงกันบนชั้นห้าจะมีเสียงลากโต๊ะ ลากบ่อยมาก เสียงดังมาก มันจะจัดห้องกันทำไมทั้งวันวะ ตูรำคาญ!!!!!! เมื่อไหร่ถึงจะพอใจ ตกลงใจว่าควรให้โต๊ะตัวนั้นอยู่ตรงไหนของห้อง นอกจากเสียงลากโต๊ะ ยังมีเสียงเดิน เสียงแบบว่าใส่รองเท้าส้นสูงเดินน่ะ แหม่!! ขยันเดินจริงๆ เรามักทำแลปจนดึก บางทีก็พิมพ์วิทยานิพนธ์ พิมพ์งานจนดึก ห้องแลปเรามีทุกอย่าง ทีวี ตู้เย็น ติดแอร์ และมี "เตียง" บางวันเสร็จงานดึก ก็เลยนอนที่นี่ เสียงลากโต๊ะ เสียงเดิน บนชั้นห้า ก็ยังดังป็นระยะ พอกลางคืนเสียงก็อาจดังชัดเจน เพราะกลางวันห้องแลปมีคนเยอะ เสียงดัง บางคืนตีสาม ผู้หญิงที่ชั้นห้าก็ยังใส่ส้นสูงเดินไปมา ไม่เมื่อยบ้างหรือไงหา!!! วันนึงหลังจากได้ยินเสียงลากโต๊ะ ครืดดดดดดดดดดด ยาว และดัง ติดกันหลายครั้ง ความรำคาญถึงขีดสุด เลยชวนกันขึ้นไปถามคนในห้องนั้น มีนักศึกษาผู้ชายคนเดียวอยู่ในห้องนั้น - จัดห้องกันอยู่เหรอคะ - เปล่านี่ครับ (หน้าตางงๆ) - ก่อนหน้านี้ล่ะคะ ช่วงเดือนนี้จัดห้อง ลากโต๊ะ เลื่อนเก้าอี้บ้างมั๊ย - ไม่นะ ทำไมครับ (หน้าตางงกว่าเดิม) - เราได้ยินเสียงลากโต๊ะ ดังมากค่ะ บ่อยด้วย สงสัยเลยขึ้นมาถาม - ห้องนี้ไม่มีโต๊ะนะ (หน้าตางงสุดขีด) น้องเค้าเลยชวนพวกเราเข้าไปเดินสำรวจ จริงด้วยว่ะ มีแต่ bench ที่ติดแน่นกับพื้นห้อง เก้าอี้ทุกตัวก็มีล้อ งงมากกกกก เสียงมาจากไหน ขออีกคำถามนะ - ห้องนี้มีผู้หญิงมั้ยคะ - ไม่มีครับ มีผู้ชายทำแลปที่นี่สี่คน พวกเราเลยคุยกับเค้าอีกพักใหญ่ น้องคนนั้นให้เบอร์โทรฯภายใน ถ้ามีเสียงดังอีกให้โทรไปบอก หลังจากวันนั้น ก็ยังได้ยินอยู่ตลอด แต่ก็ขี้เกียจโทรฯ วันนึงมีเสียงลากโต๊ะดังๆตอนสี่ทุ่ม เราลองโทรฯไปชั้นห้า ....ไม่มีคนรับ..... เอาวะ...ขึ้นไปดูดีกว่า ....ห้องนั้นไม่เปิดไฟ ห้องล็อค.... เราเชื่อในเรื่องลี้ลับ เชื่อเรื่องวิญญาน ไม่กลัวผี เพราะไม่เคยเห็น แต่ไม่อยากเจอ ในเมื่อเรื่องนี้เราแก้ไขอะไรไม่ได้ งั้น.... ก็ต่างคนต่างอยู่นะค้า คุณอยากลากโต๊ะ ก็เชิญลาก อยากเดิน ก็เชิญเดิน แต่กรุณาลากที่ชั้นห้าเท่านั้นนะจ๊ะ อย่าลงมาลากที่ชั้นสี่ อ่อ....บางคืน เสียงลากโต๊ะดังมาก เรารำคาญ เลยบ่น "เสียงดังจัง รำคาญญญญ" . . . ครืดดดดดดดด ดังกว่าเดิม "ขอโทษนะ" . . . เงียบ....   Create Date : 01 กันยายน 2549 9 comments Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2551 0:27:14 น. Counter : 1176 Pageviews. Share Tweet

พี่ฟะเจอผีด้วยอ่ะ กรี๊ดด หรือว่า คุณผีเค้าจะอยู่เป็นเพื่อนอ่ะ เค้ากลัวพี่ฟะเหงาแน่ ๆๆๆ   โดย: riskx_ray จ้า IP: 202.12.118.36 5 กันยายน 2549 13:20:09 น.

บรื๋อ น่ากลัวจัง ที่ไหนคะเนี่ย(จะได้ไม่ไป)   โดย: Rinsei IP: 202.149.127.122 6 กันยายน 2549 12:53:48 น.

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณเขียนหนุกจังเลยจ๊ะ ฟ้าอยู่ทางนี้ก็ภาวนาให้ภาคใต้สงบเร็วๆ เดี๋ยวนี้คนน่ากัวกว่าผีอีกใช่ไหมคะ แต่เป็นฟ้านี่วิ่งเจอแบบคุณฟะวิ่งป่าราบไปแล้ว   โดย: katase 6 กันยายน 2549 14:37:47 น.

มาเยี่ยม...บล็อกน่ารักจังเรยน้อง..เอาของมาฝากด้วย(โขมยจากบล็อกคนอื่นมาอีกที อุ อุ   โดย: ทาสบอย 7 กันยายน 2549 0:25:32 น.

เรื่องลากโต๊ะนี่สุดยอด ห้องข้างๆของห้องข้างบนอ่ะป่าว เหอๆๆ   โดย: MableCat IP: 58.8.194.33 7 กันยายน 2549 0:31:37 น.

ตามมาจากห้องงานฝีมือค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ... เป็นเกตุถ้าได้ยินเสียงแบบนั้นคงไม่กล้าขึ้นไปดูหรอกค่ะ กลัวๆๆๆ ปล. เมื่อก่อนเกตุชอบร้อยคริสตัวเหมือนกันน๊า ตอนนี้ร้างราวงการไปแล้ว มัวไปบ้าอย่างอื่นแทน สงสัยเพราะมันแพงด้วยล่ะมั้ง...เพราะถ้ามีคริสตัลน้อยแบบน้อยสีก็ร้อยไม่สนุก แต่แค่ได้ดูภาพก็มีความสุขแล้วนะคะ   โดย: คริสตอลสีชมพู 7 กันยายน 2549 9:21:55 น.

เรื่องสุดท้ายสยองมากกกกกกกกกกกกกกกกกก....แงๆๆ โชคดีที่อ่านกลางวัน......... อยากให้คุณครูจูหลิงหายเจ็บไวๆๆเหมือนกันคะ ภาคใต้สงบไวๆ   โดย: moonueng IP: 125.25.56.195 7 กันยายน 2549 10:44:13 น.

มาเยื่ยมเยียนนะคะน้องฟะ เพิ่งว่างตอนเย็นก็วันนี้ เรื่องเล่าได้ดีมากชอบๆ มีมาลงอีกนะรออ่านด้วยเช่นกัน ไปแล้ว..................คิดถึงจัง   โดย: jd_spn 7 กันยายน 2549 18:58:19 น.

เราก็รู้สึกแย่ทุกครั้งที่มีข่าวคนบริสุทธิถูกฆ่าหรือทำร้ายที่ภาคใต้ เมื่อไหร่จะยุติซะทีก็ไม่รู้เนาะ นับวันยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เราว่ารัฐบาลไทยน่าจะหาทางแก้ไขปัญหาเรื่องนี้อย่างจริงๆจังๆ จัดการให้เด็ดขาดไปเลย มัวแต่ทะเลาะกันปัญหาที่สำคัญก็ไม่ได้เข้าไปแก้ไข ส่วนเรื่องลากโต๊ะ คุณฟะ เจอมาจ๊ะๆ แบบนี้เลยเยอเนี้ย แล้วคุณฟะไม่กลัวเหรอ เก่งจังอ่ะ   โดย: pizzy IP: 61.91.185.41 11 กรกฎาคม 2550 23:06:32 น.