++++กลับไทยและความว่างเปล่า++++

กลับมาถึงไทยได้สองวันแล้วนะ แต่ว่า ก็แหละ เค้ายังคงรู้สึกว่างเปล่าเหมือนเดิม ระหว่างเราก็กลับไปเป็นเหมือนเช่นที่แล้วๆมา เค้าต้องจากไปจริงๆใช่ไหม ไม่ได้เข้ามาอัพซะนาน คิดถึงชาวบล็อก แต่เนื่องจากไม่อยากยืมคอมใครใช้ทำให้ต้องอดทน เค้าคงต้องชินชากับความรู้สึกในทุกๆเรื่องสินะ ขอบคุณอาร์ม ขอบคุณพี่มอนที่พยายามทำความเข้าใจและเป็นกำลังใจให้ตลอดในช่วงที่อยู่ที่โน่น ขอบคุณอาจารย์ศรากุล ขอบคุณต้อมเพื่อนที่ไม่ได้ทิ้งไปไหน กับคำแนะนำดีๆ และก็เวลาที่ให้กับคำบ่นยืดยาว ขอบคุณนู๋เปาที่มาเม้นให้กำลังใจ ถึงเพิ่งได้เข้ามาอ่านแต่ก็รู้สึกดีมากมายขอบคุณเพื่อนใหม่ LiYIpN ที่มาเม้นท์ให้กำลังใจถ้าอยู่ปีหกน่าจะรุ่นเดียวกันหรือห่างกันไม่เกินปี แหะๆๆๆ ขอบคุณจริงๆนะคะ ขอบคุณแอนด้วยนะ สุดท้ายขอบคุณคุณมากโอ๋ที่ทำให้ฉันรู้ว่า ฉันต้องรู้จักรักตัวเองก่อนที่จะรักใคร ขอบคุณที่พยายามจะทำให้ฉันลืมคุณได้ง่ายขึ้น ด้วยการจากไปเงียบๆ ไม่บอกกล่าว ขอบคุณที่ทำให้ฉันค้นพบว่าถึงขาดคุณไปก็ยังมีคนอีกมากมายในที่ชีวิตที่ยังคงสนใจ ใส่ใจความรู้สึเกของฉันอยู่ ขอบคุณที่ให้รูว่ารักต่อให้มากแค่ไหนก็ไม่มีวันเติมเต็มความรู้สึกของคุณได้เลย ความว่างเปล่า มันก็คือความว่งเปล่า กลับมาก็ไม่ได้เจอกันอีกอย่างที่คิดไว้จริงๆ เค้าไม่ได้คิดไปเอง อย่างที่คุณพยายามพูดให้เข้าใจหรอก นับจากนี้ ฉันจะไม่กลับหลัง ไปรักคุณอีกแล้ว ฉันจะฝังลึกความทรงจำระหว่างเราไว้แค่นี้ ถึงมันจะต้องเจ็บปวดแค่ไหน ฉันก็จะทำ ขอโทษที่เห็นแก่ตัว และก็ไม่รักษาคำพูดตัวเอง แต่ฉันไม่อยากรักษาสัญญากับคนที่ไม่เคยรักษาสัญญาที่ให้ไว้ กับเค้าหรอก ขอให้คุณโชคดีกับสิ่งที่คุณเลือกแล้ว

Create Date : 23 มิถุนายน 2551		1 comments
Last Update : 23 มิถุนายน 2551 10:55:26 น.
Counter : 330 Pageviews.
Share Tweet