เหนื่อยจัง :(( ขอเข้ามาบ่นเล็กน้อยยยย เหนื่อยจริงๆอะไรจริง คือทำให้ไม่เหนื่อย มันก็ได้ แต่อ่านไม่ทัน ขนาดวันนี้ก็มีเล่นบ้าง พักบ้าง สลับกับอ่านหนังสือ แต่แค่ตอนเย็นก่อนเหนื่อยแล้ว คืนนี้ก็ต้องอ่านต่ออีก หรือว่าเมื่อวานกับวันศุกร์เล่นมากเกินไป มันเลยโหลดมาวันนี้เยอะเกิน แงงงง ยังอ่านไม่ถึงไหนเลย หรือหนังสือมันงอกตัวเพิ่มได้่ อ่านเท่าไหร่ก็ไม่หมดสักที ตอนนี้เรียนระบบย่อยอาหาร ปนกันไปหมดแล้ว คาร์โบไฮเดรต โปรตีน ไขมัน น้ำ เกลือแร่ อะไรมันย่อยยังไง ดูดซึมตรงไหน โอ๊ะ!!! จะเยอะไปไหนเนี่ย แค่กินเข้าไปอย่างเดียวไม่พอรึไง ต้องมานั่งพินิจพิจารณาว่ามันเข้าร่างกายยังไง จำได้เลย ว่าตอนช่วงที่เรียน anatomyอะ เรียนแล้วอยากจะเป็นหุ่นยนต์เลย ข้อต่อน้อย ไม่ต้องเคลื่อนไหวละเอียดมาก ไม่ล้มก็พอ เพราะไอ้แค่ชื่อกล้ามเนื้อที่มันอยู่ที่แขนก็เยอะแล้ว ต้นแขน3 แถวข้อศอกอีก ช่วงแขนท่อนต่อไป หน้า5 หลังอีกเท่าไหร่ไม่รู้ จำไม่ได้ แล้วไหนจะเส้นเลือดไหน เส้นประสาทไหนไปเลี้ยงอีก เยอะแยะอะไรมากมายยยยย เฮ้อออออ เหนื่อย บ่นบ้างอะไรบ้าง เดี๋ยวอกแตกตาย อาจจะเป็นเพราะการเป็นหมอ มันต้องเข้าใจหมด เข้าใจว่าร่างกายปกติทำงานยังไง เข้าใจว่าร่างกายที่เป็นโรคนั้นๆทำงานยังไง ถ้าเป็นความผิดปกติของเชื้อโรค ก็ยังต้องไปรู้อีกว่าเชื้อโรคทำงานยังไง ที่สำคัญ ต้องเอาความรู้ทั้งหมดมารวมกันให้ได้ เคยบ่นกับรุ่นพี่นะ ว่าแบบ เรียนไปแปบเดียวก็ลืม สอบเสร็จก็ลืมหมดแล้ว แล้วตอนสอบวัดระดับจะเอาอะไรไปสอบ พี่เค้าก็หันกลับมาบอกว่า ตอนนั้นค่อยอ่านใหม่สิ ตอนนี้ถ้าอ่านแล้วไม่ลืม มันจะเอาไปเก็บไว้ไหนได้ = = เออก็จริง ลองคิดภาพหัวสมองเรา มีtextเล่มหนาๆ อยู่ในนั้น ก็มหัศจรรย์ดีนะ เคยมีความคิดนึง เกิดจากความขี้เกียจอ่านหนังสือเนื่ยแหละ คือในสมองเราใช้เหมือนกระแสไฟฟ้าเป็นตัวสื่อสาร ส่งต่อ เก็บข้อมูลอะไรอย่างนั้นใช่มะ จะเป็นไปได้มั้ย ว่าเราแปลงข้อมูล พวกหนังสือเรียนอะไรพวกนี้ เป็นกระแสไฟฟ้า แล้วต่อเข้าไปเก็บในสมองได้เลย คล้ายๆ The Matrix อะไรอย่างนั้นอะ แบบคอมพิวเตอร์ เราก็ใช้ระบบเลขฐาน2 อะไรอย่างนั้นใช่มะ ถ้าทำได้ ก็ไม่ต้องอ่านหนังสือเรียนแล้ว เย้ๆๆๆๆ อ่านไปก็จำไม่ได้อยู่ดี เฮ้อออออออ บ่นเยอะไปละ รีบไปอาบน้ำ กินข้าว แล้วอ่านหนังสือต่อดีกว่า ราตรีนี้ยังอีกยาวไกล T^T ฝากเพลงไว้หนึ่งเพลง อย่าลืมกดปิดเพลงที่ด้านขวาของบล็อคก่อนล่ะ ต่อให้คนเป็นล้านมายืนอยู่ตรงนี้ คงไม่มีคนไหนเข้าใจเรา ไม่เท่ากับคนไม่กี่คนที่ อยู่ด้วยจะไม่เหงา เติมเต็มใจเราเมื่อขาดหาย เวลาเหนื่อย หรือท้อ การที่ได้หันไปมองรอบๆกาย แล้วยังมีคนอีกหลายคนพร้อมจะรับฟังเรา พร้อมจะเข้าใจเรา มันเป็นกำลังใจที่สุดยอดมากจริงๆ   Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2555 5 comments Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2555 19:01:50 น. Counter : 828 Pageviews. Share Tweet

พยายามเข้านะคะ จำได้มั่งไม่ได้มั่ง เดี๋ยวเห็นข้อสอบมันคงจะปรากฎขึ้นมาเอง วิ้งๆ (ปรากฎว่าข้อสอบเป็นกระดาษเปล่าทั้งแผ่น) สู้ๆเน้อ   โดย: NWzephyr 5 กุมภาพันธ์ 2555 19:37:58 น.

ปี2น่ากลัวจัง Fightingๆๆๆ ค่ะ อยากต่อกระแสไฟฟ้าเข้าหัวมั่งอ่ะ อีกศตวรรษอาจจะเป็นจริงขึ้นมาก็ได้นะ ฮ่าๆ   โดย: หิมะสีนํ้าเงิน 5 กุมภาพันธ์ 2555 20:26:38 น.

ถ้าสมองเราทำงานได้เหมือนคอมพิวเตอร์ก็ดีนะครับ   โดย: Don't try this at home. 5 กุมภาพันธ์ 2555 22:33:39 น.

พี่จ๋า good night นะคะ วันพุธ หนูไม่แน่ใจว่าจะไปอ๊ะป่าว ป่านนี้ชุดอะไรยังไม่มี ตัวจริงหนูขี้อาย ไม่สู้คน และแพ้แสงสว่างนะคะ เจอได้ตามรูบนหาดทราย Fightingๆ อีกรอบค่า   โดย: หิมะสีนํ้าเงิน 6 กุมภาพันธ์ 2555 0:27:09 น.

แปะๆหัวใจให้พี่จ๋าค่ะ วันนี้สอบมาใช่ป่าวคะ luckyๆนะคะ วันพุธหนูไม่ได้ไปนะคะ   โดย: หิมะสีนํ้าเงิน 7 กุมภาพันธ์ 2555 23:14:07 น.