เมษายน 2551
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
20 เมษายน 2551
 

ซานย่า ตอนขึ้นเครื่องแระ

ออกจากเล้าจน์ก็ไปขึ้นเครื่อง ไฟลท์นี้กรุ๊ปทัวร์เยอะแฮะ คนไทยทั้งนั้น เครื่อง A320 ที่นั่งเป็นแบบ 3-3 เรากะแม่เช็คอินเร็วได้นั่งข้างหน้าต่าง แต่ตรงกะปีกอีกแล้ว(จะดูเมฆสักก้อนต้องตะแคงดู เฮ้ออ)

ภายใน ...




ตรงปีกที่ได้นั่งประจำ



เครื่องออกได้สักพัก ก็เริ่มสาธิตวิธีเอาตัวรอด ใช้เวลาบินประมาณ สองชั่วโมงกว่า ออกจากเมืองไทยประมาณ 8.50 ถึงประมาณ เที่ยง และต่อไปคือ... อาหารเช้าครับท่าน เก๋มากมีเมนูมาให้ดู ก็คือมีสองรายการ เมนูเส้น กะไข่ม้วนๆ





ช่วงกินก็มีหนังให้ดู 1 เรื่อง อิ่มหนำสำราญกันหมดแล้วก็เข้าสู่การดูหนังตาตัวเอง แป๊ปปปปปเดียวเอง มัยถึงเร็วจัง ได้เวลาลงกันอีกละ ทีนี้แหละเริ่มคิดหาวิธีมั่วไฟลท์ต่อไปได้แระ

ที่สนามบินเสิ่นเจิ้นเปาอัน มี 4 ช่อง ตม. ให้เข้าแถวเดียว ช่องใหนว่างก็เรียกเข้าไปยืนสแกนหน้า (พูดเล่น) คนเยอะมากเพราะกรุ๊ปทัวร์ทั้งนั้น แต่ก็น่าจะเยอะหรอกเพราะเสิ่นเจิ้นนี่มันเป็นเมืองที่ไปมาสะดวก คนเที่ยวเยอะ ต่อเครื่องก็เยอะ เราสองคนแม่-ลูก เข้าไปคิวสุดท้ายเลย ม่ายรีบบบ เราไม่รีบ ต่อไฟลท์ตั้ง 4.30 น สบายยย (ต้องต่อไปลงที่ไหโขว่ เกาะไห่หนาน หรือไหหลำนั่นแหละ)

สนามบินเซินเจิ้นเปาอัน



ดูรูปเครื่องบินเล่นไปพรางๆ ก่อนนะ



ลำนี้แหละที่มาด้วยกัน


ออกมาได้อย่างสะดวกโยธิน จากนั้นก็ออกไปที่ตัวอาคารจากโพยที่น้องชายบอกมา

ตรงทางเชื่อมระหว่างตึก A กะ B



ขอบอกว่าลงเสิ่นเจิ้นจริงๆ นะ แต่ไม่ได้ออกไปภายนอกตัวอาคารเลย 55

นี่ก็ถ่ายจากด้านใน = ="



ออกมาแล้วเลี้ยวซ้ายไปเจอ KFC หาที่กิน (เราไม่กิน) หรือไม่ก็ต้องเดินออกไปอีกตัวอาคารคือ อาคารสายการบินภายในประเทศ (A) แต่เราก็เว๋อดันขึ้นไปชั้นสองของอาคารเดิม (B) ไปเจอที่เช็คอิน no.55 อ๊ะ 55 หาไม่เจออ่ะ มีแค่ 33 ช่อง ตายละ ..

ไปทางไหนหว่า ทั้งหาทั้งถามเจ้าหน้าที่สองคนผ่านไป หันไปเห็นเจ้าหน้าที่ที่เค้ามีสายสะพายเราเลยเรียกว่า นางงามและ นายงาม (มีสายสะพายทำมัยเนี่ย??) มีคำถามแล้วก็ได้คำตอบ “เราโง่เอง” 555 ต้องเดินไปอีกตึกนึง กรำ = =” ที่น้องสั่งสอนมา ให้โพยมาลืมหมดซะงั้น ไอ้ที่โมโหตัวเองมันเป็นเพราะต้องเข็นกระเป๋าอีกสองใบกะแบกเป้ตัวเองนี่แหละ

แล้วก็ไปเจอเค้าเตอร์ที่ 55 ยื่นพาสปอร์ตเข้าไปทันทีเห็นว่าว่างหรอกนะเลยยื่น (ลืมคิดไปว่ามันเร็วไปเพราะตอนนั้นมันเพิ่งจะบ่ายกว่าๆ เอง) แล้วก็ลืมบอกไฟลท์อีก เค้าก็ถามอีก “แฟ๊ทๆๆ” “รัยว๊าแฟ๊ท มันคือรัยวะ” เจ้าหน้าที่เริ่มโมโห เราก็โมโหเหมือนกันนะเฟร้อย “e-ticket sanya”
“Oh..yes, sanya”
“No, you’re hoikou”
“Oh, hoikou..sorry”

ความผิดช้านนเองที่ฟังเค้าไม่ออก แล้วลืมบอกเค้าด้วย (แฟ๊ทเค้าก็คือ ไฟลท์ งัยล่ะ เป็นงัยงงมั้ย)

ปาดเหงื่อกันเลย ปาดจริงๆ เพราะที่นั่นอากาศร้อนมาก แต่ร้อนน้อยกว่าบ้านเราแค่ประมาณ rare แต่บ้านเราเข้าขั้น weldone กันเลย ส่งกระเป๋าเข้าไปโหลดเรียบร้อยก็เดินกันตัวเบาสำรวจสนามบินเค้า

ดูด้านในอาคารเค้านะ คนเยอะดีจัง ..



อันนี้อยู่ภายในอาคาร เป็นสัญลักษณ์หอยมุก ที่นี่เค้าเยอะ



สัญลักษณ์ต่างๆ ของบ้านเค้าที่เด่นๆ ค่ะ



อันนี้สภาพโดยทั่วไป



ไม่มีรัยเนอะเข้าไปนั่งเล่นข้างในดีกว่าไม่อยากพาแม่เดินให้เหนื่อย (แต่จริงแล้วเราแหละเหนื่อย) ก็เลยเข้าไป คนเยอะมาก(อีกแล้ว) เราน่ะผ่านสบาย แต่แม่เราน่ะไม่ผ่านแบบสบาย เพิ่งเดินตามแม่เข้าไปดูว่าติดรัยอีกล่ะเนี่ย โอ๊ยยย ดีว่าเวลาเหลือเฟือนะ

แม่น่ะมียาแก้ไอแบบน้ำติดกระเป๋าไปขวดนึง ซึ่งแม่ลืมแล้วเค้าก็จะ ให้ไปเอากระเป๋าที่ชั้นโหลดตั้งเป็นชั่วโมงแล้วเอากลับมาเพื่อมาใส่ยาแก้ไอเนี่ยนะ คุยกันตั้งนานเป็นครึ่งชั่วโมงกะยาแค่ขวดเดียว อุตส่าห์บอกว่าไม่เอาแล้วก็ได้ ทิ้งเหอะ (throw away) มันผิดตรงไหนเนี่ยศัพท์คำเนี้ย

เค้าไม่เข้าใจเราอ่ะ (สงสัยต้องคบกันก่อนถึงจะเข้าใจ) .. สรุปชั้นเหงื่อออกอีกแระแต่ขี้เกียจปาด โทรหาน้องซะตั้งกะแรกก็จบ แต่อยากลองภูมิตัวเองงัย น้องพูดภาษาจีนคำเดียวว่า “ทิ้ง” กะเจ้าหน้าที่ที่เราส่งสายให้คุย ก็เดินฉิวกันออกมา แค่เนี้ยยยยยยยย แม่น่ะ เหนื่อยมือแล้วนะ ><”



ดูกว้างขวางเนอะ ..



จากนั้นก็ไปนั่งรอเวลาอีกตั้งสองชั่วโมงกว่า 55 เห่อ หรือ กลัวก็ไม่รู้ ลากแม่ตระเวนไปเรื่อย สงสารจัง ลำพังตัวเราคนเดียวกะจะแย่อยู่แระ แต่ต้องทำเก่งให้แม่มั่นใจว่าถึงแน่นอน

เอ้อย เดินดูนั่น นี่ โน่น ก็ยังไม่ถึงเวลา ไม่ไหวละนั่งดูคนจีนต่อดีกว่า เสียงดังกันมาก ไม่รู้คุยหรือทะเลาะกัน บางทีต้องหันไปมอง (เพื่อป้องกันตัวเผื่อเค้าทะเลาะกันน่ะดิ) มีฝนตกบ้าง นึกว่าเครื่องจะดีเลย์ พอประกาศให้ขึ้นเครื่องเค้าเราเกิดไม่มั่นใจขึ้นมาอีกเพราะพูดแต่ภาษาจีน ต้องหันไปถามคนข้างๆ ด้วยภาษาที่ชำนาญเกิ๊นนน ของเราเอง เค้าก็พยักหน้าว่านี่แหละ แล้วยังชวนเราไปเข้าแถวด้วยนะ “ขอบใจ” เลยละคะ ตอนจะขึ้นเครื่องก็ยังแย่งกันขึ้น เลขที่นั่งก็มี จะแย่งทำมัยไม่ใช่รถสีส้มบ้านเราสักหน่อย หัวแถวยันกลางแถวน่ะผู้ชายทั้งนั้น (นึกถึงสุภาพบุรุษผู้ใจดีขึ้นมาคนนึงเลยละ ถ้าไปด้วยเราคงไม่ต้องออกหัวคิดขนาดนี้) คิดถึงจัง

เครื่องภายในประเทศเค้าก็ประมาณแอร์เอเชียแหละ ที่นั่งเป็นแบบ 3-3 รุ่นฝรั่งร้องไห้ เราคนไทยตัวเล็กๆ แค่นี้ก็ยังสะอื้นเลย ทำมาให้เด็กนั่งป่าวเนี่ย หุหุ ขำดีนั่งกันตัวแข็งเลย แต่มีดีอีกอย่าง แจกถั่วลันเตาอบกรอบกะน้ำชา หรือน้ำล้างแก้วกาแฟ คนละแก้วให้เลือก (เราเลือกน้ำล้างแก้วกาแฟ) ใช้เวลาประมาณชั่วโมงกะอีกนิดๆ ก็ถึง เฮ่อออ ถึงซะทีออกมาเด๋วก็เจอน้องแระ ไปรอรับกระเป๋าเสร็จออกมา เว๋อออออออ น้องไม่มา เอาละซี้ๆๆๆ ทีนี้ 555

ที่ต้องมาลงที่เมืองนี้เนื่องจากน้องต้องมาคุยงานของเค้า แล้วค่อยต่อไปเมืองซานย่าหลังจากเสร็จงานกันอีกที

จากนั้นก็ไปกินข้าวกัน เพื่อนคนจีนของน้องชายเค้าพาไปเลี้ยงอาหารที่ร้าน(ที่นี่ทำร้านใหญ่โตกันมาก) โดยมากโต๊ะจีนที่นี่มักจะแบ่งเป็นห้องๆ เป็นส่วนตัวกันดี ทีแรกนึกว่าพาไปคาราโอเกะ เข้าไปเห็นแต่โต๊ะอาหาร มีห้องน้ำแบ่งอยู่ในนั้นพร้อม แต่ห้องอาหารรวมก็มีนะ ค่อนข้างเสียงดังพอสมควรเลยต้องไปกินกันที่ห้องส่วนตัว

อาวุธประจำตัว ..



อันนี้ปลารัยมะรู้นะ ไอ้ที่ราดอยู่หน้าๆ น่ะออกรสเค็มนิดนึง



ผัดผักกาดขาว ขาวน่าเจี๊ยะเลยแหละ อันนี้ก็อร่อย



อันนี้ผัดฟองเต้าหู้ จำไม่ได้แระว่าผัดใส่กะอารัย



อันนี้ก็อร่อย มีผสมๆ กันมาหลายอย่าง แต่ไม่ได้กินก็เพราะมีเครื่องในวัวด้วยนี้แหละ แต่ชิมๆ ไปบ้าง อร่อยดี



ไปเช็คอินเข้าที่พัก เห็นที่พักแล้วก็นึกถึงโรงแรมปางสวนแก้วที่เชียงใหม่ อารมณ์ประมาณนั้นเลยคืนนี้พักอยู่ชั้นที่ 22 ในห้องมีคอมด้วย 555 เข้าพันทิพทันที แต่ can not type in thai 555 อดอยู่ดีแหละ hi5 ก็เข้าไม่ได้อีก สรุปเข้าไปอ่าน ไม่เล่นละ นอนดีกว่า เออ หันมาสนใจทีวีบ้านเค้ามั่ง ช่องเยอะดีก็ประมาณ ubc บ้านเราน่ะนะ แต่ก็ดูไม่รู้เรื่องอีก ดูแต่รูป นอนๆๆๆ ไม่ดู ไม่เล่นมันละ

เตียงนอน ดูดีเชียวล่ะ (เพราะเหนื่อยและง่วง)



เห็นคอมก็ดีใจแทบดิ้นแระ แต่สรุปอดเล่นพิมพ์ไทยไม่ได้



หมดวันแรก ก็หมดแรง แค่นี้ก่อนนะ แล้วจะมาต่อให้ใหม่

ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยมชม รูปไม่สวย ถ่ายก็ห่วย แต่อ่านขำๆ แล้วกัน


Create Date : 20 เมษายน 2551
Last Update : 20 เมษายน 2551 15:31:50 น. 4 comments
Counter : 1125 Pageviews.  
 
 
 
 
 
 

โดย: shame_of_sins วันที่: 20 เมษายน 2551 เวลา:15:57:35 น.  

 
 
 
สวัสดีค่า
 
 

โดย: yosita_yoyo วันที่: 20 เมษายน 2551 เวลา:16:10:37 น.  

 
 
 
Airbus 320 Siem Reap Airways(Bangkok Airways) สวยจัง
 
 

โดย: MM (ongchai_maewmong ) วันที่: 20 เมษายน 2551 เวลา:16:30:06 น.  

 
 
 
โห อ่านไปด้วยกินถั่วไปด้วยยิ่งมันเรย เขียนสะเด่าดี สงสัยภาคต่อไปต้องตามไปอ่านอีก เหอๆ เราเองไม่เคยพาแม่ไปไหน เพราะท่านไปสบายแล้ว..

//www.tourlok.com/cgi-bin/forum/Blah.pl?m-1207378196/s-380/
 
 

โดย: เคเค IP: 58.8.185.223 วันที่: 20 เมษายน 2551 เวลา:18:57:23 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

route rover
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add route rover's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com