<<
สิงหาคม 2551
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
26 สิงหาคม 2551

ถ่ายรูปให้ใครดู? ในเมื่อตัวเองยังไม่ดู

เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา ค่อนข้างว่าง
เอารูปที่ถ่ายๆมา จัดระเบียบ หาทางติดแท็ก เพื่อแยกแยะกลุ่ม


หลังจากละลานตาครึ่งค่อนวัน กับรูปนับพันนับหมื่นรูป ก็มาพบความจริงว่า
รูปทั้งหมด มันแท็กแบ่งได้ 4 กลุ่ม


  • กลุ่มแรกคือ ถ่ายให้เราดูเอง

  • กลุ่มที่สองคือ ถ่ายให้คนอื่นดู

  • กลุ่มที่สามคือ ทั้งเราดูและคนอื่นดู

  • ..
    ..









กลุ่มแรก ถ่ายไว้ให้เราดูเอง

มีทั้งที่ให้คนอื่นดูไม่ได้ .. ไม่ด๊าย ไม่ได้ .. ไม่ได้เด็ดขาด!!!! ประเภทภาพวาบหวิว ภาพติดเรท
หรือ
ภาพนั้น มีคนอยู่ ... ซึ่งค่อนข้าง private พอสมควร
หรือ
เพราะตรูชอบมุมภาพแบบนั้นๆนี่หว่า! (ให้คนอื่นดู เขาบ่นพึม เขาไม่ชอบเฟร้ย!)

และภาพที่น่าเจ็บปวดที่สุดของกลุ่มแรกนี้คือ
... คือ ... ภาพที่ไม่ใช่ภาพกลุ่ม 2 และ 3>
(มันแปลว่าไรหว่า? เดี๋ยวกลับมาว่าอีกที)





กลุ่มสอง ถ่ายให้คนอื่นดู
ก็คือ
ภาพที่ส่วนใหญ่ เป็น ภาพที่มีคนอื่นอยู่ในภาพ

ภาพพวกนี้ จะถูกขออัด ขอก็อปปี้ ฯลฯ มากที่สุด


(ก็มันเป็นภาพเขานี่หว่า )

ดูผ่านๆตา แค่หนึ่งรูปหรือสองรูปไม่เท่าไหร่
แต่พอมาจัดรูปเข้าเยอะๆ ก็พบว่า

... พบว่า ...

รูปที่ถ่ายให้คนอื่นดู มันห่วยกว่ารูปที่ถ่ายให้ตัวเองดูเยอะ



รูปที่คนอื่นขอ
ต้นไม้งอกจากหัว .. "ไม่เป็นไร"
หน้าดำไปหน่อย .. "ไม่เป็นไร"
ภาพไม่คม ... "ไม่ถือสา"
หลังไม่ละลาย ... "มันเป็นยังไงเหรอ?"
ขอบฟ้าเอียงกะเท่เร่ ... "หน้าชัดดีจัง"
ดอกไม้งดงาม แย่งจุดสายตา ... "ไม่มีปัญหา ให้หน้าชัด เต็มๆ เฟรมไว้ก่อน"
(แล้วจะไปถ่ายกับดอกไม้มันทำผีเสื้อทำไมฟร่ะ!)


    • ภาพที่เราบอกว่างาม

      ภาพมุมกล้องเฉียบขาด ภาพคมกริบ สีสดใสเด่น

      คอนทราสต์ชัดเจนไม่ว่า low key, high key, เงาดำ, ลำแสงสวย, สีผิวงาม ฯลฯ

      ภาพติสต์แตก

    ฯลฯ


  • ภาพที่เราดู ภาพที่เราชอบ ภาพที่เราทุ่มเทหยาดเหงื่อ (บางทีก็หยดเลือด ) แรงกาย แรงใจ

    คนอื่นหยิบมาดู .. นาน 0.024 วินาที ก่อนวางลงไป และไม่ดูอีกเลย



    ภาพตระกูลแรก
    เนี่ย กว่าจะได้ซักภาพ ... หืดจับ
    ยกแล้วยกอีก เล็งแล้วเล็งอีก หมุนหามุมหาแสงหาเงาหาเหลี่ยม ฯลฯ อยู่นั่นแหละ


    แต่ภาพตระกูลที่้สองเนี่ย .. ไม่ยาก

    ยกกล้องขึ้น .. เอ๊า! ยืนตัวตรง .. หนึ่ง .. ส่องงงง ... ซ้าม ... วิ่งเข้ามาดูเร๊ว
    เป็นอันเสร็จพิธี

    (ถ้าไม่เสร็จก็วิ่งไปตั้งท่าใหม่ ถ่ายอีกรอบ)

    ภาพพวกแรก มีไม่ใช่น้อย
    ยิ่งยุคดิจิตอล ... ยิ่งมีมากขึ้นเรื่อยๆ (ถึงจะเป็นเปอร์เซนต์ที่น้อยกว่าภาพกลุ่มสอง)
    แต่ ...................... จะไปให้ใครเขาดู?

    และสิ่งสำคัญคือ

    ใครเขาอยากจะดู?



    อัดแจกจ่าย? ...
    อย่างนี้ คนอื่นได้ดูแน่
    ส่งเข้าประกวด???? ...
    คนอื่นดูเหมือนกัน
    แต่
    รูปที่เราส่งเข้าประกวด มีแต่เราว่าสวย คนอื่นเขาไม่สวยด้วยนี่หว่า
    แถม .... มีภาพที่เราเองก็ว่า สวยกว่าของเราซะอีก เต็มไปหมด
    แถม ... กรรมการ ดั๊นเอามาวางใกล้ๆภาพเราซะอีก !!!

    โพส์ขึ้นเน็ต บังคับชาวบ้านดู ????
    เป็นทางออกที่ดี
    แต่จะให้โพสท์ทั้งพันรูปเลยเหรอ?
    เดี๋ยวโดนแก๊ปนะ!
    (แต่คิดว่า ... น่าจะโดนด่าจนไขมันทะลัก ก่อนโดนแก๊ปแหง๋ๆ .. ข้อหาฟลัดเว็บ )

    ถึงไม่โดนข้อหา หรือ โดนแก๊ป
    ภาพสวยๆเหล่านั้น ก็อยู่ได้ 1-2 อาทิตย์

    ก่อนถูกกระทู้อื่นๆ เบียดตกหายไป



    แอ๊ ... แล้วตูจะถ่ายภาพพวกนี้มาทำไมฟร่ะ







    น่าเจ็บปวดใจเข้าไปอีกคือ กลุ่มที่สาม
    ภาพตระกูลนี้ ...
    ตัวเรา ... คนถ่าย ก็ชอบ
    คนอื่นดู .. ก็ชอบ


    แล้วจะทำอย่างไรกับมันต่อดีหว่า?

    เอาออกเร่ขาย? อันตัวเรารึ ก็มิใช่ช่างภาพมืออาชีพ
    แค่งานประจำก็ทำจนหู่ลู่หางตก เอ๊ย จิตตก แทบไม่มีเวลาไปถ่ายรูปแล้ว
    จะให้ไปเร่ขาย ... ลำบากพิลึก

    เอาแจกจ่ายคนอื่น ... ก็ได้หมดแล้วทุกคน
    เอาขึ้นเว็บ ... ก็ขึ้นหมดแล้ว (คนชอบก็มีมั่ง ไม่ชอบไม่สนใจก็มีเยอะ )
    โดนแก๊ป .. ก็แก๊ปไปแล้ว

    จะทำงัยกับรูปพวกนี้ต่อดีหว่า??
    (งี่เง่า! ก็ซื้อฮาร์ดดิสก์ลูกโตๆ มาเก็บไว้ดิ .. มีเสียงตะโกนลอยๆบอกมา)










    กาลเวลาผ่านไป ...
    ... ไม่เนิ่นนานหรอก

    รูปที่เราชอบ
    รูปที่คนอื่นชอบ
    รูปที่ทั้งเรา และคนอื่นชอบ

    ก็จะกลายเป็นรูปกลุ่มที่สี่ ...

    รูปที่แทบไม่เอามาดูอีกเลย



    สิบรูป ยี่สิบรูป เอามาดูได้หลายรอบ ดูแล้วดูอีกก็ไม่เป็นไร
    ร้อยรูป พันรูป ... เวลาว่างๆ เอามาดูอีกทีไร ก็ชื่นใจทุกที

    หมื่นรูป ... หมื่นรูป ... หมื่นรูป
    ดูรูปละ 10 วินาที
    หมื่นรูป ก็แสนวินาที หรือ สามชั่วโมงเต็มๆ
    ใครจะบ้าไปดูไหว!











    ซื้อกล้องมาตั้งแพง
    เลนส์อีกครึ่งโหล ก็ใช่ว่าถูก

    อยากได้
    ซื้อมาไม่ได้ใช้ ก็สุขใจที่ได้คลำ
    เงินเราเอง ไม่ได้เดือดร้อนใคร
    ของราคาไม่ได้แพง
    ฯลฯ
    สารพัดเหตุผล ที่จะยกขึ้นมา


    เอาเหอะ ... เรื่องเหตุผลชั่งมัน
    ใช้ให้มันคุ้ม
    ถ่ายมันไปเถอะ

    มีเวลาพอ ก็เลือกเลนส์ เลือกกล้อง เล็งแสง เล็งเงา เลือกรูรับแสง เลือกมุมกล้อง ฯลฯ ก่อนกดชั้บลงไป .. เสียเวลานาทีเดียว ก็ได้รูปสวยๆ ... มาเก็บ


    ไม่มีเวลา .. ยกขึ้นถ่ายไปก่อน
    ซื้อกล้องซื้อเลนส์ มาตั้งแพง เอามาฝากตู้ .. ดอกเบี้ยก็ไม่ได้งอกออกมาให้ซักกาหน่อย


    ฉนั้น ...

    กดๆๆๆๆๆ มันเข้าไป



    เพื่อ"อาจจะ"ได้รูปสวยๆ ... มาเก็บ





    ชักเริ่มสับสนกับชีวิตตัวเอง
    ที่เริ่มเร่ร่อนมากเกินกว่าเหตุ
    ไม่ได้อยู่้บ้านอยู่ช่อง
    เพราะมีกล้อง ซื้อมาตั้งแพง จะซุกเก็บไว้ในตู้ก็ใช่ที่อยู่
    ต้องออกไปนู่น ไปนั่น ไปนี่

    ไปถ่ายรูป






    เจอคำถาม "ถ่ายมาตั้งเยอะแยะ ถ่ายไปทำไม? ถ่ายไปเพื่ออะไร?"

    ตอบไม่ได้



    มืออาชีพ เขาจะไม่ค่อยมาอาลัยอาวรณ์กับรูปเยอะแยะขนาดนั้น
    เพราะ ...คำตอบมันเริ่มตั้งแต่ยังไม่ได้ถ่าย ...

    ถ่ายไปเพื่อเอากะตังค์จากลูกค้า มาซื้อข้าวกิน









    รูปกลุ่มที่ 1 ที่มันไม่มีคนดู มัน"อาจจะ"มีประโยชน์
    เพราะว่าถึงแม้มันจะเป็นรูปกิ่งไม้ ใบไม้ ใบหญ้า ดอกไม้ แคนดิด ที่ไม่ค่อยมีคนดู
    แต่ รูปพวกนี้ มันก็จะกลายเป็นข้อมูล ให้คนอื่นๆรู้ว่า
    เลนส์ตัวนี้ สีสันเป็นยังไง ความคมชัด ดีมั้ย โบเก้เป็นไง
    พอใส่กับกล้องนี้จะให้ภาพลักษณะใหน
    ฯลฯ

    เก็บไว้เป็นฐานข้อมูลเลย เลนส์ใหน รุ่นอะไร
    แบ่งๆย่อยไปเลย ว่ามันให้ภาพเป็นยังไง ดีมั้ย
    ใส่กับ nik ให้สีแบบนึง ใส่กับ หนอน กลายเป็นอีกแบบ

    ภาพที่เราถ่ายมา จะได้เกิดประโยชน์


    กลุ่มที่ 2 ได้ประโยชน์ และหมดประโยชน์ ตั้งแต่ชาวบ้านเขาเอาไปแล้ว
    เก็บไว้ทำไม ให้อาลัยอาวรณ์?


    ภาพที่ว่ามา ไม่ว่าจะเป็นพวกไหน ... ถึงจะเป็นพวกที่ 3
    ไม่ช้าก็เร็ว
    จะวิวัฒนาการ กลายเป็นพวกที่ 4 ...

    ไม่มีใคร(ทั้งเรา และคนอื่น)ดู"เท่าไหร่"



    และจากประเทภที่ 4 .. อาจกลายเป็นประเภทที่ 5
    ... ภาพที่ถูกลืม ...

    เราเอง ลืมไปแล้วว่า เคยถ่ายรูปอย่างนั้นๆ มีรูปอย่างนั้น มุมกล้องอย่างนั้น ฯลฯ





     

    Create Date : 26 สิงหาคม 2551
    8 comments
    Last Update : 30 พฤศจิกายน 2551 10:22:42 น.
    Counter : 953 Pageviews.

     

    ชัวร์ๆๆๆ ที่ว่ามาถูกต้อง

     

    โดย: cat IP: 203.113.0.205 26 สิงหาคม 2551 10:13:41 น.  

     

     

    โดย: ป้าจะอิ๊บ (jipnaja ) 26 สิงหาคม 2551 12:46:36 น.  

     

    ถูกใจ ๆ

     

    โดย: วันวานที่ผ่านมา 27 สิงหาคม 2551 21:18:14 น.  

     

    รึึนี่คือการ....บรรลุ ก๊าก มันหยดจริงๆ... ติดตามมุมมอง+นับถือเป็นอาจารย์

     

    โดย: แมงดานา IP: 125.24.180.192 4 ตุลาคม 2551 13:45:46 น.  

     



    ตรงใจครับ..

     

    โดย: Dr.Moji 29 ตุลาคม 2551 15:17:25 น.  

     

    แทงทะลุหัวใจเลยคร้าบบบบบบ

     

    โดย: nuAng IP: 58.136.127.32 20 มีนาคม 2552 18:26:23 น.  

     

    ปวดใจครับ

     

    โดย: noutano 27 มิถุนายน 2552 16:24:03 น.  

     

    สวัสดีนะจ้ะ เราแวะมาเยี่ยมนะจ้ะ ^____^ สักคิ้ว 6 มิติ ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ
    ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ

     

    โดย: สมาชิกหมายเลข 3773459 29 มีนาคม 2560 13:03:40 น.  

    ชื่อ :
    Comment :
      *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
     


    แมวเหมียวพุงป่อง
    Location :


    [ดู Profile ทั้งหมด]

    ฝากข้อความหลังไมค์
    Rss Feed
    Smember
    ผู้ติดตามบล็อก : 67 คน [?]




    งดทิป

    ชอบใจเนื้อหา
    - ก้อปปี้ไปเผยแพร่ในเน็ตได้ แต่**ต้อง**อ้างอิงถึงที่มา
    - ห้ามนำไปตีพิมพ์ลงบนกระดาษ

    การละเมิด แล้วโดนฟ้องร้อง ไม่มีการต่อรอง คดีจบเมื่อศาลตัดสินเท่านั้น .. เคลียร์?
    New Comments
    [Add แมวเหมียวพุงป่อง's blog to your web]